secesjonista

Warto zerknąć... gospodynie: forum.historia.org.pl - "Jak żyło się gospodyniom domowym w okresie miedzywojennym" moda: forum.historia.org.pl - " Ubiór ludzi i wygląd miast: lata 30-te" płace i ceny: forum.historia.org.pl - " Płace i ceny w II RP" wypoczynek: forum.historia.org.pl - "Kurorty II RP" forum.historia.org.pl - " Pamiętniki, wspomnienia turystyczne " mieszkania: www.muzeumwlokiennictwa - "Rekonstrukcja wnętrz mieszkań robotniczych z lat 20. i 30. XX w." H. Maciejewski "Położenie robotników przemysłowych w Wielkopolsce w latach 1929-1939" "Pamiętniki bezrobotnych" S. Milewski "Intymne Życie Niegdysiejszej Warszawy" A. Sieradzka "Moda w przedwojennej Polsce" B. Kaczorowski "Między elitą a półświatkiem. Życie codzienne w przedwojennej Polsce" M. Łozińska, J. Łoziński "Narty, Dancing, Brydż" tychże, "W przedwojennej Polsce. Życie codzienne i niecodzienne" M. Łozińska "Smaki Dwudziestolecia" H. Kulesza "Czynsze w okresie międzywojennym w Polsce i za granicą", "IBM Materiały i Dokumentacja", Seria B z 2/99/61. M. Barbasiewicz "Ludzie interesu w przedwojennej Polsce" C. Miłosz "Wyprawa w Dwudziestolecie" M. Piątkowska "Życie przestępcze w przedwojennej Polsce. Grandesy, kasiarze, brylanty" S. Koper "Życie prywatne elit artystycznych Drugiej Rzeczypospolitej" tegoż, "Życie prywatne elit Drugiej Rzeczypospolitej" L. Olchowik, T. Ławecki, K. Kunicki "Polska międzywojenna" "Restauracje w II Rzeczpospolitej" praca zb. L. Eustachiewicz "Dwudziestolecie 1919-1939" M. Matwiejczuk, A. Kosińska, R. Kostro "Dwudziestolecie. Oblicza nowoczesności 1918-1939" S. Glica "Sport robotniczy w Łodzi 1918-1939" J. Cegielski "Stosunki mieszkaniowe w Warszawie w latach 1864-1964" W. Skóra "Życie codzienne polskich robotników rolnych na Pomorzu Zachodnim w dwudziestoleciu międzywojennym", w: "Życie dawnych Pomorzan" red. W. Łysiak /dostępne w internecie/ J. Żarnowski "Społeczeństwo Drugiej Rzeczypospolitej". Poza tym w zasobach cyfrowych jest wiele tytułów prasowych z tego okresu, zatem materiału co niemiara.

Ach ten dawnych dysput czar... ciekawe spostrzeżenie odnotowała w sierpniu 1980 r. Jadwiga Staniszkis. Oto do sztabu strajkowego dodzwoniła się sprzedawczyni ze sklepu z kurczakami. Poprosiła by komitet strajkowy zadzwonił do hurtowni (tu podała numer), żeby dostarczono jej kurczaki, "bo się skończyły". Staniszkis rozważa to w kontekście pustki władzy. /za: "Dlaczego Solidarność nie była rewolucją", "Europa" nr 35 (74), 31 sierpnia 2005/

To nie kwestia chwalenia, a jedynie odnotowanie faktu o zawitaniu pierwszego Polaka w Japonii. amonie - twój krytycyzm względem religii przysłania ci trochę ocenę tej informacji. Zresztą, taki buddyzm czy idee konfucjańskie też był obcą religią, czy myślą. A w Japonii nie zaistniało "narzucanie" religii chrześcijańskiej. Mógłbyś amonie podać na czym owe "narzucanie" miało polegać?

Kilka innych użytecznych tytułów: J.-P. Roux "Król. Mity i symbole" E.A.R. Brown "The Ceremonial of Royal Succesion in Capetian France. The Funeral of Philip V", "Speculum", nr 55 (1980) P. Janowski "Koronacja", w: "Encyklopedia Katolicka", t. 9 A. Hedeman "The Royal Image. Illustrations of the Grandes Chroniques de France 1274-1422" P.E. Schramm "Die deutschen Kaiser und Konige in Bildern ihrer Zeit" E. Kantorowicz "Dwa ciała króla. Studium ze średniwoiecznej teologii politycznej" "Coronations: Medieval and Early modern Monarchic Ritual" red. J.M. Bak E. Palazzo "Liturgie et societé au Moyen Âge" G.S. Wright "A Royal Tomb Program In the Reign of St. Louis", "The Art Bulletin", nr 56 (1974) "Three Coronation Orders" ed. J.W. Legg /dostępne w zasobach archive.org/ M. Kowalska "Wybrana ikonografia rytuału koronacyjnego królów francuskich z dynastii Kapetyngów i Walezjuszy oraz zawarty w niej przekaz ideowy", w: "Ideologia i rytuał władzy w średniowieczu. Materiały studencko-doktoranckiej konferencji naukowej UW 15-16 maja 2010 r." D.J. Sturdy "English Coronations in the Seventeenth Century", w: "Herrscherweihe und Königskrönung im Frühneuzeitlichen Europa" ed. H. Duchhardt publishing.cdlib.org - "Coronations" www.newadvent.org - "Coronation"

