secesjonista

Tytułem objaśnienia: łapka - klient zatrzymujący taksówkę na ulicy rethnmann - taksówkarz biorący wszystkie zlecenia, od nazwy firmy zajmującej się pracami porządkowymi lider - taksówkarz będący pierwszy w kolejce na postoju bazunie - pracownicy bazy taksówkarskiej zitam - Matiz... jak widać czytano wspak Karolcia - Toyota Corolla delfin - Audi A8 wariatka - Warszawa Mietas - ogólnie o Mercedesie Cioty - taksówkarze firmy City Taxi I taka ciekawostka, zarówno pośród Kaszubów jak i na Podhalu wśród określeń gwarowych utrzymał się zwrot: "chytry koń"? Chytry - czyli jaki?

Garść szczegółów: http://www.niniwa2.cba.pl/amputacja_pamieci.htm

Kilka dodatkowych tytułów co do Polaków: H.M. Małgowska "Sieroszewski i Syberia" Toruń 1973 W. Pobóg-Malinowski "Syberia", w: "Polska i Polacy w cywilizacjach świata" red. tenże, T. 1, z. 3-4, Warszawa 1939 A. Kuczyński "Syberyjskie szlaki" Wrocław - Warszawa - Kraków - Gdańsk 1972 K. Lach Szyrma "Revelations of Siberia, by banished Landy" London 1852 R. Piotrowski "Souvenirs d'un Siberien" Paris 1880 A. Kuczyński "Pierwsza polska relacja o ludach Syberii", "Etnografia Polska" T. 12, 1968 tegoż "Etnograficzny obraz Syberii w świetle osiemnastowiecznej relacji Ludwika Sienickiego", "Etnografia Polska" T. 14, 1970 tegoż "Syberyjskie podróże Józefa Kobyłeckiego", "Poznaj Świat" nr 1, 1969 J. Kowalewski "Igrzyska w stepach buriackich", "Tygodnik Petersburski" nr 64, 1833; nr 30, 1834 tegoż "Wyjątki z listów", "Tygodnik Petersburski" nr 17-18, 1830 J. Kobyłecki "Wiadomości o Syberii i podróże w niej odbyte w latach 1831, 1832, 1833, 1834" Warszawa 1837 A. Giller "Opisanie zabajkalskiej krainy w Syberii" Lipsk 1867 A. Januszkiewicz "Żywot Adolfa Januszkiewicza i jego listy ze stepów kirgiskich" Berlin - Poznań 1861 J. Odrowąż Pieniążek "Dzieje Mickiewiczowskiego Adolfa", "Kwartalnik Instytutu Polsko-Radzieckiego" nr 1, 1956 W.Sieroszewski "Dwanaście lat w kraju Jakutów" 1900 J. Anulak "Rosyjska twórczość W. Sieroszewskiego - Szkic problemu", "Studia Polono-Slavica-Orientalis" T. 2, 1975 W. Sieroszewski "Listy z Syberii" oprac. B. Kocówna, w: "Miscellanea z pogranicza XIX-XX wieku" Wrocław - Warszawa - Kraków 1964 A. Kuczyński "Wkład Polaków w badania nad ludami Syberii i ich kulturą", "Lud" T. 51, 1968 N.O. Szarakszynowa "Józef Kowalewski na Syberii", "Kwartalnik Historii Nauk ii Techniki" nr 2, 1968 Z. Jasiewicz "Pierwszy polski opis Syberii", "Poznaj Świat" nr 3, 1966 S. Kałużyński "Edward Piekarski i Wacław Sieroszewski jako badacze wierzeń Jakutów", "Przegląd Religioznawczy - Euhemer" nr 3, 1964 tegoż "Polskie badania nad Jakutami i ich kulturą", "Szkice z Dziejów Polskiej Orientalistyki" t. 2, 1966 tegoż "Najstarsza polska relacja z wędrówek po Syberii", "Szkice z Dziejów Polskiej Orientalistyki" nr 5, 1969 J. Reychman "Ostatnie prace o polskim wkładzie w badania ludów Azji północno-wschodniej", "Przegląd Orientalistyczny" T. 1, 1972 A. Kuczyński "Rzekome odkrycie nieznanego rękopisu Wacława Sieroszewskiego", "Etnografia Polska" T. 18, 1974, z. 1 "Historia rosyjsko-polskich kontaktów w dziedzinie geologii i geografii. Streszczenie referatów" red. A. Łaszkiewiczowa, w: "Monografie z Dziejów Nauki i Techniki" T. 82, Warszawa 1972 A. Kuczyński "Polska literatura syberyjska do XX w. i próba określenia jej roli w studiach etnograficznych nad narodami Związku Radzieckiego", "Lud" T. 62, 1978

