secesjonista

Strumień pieniędzy płynie... no właśnie, skąd i dlaczego? Czym jest "rep. lit-biel"? "Kolejna rewolucje w 1929. W Rosji do władzy dochodzą biali generałowie, powstaje silny rząd i plan reform. Dochodzą do głosu rewizjoniści z hasłem: wodzu prowadź na Warszawę. W Niemczech młody polityk Adolf Hitler przejmuje władzę w wyborach parlamentarnych. zdobywa popularność dzięki nawoływaniu do rozliczenia się z Polską: koniec z polskim imperializmem!" W 1929 r. w Niemczech nie było wyborów parlamentarnych.

O jakich "sobieskich" kolega pisze?

Użytkownik pipen15 w wym pierwszym poście zacytował samego siebie - czapki z głów... O kolonialnych zapędach są stosowne tematy na forum. Emigracja podpisuje... w czyim imieniu i jakie ma prerogatywy? Wielka Emigracja czyli - kto?

Wartość książki niezbyt duża, na allegro były sprzedawane były po 76, 100 i 199 pln.

Tyle, że ten autor niewiele powiada o skutkach...

A, czy nie była to chorągiew wyznaczona do tego typu zadania w danym momencie?

J. Gould "Pytania o millennium" (99 groszy) I. Ravensdale "In Many Rhytms" H. Nicolsons's "Diaries and Letters, 1930-1939" R. Bugaj "Nauki tajemne w Polsce w epoce Odrodzenia" (by porównać z nowszym wydaniem o zmienionym tytule, z 1986 r.) E. Hanfstaengl "Hitler. The Missing Years" A. Maurois "Trzej panowie Dumas" (99 groszy)

R. Boothby "I Fight to Live" - ze względu na osobę Mosleya.

O znaczeniu politycznym, czy ideowym coś by się znalazło na pewno u J. Förstera, choćby R.G. Rennera "Him und Herz...". ps - czy ja kogoś tu kiedykolwiek dobiłem?

Abstrahując od kwestii kto, kiedy i ile razy strzelał, jako że relacje Jusupowa, Puryszkiewicza czy Łazowerta mocno się różnią a sam Jusupow z biegiem lat poddawał swe relacje zmianom... Trudno powiedzieć by użyto jedynie "rewolweru Sauvage". Niewątpliwym jest, że strzelano z co najmniej dwóch rodzajów broni, a może nawet trzech. Dymitr Pawłowicz i Jusupow mieli browningi, a Puryszkiewicz - Savage'a. Na broni się nie znam, ale czy aby ów Savage nie był pistoletem? W swych wspomnieniach relacjonował: "Nie było czasu do stracenia, nie tracąc więc głowy, wyciągnąłem savage'a z kieszeni, ustawiłem na feu i ruszyłem po schodach". /W.M. Puryszkiewicz "Dniewnik", Paris 1923; podkreślenie moje/

Podniesiony przez Narya wątek o inicjatywie poselskiej w kwestii procesu brzeskiego, przypomniał mi opowiadaną przed wojną anegdotę. Oto kilku członków Centrolewu walczyło w Hiszpanii, kiedy zapytano ich z jakiego powodu, odpowiedzieli że protestują przeciw dyktaturze rządzącej w Polsce. Na pytanie czemu nie robią tego w swoim kraju, odrzekli, że na to by im tam nie pozwolono...

A w jakich językach?

Nie tyle anegdoty co przestrogi... Jan Chrzciciel Fagiuoli, sekretarz nuncjusza Andrzeja Santa Croce, w swym diariuszu opisał rozprawę kobiety, która wykorzystując sposobność w postaci upojenia alkoholowego swego męża salva veneratione naturalia ze wszystkim brzytwą abscidit. Tłumaczyła się, że mąż jej był impotens ad matrimonium... /G.B. Fagiuoli "Diariusz podróży do Polski", oprac. i wyb. W. Kulczyckiego, "Czas. Dodatek miesięczny" t. XI, R. III, 1858/ Autora dość niepochlebnych opisów, nadto nie trzymającego języka za zębami - monsieur de La Neuville'a ("Relation nouvelle et courieuse de la Moscovie") "nieznani sprawcy" postanowili nauczyć sarmackiej grzeczności. Wywleczono go z karety i wlepiono dwieście solidnych kijów... spekulowano, że mocodawcą miał być jeden z magnatów. "Dociekli przecie, za co, bo o ludziach rad gadał o onych dyfamował. Na różnych są supozycje, ale niepewne, dość że ex magnatibus to jeden kazał uczynić". Jak się zdaje król był temu przychylny, skoro śmiejąc się stwierdził, że musiało się to stać: "z naprawy, że za gębę musiał ten kuper odpowiadać, na co już ozdrowiał i nie tak trzeźwo i bezpiecznie dyskursuje". /K. Sarnecki "Pamiętnik z czasów Jana Sobieskiego. Diariusz i relacje z lat 1691-1696" wyd. J. Woliński, Wrocław 1958, s. 150-155/