Warto zerknąć do: F. Ryszka "Machiavelli i współczesna myśl polityczna Zachodu", w: "Nicollò Machiavelli. Paradoksy losów doktryny" red. A. Tomasiak-Brzost R. Romano "Między dwoma kryzysami. Wlochy Renesansu" M. Mularczyk "U źródeł włoskiego realizmu politycznego. Machiavelli i Guicciardini" F. Meinecke "Die Idee der Staatsräson in der neueren Geschichte" J.G. Pocok "The Machiavellian Moment. Florentine Political Thought and the Atlantic Republican Tradition" F. Gilbert "History. Choice and Commitment" "Florentine Studies: Politics and Society in Renaissance Florence" ed. N. Rubinstein tegoż, "Machiavelli and Guicciardini. Politics and History in Sixteenth Century Florence" J.H. Hexter "The Vision of Politics on the Eve of Reformation" tegoż, "The Predatory, The Utopian and the Constitutional Vision: Machiavelli, More and Claude de Seyssel", w: "Art, Science, and History in the Renaissance" ed. E.Ch. Singleton W. Szyszkowski "Wenecja: dzieje Republiki 726-1797" Q. Skinner "The Foundations of Early Modern Political Thought", T. I, "The Renaissance" tegoż, "Vision of Politics", T. II, "Renaissance Virtues" D. Sternberger "Drei Wurzeln der Politik" E. Kessel "Die Idee der Staatsräson" A. Gałganek "Zmiana w globalnym systemie międzynarodowym. supercykle i wojna hegemoniczna" "Basileus und Tyrann. Herrscherbilder und Bilder von Herrschaft in der Englischen Renaissance" red. U. Baumann M. Stolleis "Staat und Staatsräson in der Frühen Neuzeit. Studien zur Geschichte des öffentlichen Rechts" "The Cambridge History of Political Thought 1450-1700" wyd. J.H. Burns G. Claude "The History of Management Thought" A. Wyczański "Historia Powszechna Wiek XVI" J.A. Gierowski "Historia Włoch" "The Historical Imagination in Early Modern Britain. History, rhetoric, and fiction, 1500-1800" wyd. D.R. Kelly "Action and Conviction in Early Modern Europe. Essays in Memory of E.H. Harbison" wyd. T.K. Raab, J. Seigel W. Kerrigan, G. Braden "The Idea of Renaissance" H. Manikowska "Nadzór i represja. Władza i społeczeństwo w późnośredniowiecznej Florencji" ò ä ö ü

Sami mieszkańcy Albionu nie są tego pewni, czy faktycznie chodzi o nadruk na biletach Peninsula & Orient (firma zaprzecza temu) czy raczej o bazgroły marynarzy na ścianach... Ale pewnie gregski ma więcej ciekawostek i wiedzy o tym wyrażeniu. O the posh posh traveling life, the traveling life for me First cabin and captain's table regal company Pardon the dust of the upper crust - fetch us a cup of tea Port out, starboard home, posh with a capital POSH, posh Ja dodam od siebie: afera z maderskimi pocztówkami. Zna ktoś szczegóły?

Czyżby te dawniejsze były wykonywane tak by się nie podobały?!? Wymiary trumien nie są zbyt precyzyjnym miernikiem świadczącym o budowie, jako że nie każda była robiona na miarę. Jak się okazuje miejsce pochówku nie tylko może nam dostarczyć informacji o dawniejszych czasach, może też przypadkowo odkryć schematyzm myślenia współczesnych badaczy. Co ujawniła Amica w wątku: forum.historia.org.pl - "Odkryto grobowiec etruskiego arystokraty" Dawniejsze nagrobki dostarczają szereg ciekawych informacji o pozycji danej osoby, sprawach politycznych, typowej symbolice itp. Czemu Kazimierzowi Wielkiemu towarzyszy ośmiu urzędników i jak wiąże się to z polityką Ludwika Węgierskiego? Dlaczego skorupki jajek znajdowane są jedynie w nogach pochowanych? Czemu do tumby kardynała Fryderyka Jagiellończyka prowadzą schody, wymóg miejsca czy pewna symboliczna wymowa?

