secesjonista

Czy Polak mógł być "czystej krwi" w rozumieniu ustawy?

A ja mam pytanie: ile liczył mieszkańców w tym czasie Rzym? Na ile istotnymi były kopalnie iberyjskie? Jaki to procent wydatków?

W zasadzie to podałeś jedynie liczebność poszczególnych rodzajów wojsk. Nigdzie nie napisałeś: o zdobyczach w ZSRR, nie napisałeś też jakich to lat dotyczy ów hipotetyczny scenariusz. Planowane zadania dla WP diametralnie różne były w latach sześćdziesiątych i osiemdziesiątych. Zatem czy w tym scenariuszu zapełniono już, całkiem nowym sprzętem magazyny w Brzeźnicy, Podborsku i Templewie - czy jeszcze nie?

Firma kosmetyczna Wojciecha Inglota opracowała pierwszy lakier do paznokci mogący podbić świat islamu, właśnie ich produkt uzyskał opinię jednego z teologów, że jest halal. I Polak potrafi...

A. Pachocka "Człowiek wśród ludzi – o niepełnosprawności w dawnych czasach", "Obyczaje" lato- jesień 2004, nr 18-19 "Niepełnosprawność" red. W. Zajdler C. Barnes, G. Mercer "Niepełnosprawność"

W kwestii handlu, prócz uzgodnionych z obu stronami przewozów licencyjnych, Szwecja w maju 1940 r. podpisała umowę, na mocy której W. Brytania mogła dysponować szwedzką flotą handlową pozostającą na Zachodzie. Nie jest też tak, że alianci nie korzystali z wymiany ze Szwecją, w ogranicczonym bo ograniczonym zakresie, ale jednak. Taka W. Brytania korzystała z istotnych dla przemyslu łożysk kulkowych dostarczanych przez Szwecję.

Dokładnie, to: "Moi państwo. Ludzie szanowani są dla swych zalet i cnót, a lubiani tylko dzięki wadom. Ja podobno w Warszawie bardzo byłem lubiany. Obawiam się jednak, że wy będziecie mnie tutaj szanowali". Do pozytywów dołóżmy, że tłumaczył Ch. Baudelaire'a.

Pośród różnorakich związków miast starożytnej Grecji mamy też i Związek Beocki, któremu warto poświęcić uwagę. Trudno orzec jakie pierwotnie miasta związały ów związek, wiki podaje: "Do poleis założycielskich związku, którym udało się odeprzeć Tesalię, należały: Teby (dysponujące ok. 2/5 powierzchni Beocji), Tanagra, Haliartos, Koroneja, Tespie, Akraifnia". Z czym można polemizować bazując na materiale numizmatycznym, Związek bił własną monetę bez oznaczania nazw własnych poszczególnych miast, jeśli nie liczyć Orchomenos. Mamy jednak z lat 550-480 świadectwa monet z literami takich miast: Koroneja, Akraifion, Haliartos, Mykalessos, Plateje, Tanagra i oczywiście Teby. W tych zatem miastach można upatrywać początków związku. /szerzej: B.V. Head "History of the Coinage of Beotia"/ Jak wyglądały stosunki pomiędzy różnymi kręgami władzy? Jaki udział miały poszczególne miasta w procesie wyłaniania rad i jaki klucz stosowano przy wyłanianiu beotarchów?

Ano właśnie - o precyzyjniejsz opis.

A odbiegając od Grecji, jak ustawiali się Rzymianie do tej gry (:czyli jak nazywały się poszczególne linie)?

A ja znów czytam o pewnym członku: Gangu Krwiożerczych Zabójców... któż zgadnie tytuł owej pozycji?

Tymczasem secesjonista trochę się mylił, przynajmniej co do szczegółów. Ustawa miała wyłonić "nową szlachtę krwi i ziemi" zrzeszoną w: Stanie Żywicieli Rzeszy pod wodzą Waltera Darre’go. Ustawa regulowała hierarchię dziedziczenia, zabraniała zadłużania czy podziału, wszelkie zmiany charakteru własności wymagały zgody sądu. W zasadzie jedyną podstawą do nieuznania za gospodarstwo dziedziczne była kwestia samowystarczalności. Ale były inne próby, jeśli chodzi o Polaków... w czym zatem pomylił się secesjonista? Co postanowił sąd w Celle?

