secesjonista

Ten akurat nie powstał ex post, to odezwa do żołnierzy z 2 grudnia zachowana w rękopisie (BUW), przytaczana też przez Karola Forstera.

W zasadzie to mówimy o byłym wielkim muftim Jerozolimy... co ciekawe kiedy w kwietniu 1921 wybierano muftiego Jerozolimy, al-Husajni znalazł się dopiero na czwartym miejscu w głosowaniu. Paradoksem jest, że swą nową wysoką pozycję, i to w podwójnym wymiarze zawdzięczał... pewnej osobie pochodzenia żydowskiego. Sir Herbert Samuel sprawujący mandat nad Palestyną uznał, że skoro członek znaczącego rodu Nashashibich (wywodzącego się od proroka) sprawuje funkcję burmistrza Jerozolimy (Regheb Nashashibi) to najwyższy urząd duchownego winno się przekazać w ręce rodu Husajnich, również wywodzących swój ód od Mahometa. Wedle opinii sir Samuela odpowiednią osobą miał być właśnie Amin al-Husajni, gdyż jest "człowiekiem kompromisu"(!) Dlaczego al-Husejni winien mu być wdzięczny podwójnie? Raz - to właśnie Samuel ułaskawił go* (wrzesień 1920 r.) i zezwolił na powrót do kraju. Dwa - anulował wspomniane wcześniej głosowanie i 8 maja 1921 r. nominował al-Husajniego na to wysokie stanowisko. Nie tyle o wizytowaniu mowa, co o ucieczce. Był przez kilka tygodni w Niemczech w 1936 r., między innymi na zjeździe NSDAP w Norymberdze, ale wtedy chyba nie spotkał się z Hitlerem osobiście. po zabójstwie Wysokiego Komisarza Lewisa Andrewsa, wybuchu powstania, nocnym aresztowaniu członków Najwyższego Komitetu Arabskiego i deportacji ich na Seszele, al-Husajni ukrywał się w Haram ash-Sharit, gdzie Brytyjczycy nie poważyli się wkroczyć. Został jednak zdjęty z funkcji przewodniczącego Najwyższej Rady Muzułmanów i fundacji Waqf. 12 października zbiegł do Libanu gdzie Francuzi udawali, że nie widzą jego działań, na zasadzie n'est pas notre affaire. Następnie udał się do Bagdadu, po niepowodzeniu puczu al-Gajlaniego obaj zbiegli do Iranu, tam wreszcie musiał poprosić o azyl w japońskiej ambasadzie.Wreszcie w przebraniu kobiecym przy pomocy pracownika ambasady włoskiej zbiegł do Stambułu, a 10 października 1941 r. wydostał się drogą powietrzną do Rzymu. Do Berlina dostał się 6 listopada, co ciekawe na rozmowę z Hitlerem musiał trochę poczekać... przeszło pół roku, spotkanie nastąpiło w czerwcu 1942 roku. Sama rozmowa miał dość osobliwy przebieg... S. Wiesenthal "Großmufti - Großagent der Achse" J.B. Schechtman "The Mufti and the Fuehrer. Rise and Fall of Haj Amin el-Husseini" T. Jbara "Pelstinian Leader Hajj Amin Al-Husayni. Mufti of Jerusalem" Z. Elpelg "The Grand Mufti. Haj Amin al-Hussaini, Founder of the Palestinian National Movement" "Die Araber und die Shoah. Über die Schwierigkeiten dieser Konjunktion" red. R. Zimmer-Winkel idem red. "Eine umstrittene Figur, Hadj Amin al-Husseini. Mufti von Jerusalem" P. Mattar "The Mufti of Jerusalem" idem, "Amin Al-Husayni and Iraq's Quest for Independence", "Arab Studies Quarterly" 4, 1984 idem, "The Mufti of Jerusalem and the Politics of Palestine", "The Middle East Journal" 42, 1988 E.A. Green "Arabs and Nazis - Can it be true?", "Midstream" 40, 1994 * - po rozruchach w trakcie święta Nebi Musa, za podżeganie zdymisjonowano burmistrza Jerozolimy Musę Kazem al-Husajniego, sam al-Husajni przezornie zbiegł do Syrii i został skazany zaocznie na dzieisęć lat więzienia

A zapoznałaś się z podaną literaturą?