i To niezwykle niedoinformowanym musiał być Napoleon. Car przyjmuje ambasadora maltańskiego, który przybył na audiencję w ceremonialnych szatach. Obdarza cara dwoma cennymi krzyżami, obdarza imperatorową krzyżem, podobnie zostali obdarowani książęta. po obiedzie wręcza kolejne krzyże, car przekazuje je m.in. Kondeuszowi (którego mianuje Wielkim Przeorem), księciu Kurakinowi, ks. Bezborodce. Pośród obdarowanych jest i: Siewers, Litta, Wielhorski, Poniński, Raczyński, Grabowski. Car wyznacza pensje przeorowi (16 tys. rubli), komandorom po 6-8 tys. rubli. A Napoleon nic o tym nie wie... W dwa miesiące po objęciu tronu Paweł I w wyniku układu z Littą ogłasza się opiekunem Zakonu, przywraca Zakonowi posiadłości leżące niegdyś w Polsce, podnosi dwukrotnie dochód płynący z tych ziem. W zamian przyobiecano carowi wpływy w Radzie Zakonu. A Napoleon nic tym nie wie... W wyniku wspomnianych powyżej ustaleń car miał prawo założyć Wielki Przeorat w swym imperium. Z racji tego, że kawalerami mogli być jedynie katolicy, car rozpoczął dyplomatyczne rozmowy z papieżem w wyniku których dostał pozwolenie na założenie 27 komandorii. A Napoleon nic o tym nie wie... Tych symbolicznych krzyży musiało być bardzo dużo... mamy ten wręczony w sierpniu przez Raczyńskiego, mamy też te wspomniane przeze mnie, a które zostały wręczone 13 grudnia, a pośród nich krzyż noszony przez Wielkiego Mistrza Jeana de la Valette, jak i krzyż z czasów rodyjskich Jeana de Villiersa. To który był tym głównym symbolem władzy Wielkiego Mistrza? I tu się całkowicie euklides myli co do kierunków zainteresowania rosyjskich władców. W kręgu zainteresowania od dawna było znalezienie punktu oparcia na Morzu Śródziemnym, stąd w 1785 r. Katarzyna negocjowała zakup takich wysp jak: Linosa i Lameduza, właśnie od zakonu maltańskiego. A posiadanie Malty mieściło się w tych kontekście, trudno zatem twierdzić by car nie miał na uwadze korzyści wynikłych z jej posiadania. Akurat Dyrektoriat wiedział o tych działaniach. No cóż odkąd car wziął sprawy zarządu Zakonem - już nie tak bardzo arcykatolicki. Na mocy wspomnianych układów z papieżem, ten ostatni zezwolił na przyjmowanie do zakonu grekokatolików. A teraz co do tej rzekomej niewiedzy Napoleona co do tego, że car był Wielkim Mistrzem (abstrahując od legalności tych poczynań). Absurdem byłoby mniemać, że Francuzi nie wiedzieli o tym co dzieje się na oficjalnych audiencjach cara, trudno również mniemać by informacje o tym nie dotarły do Napoleona. Napoleon był jak najbardziej dobrze poinformowany, zważywszy że Francuzi schwytali kuriera w Ankonie wiozącego ratyfikację traktatu i podarunki dla Wielkiego Mistrza. Innymi słowy - zajęcie Malty było ruchem wyprzedzającym i jak najbardziej rozsądnym. * - był to Wincenty Raczyński syn Józefa i Karoliny Bońkowskiej, podówczas kawaler maltański, potem dochrapał się komandorstwa, tytułu szambelana cesarza rosyjskiego, także hrabiostwa od króla pruskiego.

Król nie został pochowany na cmentarzu, tylko w kościele św. Katarzyny, gdzie leżało wielu innych naszych rodaków. Po apelach strony sowieckiej większość ciał repatriowano. Dopiero kiedy w 1938 r. władz sowieckie poinformowały, że zamierzają ów kościół rozebrać nasze władze poczęły energiczniej działać w kwestii sprowadzenia ciała.

Czasami mówiono na płaszcz: paludamentum w nawiązaniu do tradycji starożytnego Rzymu. Jean-Claude Bonne używa dziwnego łacińskiego wyrazu na określenie królewskiego płaszcza: "The king receives the mantle (soccus)...". /tegoż, "The Manuscript of the Ordo of 1250 and Its Illuminations", w: "Coronations: Medieval and Early Modern Monarchic Ritual" red. J.M. Bak, s. 67/ Dziwnego o tyle, że tym mianem określano rodzaj pantofla używanego w starożytności.