Ciekawostką jest fakt, że Gorgonowa urodziła w więzieniu dziecko zwane "Kropelką", Zaremba nigdy się doń nie przyznał. szerzej: E. Żurek "Gorgonowa i inni" S. Milewski "Ciemne sprawy międzywojnia" S. Koper "Afery i skandale Drugiej Rzeczypospolitej" J.S. Olbrycht "Wybrane przypadki z praktyki sądowej. Zabójstwo, samobójstwo czy wypadek"

To co prawda jeszcze nie wiek XIX, ale warto zajrzeć dla porównania: "Wesela, chrzciny i pogrzeby w XVI-XVIII wieku. Kultura życia i śmierci" red. H. Suchojad

Jakiej niekompetencji?

Nie wspomniano o greckiej grach: episkyros i harpastum (może fodele to rozwinie) i rzymskiej "piłce nożnej" - sphaeremach, gdzie używać miano piłki napełnionej końskim włosiem, czy pieprzem (pila poganica?).

O obyczajowości, zasadach, znaczeniu litery "K" w życiu kawalerzysty (konie, kobiety, koniak*): P. Jaźwiński "Koń, koniak i kobiety. Tradycje i zwyczaje oficerów kawalerii II Rzeczpospolitej" tegoż, "Oficerowie dżentelmeni. Życie prywatne i służbowe kawalerzystów Drugiej Rzeczpospolitej" Wedle niepisanego kodeksu flirtować nie można było z żonami kolegów, ale co do żon cywilów w tym zakresie nie obowiązywały już takie ograniczenia. * - ciekawe, czy rzeczywiście zawsze w takiej kolejności? ;)/>

Problem w tym, że o tego typu procedurze wspomina... jedynie internet. Powyższe wpisy pochodzą również z tego źródła, na co wskazuje powtórzenie z błędem owego hipotetycznego obwieszczenia: "Mas nobis nominus est". Co znaczy tu: "nominus"? A "gnojne krzesło" znane jest od czasów starożytnego Rzymu.

Płk. Amen: "O czym jeszcze mówiono wówczas?" Lahousen: "Po rozmowie w specjalnym wagonie roboczym szefa O.K.W. Canaris opuścił wagon i krótko rozmawiał z Ribbentropem, który powracając do tematu Ukrainy powiedział mu jeszcze raz, że należy tak zorganizować powstanie, czy też walkę zbrojną, by doprowadziła do spalenia zagród i domów polskich oraz do wymordowania Żydów". Linia obrony ministra: o Oświęcimiu po raz pierwszy usłyszał w Norymberdze, myślał że kanclerz Austrii przebywa w komfortowych warunkach w jakiejś willi, a w ogóle to wszelkie jego działania nakierowane były na pokój.

To nie był pierwszy komiks historyczny dotykający tej tematyki, wcześniej powstał choćby: "Achtung Zelig" (wydany przez Kulturę Gniewu i Zin Zin Press) Krzysztofa Gawronkiewicza i Krystiana Rosenberga. W 2006 r, wydano polską wersję "Josel. 19 kwietnia 1943" Joe Kuberta, swoją drogą bardzo kiepski - jeśli chodzi o fakty, co podsumował tytułem swego artykułu P. Sawicki: "Piękne rysunki, merytoryczny bełkot". W 2003 r. wydano zbiór siedemnastu opowieści pod wspólnym tytułem "Wrzesień. Wojna narysowana". A tak w ogóle pierwszy, swoisty komiks powstał w samym Auschwitz, to rysowany dziennik Alfreda Kantora.