Tendencje były anty- już przed 1946 r., ale trzeba zważyć, że nakładały się nań animozje względem Brytyjczyków czy Francuzów. Jeśli Arabowie pozdrawiali okrzykami sympatii ludzi "hailujących", słali listy do Hitlera, prowadzili działania polityczne mające zapewnić wsparcie w wyparciu Żydów (i nie mówię tylko o Palestynie) to myślę, że na ogół był to stosunek wrogi. Ulica pokazywała swój stosunek wierszami, odezwami, artykułami, piosenkami; wreszcie rozruchami.

Ja bym powiedział: niefortunnie, co rodzi kontrowersje wokół desygnatu. Ja nie przyjąłbym odpowiedzi: O.W. Przyjąłbym zaś Z.P. - O. W. Ale to Organizator określa wreszcie warunki, dał swą wykładnię i trzeba to przyjąć, to wreszcie tylko quiz.

Bibliografia jest wystarczająca, a jak napisałeś do jutra masz przedstawić tylko ten element. Jak rozumiem tezę możesz jeszcze tworzyć, a wnioski to chyba powinieneś wyciągnąć - sam.

Tak formalnie: skoro "w literaturze i filmie" to skąd obraz i o jaki obraz chodzi?

Zależy jak kompletny jest zbiór, pojedyncze sztuki chodzą po 1-2 pln.

Jak wiadomo wpis do matrykuły gospodarstw uwarunkowany był faktem, że znajduje się ono w rękach chłopa. A ten zaś miał mieć niemieckie obywatelstwo i być niemieckiej krwi i z niemieckiego pnia. Do Sądu ds. Dziedzicznych Gospodarstw Rolnych, przy SO w Prudniku, wpłynęło odwołanie pewnej rodziny z Radost5yni. Powołali się oni na dwie okoliczności: - zbyt mały obszar gospodarstwa - polskie pochodzenie. Nie wdając się we wszelkie zawiłości procesu, podnoszone argumenty (włącznie z Konwencją Genewską) na różnych szczeblach ścieżki odwoławczej skargę odrzucono. W toku rozpraw stwierdzono, że kwestię czystości krwi należy interpretować w ten sposób, że wykluczeniu, celem zabezpieczenia czystości rasy, podlegają wyłącznie Żydzi i rasy kolorowe. Zarzut próby germanizacji odrzucono, wskazując na zakorzenienie polskiej ludności w niemieckiej przeszłości. o sprawie szerzej: A. Wojnar "Historia pewnego polskiego chłopa, który niemieckim bauerem nie chciał być. Kilka słów o wprowadzeniu ustawy rolnej z 1933 roku na ziemi prudnickiej i Konwencji Genewskiej", "Pro Lustaia" Opolskie Studia Źródłoznawcze, T. 9, Opole 2010/

Wracam sobie pewnego razu po pracy do domu, a że spędziłem w niej 36 godzin nieco byłem zmęczony. Przede mną idą dwie nastolatki i gaworzą: - Słuchaj, a co z Remekiem? - Aa... pracuje w H&M-ie, Marks Spencerze. - A co on tam w ogóle robi? - Jak to co? Kradnie.

Kwestia interpretacji, a nie ma pewności że był oficjalnie tytułowany "im. Obrońców Warszawy" czy "Ziemi Pomorskiej - Obrońców Warszawy".

Zależy jak rozpatrywać, 301. DB Ziemi Pomorskiej został rozwiązany 31 marca 1943 r., potem to była Eskadra C. W listopadzie 1943 r. była to 1586. Special Duty Flight. 14 września 1944 r. nadano 1586. eskadrze miano 301. Dywizjonu Ziemi Pomorskiej im. Obrońców Warszawy.

