secesjonista

Dwie twarze... kiedy Mosley stał się już Przywódcą, a jego wystąpienia poprzedzały dźwięki "Powitania Przywódcy", podczas marszów, Czarne Koszule śpiewały: Ulice są ciche, ostatni bój skończony Upojeni walką z dumą witamy świt Spójrz! Ponad ulicami faszystowska flaga Triumfalny sztandar odrodzonej rasy Dalece wcześniej, Mosley odnotował swe przemyślenia w dniu ogłoszenia zakończenia I w.św. Widząc świętujących ludzi w Ritzu poczuł do nich odrazę: "Młodzi - w owym czasie starzy jak świat ze smutku, zmęczenia i goryczy - mieli nieodparte wrażenie, że ci gładcy, zadowoleni z siebie ludzie, którzy nigdy nie walczyli na wojnie an inie cierpieli, jedzą, piją i śmieją się na grobach ich towarzyszy broni. Stałem z dala od szalejącej z radości gawiedzi, milczący i samotny, dręczony wspomnieniami".

Z tego co ja się zorientowałem samo czasopismo kosztuje 26 zł, a zamówienia przyjmują drogą mejlową. Cena jest umieszczona na okładce prezentowanej na stronie.

Ktoś nie zrozumiał sensu czytanej książki. Walthera Hofer nie twierdzi, że owe incydenty, prowokacje itp. zawsze były dziełem Polaków. Nie twierdzi również, że wojna wybuchła jedynie wskutek działań polskich władz. Ktoś to czytał bardzo wybiórczo. Uważał on, że w ówczesnej sytuacji gospodarczej i politycznej konflikt musiał wybuchnąć, w tym zakresie rozumie również konsekwencje polityki Hitlera. Należy do tych badaczy, którzy mówili, że państwa europejskie "zostały wciągnięte" w nieuchronny konflikt. Nie ma nic dziwnego, że listy incydentów są identyczne - Hofer zamieścił ją by dać przykład jak wyglądała ówczesna sytuacja i jej atmosfera.

Tradycje feudalne: żywe czy martwe nie mają tu nic do rzeczy. Zakon miał własną procedurę obierania Wielkiego Mistrza i to wszystko. Jakby nie kręcić, w czasie zajęcia Malty car nie został obrany na to stanowisko, do czasu zajęcia Malty nie zdarzało mu się posługiwać takim tytułem, w tym czasie mistrzem był kto inny. Zresztą i późniejszy obiór był wadliwy (nie tylko ze względu na wspomniane prawosławie), a to z racji, że nastąpił on przy urzędowaniu von Hompescha. Nigdy nie spotkałem się z tezą, że "de iure" miałoby polegać jedynie na tym, że skryba sporządził stosowny dokument. "Według prawa" to według prawa - zatem zgodnie ze statutem Zakonu, i świadkowie oraz symboliczne precjoza tu nie wystarczą. Sama kradzież insygniów koronnych nie czyni królem, a wedle euklidesa - tak. Aaa... potrzebni są jeszcze świadkowie i skryby. Jeśli patrzeć z ówczesnej perspektywy to wyspa ta, była 100 razy większa niż ówczesny Żyrardów, jako że tego ostatniego nie było jeszcze na mapie. Jeśli patrzeć z dzisiejszej perspektywy to porównanie też nie jest fortunne - wyspa jest siedemnastokrotnie większa niż dzisiejszy Żyrardów. Oj, po cienkim lodzie stąpa euklides, używając rodzinnego miasta administratora do tego typu porównań. A z tym to różnie bywało w przeszłości. W Compiègne Foch był politykiem czy wojskowym? Inną sprawą jest, czy dany wojskowy podpisuje układ, którego kształt zaakceptowany jest przez władze polityczne. Jeśli już to tylko z punktu widzenia np. Francji czy Anglii, a to nie jest cała Europa. Nie sądzę by Skalda zaburzał zdrowy sen cara, czy władców Polski. Ilu, nie francuskich, historyków uznaje owe ujście za podstawowy problem polityki europejskiej? Czyli w trakcie wspólnych walk przeciwko Francji, Anglia traktowała nieufnie swą austriacką sojuszniczkę, kiedy ta została zmuszona do podpisania pokoju, Anglia poczęła ją traktować z większą ufnością. Trochę to dialektycznie zagmatwane. A zyskuje się jedynie kiedy inny traci? A co tam się działo z koalicją antyfrancuską, może nam przypomnieć euklides?