Ach, kochany Augustynie, Wszystko minie, minie, minie! To dla wielu osób jeden z ulubionych cytatów z baśni Andersena, tymczasem ta piosenka jest znacznie starsza niż twórczość duńskiego bajkopisarza. No i ma znacznie bardziej ponury rodowód. Piosenka powstała w czasie epidemii dżumy w Wiedniu (1678-79), która pochłonęła aż 100 tys. ofiar (w tym 30 tys. z okolic podmiejskich). Co ciekawe tytułowy Augustyn pierwotnie nie oznaczał imienia, a nazwisko. Piosenkę przypisuje się wiedeńskiemu grajkowi i kobziarzowi - Markusowi Augustinowi. Ciekawe czy Andersen wiedział o tym rodowodzie utworu?

Ja na wojskowości się nie znam, zatem jako laik strzelę: czy może chodzić o "unitarkę" w 27. pułku piechoty w Częstochowie?

Ja ostatnio zastanawiam się nad laptopem, ew. czymś mniejszym. A to ze względu na krwawe walki domowe: pomiędzy "fejsbukowiczem"-studentem, który koniecznie musi sprawdzić materiał na zajęcia (choć jak wchodzę to na ogół widzę jedynie przeglądanie wrzuconych zdjęć i filmików), "naszą-klasowiczką", która musi koniecznie dorobić drzewa ślicznotki, miłosne drzewa, dżemo-maszynę itp. cuda; ja ze swym forum historycznym jestem na szarym końcu i na ogół zostaję odesłany do kuchni by zrobić kolejną przekąskę - słusznie się należącą strudzonym studentom czy ogrodniczkom. Mój PC-et jest z lekka roznegliżowany: pozbawiony panelu przedniego i ścian bocznych, i ma dziwną tendencję: psuje się i wiesza, wtedy kiedy mnie nie ma dłużej w domu. Ja twierdzę, że to z racji tego, że nie kontroluję poczynań innych użytkowników, moja kobiełka przekonuje mnie, że: to wynik sympatii komputera do mej osoby.

Nie zapomnijmy o drobnych polonikach... warto wspomnieć o misjonarzu Wojciechu Męcińskim, który zginął śmiercią męczeńską w Japonii w 1643 roku.

Warto zajrzeć do: J.H.G. Just "Von den Steuern und Abgaben tegoż, "System des Finanzwesens" R.L. Heilbroner "Wielcy ekonomiści. Czasy, życie, idee" G. Schmölders "Geschichte der Volkswirtschaftlehre" N. Gajl "Teorie podatkowe w świecie" Z. Fedorowicz "Historia podatków do końca XIX wieku - ze szczególnym uwzględnieniem Polski", w: "Encyklopedia podatkowa" red. C. Kosikowski R. Pahner "Veit Ludwig von Seckendorff und seine Gedanken über Erziehung und Unterricht" E. Strassburger "Nauka skarbowości. Część ogólna" E.Kaszuba, G. Wąs "Historia Śląska" (rozdział ""Kameralizm pruski a gospodarka Śląska") J. Górski "Z historii myśli ekonomicznej: studia i materiały" J.Ch. Dithmar "Einleitung in die Òkonomischen Polizey- und Kameralwissenschaften" S.P. Gasser "Einleitung zu den oeconomischen, politischen und Cameralwissenschaften" "Handwörterbuch der Sozialwissenschaften" M. Bochenek "Początki ekonomii akademickiej w Europie", "Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny", R. LXIV, z. 1, 2002 Pierwszym czasopismem propagującym myśl kameralistyczną była "Okonomische Fama" wydawana przez Dithmara od 1729 roku. Szerszy wybór literatury niemieckojęzycznej zawarto w: "Kameralistische Encyclopädie: Handbuch der Kameralwissenschaften..." oprac. E. Baumstark /pozycja dostępna w googlebooks/

To może coś dla fanów futbolu, tak dla polepszenia nastrojów. Wyniki sezonu 1937 r.: reprezentacja naszej ligi z reprezentacją ligi paryskiej: 5:1 w oficjalnych meczach reprezentacji: Polska - Szwecja 3:1 Polska - Dania 3:1 Polska - Jugosławia 4:0 Polska - Łotwa 2:1 Polska - Bułgaria 3:3 Na międzynarodowym turnieju we Francji zorganizowanym z okazji wystawy paryskiej, w którym wzięły udział reprezentacje ligi polskiej, ligi północnej Francji, ligi paryskiej, oraz mistrzowska drużyna Włoch - Bolonia: Polska - Francja Północna 2:1 Polska - Bolonia (finał) 5:1 Przegraliśmy tylko raz - z Rumunią (2:4). Można było?