Józefa Obórka została aresztowana we wsi Wojenna wraz ze swym bratem Stanisławem (oboje działacze PPR), w lutym 1943 r. osadzeni zostali na Pawiaku. Po akcji (była ranna) oddała się w ręce policji, ze względu na swego brata. Nie została wypuszczona: wywieziona została do Oświęcimia rankiem 13 maja 1943 r., jej brat trafił tam wcześniej - transportem z 28 kwietnia 1943 r. numer obozowy 119382. Czy się oddała, czy została złapana nie wiem, ale Eugenia Umgelter (Umgielter) została odnotowana 22 kwietnia 1943 r. w rubryce "ubyli", zatem mogła być teoretycznie zwolniona. Podobna sprawa z Józefem Zawistowskim, został wymieniony jako więzień Pawiaka skazany na karę śmierci na obwieszczeniu z 26 lutego 1944 r.

Imienia Obrońców Warszawy, rozkazem Naczelnego Wodza nadano takie imię 14 września 1944 r.

Za zwolnienie uczniów z zajęć szkolnych w dniu 3 maja aresztowano i osadzono na Pawiaku dyrektorów tych szkół: Boczar Stanisław Buczowski Romuald Józef Dobrowolski Stanisław Jastrzębski Jan Mamczar Kazimierz Nowiński Stefan Płużański Wacław Rajewski Ludwik Ubysz Stefan Wójcik Józef Zawadzki Stanisław

Areszt w budynku będącym główną siedzibą Kripo, róg Ujazdowskich i Koszykowej (numer hipoteczny 11). Potem zainstalowało się tam... UB.

Kilka przydatnych tytułów; prócz wspomnianego przez bavarsky "Dziennika 1887-1897"; pozwalających zapoznać się z postacią Starynkiewicza: I. Baliński "Wspomnienia o Warszawie 1873-1939" A. Świętochowski "Wspomnienia" (szkic "Człowiek") A. Zaleski "Towarzystwo warszawskie. Listy do przyjaciółki przez Baronową XYZ" H. Janczewski "Warszawa. Geneza i rozwój inżynierii miejskiej" M. Gajewski "Urządzenia komunalne Warszawy" A. Suligowski "Pisma" A. Grotowski "Kanalizacja, wodociągi i pomiary m. st. Warszawy" A. Słoniowa "Sokrates Starynkiewicz" tejże, "Początki nowoczesnej infrastruktury Warszawy" M. Gajewski "Zakład Wodociągowy na Koszykach i jego twórcy", w: "Dzieje Ochoty" "Pełniący obowiązki... Sokrates Starynkiewicz w Warszawie" red. A. Sołtan (materiały konferencyjne) "Rocznik Warszawski" T. 31, 2003

Warto sięgnąć po: T. Dubicki "Obywatele polscy jako przymusowi osadnicy w Besarabii w okresie II Wojny œświatowej", w: "Polacy w Mołdawii" red. E. Walewander E. Kowalska "Radzieckie przemieszczenia Polaków z kresów wschodnich II RP w ZSRR w latach 1940-1941 na tle masowych przymusowych przemieszczeń ludności polskiej w głąb Związku Radzieckiego", tamże R. Bogucka-Labiedź "Historyczny zarys dziejów polskiej mniejszości narodowej w Mołdawii", w: "Mołdowa: mało znany w Polsce kraj" red. A. Jaworska

Tytułem poprawek: Karl Soss - winno być Sooss, odkomenderowany z radomskiego Sipo Engelberth Früwirtt - oczywiście powinno być Frühwirtt, ew. Frühwirtz Walter Kreisler - raczej Kreisel Ksawery Müller - pisał się Xavier Ernst Krien - raczej Kriem Heinrich Kroos - raczej Kross F. Rührenschopf - Fritz Z niewymienionych wcześniej, od końca kwietnia 1942 r.: Musolf SS-Mann Miller Neubüsser SS-Rottenführer Schwartz - wachmajsterka, zatrudniona z początkiem 1944 r.