Tyle, że tu rozważamy raczej kwestie dziejące się w okresie międzywojennym. Zatem o swych radach względem PO trzeba by pisać w innym miejscu, podobnież co do tego, czy w XIX wieku, kiedy w niektórych państwach wprowadzano obowiązek szkolny, działo się to w wyniku masowej inicjatywy społecznej.

Może taka informacja będzie dla ciebie pomocna Tomaszu N, na pewno w latach 50-tych (nie wiem jak w późniejszych) wydawany był dwutygodniowy dodatek do "Żołnierza Wolności" właśnie pod nazwą "Horyzont".

W zakresie konserwatyzmu obyczajowego... w 1940 r. we Francji zakazano rozpowszechniania "Kadryla z homarami" (fragmentu "Alicji w Krainie Czarów"), zakaz taki objął również "Anthologie de l'humour noir" pod redakcją André Bretona. Znane są inne książki zakwestionowane przez ówczesnych cenzorów?

Nie tylko autor... ale i sam stał się bohaterem popularnych powiedzonek. W 1910 r. na rynku pojawiła się opowieść - karykatura rządu "Alice in Plunderland" (Alicja w Krainie Rabunku) podpisana: Loris Carllew. W tym oczywistym nawiązaniu do "Alicji w Krainie Czarów" Lewisa Carrolla, występuje Lloyd Goerge w roli Walijskiego Królika, a Churchill przedstawiony jest jako Szalony Kapelusznik i pacyfikator Tonypandy*. W tej karykaturze Chirchill pyta się: "... czy Alicja nie choruje przypadkiem na sufrażyzm?". Jeśli chodzi o czasy jego aktywności politycznej to ów alkoholizm raczej można włożyć między bajki. * - tu nawiązuje się do pacyfikacji górników w Rhonddy

Jeśli mówić o próbach (które z różnych powodów nie były w pełni zrealizowane) to mamy regulacje: weimarskie (1618 r.), gotajskie (1642 r.), w księstwie Oleśnickim (1683 r.), pruskie (1698 r.), duńskie (1739 r.). W 1717 r. w Prusach ustanowiono nakaz uczęszczania do szkół elementarnych. Powszechnie przyjmuje się, że w pełni zrealizowany powszechny obowiązek został wdrożony w Prusach w 1819 r. Co do naszych ziem, to na 1808 r. datuje się zalecenie Izby Edukacji Polskiej, które w zasadzie pozostało jednak li tylko na papierze. Najwcześniej wprowadzono pod zaborem niemieckim w 1825 r. na Pomorzu i Wielkopolsce, a w Galicji w 1873 r. /za: D. Dziewulak "Obowiązek w Unii Europejskiej", "Analizy" BAS, nr 9 (24), 2010/ Jeśli chodzi o Polskę to nie ma co rozpatrywać, jako że w większości krajów wprowadzano obowiązek, my mieliśmy pewien problem z niepodległością. A jeśli już to z dekretem z 1919 r. (ustawa z 1922 r.), plasujemy się za USA (pamiętając, że tam decydowały samodzielnie poszczególne stany; od 1848 do 1918 r.), a przed ZSRR (1930 r.).

Ciekawostką jest prasa dziecięca, dodatek do "Żywii" (pisma dla kobiet wydawanego przez Ludowy Związek Kobiet)) pod nazwą "Jawnutka", wychodzący potem pod tytułem "Dziennik Dziecięcy. Codzienna gazetka dla starszych dzieci". Czy były inne tytuły skierowane do najmłodszego odbiorcy?