Stefan Maciejowski alias Stefan Maciejewski (Alfred Kalt, lub Alfred Kaltbaum, lub Alfred Kalf) był zatrudnionym na etacie kata. Przez długi czas funkcję tę dzielił z pracą buchaltera. Po awanturze z policjantem został z funkcji kata zwolniony. Z czasem popadł w nędzę i pijaństwo. A ciekawostka? Ano, mając dość takiego życia postanowił się powiesić w Parku Sieleckim. Choć sam na swym koncie miał wykonanie około 100 wyroków na innych, dla siebie pętlę wykonał na tyle niestarannie, że zdołano go odratować. Szewc bez butów chodzi...

W grudniu 1933 r. anonimowy maszynista pociągu na Słowacji... wskoczył do paleniska lokomotywy. /za: "Orędownik Wielkopolski", R. 63, nr 1/

"Zderzenie bridżowe" - w latach trzydziestych XX wieku w USA zapanować miała moda na grę w brydża. Moda tak powszechna, że stała się przedmiotem oskarżeń z ambon (gdzie nazywana była dziełem Szatana). Grano w czasie przerw w pracy, gazety drukowały zadania brydżowe itd. W samym Nowym Jorku powstać miało 50 tysięcy klubów brydżowych. "Można zobaczyć nieraz automobilistów, którzy oczekując na skrzyżowaniach ulic sygnału do ruszenia z miejsca, opierając o kierownicę papier z zadaniem a w zębach trzymają ołówek i kombinują, zamiast zważać na na jezdnię. Jest to tak częste, że nawet katastrofy wynikłe z takiej nieuwagi kierowców nazwano 'zderzeniami bridżowymi'". /"Orędownik Wielkopolski", R. 63, nr 1, 1 stycznia 1933/

Czym zajmować mógł się: "hausknecht"? W poznańskim piśmie "Orędownik" (R. XI, nr 62, 24 maja 1881 r.) zamieszczono ogłoszenie poszukującego pracy: "... młody człowiek, lat 20, dobry na hausknechta lub robotnika". Stróż?

Te uwagi nie do końca są ścisłe... Vibrio cholerae wywołuje nie tylko chorobę biegunkową, ale i zakażenia pozajelitowe. Choć zakażenia te mają na ogół objawy mniej groźne niż przy cholerze, to mogą prowadzić do posocznicy o śmiertelnym przebiegu. Nie jest prawdą, że zakażenie odbywa się jedynie poprzez spożycie, pozajelitowe zakażenia Vibrio cholerae możliwe jest np. przy zakażeniach przyrannych czy zapaleniu ucha środkowego. Innymi słowy - wystarczy uszkodzona skóra i kąpiel w zakażonej wodzie. Co do szybkiego przebiegu: większość zakażeń pozajelitowych ma właśnie znacznie krótszy przebieg niż w cholerze O1. /za: M. Kisiel, H. Zacharska, D. Rudaś, M. Czerniawska-Ankiersztejn "Przypadek zakażenia przecinkowcem cholery non O1 non O139 w Warszawie", "Przegląd Epidemiologiczny", 60, 2006/ Dlaczego członkowie tajnego Towarzystwa Przyjaciół Wojskowych sprzeciwiali się przysiędze na wierność względem cara Mikołaja, upatrując na jego miejscu Konstantego?

Droga nie nazywała się "Carską Drogą", zatem trudno szukać takiej nazwy na mapach. Nie bardzo rozumiem jak na mapie ma być zaznaczone, ze to droga "militarna"? Zwłaszcza, że pelniła rózne funkcje. A sprawdzał darekk czy o historii traktu nie ma jakiejś informacji u Andrzeja Grygoruka w jego książce "Carska Droga"? Co do map... w zasobach WIG-u jest szereg map rosyjskich przeglądał darekk ich zawartość?

Mapa z którego miała by być roku?

Z innego wątku warto odnotować informację (bibliograficzną) podaną przez Albinosa, choć rzecz tyczy się czasów już po Powstaniu: https://forum.historia.org.pl/topic/2469-literatura-powstanie-warszawskie/page__view__findpost__p__229144 /A. Fedorowicz "Kobiety w mieście umarłych", "Polityka" nr 44(2931), 2013/

A co z tego porównania wynika?