Przypadek Janiny Dunin-Wąsowiczowej, która trafiła na Serbię 13 kwietnia 1944 r.; aresztowano zresztą całą jej rodzinę. W więzieniu przebywała do 28 lipca 1944 r. kiedy to została zwolniona, jak relacjonowała: "Karetką zawieziono nas wszystkich do gestapo w Alei Szucha (...) Otrzymaliśmy klucze od mieszkania i Entlassungschein". /"Ostatnie miesiące na Serbii", w: "Wspomnienia więźniów Pawiaka" red. R. Domańska, Warszawa 1978, s. 395/

A różnie bywało... po incydencie z krzesełkami przy Ścianie Płaczu, 16 sierpnia 1929 r. (w dniu urodzin proroka) wezwano muzułmanów do obrony/ Efektem były zamieszki, a bilans: - 133 zamordowanych Żydów - 116 zamordowanych Arabów - 339 rannych Żydów - 232 rannych Arabów Październikowa konferencja islamskich parlamentarzystów w Kairze (1938 r.) stała się miejscem gdzie dwie najczęściej czytane publikacje to: "Mein Kampf" i "Protokoły Mędrców Syjonu". Ahmad Hussain (Młody Egipt) oświadcza w 1939 r., że: "za każdą nieprawością kryją się Żydzi". Król Ibn Saud w tymże roku: "Wszyscy Arabowie i mahometanie w różnych rejonach świata darzą Niemcy wielkim szacunkiem, który wzrósł jeszcze, gdy Niemcy wypowiedziały zdecydowaną walkę żydostwu, zaciekłemu wrogowi Arabów". W książce "Nasze Cele" dr. Sami Shawkat, dyrektor w irackim ministerstwie edukacji, stwierdza, że eksterminacja miejscowych Żydów jest warunkiem koniecznym odrodzenia narodowego. Otóż wielki mufti oświadczył niemieckiemu konsulowi generalnemu w Jerozolimie: "Bojkotowanie przez Niemców Żydów, których pozbawiono dorobku i dobrobytu, spotyka się z poparciem i entuzjazmem w całym mahometańskim świecie". Z popularnej rymowanki: "Młodzi - zewrzyjcie szeregi W obronie haramu i Buraka Atakujcie Żydów tysiącami O Boże, nawet śmierć jest piękna taka W obronie hareamu..." W szkole w Bir Zeit brytyjska nauczycielka zaproponował przeczytanie książki Benjamina Disraeliego, co spowodowało protesty: "bo to jest Żyd"... nauczycielka naprowadziła rozmowę na to kto i dlaczego jest sławny, na sporządzonej liści na pierwszym miejscu znalazł się Hitler. c.d.n.

Planowano wykorzystać: Żoliborz: - szpital w klasztorze Sióstr Zmartwychwstanek - szkoła Rodziny Wojskowej przy pl. Inwalidów Wola: - Szpital Dziecięcy Karola i Marii Śródmieście: - Klinika Pediatryczna ul. Sienna 51 - punkt opatrunkowy w schronach PKO ul. Jasna - punkt opatrunkowy w lecznicy "Sano" przy ul. Lwowskiej - punkt opatrunkowy w lecznicy św. Józefa przy ul. Emilii Plater Ochota: - planowano umieszczenie szpitala w budynku Monopolu Tytoniowego - punkt opatrunkowy w gmachu przy ul. Wawelskiej 69 Mokotów: - szpital Sióstr Elżbietanek. Na Pradze przewidywano korzystanie z: - Szpital przemienienia Pańskiego (w gmachu d. żydowskiego Domu Akademickiego) przy ul. Brukowej - Szpital Kolejowy przy ul. Brzeskiej - Szpital Skarbowców w d. Instytucie Weterynaryjnym przy ul. Grochowskiej - punkt opatrunkowy przy ul. Wileńskiej 69 - w szkole przy ul. Oszmiańskiej - w mieszkaniu prywatnym przy ul. Tykocińskiej - w Ubezpieczalni Społecznej przy ul. Jagiellońskiej - w gmachu d. Zbrojowni przy ul. Stalowej - w szkole przy ul. Obrońców 23 Zorganizowano szpital przy ul. Saskiej 101 (60 łóżek) wyposażony sprzętem ze zlikwidowanego punktu przy ul. Obrońców. inne tytuły: W. Kosiński "Szpital Przemienienia Pańskiego, rok 1944", "Służba Zdrowia" nr 37, 13 wrzesień 1964 tegoż "Z historii Szpitala Przemienienia Pańskiego', "Szpitalnictwo Polskie" 1 września 1966 S. Bayer "Służba Zdrowia Warszawy w Walce z okupantem 1939-1945" "Pamiętnik II Zjazdu Lekarzy ZBoWiD" Z. Woźniewski "Rys historyczny Szpitala Wolskiego", "Przegląd Lekarski" 1947 tegoż, "Pierwsze dni powstania warszawskiego w szpitalu na Woli", "Polski Tygodnik Lekarski" t. II S. Wesołowski "Pamiętniki chirurgów"

