secesjonista

Może: H.H. Bacon "The Furies' Homecoming', "Classical Philology" 96.1, January 2001 A.L. Brown "Eumenides in Greek Tragedy", "The Classical Quarterly" 34.2, 1984 A.L. Brown "The Erinyes in the Oresteia: Real Life, the Supernatural, and the Stage", "The Journal of Hellenic Studies" 103, 1983 E.R. Dodds "The Greeks and the Irrational" K.J. Dover "The Political Aspect of Aeschylus's Eumenides", "The Journal of Hellenic Studies" 77.2, 1957 R.J. Edgeworth "Vergil's Furies", "The Harvard Theological Review" 76.3, 1983 J. Mańkowski "Mity i świat Eurypidesa" http://www.theoi.com/Khthonios/Erinyes6.html

Śmieciami nie nazywam komentarzy; za to nazywam - powoływanie się na specjalistów od prawa kanonicznego, których się nie potrafi potem przytoczyć czy wskazać. To są właśnie dla mnie śmieci z internetu - niepoparte dowodami opinie i komentarze, a jak się zapytać o podstawę rzucanych stwierdzeń to następują pytania: o to kto jest kim itp. "Przyjęcie sakry biskupiej tylko formalnie znosi członkostwo w wybranym wcześniej zakonie, a zwłaszcza w zakonie jezuitów" i to też jest nieprawdziwym stwierdzeniem, nie znosi członkostwa, a jedynie podległość. Zatem Franciszek wciąż jest jezuitą. Stoi to w niejakiej sprzeczności z wcześniejszym pytaniem:

Widzę, że użytkownik tropiciel potrafi się powołać na opinię specjalistów od prawa kanonicznego, ale nie potrafi już przywołać - na jakich. Nie widzę powodów by się krępować, zwłaszcza w kontekście materiału, który jest zebranymi po necie śmieciami. Co do podległości papieża - wystarczy poczytać o sakrze biskupiej - to nie przerasta chyba niczyich możliwości? Do wiadomości: użytkownik secesjonista, znany jest raczej z tego że identyfikuje się z agnostycyzmem, a już na pewno nie jest jezuita.

Chyba jednak Christi coś poplątał, w roku wizyty papieża (pierwszej od 1054 r.) Wielkanoc u prawosławnych przypadała wtedy na ostatni dzień marca (jak się nie mylę; proszę poprawić), katolicy obchodzili wówczas te święto 4 kwietnia. Wielkanoc zatem pokrywać się nie mogła, albowiem wizyta odbywała się w maju (początek: piątek, 7 maja). W relacjach z podróży nie ma ani jednej wzmianki o świętach, koncelebrowaniu itp. Świąt Wielkiejnocy.

A ja powtórzę: jacy to specjaliści od prawa kanonicznego wywiedli tak absurdalne wnioski? Użytkownik tropiciel zdradzi ich personalia czy nie? Powołanie na biskupstwo, jak i wybór na papieża nie przestają czynić z Bergoglio jezuity, ale zwalniają go z podlegania generałowi zakonu. I tyle.

Staram się pojąć, ale to takie trudne. Użytkownik jancet napisał ten temat bazując na zdaniu, które nie padło. Zdanie które padło uznaje za formalnie prawdziwe. Gdzie tu problem? Ja zbitki nie widzę.

Nie wiem co Bierut porabiał w szkole partyjnej, ale jeśli chodzi o MLSZ, to sam towarzysz "Wiesław" (wtedy "Stefan Kowalski") wspominał o nauce rzutu granatem czy obsługiwania kilku rodzajów broni palnej. Do czasu uruchomienia kursów w Kraskowie, polscy komuniści uczyli się w "Leninówce" w ramach grupy rosyjskiej. Program obejmował m.in.: - ekonomia polityczna - polityka ekonomiczna ZSRS - historia międzynarodowego ruchu robotniczego - historia WKP(b) - leninizm - nauka o wojnie - budownictwo partyjne - ruch zawodowy - system pracy nad książką (tj. pracy naukowej) uczono jednak też pracy konspiracyjnej, na co poświęcano 60 godzin zajęć teoretycznych i 111 godzin zajęć praktycznych. W ramach tego uczono choćby: techniki szyfrowania korespondencji, typografii, fałszowania dokumentów, kolportażu ulotek, organizacji nielegalnych zebrań, walki z prowokacją, postępowania w czasie śledztwa. Do tego dochodziło przeszkolenie wojskowe. I takie pytanie czy Bierut miał wyższe wykształcenie?