Kilka przydadtnych tytułów: M. Kukiel "Skład narodowy i społeczny wojsk koronnych za Sobieskiego", w: "Studia historyczne ku czci S. Kutrzeby", t. II, Kraków 1938 B. Baranowski "Organizacja i skład społeczny wojska polskiego w połowie XVII w.", w: "Polska w okresie drugiej wojny północnej 1655-1660", t. II, Warszawa 1957 Z. Wdowiszewski "Tytuły polskie nadawane cudzoziemcom", w: "Materiały do biografii, genealogii i heraldyki polskiej", t. III, Buenos Aires-Paryż 1966 tegoż, "Regestry przywilejów indygenatu w Polsce (1519-1793)", w: "Materiały do biografii, genealogii i heraldyki polskiej", t. V, Buenos Aires-Paryż 1971 U. Augustyniak "W służbie hetmana i Rzeczypospolitej", Warszawa 2004. E. Janas, L. Wasilewski "Społeczne aspekty rozwoju husarii w latach 1648-1667 na przykładzie chorągwi hetmana wielkiego koronnego Stanisława Potockiego i wojewody sandomierskiego Władysława Myszkowskiego", SMHW, t. XXIII, Wrocław 1981 M. Nagielski "Gwardia królewska szkołą korpusu oficerskiego autoramentu cudzoziemskiego Rzeczpospolitej za dwóch ostatnich Wazów (1648-1668)", "Przegląd Historyczny", t. LXXIII, 1982, z. 3-4 tegoż, "Chorągwie husarskie Aleksandra Hilarego Połubińskiego i króla Jana Kazimierza w latach 1648-1666. Przyczynek do badañ składu społecznego wojska polskiego w połowie XVII wieku", "Acta Baltico-Slavica", t. XV, Warszawa 1983 tegoż, "Społeczny i narodowy skład gwardii królewskiej za dwóch ostatnich Wazów", SMHW, t. XXX, Wrocław 1988 M. Plewczyński "Żołnierz jazdy obrony potocznej za czasów Zygmunta Augusta. Studia nad zawodem wojskowym w XVI w.", Warszawa 1985 tegoż, "Skład chorągwi jazdy koronnej w latach 1501-1572, SMHW, t. XXXV, Wrocław 1993 tegoż, "Naczelne dowództwo armii koronnej w latach 1501-157"2, SMHW, t. XXXIII, Wrocław 1991 M. Wagner "Podoficerowie armii koronnej w drugiej połowie XVII w.", SMHW, t. XXXIV, Wrocław 1991 tegoż, "Rotmistrz jazdy koronnej w II połowie XVII w. Ze studiów nad zawodem wojskowym w dawnej Rzeczypospolitej", SMHW, t. XXXV, Wroc³aw 1993 tegoż, "Kadra oficerska armii koronnej w drugiej połowie XVII wieku", Toruń 1995

W wątku o kampanii 1410 r. padło: Tylko kim było owych czterystu? To rzemieślnicy, pachołkowie czy ludność miejska, von Posilge podaje załogę w liczbie - 4 000 osób, M. Haftka: 3 000 osób, bez pachołków itp., S.M. Kuczyński: 2000-2500 zbrojnych. Co do opóźnienia wymarszu: - co z jeńcami - czego obawiał się król nakazując rozbić beczki z winem - jaką drogą zakładał wcześniej plan? Dało się jednak wysłać konnych mogących przeciwdziałać przybyciu von Plauena, kto wtedy miałby objąć dowództwo na zamku? Bo przecież nie Werner von Tettingen.

Duże jednostki OOP powstały na bazie myśli o przewadze Marine Nationale nad niemieckimi jednostkami. Ciekawe i trudne jest do zrozumienia, że przy rozpatrywaniu wariantu "N" dokładnie rozpatrzono linię zaopatrzeniową: Prusy Wschodnie - Rzesza, a nie analizowano zaopatrzenia ze Szwecji, choć przecież rozważano konsekwencje protokołu londyńskiego. /opracowanie rejonów dogodnych dla działań okrętów podwodnych A. Makowskiego na podstawie: Cz. Rudzki "Polskie okręty podwodne 1926-1969"/ I takie pytanie: gdzie i jak wyposażone mieliśmy bazy dla okrętów podwodnych? O stanie polskiej myśli w tym zakresie świadczy rozmowa kontradmirała Świrskiego z komandorem Rowlingsem... jaki miał on pomysł?

A ja bym się tak nie śmiał. Problem w tym, że nie tylko dla włodarzy Gdańska: "droga niemieckiego chłopaka była wielką niewiadomą". Ot, Grass przez wiele lat debat o literaturze, przeszłości, przy ocenianiu innych - zapomniał o tym wspomnieć. I rodzi się pytanie: dlaczego? Rodzi się pytanie: dlaczego popełnił "pomyłkę" co do jeńców niemieckich w ZSRR? Z dużym naciskiem na słowo "Freie", a jak owe: "Freie" przedstawiało się po dekrecie co do wcielenia do III Rzeszy?

Alibernet - to krzyżówka dwóch szczepów francuskich uzyskana w Winiarskim Instytucie Naukowo-Badawczy w Odessie (stąd używana nazwa: Oděsskij čornyj) w 1950 r., w księdze odmian od 1975 roku.