Jeden z pośród tych franciszkanów co jako pierwsi zajęli się spisywaniem dziejów Azteków (jak: Toribio de Benavente, Fraqncisco de la Navas, Alonso de Molina, Martin de la Coruna, Andrés de Olmos...), brat Diego Durán odnotował (w "Historia de las Indias de Nueva Espana e Islas de la Tierra Firme") ciekawą relację z języka náhuatl, a związaną z tytułowym władcą. Miał on mieć przeczucie, że zbliża się coś straszliwego, zresztą przestrzegać go przed tym mieli i władca Cuitlahuae - Tzompantecutli czy król Tezcuo. Zatem postanowił odejść... do krainy Cincaleo. Wysłał swych garbusów ze swego dworu wraz z czarownikami i wróżbitami (zwanymi tequitque) w poszukiwaniu jaskini gdzie mieli spotkać się władcą tej krainy o imieniu Uemac. Sama kraina Cincalco miała być miejscem gdzie ludzie żyją wiecznie w wiecznej szczęśliwości. Plan i swe zamiary nakazał im utrzymać w ścisłej tajemnicy. Wziąwszy ze sobą skóry zdarte z dziesięciu ludzi mieli przedstawić owemu władcy prośbę swego pana. Dotarłszy do jaskini, która wedle podań mieścić się miała w miejscu zwanym Atlixuacan, zastali tam czarnego przewodnika z laską. Ów Totec poprowadził ich władcy mitycznej krainy. Pierwsza grupa posłańców powróciła z odmowną odpowiedzią, za co spotkała ich śmierć. Podobnież było z drugą grupą, dopiero trzeciej udało się wyjednać zgodę. Uemac postawił jednak warunek, władca miał odbyć osiemdziesięciodniową pokutę. W jej czasie miał się wyzbyć swych kosztownych strojów, klejnotów; wyrzec się miał wytwornego jadła, napitków, swych żon i licznych konkubin. Nie wolno mu było zasiadać na tronie. Władca spełnił te rygory, zatem otrzymał wiadomość by stawił się w wyznaczonym miejscu (Tlachtonco) skąd zostanie zabrany do Cincalco. Poczynania władcy pokrzyżował jeden z tych co byli "podobizną boga", texiptla ze świątyni (czyli osoba przez pewien czas traktowana jako wcielenie boga a potem składana w ofierze). Miał on sen w którym powiedziano mu że władca postanowił odejść. Dogoniwszy władcę zawstydził go swą przemową i ten powrócił do swego ludu... I spotkał go nieszczęsny koniec a mógł w spokoju żyć w tej krainie...

Moje pytanie jest inne: czy rugowano takie pozycje z BN czy bibliotek uniwersyteckich?

Ot drobny przyczynek z przeszłości naszego kraju, oto na Sejmie Walnym koronnym (1611 r.) postanowiono, jako że ludzie swawolni się stali, a zranienia rzadko od zwykłej broni są czynione, za to często od rusznic: "... tedy aby na Ziezdziech, Seymikach, Rokach, iednaniach, penitus ruśnice y używanie ich zniesione było, y ktoby się ważył z nimi chodzić, abo ich używał, aby ipso facto poena ducentarum marcarum był karany...".

