secesjonista

Dlaczego szczegół? Akcja pruszkowska nie miała chyba odpowiednika w ówczesnej Europie - tak mniemam?

Łazić "po zwyrach" to bardzo pojemny termin... mnie kobiełka nie pozwala (: włóczyć się), a sama jak najbardziej chodzi (: plotkować).

Mało prawdopodobnym jest, że w tak małym środowisku informacja o ew. ciąży nigdzie się nie pojawiła.

Pamiętać jednak trzeba, że był to islam "rozwodniony", skierowany bardziej na recepcję tzw. charydżyzmu, o czym świadczy dynastia imamów Rustamidów.

Ciekawym jest czy niemieccy członkowie NSDAP bardziej wzorowali się na swych włoskich kolegach czy importowali jednak gest z Ameryki?

Abstrahując od romantyzmu i pragmatyzmu - czy nie był to gest względem kobiety i jej potrzeb? A na marginesie: o jakiej sekcji zwłok mówi Wołoszański?

Kilka głosów w kwestii "kanonu": www.przeglad-tygodnik.pl - "Czy istnieje kanon lektur, które każdemu wypada znać?"

Celem sprostowania: w znanych nam historii Andromedy (czy tej u Jana Tzetzesa, czy u Owidiusza, czy wreszcie w scholia do Odysei) nigdzie nie ma ma mowy by została ona ukarana za swą pychę. To jej matka Kasjopeja twierdziła, że jest piękniejsza nawet od nereid - stąd późniejsza ofiara z Andromedy.

Wydaje się jednak, że chleb faszerowano trocinami, również kaszą, plewami itp. W sprawozdaniach RGO pisano o recepturach gdzie wymienione były właśnie trociny. Warto zauważyć, że nie chodzi tu tylko o chleb pochodzący od okupanta, również chleb wypiekany na własne potrzeby faszerowany był takim dodatkiem. W "Almanachu Łąckim" (nr 13, 2010) zamieszczony jest fragment wspomnień Józefa Bieńka (cytowany za: "Z dziejów chłopskiego ruchu oporu w Sądecczyźnie", "Rocznik Sądecki", t. 8, 1967) gdzie czytamy: "... widziałem ludzi, którzy żywili się korzonkami. Tu też po raz pierwszy w życiu jadłem „chleb” upieczony z mieszaniny... trocin, otrąb i kilku ziemniaków. Drewnianego smaku tego chleba, który przecież w warunkach ówczesnych uchodziła za luksus, nie zapomnę do końca życia". /G. Olszewski "O Brzynie, Łazach Brzyńskich i Obidzy, czyli o południowym rejonie gminy Łącko", tamże, s. 6/

W zawartości tablic były tylko trzy zmiany: - te tuż po wojnie gdy usunięto cztery tablice z 1925 r. i wstawiono sześć nowych z takimi miejscami, jak: Madryt, Guadalajara, Ebro, Darnica, Estangsur Auroux, Autun itd. - te z 11 listopada 1990 r. kiedy to na Grób powróciły kopie czterech tablic z 1925 r. - no i te majowe. U W. Lisowskiego (a poświęcił on GNŻ kilka pozycji od pisania w ramach WSiP, przez wydawnictwa MON, do Fundacji Grobu Nieznanego Żołnierza) nie ma żadnej wzmianki o jakichkolwiek zmianach z lat siedemdziesiątych. W ogóle: pierwsze próby zmian datują się na lata osiemdziesiąte, czyli od listu Jana Przewłockiego do przewodniczącego Rady Państwa Henryka Jabłońskiego.

Tak na marginesie, trwa spór czy nazistowskie pozdrowienie więcej ma wspólnego z "rzymskim salutem", czy może z... amerykańskim. rexcurry.net - "PLEDGE OF ALLEGIANCE TO THE FLAG & BELLAMY SALUTE & NAZI SALUTE"

Atrix - proponuję ograniczyć linkowane informacje do konkretnego tematu: a temat nie jest o Hitlerze , czy Himmlerze.

A już na to - co "pasi" atrixowinie mam wpływu. Faktem jest, że Ciepielów: nie pojawił się przy święcie z 8 maja 1946 r., nie pojawił się przy 11 listopada 1990 r. - to może nam atrix objaśnić : co mu nie pasuje i na czym się opiera?

Nie bardzo rozumiem: chodzi ci na ile dni przed wspomnianą imprezą zamontowaną tę tablice? Przed 1991 r. - tablicy na GNŻ z takim wpisem nie było, to dość znane fakty. Wreszcie były tylko trzy zmiany na tym Grobie. Nie bardzo rozumiem atrixa, zatem pokazuję i objaśniam: napis pojawił się 3 maja 1991 roku.