A florek-xxx zapowiedział, że limit budżetowy USA wyczerpie się w 2013 r. co spowoduje upadek tego kraju, napisał też, iż w 2013 r. plazma zniszczy wszystkie satelity, na koniec w 2013 r. najprawdopodobniej terroryści wejdą w posiadanie walizkowych bomb atomowych. To nie może być zatem przypadek.

A konkretnie, to jacy specjaliści? Wraz z sakrą biskupią przestał podlegać przełożonemu zakonu.

Wracając do tej pogardy, więcej Duńczyków zginęło w walkach u boku III Rzeszy- około 3900, niż przeciw niej - około 3172 osób. W szeregach Korpusu Ochotniczego Dania walczyło około 8000 osób, po wojnie za kolaborację aresztowano 20 000 Duńczyków. Do niemieckich obozów trafiło 6000 Duńczyków, z których około 10% straciło tam życie. Społeczeństwo Danii również skorzystało na wymianie handlowej z Niemcami, zwłaszcza duńskie rolnictwo. Co do wspominanej akcji ratowania Żydów, była to kuriozalna sytuacja. Niemcy po prostu udawali, że nic nie widzą i o niczym nie wiedzą. Nie wiedzieli, że istnieje w kraju pięćdziesiąt punktów zbiorczych. Nie widzieli żydowskich tłumów na dworcach. Nie widzieli kto jest przewożony w flotylli 300 łodzi rybackich. Emma Werner stwierdziła, że ani jedna z tych łodzi nie została zatopiona czy przechwycona. Podczas inspekcji interesowano się jedynie ew. rybami do oclenia, udając przy tym, że nie zauważają żydowskich uciekinierów. Dla pewności, w czasie akcji, większość łodzi patrolowych była w naprawie. Za akcję, która objęła około 7220 Żydów, Yad Vashem uhonorował medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata - cały naród duński. Co wydaje się być nieco nietrafioną decyzją. Gdyby przyjąć, że dwudziestu Duńczyków zaangażowanych było w ratowanie jednego Żyda, to odsetek zaangażowanych w akcję ratowniczą byłby zbliżony do liczby Polaków ratujących Żydów. I kwestia najistotniejsza: Żydzi musieli płacić za przewóz, a to już kłóci się zupełnie z ideą wspomnianego medalu. A płacono różnie, wspomniana autorka przytacza różne przykłady, Żydówka z dwójką dzieci musiała zapłacić 6 tys. koron, czyli "tyle, ile posiadała", pewien pastor pożyczył 30 tys. koron by zapłacić rybakom za przewóz sześciu Żydów. /szerzej: tejże, "A Conspiracy of Decency: The Rescue of the Danish Jews During World War II"/

No to dodam do tego świętowania taki drobiazg... dla uczczenia rocznicy bitwy pod Grunwaldem odbył się mecz na Błoniach Lwowskich, pomiędzy drużynami Sokoła Lwów i Sokoła Kraków. To spotkanie było o tyle istotne, że był to pierwszy polski mecz na ziemiach polskich! Odbyło się to w 1894 roku. Dodajmy, że był to również jeden z krótszych meczów - trwał zaledwie sześć minut, jako że grano do pierwszej bramki. Wygrał zespół lwowski, po golu Włodzimierza Chomickiego. Jak powiedział kustosz Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego Robert Gawkowski, Ukraińcy nieco zawłaszczyli te zdarzenie, stawiając pomnik w Parku Stryjskim upamiętniający ów mecz, a mający również być poświęcony początkom ukraińskiej piłki nożnej. /za: "Kresy: historia polskiej piłki nożnej", RADIO WNET, 16 czerwca 2012 r.; http://www.radiownet.pl/publikacje/kresy-historia-polskiej-pilki-no%C5%BCnej /

"Własnymi słowami" - to taki eufemizm pod którym kryje się na ogół treść: czy uczeń przeczytał jakieś sensowne opracowanie tematu i teraz potrafi udowodnić, że coś zapamiętał i co ważne - uczynił to ze zrozumieniem. Czy tekst któregokolwiek z forumowiczów: stanie się "własnymi słowami"? Poniżenie - nie, napiętnowanie totalnego lenistwa - a i owszem. Stan wojenny Teki edukacyjne

A jaka była reguła?

Ja mógłbym opisać to własnymi słowami, ale chyba użtkownika Bilstik - na mnie nie stać, zatem: co już użytkownik Blistik przeczytał w ramach swej pracy? Może jakaś bibliografia... a nie oczekiwanie gotowca?