A czy wiemy, że niszczono wszelkie zbiory danego autora? To znaczy czy czystki tyczyły się również bibliotek uniwersyteckich, instytucji naukowych itp.?

Za to w początkach wieku cenę czerwonego złotego ustalono na 70 gr., w 1611 roku na Sejmie uchwalono, że:"Czerwonych złotych ważnych, y talerow, cena nazbyt ku gorze idzie, ktorych aby żaden ktoregolwiek stanu człowiek, ceny nad zwyczay teraznieyszy podnosić nie smiał, uchwalamy: to iest, czerwonych złotych po groszy siedemidziesiąt, a talerow po groszy czterdzieści".

A czemu kraksa?

Szereg zamierzeń kolonizacyjnych, jak wskazanych prze gregskiego (: witaj, po długiej posusze) omówiono w innym wątku: II RP jako Mocarstwo Ja jedynie poddałem literaturę dla (ewentualnych) ciekawych w temacie, który łatwo wyłowić pośród innych podobnych.

Czy przykład nowomowy, to trudno powiedzieć... ale ciekawy przypadek zaklinania "rzeczywistości ortograficznej". Otóż praktyką było, ze zgodnie z pewną metodologią PBL tworzono alfabetycznie według literatur narodowych. Okazało się, że umieszczenie "Literatury narodów ZSRR" na końcu... godzi w artykuł 2. dekretu o cenzurze (5 VII 1946 r.), czyli działa na szkodę "międzynarodowych stosunków państwa polskiego". W rocznikach PBL 1944/45-1949 na początku działu jest "literatura narodów ZSRR", następnie wszystkie inne w układzie alfabetycznym.

Listy proskrypcyjne - to niekoniecznie niszczenie i niekoniecznie wyrugowanie z wszelkich miejsc udostępniania danych zbiorów. Trudno jest udowodnić by intencją usuwania dawnych map było: ukrywanie dorobku II RP, trzeba by na to znaleźć dowody. Jak na razie to masz Mariuszu 70 - swe podejrzenie i wątłą hipotezę.

Kiedy pierwszych Indian "prerii" ujrzano w Polsce?

Ot taka ciekawostka, w Meksyku trybunał inkwizycyjny powstał całkiem późno, oficjalnie nastąpiło to w 1569 roku. Nie było jednak tak, że obszar ten pozbawionym miał być działań inkwizycyjnych, wcześniej rolę tę pełnili zwierzchnicy franciszkanów i innych zakonów żebraczych, na bazie zezwoleń zawartych w bullach papieskich z: 1521 i 1522. Jako pierwszy funkcje inkwizytorskie pełnił (od 1528 r.) biskup Juan de Zumárraga, który formalne mianowanie ze Stolicy Apostolskiej otrzymał 27 czerwca 1535 r. Co ciekawe przez Meksyk przetoczyła się wkrótce (1536-1540) fala procesów przeciw Indianom, zwłaszcza przeciw lokalnej arystokracji. O inkwizycji tego okresu w tym kraju: S. Gruziński "Man-Gods in the Mexican Highlands. Indian Power and Colonial Society, 1520-1800" R.R. Greenleaf "The Inquisition and the Indians of New Spain: A Study in Jrusidictional Confusion", "The Americas" 1965, T. 22 (2) tegoż "The Mexican Inquisition of the Sixteenth Century" tegoż "Zumarraga and the Mexican Inquisition, 1536-1543"