W którym powstała nie wiem, sama tablica został odsłonięta podczas drugiego etapu przebudowy - czyli 3 maja 1991 r., Lech Wałęsa dokonał wtedy odsłonięcia czternastu nowych tablic. /za: W. Lisowski "Panteon Pamięci Narodowej" Warszawa 2006, ilustr. s. 84/

Kontynuując wątek herbato-podobnych tworów, często w literaturze wspomnieniowej mowa jest o esencjach herbacianych (nader podłego smaku), typu: Herbal, Rumol.

W sumie to ciekawa sprawa ze "stanem aktorskim", Boris Buden* w rozdziale "Wiara: Bóg Will Tear us apart Again" poczynił taką uwagę, że Kartę 77 podpisało początkowo zaledwie kilkaset osób. W przypisie na s. 103 precyzuje: "Dużo większa liczba znanych w tym czasie w Czechosłowacji artystów, zwłaszcza aktorów podpisała zorganizowaną przez państwo 'Antykartę'". /tegoż, "Strefa przejścia. O końcu postkomunizmu"/ * - nie żeby secesjonista zmienił orientację, ale seria Idee wydawana przez Krytykę Polityczną warta jest uwagi

Przepowiednia z Tęgoborza: wikipedia - "Przepowiednia..."

Będę musiał sprawdzić... Kilka tytułów: A. Artymiak "Studia nad historią szkolnictwa elementarnego" J. Łukaszewicz "Historia szkół w Koronie i Wielkim Księstwie Litewskim od najdawniejszych czasów aż do roku 1794" S. Tync "Szkolnictwo i wychowanie w Polsce XVII w.", w: "Kultura staropolska" prac. zb. tegoż, "Dzieje gimnazjum toruńskiego" tegoż, "Ślązak Urlyk Schober, konrektor i działacz kulturalny toruński 1559-1598" I. Zarębski "Rola języka polskiego w nauczaniu szkolnym w Polsce XVI wieku" H. Barycz "Historia szkół Nowodworskich od założenia do reformy H. Kołłątaja (1588-1777)" A. Danysz "Jezuicki kanon lektury starożytnych autorów", w: "Studia z dziejów wychowania w Polsce" L. Hajdukiewicz "Podstawy ideowe i organizacyjne kolonii akademickich uniwersytetu krakowskiego (1588-1773", "Przegląd Historyczno-Oświatowy" 1963, nr 2 S. Kot "Szkolnictwo parafialne w Małopolsce XVI-XVIII w." tegoż, "Pierwsza szkoła protestancka w Polsce. Z historii wpływów francuskich na kulturę polską", w: "Reformacja w Polsce", T. 1, 1921 tegoż, "Szkoła lewartowska" K. Kubik "Polska szkoła prywatna w dawnym Gdańsku, od XVI do połowy XIX w." Ł. Kurdybacha "Z dziejów pedagogiki ariańskiej" tegoż, "Staropolski ideał wychowawczy" tegoż, "Działalność J.A. Komeńskiego w Polsce" S.K. Olczak "Szkolnictwo parafialne w Wielkopolsce w XVI-XVII wieku. Studium z dziejów stosunków społeczno-oświatowych" S. Salmonowicz "Toruńskie gimnazjum akademickie w latach 1681-1817. Studium z dziejów nauki i oświaty" W. Prądzyński "Tzw. Akademia Chełmińska w l. 1680-1818", "Nasza Przeszłość" T. II, Warszawa 1960 W. Tupalski "Pierwszy program gdańskiej szkoły średniej", w: "Rozprawy z dziejów oświaty" red. Ł. Kurdybacha T. II W. Ostrowski "Wiejskie szkolnictwo parafialne na Śląsku w drugiej połowie XVII w. (w świetle wizytacji kościelnych" tegoż, "Scholarze i skrybowie śląscy drugiej połowy XVII wieku. Studium z dziejów stosunków społeczno-oświatowych" "Pińczów i jego szkoły w dziejach" red. J. Wyrozumski