Szwankuje uzasadnienie, i trudno się dopatrywać w tym wniosku jedynie opowiedzenia się "za czymś..." skoro czytamy o sprawcach klęski wrześniowej - to już akurat jest stwierdzenie "przeciw komuś...".

Najciekawsze w tym jest, że Rasputin był znany ze swej awersji do słodyczy... wspominała o tym jego córka.

Przykład Alanów o tyle jest tu nie na miejscu; w świetle opisów starożytnych; jako że właśnie brzydotę i dziwny wygląd Hunów przeciwstawiano wspomnianym: smukłym, pięknym i blond-włosym Alanom (Ammian Marcellinus "Rerum gestarum libri XXXI" ed. W. Seyfahrt, Leipzig 1978, XXXI 2,21). Abstrahując od powszechności deformowania czaszek, wszyscy podkreślali zwyczaj kaleczenia twarzy: czoła - Klaudiusz Klaudianus ("In Rufinum libri I et II"), policzków - Ammian, podobnież Sydoniusz Apolinaris ("Carmina"), tenże ostatni dodawał informację o deformacjach nosów... Zastanawiając się na ile obraz przedstawiany przez starożytnych jest wiarygodny, można sobie postawić ciekawe pytanie: dlaczego Jordanes zwrócił uwagę, że Hunowie byli niscy i mieli ciemną karnację?

Wypada zajrzeć do monografii Karoliny Targosz "Sawantki w Polsce XVII w. : aspiracje intelektualne kobiet ze środowisk dworskich". A zwrócić uwagę warto na panią z Dukli - hrabiankę Amelię z Brühlów Mniszchową (J. Michalski "Gdyby nami rządziły kobiety. Poglądy Amelii Mniszchowej na reformę Rzeczypospolitej", w: "Wiek XVIII. Polska i świat. Księga poświęcona Bogusławowi Leśnodorskiemu".

Co do personelu... Szef szpitala powstańczego na Ochocie - doktor Józef Bogusz, podczas okupacji prowadził w Warszawie przychodnię chirurgiczną i pracował na oddziale neurochirurgii Szpitala im. Dzieciątka Jezus. Jego zaangażowanie zawodowe było o tyle niebezpieczne, że w rzeczywistości był żydowskiego pochodzenia i nazywał się Józef Birkenfeld, nazwiska i stosownej metryki użyczyła mu pielęgniarka z którą był związany, po wojnie pozostał przy nowym nazwisku.

Polska liga na końcówce, za to zbliża się Euro - zatem ku przestrodze by nie zaistniały rodzinne tragedie... W 1937 r. rozpoczął się przed Sądem Grodzkim proces przeciw amatorowi futbolu, otóż będąc na wiosennych derbach Cracovia-Wisła nie wytrzymał... i począł dusić swoją żonę, gdy ta w 90 min. zapytała go, którzy to są nasi... "Sprawa przed Sądem Grodzkim ciągnęła się nierozstrzygnięta aż do wojny, gdyż skład orzekający miał identyczny problem, co niedoszła ofiara". /M. Czuma & L. Mazan "Opowieści z krainy centusiów"/

W zasadzie to w procesie brzeskim nie skazywano posłów... Trzeba aż inicjatywy poselskiej by ktoś odniósł: "... wrażenie, że w Polsce sanacyjnej miały miejsce represje polityczne"? A ktoś temu zaprzeczał?

Noo, tak po prawdzie to nie wiadomo. Trzeba by udowodnić, że w powszechnej świadomości istniało ugruntowanie takiej daty, co raczej jest karkołomnym zadaniem... O swoistości daty roku 1000 nadmienia w zasadzie tylko jedna osoba: opat Abbon z Fleury - a i to w polemice z jakimś anonimowym księdzem i jego kazaniem w Paryżu (960 r.). A ruch nasilił się trochę później niż przełom owych wieków... burgundzki mnich Raul Glaber, choć to kolorysta, ale w zasadzie nie mamy nic innego niż jego pięć tomów "Histories", nie odnotował wzmożonego ruchu pielgrzymek w roku 1000, za to zapisał "W roku 1033 drogi do Jerozolimy zapełniły niespotykane tłumy pielgrzymów (...) Wtedy drogi na wschód, sąd miał przybyć, otwarto przed wszystkimi narodami...".