W "Wiśle" jest obszerny kwestionariusz o żmijach i wężach w społecznościach ludowych (E. Majewski "Wąż w mowie, pojęciach i praktykach ludu naszego"), z obszernego materiału da się wyłuskać jakieś drobiny również o "poczciwych gadzinach": oczywiście jest o kulcie węży praktykowanym pośród Litwinów i Żmudzinów, o pozytywnym stosunku pośród Hucułów, o żmijach co sprawiają że krowa więcej mleka daje, o jednej z nazw tripodonotus natrix: domowy przyjaciel czy stróż domu itp. drobiazgi. "Wisła Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny" 1892, T. 6, z. 1 część pierwsza artykułu: http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication?id=86715&tab=3 i część druga artykułu w kolejnym zeszycie: (brak spisu treści; od strony 318) http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/publication?id=86715&tab=3

Dla chcących pogłębić wiedzę o LMiK jako i o naszych zamiarach co do kolonii, kilka przydatnych tytułów: T. Białas "Liga Morska i Kolonialna 1930-1939" Gdańsk 1983 A. Nadolska-Styczyńska "Ludy zamorskich lądów. Kultury pozaeuropejskie a działalność popularyzatorska Ligi Morskiej i Kolonialnej" Wrocław 2005 A. Dębczyński "Haszysz Czarnego Lądu" Warszawa 1935 A. Garlicki "Problemy kolonialne w opinii MSZ w 1936 r.", w: "Naród i państwo: prace ofiarowane Henrykowi Jabłońskiemu w sześćdziesiąte urodziny" red. T. Cieślak, Warszawa 1969 S. Pawłowski "Domagajmy się kolonii zamorskich dla Polski" Warszawa 1936 A. Zarychta "Emigracja polska 1918-1931 i jej znaczenie dla państwa" Warszawa 1933 "Emigracja z ziem polskich w czasach nowożytnych i najnowszych" red. A. Pilch, Warszawa 1984 A. Jarzyna "Polityka emigracyjna" Warszawa 1933 "Problemy dziejów Polonii" red. M. Drozdowski Warszawa 1979 M. Szawlewski "Kwestia emigracji w Polsce" Warszawa 1927 E. Kołodziej "Wychodźstwo zarobkowe z Polski 1918-1939" Warszawa 1982 "Pamiętniki I Zjazdu Polaków z Zagranicy" b.d.w. No i oczywiście publicystyka, zwłaszcza w: "Przegląd Emigracyjny", "Morze", "Prawda Morska", "Kwartalnik Naukowy Instytutu Emigracji i Kolonizacji" (wcześniej jako "Kwartalnik Instytutu Naukowego do Badań Emigracji i Kolonizacji"), "Sprawy Morskie i Kolonialne"

Pytanie jakie się nasuwa, to takie: czy w świadomości średniowiecznego człowieka bardziej przeważała wizja piekielnych ogni i cierpień zadanych w tym carcere perpetuo, jak powiadał Nicolaus de Blony (Mikołaj z Blonia) w swych kazaniach ("Sermones de temptore"). Czy raczej, jak chciała ówczesna dydaktyka kościelna najistotniejszą karą było carrentio visionis beatificae?

i Nie musiał, ale jak się zdaje jednak używał. Inkowie mieli uważać że erythroylon coca (w keczua: cocales i yungas) jest zarówno darem bogów jak i czymś diabelskim. "Roślina ta towarzyszyła wszystkim ceremoniom religijnym (...) Bez koki Indianie nie mieli prawa zbliżyć się do grobów, nie mogli również jednoczyć się z duchami przodków". /P. Daszkiewicz "Zadziwiająca historia koki", "WiŻ" 1996, nr 2, s 41/