O tym, że dodatkowe zajęcia (poza limitem punktów) są odpłatne to pisano już w 2012 roku. Informacja z 19 stycznia 2012 roku: "Ambitni mają gorzej - za przekroczenie limitu ECTS trzeba będzie płacić Studia na jednym kierunku pozostają bezpłatne, ale tylko w podstawowym zakresie. Za uczęszczanie na większa ilość zajęć niż ich minimalny wymiar, konieczny do zaliczenia semestru, student będzie musiał zapłacić. Nowa ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym to w oczach studenta opłaty za bezpłatne studia". /za: student.lex.pl/

Temat założyłem, jako że przy poszukiwaniach o Kripo utkwiło mi kilka ciekawych, a mnie nie znanych wątków o prasie konspiracyjnej. Widiowy7 powinien być zadowolony. Czym był: cyklostyl płaski? Jak redakcje różnych pism kontaktowały się z czytelnikami? W wielu pisano: proszę pisać, podawać przykłady... a jak to się odbywało w warunkach konspiry?

Ciekawostką jest jeden z numerów "Dziennika" z 24 grudnia 1943 r. (numer 18), jest bodajże jedynym; z okresu okupacji przykładem trójbarwnej dobitki powielaczowej.

To nie jest oryginalne słowo czasów okupacji, ale używano go w innym znaczeniu: klumpy - kiedyś to był drewniane buty dla konia, tym mianem określano w niektórych obozach: drewniane chodaki.

W sumie zgadzam się z Albinosem (by "pójść" nieodżałowanym Kadrinazim), atoli nie będąc studentem chciałbym się dopytać o szczegóły. Ile punktów przeciętnie "wykorzystuje" student w całym roku np. na studiach I stopnia? Jak rozumiem ma jakieś 180 punktów, a ile może mu z tego zostać? Jak realnie przekłada 30 dodatkowych i darmowych punktów na godziny zajęć - ile to mniej więcej jest?

Kusi się by zapytać: kto zdaniem MirMiła "był ostatnim"? Proponowałbym by jednak bardziej rozwijać swe wypowiedzi.

Co prawda tropiciel coś nam umilkł; miejmy nadzieję, że nie został otruty przez niecnych jezuitów; ale nowy papież zaczyna mnie zaciekawiać. Urlopowanie biskupa Limburga to dość rzadko stosowane wcześniej przez hierarchów Kościoła rozwiązanie względem duchownych zbytnio lubujących w "pozłocie".

Czyżby i archeologia potrzebowała studiów gender? A na poważnie - to faktycznie ciekawe, jak łatwo zmieniono zdanie co do znaczenia symbolicznego owej włóczni. Jak wiele znamy pochówków etruskich, w których odnaleziono włócznie?

W wielu filmach, których fabuła umiejscowiona jest w czasach okupacji widzimy twarze i sylwetki ludzi siedzących w tramwajach. A od kiedy rozpoczęto zamalowywać tramwajowe szyby na granatowo?

A.A. Nofi "Sicily: The Race for Messina 10 July - 17 August 1943", w: "The War Against Hitler: Military Strategy In The West" S.W.C. Pack "Operation Husky: the Allied Invasion of Sicily" G.A. Shepperd "The Italian Campaign, 1943-45, a Political and Military Re-assessment" M. Zuehlke "Operation Husky. The Canadian Invasion of Sicily..." M. Blumenson "Sicily: Whose Victory?" ("Ballantine's Illustrated History of World War II"), campaign book No 3 K. Ford "Assault on Sicily: Monty and Patton at War" S.W. Mitcham, Jr., F. von Stauffenberg "The Battle of Sicily: How the Allies Lost Their Chance for Total Victory" J.E. Browne "Deception and the Mediterranean Campaigns od 1943-1944" W.B. Breuer "Drop Zone, Sicily: Allied Airborne Strike, July 1943" B. Fergusson "The Watery Maze" T. Higgins "Soft Underbelly; the Anglo-American Controversy over the Italian Campaign1939-1945" J.M. Gavin "On to Berlin; Battles of an Airborne Commaqnder, 1943-1946" Z. Lalak "Operacja Husky", "Technika Wojskowa", styczeń-luty, nr 1, 2010 W.G.F. Jackson "The Battle for Italy" E. Linklater "The Campaign in Italy" S.E. Morison "History of United States Naval Operations in World War II" tegoż, "Sicily-Salerno-Anzio" C. D'Este "Bitter Victory: The Battle for Sicily 1943" W. Bernaś, J. Mikulska-Bernaś "W matni" A. Bragandin "The Italian Navy in World War II" J. Steinhoff "The Straits of Messina: Diary of a Fighter Commander" R.W. Tregaskis "Invasion Diary" E. Pioterek "Operacja Husky" (s. miniatury Morskie) J. Pertek "Druga mała flota" "Allied Invasion of Sicily: Operation Husky Order of Battle, Calogero Vizzini, Operation Mincemeat, Operation Ladbroke, Biscari Massacre" A.J. Birtle "Sicily 1943"