Żeby żona się nie nudziła... w 1969 r. minister spraw wewnętrznych powołał Koła Rodziny Milicyjnej, w 1987 r. w ramach Zespołu Krajowego do spraw KRMM, powołano komisje problemowe, m.in. Komisję ds. Ideowo-Wychowawczych, Laickiego Wychowania w Rodzinie czy Propagowania Świeckiej Obrzędowości. W 1986 r. liczba kół KRM wyniosła 676, a członkiń - przeszło 38 000, zatem żony i córki milicjantów, raczej się nie garnęły zbyt chętnie do tej organizacji. I tak patrząc na tę "Świecką Obrzędowość", jak to bywało z praktykowaniem religijnej obrzędowości pośród milicjantów?

Ot, taki drobiazg biograficzny... Canaris; bodajże jeszcze jako kapitan-porucznik; był jednym z ławników sądu wojskowego, który rozpatrywał sprawę zabójstwa Karola Liebknechta i Róży Luksemburg.

Na tle innych krajów Rzeszy, Prusy jawiły się jako kraj mający stabilną sytuację polityczną, od 1920 r., jeśli nie liczyć małych przerw, rządzony był przez tandem Braun-Severing. Pruski Najwyższy Sąd Administracyjny(Oberverwaltungsgericht) 18 października 1932r. uchyla zakaz członkostwa w NSDAP urzędników, który wydał rząd pruski 25 czerwca 1930 r. 20 lipca 1932 r. Franz von Papen, na mocy art. 48 Konstytucji Weimarskiej, został mianowany komisarzem Rzeszy w Prusach. Pomimo zdecydowanej przewagi i artykułowanego poparcia przez siły policyjne, SPD nie zdobyła się na kontrakcję: dlaczego?

Kończąc zatem O.T.: zabawa w księgowego pozwala używać bardziej udokumentowanych i falsyfikowanych twierdzeń, jak dla mnie: rozsądniejszych niż wysuwanie wniosków co do terminowości wypłat żołdu czy kwarty na podstawie odrzucenia konkurów przez pewną pannę.

Sądzimy, że zanim zacznie się wątek warto się rozejrzeć po forum, by nie dublować tematów: Kolejna legenda. Czołg średni T-34 Najlepszy czołg II Wojny Światowej

Pojawiała się często na łamach ówczesnej prasy, a zwłaszcza w notkach sądowych. Jak wielka to była organizacja? Jakie mordy rzeczywiście można jej przypisać? Czemu, pomimo różnorakich procesów członków, nigdy nie został pociągnięty do odpowiedzialności, w tym zakresie, szef "brygady morskiej"?

Reasumując.. użytkownik euklides uważa, że katarzy byli monofizytami, do tego wniosku doszedł w zasadzie po lekturach dwóch książek mediewistów, w konfrontacji z Sokratesem Scholastykiem (który na teologii się nie znał). Atoli nie zaprezentuje nam swego rozumowania i argumentacji: bo materiał jest zbyt obszerny, a roztrząsać go mogą jedynie ludzie obeznani z teologią. Ja nie widzę takiego problemu: bierzemy pierwszy punkt dogmatu katarów i porównujemy z poglądami monofizytów, potem następny... itd. Ciekawy sposób prezentacji swego oglądu spraw: "pisze na forum i twierdzę, że...", ale: "tutaj nie da się przeprowadzić mego dowodu...": bo brak miejsca, kompetentnych osób itp. To po co pisać w tym miejscu? Atoli ja ułatwię sprawę: czy me doświadczenie w postaci napisania kilku prac z zakresu teologii okresu wczesnego średniowiecza (m.in.: o Pstrym Kobziarzu i jego recepcji; Bram i 140 perfecti; fautors: opozycja wobec władzy) ułatwi decyzję użytkownikowi euklides - by zaprezentować szerzej swój ogląd?

To proponuję zajrzeć - a nie prowadzić dyskurs na zasadzie opowiastek i literatury pamiętnikowej. Proszę podać kwoty danego roku: należne i takie jakie zostały wypłacone - to porozmawiamy o konkretach. Zatem zapraszam do tematu: RON.

