secesjonista

W internecie nie wymieniono: "najwybitniejszych polityków i wojskowych w czasie II wojny światowej" - to chyba mamy inny internet. A praca - na jakim poziomie, szczebla edukacji? Polityka okupacyjna została wspomniana na tym forum: Organizacja terenów podbitych przez Niemców #1 Użytkownik nie jest zalogowany FSO

W zasadzie: po likwidacji książeczki "B" - ryzyko było mniejsze.

Nie wiem co francuscy komuniści cenzurowali, całkiem możliwe, że secesjonista przeinacza wypowiedź danej osoby. Wnioski osoby związanej od lat z polską kartografią wciąż zdają mi bardziej wiarygodne - od ocen użytkownika jancet. A wnioski - są jasne. Cenzura - była. Działała - w danych kierunkach i obszarach. Kartografowie przyznają to po latach - i tyle. To, że nie dotyczy to każdej mapy wydanej od 1945 do 1989 wydaje się jasne. To, że istnieją samochody napędzane silnikami rakietowymi, nie zmienia faktu, że wiarygodną wypowiedzą jest, że samochody poruszają się dzięki silnikom napędzanym samochodową benzyną bądź takim olejem napędowym. Może użytkownik jancet napisze polemikę względem tego artykułu i ujawni jaki procent map pozbawiony był skali, a jaki - nie? Ja z chęcią przeczytam replikę.

To cytat z samego siebie, czy cytat wypowiedzi kogoś innego? Zmyliła mnie ta kursywa.

Lepiej było zadać pytanie w temacie o pracy i przedstawić, że zmienił się temat. Drobna uwaga: prócz samych podręczników, warto zapoznać się z podręcznikami metodycznymi. Te podręczniki po 1989 r. to do którego roku?

Nie znam się, ale tam mowa o miejscu koncentracji, a nie o przemarszu 100 km i wejściu do boju. Jest w tym jakaś różnica? No i nie podano w jakim czasie trzeba było tę odległość przebyć.

Tyle, że to nie jest o propagandzie III Rzeszy, a raczej o kontr-propagandzie... Zatem pasowałoby bardziej do ogólniejszego tematu: Propaganda podczas II wś

Ja nie bardzo Ciebie rozumiem, wykaz do szkół podstawowych to dostałeś na tacy. Trudno to zrozumieć, że na pewnych etapach nauki bywają podręczniki, które nie ograniczają się jedynie do jednej epoki? Tak trudno dotrzeć do list ogłaszanych przez ministerstwa, czy opinii PAN w danych latach?

Gdzieś należałoby umiejscowić porównanie. Poza tym co zawierać będą oba rozdziały? Omówienie programu, cele metodyczne? Znaczące zmiany? Gdzieś należałoby umieścić elementy dyskusji w świecie pedagogów i historyków co do zmian czy ich kierunków. No i przydałby się rzut naszego nauczania o tym wycinku historii w porównaniu do panujących trendów na świecie.

O ile wzrósł potencjał gospodarczy ZSRR, które miało możliwość "skorzystania" z zasobów niemieckich? ZSRR zdemontowało na terenach okupowanych generatory elektryczne o wydajności 8039 megawatów, czyli 80% swej mocy krajowej (w 1945 r. ZSRR poprzez generatory elektryczne wytwarzało 9936 megawatów). Wskutek demontażu, jak i reparacji ogólna moc kotłów parowych zwiększyła się przeszło 1,5 raza, o 90% zwiększyła się liczba pras i młotów kowalskich, 1,5 raza liczba maszyn do obróbki drewna. Czy miało to jakieś większe znaczenie dla potencjału gospodarczego tego kraju? /dane za: B. Musial "Stalins Beutezug. Die Plünderung Deutschlands und der Aufstieg der Sowjetunion zur Weltmacht"/

A konkretniej te 100 km to skąd?

Mieć te, około, 3 mld dolarów czy nie - chyba robiło jednak różnicę w budżecie tego kraju.