W ramach naszych kolonialnych ambicji nawiązaliśmy dość kuriozalną współpracę z Liberią (m.in. w razie konfliktu mieliśmy prawo do rekrutacji 100 000 jej mieszkańców do armii pomocniczej), w ramach współpracy gospodarczej do Monrovii (luty 1935 r.) zawitał nasz statek "Poznań" wioząc na swym pokładzie: sól, cement... i 500 nocników - w dodatku z obtłuczoną emalią. /M.Czuma & L. Mazan "Maczanka krakowska"/ "Opowiadają sobie w Warszawie anegdotki i dowcipy, jak się wykłada litery BBWR i OZN. Bardzo Bujaliśmy Was Rodacy; Obecnie Zaczynamy na Nowo". /M. Dąbrowska "Dzienniki"/ "Stojący w stroju duchownym i przepasany wielką wstęgą orderu Polonia Restituta premier Dyonizy, ująwszy w rękę kielich s doskonałym winem, po wzniesieniu zdrowia prezydenta Mościckiego, gromkim dobitnym głosem dodał: "... dupa Rydz-Śmigły, dupa Składkowski, dupa Beck!!"., po czym wychyliwszy wino, siadł spokojnie na miejsce, patrząc na nas pogodnym, przyjaznym wzrokiem, jak po dobrym spełnieniu przyjemnego obowiązku. Wrażenie rzeczywiście było nieprzeciętne. (...) /W parę minut później wyjaśniło się, że (...) frapujący nas wyraz "dupa" po rumuńsku oznacza "i, także, oraz". /F. Sławoj Składkowski "Nie ostatnie słowo oskarżonego"/ Pierwszy proces z art. 111 k.k. o obrazę naczelnika innego państwa, tyczył się Adolfa Hitlera, oskarżonym zaś był... a jakże, żydowski kupiec Naum Abram Halbersztadt, za odpowiedź na otrzymaną ofertę handlową z Niemiec: "Zwrot. Niezliczoną ilość razy prosiłem panów, aby nie niepokoili mnie za pomocą swoich pism, dopóki egzystuje reżim hitlerowski. Proszę przyjąć swoje papiery z powrotem. Dopóki Hitler siedzi na białym koniu, żaden porządny człowiek nie będzie utrzymywał stosunków z Żydami". /"Mały Dziennik" 1935/

Trochę wcześniejsze, ale zawsze... warto przyjrzeć się bibliografii: https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:U5IptCu-cRsJ:www.zambrzycki.eu/smedia/ftp/o_ksiazkach/studia/tazbir.pdf+poselstwa+rosyjskie+do+polski&hl=pl&gl=pl&pid=bl&srcid=ADGEESi1F8hYFPJNpo5Sm8fUaMz1ZmAbnSHntnQmyLlxGtJxPA8fNEJzVGCe4lFfOZds7eCIo4rN82c47ArOoJqT7avdkYjhbsFu0VJ6ZCgpD7pxWFjazjrJLBrcF-3_GW21GJSrbliP&sig=AHIEtbR60DkmqpFvmowQyuI2d8VS9LVaGQ Przykłady mów są w diariuszach.

Jako jeden z pierwszych, bo przekładu z francuskiego przekładu M. Roya wespół z nim dokonywało kilka innych osób...

Nie wiem czemu "centusie" zapomnieli o swych cennych zbiorach... 113 klocków Marcina Lutra z drukarni Hansa Luffta spoczywa w Krakowie, czyli ilustracje do "biblii witenmerskiej". Klocków, które noszą również ślady, późniejszej cenzury kontrreformacyjnej. To nie cenne zabytki, ale za to cenne pamiątki humoru i złośliwości niektórych gigantów polskiej kultury... Kto pamięta jak sentencja pojawiła się na I piętrze Collegium Maius, nad zielonymi drzwiami, gdzie załatwialiśmy nader trywialne potrzeby? Nil Admirari... Kto pamięta - żart z freskami z XIX wieku (Korytarzyk Drezdeński), z manierą z Faras, nad którymi debatował prof. Kazimierz Michałowski? Czy są inne zakątki z tego typu falsyfikatami? Czy nie jest chichotem historii, a raczej jednego z jej twórców, że rektorzy musieli zasiadać pod baldachimem w sali Lectorium Teologorum (Aula), gdzie wiszą nad nimi cztery głowy pewnego rodu...?