"Stwierdzenie, że W Rosji główne uroczystości odbyły się w Moskiewskiej Cerkwi Chrystusa Zbawiciela jest zdaniem formalnie prawdziwym. Dopiero stwierdzenie, że Główne uroczystości odbyły się w Rosji w Moskiewskiej Cerkwi Chrystusa Zbawiciela byłoby ewidentnym stwierdzeniem nieprawdy". To ja zapytam się: gdzie odbyły się główne uroczystości zdaniem użytkownika: jancet? A tak na marginesie: ktoś zaobserwował zwiększenie nienawiści po 60 sekundach programu w Telexpresie? Czym się objawiało?

Zaleganie z kwartą było jednak notoryczne (w każdym roku) - jest o tym szereg wątków w dziale o RON - zbudowanych na znacznie lepszej podstawie niż Pasek, choćby księgach podskarbińskich i artykułach Volumina Legum itp.

Bogusław Radziwiłł pozostawił instrukcje co do organizacji dworu i wychowania swej córki Ludwiki Karoliny, późniejszej księżnej neuburskiej. "Instrukcja Książęcia Jegomości ich mościom panom ekonomom także jej mości paniej hofmistrzyniej dan względem edukacyjej Ksieżniczki Jej Mości paniej data roku 1667 die 12 septembris" m.in. stanowiła by zadbano o naukę: - tańca - muzyki - robót ręcznych - lektur (z ograniczeniami nawet co do Pisma Świętego): "Kiedy Pan Bóg córce mej tych lat da doczekać, że czytać będzie umiała, na kolanach przy łóżeczku swoim głośno wstawając i kładąc paciorek zmówi; a po tym przy stoliku stojąc czy siedząc dwa rozdziały na dzień sama z Biblii przeczyta; a że w Starym Zakonie są niektóre rozdziały, których modestia panieńska czytać vetat, te opuszczać" "Kaznodzieję zawsze chować przy niej (...) Ten niech ją czytać uczy, w charakter piękny wprawuje (...) tenże w niedzielą i w piątek niech odprawuje nabożeństwo compendiose, żeby przez długie nader siedzenie chęć do słuchania kazań w dziecięciu nie zgasła; a wyszedłszy z nabożeństwa egzaminować ja będzie hofmistrzyni albo kaznodzieja, czego się nauczyła" - języka: "Lubo w Królewcu wychowywana będzie, lubo w cudzej ziemi u księżnej jakiej krewnej mojej, trzeba, żeby hofmistrzyni i panny i przy niemieckim języku po polsku umiały, bo bez języka ojczystego żyć nie będzie mogła" "Niemieckiego też języka nie trzeba zapominać, bo ten po polskim najpotrzebniejszy jej będzie. Gwoli temu, jeśli można, ludzie koło niej będący trzeba żeby oba języki umieli i żeby z Biblii rozdziały po polsku i po niemiecku czytała. Po francusku, jeśli się będzie chciała uczyć, nie bronić jej tego, ale włoskiemu i łacińskiemu językowi niech da pokój". /podkreślenie - moje/ Dla ciekawych, początek dnia zbliżony był do regulaminów obowiązujących na ówczesnych pensjach klasztornych, córka miała tedy wstawać na godzinę 7 rano ("Tęż regularitatem niech obserwuje w wstaniu o siódmej, a kładąc się o dziewiątej"), gdy w pensjach było to na ogół 6.30 czy nawet 5.30. Co do środków dyscyplinujących to w ostateczności dopuszczał kary fizyczne ("Od krnąbrności i uporu, jeśliby się w niej najdował, odwodzić ją: nie biciem jednak, ale wczesnym strofowaniem i napominaniem, a jeśliby to nie pomogło, nie żałować rózgi")., co już na pensjach katolickich było w tych czasach wykluczane, jako metoda wychowawcza. /za: U. Augustyniak "Instrukcja Bogusława Radziwiłła dla opiekunów córki...", w: "Odrodzenie i Reformacja w Polsce" XXXVI, 1991/ Garść przydatnych pozycji: Z. Kaczkowski "Kobieta w Polsce. Studium historyczno-obyczajowe" H. Barycz "Kartka z dziejów staropolskiego wychowania dziewcząt", "Nasza Przyszłość", t. 4, 1948 B. Fabiani "Warszawska pensja panien wizytek w latach 1655-1680", w: "Warszawa XVI-XVII wieku", "Studia Warszawskie", t. 24, z. 2, 1977 I. Janiszewska "Wychowanie dziewcząt w dawnym Gdańsku", "Gdańskie Zeszyty Historyczne" Prace Prasoznawcze, R. XIII-XIV, 1970-1972, nr 20, 1973 Ł. Charewiczowa "Kobieta w dawnej Polsce do okresu rozbiorów"