Czołg nie jest jedyną kategorią ciężko opancerzoną - i tyle. " mamy gdybać czy będzie miał szanse z czołgiem?" To pytanie do florka-xxx - to on gdyba.

Proponuję zrezygnować z działu o wojskowości na swym blogu, zwłaszcza ż podpisany jest z imienia i nazwiska. Jeśli poziom rzetelności jest tam podobny do tego co prezentujesz na forum to ludziom porobią się zajady... ze śmiechu i rozdziawiania gęb ze zdumienia. Oóż ja przypomnę memu ulubionemu politologi, że w nocy z 2 na 29 grudnia 2010 r. dotarł do 25 BKP piąty z zakupionych przez Wojsko Polskie śmigłowców bojowo-transportowych Mi-17. Ów Mi-17-IV z silnikiem TW3-117WM, po doposażeniu w WZL numer 1 w Łodzi, 26 listopada 2011 r. dotarł do Afganistanu. Ja nie studiowałem zawiłości polityki i geopolityki, ale na mój rozum pięć maszyn to nie trzy. A jak to wygląda w arytmetyce a la florek-xxx? Idźmy dalej... Nie jest prawdą, że posiadamy jedynie pięć C-130. Otóż w 2001 r. podpisaliśmy pewien kontrakt - jak się nie mylę. Kontrakt na osiem maszyn C-295M z opcją na rozszerzenie o kolejne cztery. Jak się nie mylę pierwsza maszyna wylądowała w Balicach w 2003 r. Jak się nie mylę 29 czerwca 2012 r. gen. dyw. Andrzej Duks (szef IU) podpisał z Domingiem Ureñą-Rasą umowę na dostawę kolejnych pięciu maszyn z pakietem logistycznym. Co ciekawe żeby się przekonać, że dysponujemy czymś więcej niż C-130E nie trzeba być znawcą wojskowości, wystarczy oglądać... WOŚP Owsiaka. Wtedy florek-xxx przekonałby się, ż jedna z licytacji dotyczy: lotu taktycznego samolotem CASA C-295M. Wedle mej wiedzy CASA to nie C-130, a jak to jest wedle florka-xxx? Czy z polskiego wojska zniknęły: PZL M28 Bryza? A co do Rosomaków... jakby florek-xxx ni mnożył pułapek z talibami wyposażonymi w kolejne wersje RPG, jakby nie ustawiał wiele czołgów na drodze z Stalowej Woli do Lublina - to fakty są nieubłagane. Transportowiec służy do transportu, co dla większości ludzi jest zrozumiałe, choć nie dla wszystkich politologów. W starciu z czołgiem nikłe ma szans - bo nie jest do tego przeznaczony. Ja rozumiem fascynacji osłonami, działami, rakietami, ale by transportowiec spełnił wymagania jakie mu stawia florek-xxx... musiałby się stać czołgiem. A czołg to nie transportowiec. Ja z swej strony mogę poddać florkowi-xxx kolejny temat do rozpatrzenia: szanse brytyjskiego Sakera, jordańskiego ABD Black Iris 4x2 czy singapurskiego Spidera z najnowszym Abramsem, czającym si za zakrętem. Ano nie zawsze czołgi, chyba że dla florka-xxx silnie opancerzone są jedyni czołgi. Ja przypomnę, ż mający 173 cm wysokości Saker wyposażony może być w wyrzutnię ppanc (np. Hellfir), atoli jednak wojskowi uważają że LSV pomimo takiego wyposażenia powinny unikać konfrontacji z pojazdami pancernymi.

Takiego tematu nie ma, zatem proponuję założyć stosowny temat w odpowiednim czasowo i tematycznie dziale.