Nie zmienia to faktu, że nie widzę dowodów na skorumpowanie załogi Kudaku, zatem na czym opierało się ta konstatacja?

Nader przydatnym źródłem jest wydawany wówczas miesięcznik "Czasopismo Skarbowe" dostępne w zasobach cyfrowych Uniwersytetu Warszawskiego.

Dla kogo sprawa nie jest prosta? Tylko dla euklidesa. Z faktu przybierania takich, a nie innych tytułów, z faktu posiadania takich, a nie innych precjozów - nie wynika by ktoś zajmował dane stanowisko. Innymi słowy posiadanie klejnotów koronnych nie czyni królem, a tytulatura nie implikuje posiadanie danej funkcji. To tak konkretnie: kiedy dokładnie car przybrał tytuł "protektora" i co to ma do funkcji Wielkiego Mistrza? Czy gdy Francuzi zajmowali Maltę car był Wielkim Mistrzem, czy nie (nieważne czy: de iure czy de facto)? Jedyne co można zarzucić Napoleonowi to fakt zaatakowania wyspy będącej w rękach Zakonu o którym wiadomo było, ze cieszy się sympatią cara. I to wszystko. Co ma fakt nadania ziem przez Polaka i spraw spadkowych do kwestii datowania mistrzostwa cara, zupełnie nie wiem. Takich nadań w wielu krajach było wiele, ziemie przechodziły w różne ręce, z czego nijak nie wynikały pretensje do "krzesła mistrzowskiego". O ile rozumiem mówimy o zupełnie różnych kwestiach. Ja o mordowaniu w szpitalu w Weronie, euklides o pijanym kapitanie. A Wenecja z czasem jednak zrezygnowała ze swej neutralności. Co do samego kształtu zawartego traktatu... trudno stawiać zarzut Napoleonowi, że ów kształt wziął się z jego "widzimisię, gdyby zawarł traktat niezgodny z jego zapatrywaniami mielibyśmy to oceniać "in plus"? Inną sprawą jest czy był to dobry traktat dla Francji. Czy rzeczywiście był tak niekorzystny? Co zawarcie pokoju z Austrią ma do Anglii? Gdyby ów pokój nie został zawarty to Francja byłaby w lepszym położeniu względem Albionu?

Z tego fragmentu nie da się wysnuć supozycji by załoga była skorumpowana, jedynie to, że jakiś Czerkas był w mieście. Czy dostał się tam za pośrednictwem łapówki - tego już nie wiemy. Równie dobrze mógł to być szpieg ukrywający się pośród mu odobnych pobratymców. A trudno udowodnić by był to jedyny Czerkas w całym Kudaku, innymi słowy: by się jakoś wyrózniał.

Faktycznie, kiedy Napoleon dążył do zajęcia Malty mógł nie zdawać sobie sprawy, że car był Wielkim Mistrzem. Jedynym usprawiedliwieniem dlań może być to, że wówczas car... nie był Wielkim Mistrzem. Malta podpisała akt kapitulacji 12 czerwca 1798 roku, Wielki Przeorat Rosji wydał swe oświadczenie o detronizacji von Hompescha zu Bolheim 26 sierpnia, jednocześnie oddając się pod opiekę władcy Rosji. Po poparciu tej decyzji przez W.P. Niemiec, dnia 7 listopada wybrano cara 72 Wielkim Mistrzem. Zajmowanie tych z mniej bogatą przeszłością wzbudza większą chwalbę? Z tą neutralnością to różnie bywało, przynajmniej jeśli chodzi o działania w szpitalu w Weronie.