Dodać można; przy wszystkich wspomnianych zastrzeżeniach; pozycje, głównie o charakterze wspomnieniowym: J. Tarnowski "Z Tucholskich Borów, wspomnienia walk grupy spadochroniarzy samodzielnego batalionu specjalnego WP (9 IX 1944 - 22 II 1945)" J. Ziółkowski "Grupa 'Michał' nadaje" L. Wolanowski "Żywe srebro" J. Lipiński, S. Zakrzewski "Z działalności grupy rozpoznawczo- dywersyjnej WP 'Pomorze' w 1944-1945", "Wojskowy Przegląd-Historyczny" 1971, nr 2

Do 1 stycznia 1929 r. zawód sędziego był niedostępnym dla kobiet. Pierwszą, która uzyskała nominację była Wanda Wóytowicz-Grabińska, zajmowała się oddziałem dla nieletnich do 1932 roku, w tymże roku nominacje (do sądów grodzkich) otrzymały Wanda Kamińska w Warszawie (zastąpiła wcześniej wspomnianą sędzinę) Kawasińska w Łodzi. Ponoć była trzecią czy czwartą kobietą w Europie wykonującą ten zawód. Pierwszą, która mogła orzekać w sprawach dla dorosłych była Maria Hasińska (po sześciu latach asesury) w 1937 r. - sędzina sądu grodzkiego w Łodzi, a od 1938 r. orzekała w sprawach karnych w sądzie grodzkim w Warszawie. W sumie do 1939 r. jedynie siedem kobiet uzyskało sędziowskie nominacje, a dokładniej 15 pełnić miało funkcje sędziów grodzkich w tym: osiem asesorskie. szerzej, o tym aspekcie: S. Milewski "Zanim kobieta została adwokatem", "Palestra" 2002, nr 1-2 M. Stypułkowska "Trudna droga kobiet do wykonywania zawodów prawniczych", "Palestra" 1994, nr 9-10

Pozostanę przy zdaniu, że jednak grubo się nie myli. A argument, że użytkownik jancet posiadał mapy ze skalą niczego nie zmieniają. Autorka wskazała na tendencję przy opracowywaniu map i planów i wymieniła jakie elementy najczęściej były utajniane. Nie twierdzi, że wszystkie mapy pojawiały się bez skali. Argumentacja - jak wyżej. Podawanie skali nie był chyba jednak tak oczywiste skoro autorka zwraca uwagę na to, że w podaniach częstokroć zaznaczano deklarację, że wykonany zostanie ów plan bez skali i wyszczególnienia istotnych obiektów. Założenia redakcyjne do nowej serii planów miast (z 1955 r.) dla kartografii cywilnej zakładały opracowania, wykonane w skali pomiędzy 1:20 000 a 1:30 000, ale bez zgody na ujawnienie jej w publikacji. Autorka prezentuje plan Warszawy, który cenzor utajnił - powodem zaś była nadmierna szczegółowość i informacja o skali. By przekonać o co chodzi wystarczy zajrzeć do periodyku, gdzie zaprezentowano ową mapę i dla porównania wydanie sprzed roku 1949 r. Po roku 1949 r. wskutek zaostrzenia przepisów wycofano z rynku wiele opracowań kartograficznych nadając im klauzulę "do użytku służbowego" bądź "tajne". Poczęto posługiwać się terminem "niezbędnego minimum treści", które dla każdej mapy określano osobno. Ja nie wiem co ówczesnemu turyście było przydatne, taki gregski - byłby na przykład innego zdania. Wiem, że siatka nie przeszkadzał do roku 1949 r., po którym to dopiero poczęto ujednolicać regulacje prawne w zakresie kartografii i uszczegóławiać instrukcje. Wcześniejsze wydania jak pisze autorka: "Rzeczywiście, mapy wydane do roku 1949 zawierały adekwatną do swej skali treść topograficzną; szczegółowy rysunek poziomicowy, rozbudowaną klasyfikację drożni, wielorzędową sieć hydrograficzną wraz z obiektami infrastruktury wodnej (...) Na większości z nich była podana skala i zazwyczaj wykreślona siatka kartograficzna". /B. Konopska "Szkice kartograficzne", "pamięć.pl" Biuletyn IPN, nr 6/2012, s. 50/ Pozostanę przy przypuszczeniu, że zastępca dyrektora Instytutu Geodezji i Kartografii w Warszawie może mieć trochę lepszy obraz całości polskiej kartografii niż użytkownik jancet.