Koleżanka fodele wspomniała o Grekach w Krościenku i tamtejszym "kołchozie", faktycznie Grecy zorganizowali tam RSP "Nowe Życie", choć jak wydaje się na to miano winna zasługiwać bardziej spółdzielnia w Trzciańcu gdzie przejęto PGR i nazwano go Spółdzielczym Gospodarstwem Rolnym: "Konflikty ideologiczne wśród greckich uchodźców politycznych spowodowały, że grupa tzw. 'stalinowców' (...) użytkowała go w oparciu o zasady spółdzielcze (np. podziału dochodu dokonywano tak, jak w spółdzielni produkcyjnej). Było to właściwie postępowanie bez precedensu, ale władze miejscowe sytuację tę do ostatnich lat honorowały". /M. Biernacka "Osady uchodźców greckich w Bieszczadach", "Etnografia Polska" 1973, T. 17, z. 1, przypis s. 86/ Kolejnym ewenementem było, że w Krościenku we władzach byli Grecy pomimo tego, że nie mieli obywatelstwa polskiego, pełnili m.in. funkcje: przewodniczącego i zastępcy przewodniczącego Prezydium GRN. /tamże, przypis s. 87/

Smoków daleko w przeszłości szukać nie trzeba... Oto niejaki Ludwik Horowic, brat nadleśniczego u Homolatschów nalazł sobie całkiem intratny interes. Jak wynika z opowiadania Bartka Obrochty odnotowanego A.D. 1919: "A tu patrzem, stoi ćma ludzi godno, a napośrodku ława i za niom stoi Ludwik i mo na ławie korzenie i jakiesi kości. I przedaje duzo i bucoki do kiesenie zbiero. Jaze sie pyto jakisi Lah o te kości, co to. A mój Ludwik pado tak: - To ze smoka, co w górak zije i cok go ubieł, na bolenie głowy i na kadzenie" Na zarzuty, że cygani i zamiast kości smoka przedaje kości zdechłej kobyły, odpowiada: "Joby som tego nie umedetował, bo mnie lońskiego roku hłopy pytali o kości ze smoka, co to u nos w górach zije, wiecie na selijakie bolenia. No tok przinios, kie sie tak prosieli (...)" ... ... "No i wiecie, takie głupie hłopy meślały, że jest u nos smoki i na byle kostecki sie łakomiły" /co odnotował: J. Zborowski "Lekarstwo z tatrzańskich smoków", "Ziemia" 1932, R. 17, nr 8-9, s. 245/

Fiszer metafizykę potrafił przekuć w skonsumowanie obiadu - podziw !

W tym roku w zasadzie powtarzany jest schemat imprez z lat wcześniejszych. Ja wybieram się na "Morowe...". Kompletnym nieporozumieniem jest przeniesienie spotkania kombatantów z Prezydentem z tradycyjnej niedzieli na poniedziałek. Ktoś w Kancelarii Prezydenta winien pomyśleć z kim jest to spotkanie.

Certyfikaty "aryjskości" niektórym Żydom wystawiał , czy nakazywał wystawiać sam Hitler. A bliżej Mariusz 70 - co do Eliadego? Bo i interesował się całkiem innymi, a zapomnianymi kulturami. Znajdujemy ślad poglądów Hedina w jego antropologii czy spojrzeniu na wierzenia?

Z kontekstu posta lucyny beaty - jasno wynika, że nie chodzi jej o "dobre gady" - jako wkładka mięsna w danej potrawie. Co kryje się pod terminem "dobre gady" - zwięźle a czytelnie objaśniła, jak Mariusz 70 ma przykłady kiedy to w ludowych wierzeniach Iberów czy innych ludów gady występują w pozytywnej roli to nie sądzę by się na to obraziła (choć interesują ją głównie rejony Polski) wyłączając... oblizywanie się po dobrej strawie z gada. Mikro-apel: szanujmy czas i poszukiwania innych, potem będzie przesiewać temat odrzucając wątki gastronomiczne. Ja przesiewam pod tym kątem roczniki "Ludu" ale ciężko coś tam znaleźć.

Margines, choć w Państwie Kościelnym wcale nie tak mały. Po roku 1609 przejęli przecież wszelkie partie sopranowe, a i bywało że wykonywali - te altowe. Występ Francesco Soto z Hiszpanii zapoczątkował (1562 r.) pewną nową erę. Jak Kościół zapatrywał się na kastratów i czy stworzył względem nich jakieś regulacje?