A geniuszem obwołany został przez kogo? Inne epitety jakie wobec niego bywają stosowane to: "pseudoscienza" czy "dilettante"...

Kiedy Kościuszko przebywał w hotelu przy Leicester Square, jedną z osób, która go tam odwiedziła był Richard Cosway (nadworny malarz Jerzego III). Wtedy też naszkicował Kościuszkę, na podstawie czego wykonał akwarelę. Na tej bazie wykonany został miedzioryt przez Antoine'a Cardona (styczeń 1798 r.). Sama podobizna została zamówiona przez wigów, którzy chcieli się nią posłużyć w walce politycznej z torysami (stąd na kałamarzu jest napis: FROM / THE WHIG CLUB / OF ENGLAND / TO GEN. / KOSCIUSZKO / 1798).

Problem w tym,że Starynkiewicz nie wspomina o takim pochodzeniu swej rodziny, a określa sie zawsze jako Rosjanin.

A skąd rok 1830?

Tak na marginesie, Narya popełnił błąd w swym otwierającym poście - Starynkiewicz nigdy nie był prezydentem Warszawy.

W narodowość jednak wnikano... istniał katalog zawodów zakazanych Żydom (mowa tu o Królestwie Polskim), zakaz nabywania nieruchomości itp. Wystarczy zapoznać się z treścią próśb żydowskich wnoszonych po uchwale Rady Administracyjnej z 5 kwietnia 1832 r. Jedynie tytułem wyjątku; czyli jako rodzaj przywileju; zezwalano wybranym Żydom na dzierżawę młynów, wyszynk alkoholi, utrzymywanie koni pocztowych itp. Zgodnie z uchwałą Rady Administracyjnej z 6/18 IX 1832 r., zezwolenia na nabywanie dóbr ziemskich udzielano pod następującymi warunkami: a) w dobrach tych nie wolno osiedlać Żydów, chyba że zajmą się oni osobiście uprawą roli, b) w dobrach tych Żydzi nie mogą zajmować się dzierżawą propinacji, c) rząd zachowuje dla siebie prawo mianowania wójta oraz prawo kolacji, d) nabycie dóbr na własność nie nadaje właścicielom praw politycznych. Mathias Rosen mający przywilej poczesnego obywatelstwa, dostał od cara w 1845 r. kolejny przywilej: "w nagrodę zasług... udzielić mu raczył w sposobie wyjątkowych prawo nabywania dóbr ziemskich i miejskich nieruchomości bez ograniczenia warunkami". Z innej strony rosyjscy kupcy (również pochodzenia żydowskiego) byli uprzywilejowani względem polskich: nie musieli uiszczać różnych opłat, należeć do gildii, legitymować się odpowiednim kapitałem. /szerzej: T. Demidowicz "Rosyjskie ustawodawstwo społeczne w Królestwie Polskim w latach 1832-1856", "Czasopismo Prawno-Historyczne", t. XLII, 1989, z. 2/

Artykuły w języku polskim: http://www.novae.uw.edu.pl/rek/ad%20rem/adrem%204%202008.pdf http://www.archeolog.pl/pl33/teksty140/marae_polinezyjskie_place_zgromadzen http://www.swulinski.com/podroze/Marae.html No i: A. Bühler, T. Barrow, Ch.P. Mountford "Sztuka Oceanii i Australii"

W naszym języku nie ma, ma za to obszerną literaturę anglojęzyczną.

A w jakich językach? No i to jest: "Mahaiatea", a nie "Mohaiatee"

Obowiązywał zakaz zawierania małżeństw w okresie od Adwentu do Objawienia i od Środy Popielcowej do Niedzieli Białej, przypominając duchownym i wiernym ów zakaz kard. Georg Kopp zalecał zarazem by nie zgadzano się na śluby udzielane w sobotę. To ostatnie miało wymiar praktyczny, biorący ślub w sobotę na ogół zaniedbywali niedzielne nabożeństwo.