Średniowiecze to nie "moja" epoka zatem tylko kilka uwag i pytań. Dyskurs o małej Europie, czy w trochę innym kontekście: o Europie Środkowej, nabrał rozmachu po upadku bloku sowieckiego, warto zatem przyjrzeć się tym głosom, bo wedle mej opinii przydatnymi mogą być i przy rozpatrywaniu okresu Średniowiecza. Trzeba by sobie zadać pytanie, czy jest w historii tych trzech krajów (co prawda do tego zestawu dodaje się czasami inne kraje np. Chorwację i Dalmację) wspólny element, i to element wyróżniający je pośród innych krajów europejskich. Warto zadać sobie pytanie czy istnienie Małej Europy należy rozpatrywać w kontekście istnienia pojęcia Mitteleuropa. Czy Mała Europa jest/była peryferiami Zachodu? Czy w takim ujęciu nie mamy do czynienia z saidowską orientalizacją ("tegoż, "Orientalizm" - najlepiej wydanie z 2005 r., a nie te z 1991 r.)? Czy zatem Mała Europa nie jest systemem fikcji ideologicznych, a jeśli tak to gdzie rysuje się opozycja binarna, czyli: "my" i "oni". Czy w fakcie istnienia pojęcia Mała Europa upatrywać należy wyjątkowości w pozytywnym znaczeniu tego słowa i zarazem przynależność do wielkiej rodziny Zachodu? Czy może odwrotnie: jest to niezamierzone deprecjonowanie. Czy zatem ujawnia się tu "niewdzięczność Zachodu", tak jak to ujmował co do późniejszych czasów Alan Finkielkraut (w: "Niewdzięczność. Rozmowa o naszych czasach"). Czy w doświadczeniu tych krajów, jak chce Finkielkraut, czy István Bibo (: "Misère des petits États d'Europe de l'Est") wspólnym doświadczeniem jest/był "lęk o samo istnienie wspólnoty, uczucie" (czy w tym kontekście można np. rozpatrywać przyjęcie przez Mieszka - chrztu)? Czy rzeczywiście, jak chce wspomniany Kłoczkowski, na ukonstytuowanie się Małej Europy miało największy wpływ wybranie "modelu zachodniego". Warto porównać jak Kłoczkowski rozwinął swą myśl porównując oba wydania: czyli "Młodsza Europa..." z 2003 r. i "Europa słowiańska w XIV-XV" z 1984 roku. Czyli wybór "rozwoju" a nie "trwania", czy jak to ujął László Cs. Szabó (ów operował pojęciem Trzy Siostry) opowiedzenie się po stronie Rzymu, czyli po stronie jego "religii politycznej". Tok rozumowania Szabó kieruje naszą uwagę na Mitteleuropa - wedle niego przyjęcie łacińskiej christianitatis było warunkiem przetrwania teutońskiego naporu. Bądź jak widzi to Olivier Clément (: "Byzance et le christianisme"; można też poszukać jego opinii w: J. Klinger "O istocie prawosławia. Wybór pism") opowiedzenie się za "Zachodem intelektualnym" a nie "Wschodem spirytualnym". Czy istnieje opozycja: Mittelosteuropa wobec Mittelwesteuropa? /tegoż, "Trzy siostry. Europa Środkowa w chrześcijańskim średniowieczu", "Więź" 1989, nr 11-12/ Warto zajrzeć do studiów polskiego historyka, którego prace należą do "najgłębszych ogólnohistorycznych, historiozoficznych myśli, jakie u nas wypowiedziano" (jak ujął to Franciszek Bujak). Mowa oczywiście o badaczu średniowiecza Karolu Potkańskim i np. jego pracy: "Konstantyn i Metodyusz" z 1905 roku ("Przegląd Powszechny" 1905, z. 5). /tegoż, "Życie i działalność Karola Potkańskiego (1861-1907)", w: "K. Potkański. Pisma pośmiertne", t. I, Kraków 1922, s. 45/ Czy istniej coś takiego jak: "tożsamość środkowoeuropejska" konstytuująca mieszkańców Małej Europy? Innymi słowy czy w przeszłości odnaleźć można odpowiedź na pytanie jakie zadawał Timothy Garton Ash ("Pomimo i wbrew. Eseje o Europie Środkowej"). Jak zmieniły się poglądy na Europę Środkową Milana Kundery od "Zachód porwany albo tragedia Europy Środkowej" ("Zeszyty Literackie", Paryż 1984, nr 5) do "Niewiedzy". Czy rację ma Drago Jančar ("Dlaczego zdradziliśmy Mitteleuropę, gdy jest nam naprawdę potrzebna", "Europa" 21 grudnia 2005) mówiący o istnieniu Europy Środkowej rozpatrywanej jako aktualność "historyczno-kulturową", czy może Kazimierz Brakoniecki poddający ostrej krytyce tego typu pojęcie, względem którego istnieje "niemożność usytuowania w czasie i przestrzeni owego hybrydalnego tworu" ("Koniec mitu Europy Środkowej?", "Borussia" 2003, nr 31). Czy pojęcie Europy Środkowej może być; jak chce Maria Bobrownicka: "antidotum na mit słowiański, który wyrządził wiele szkody narodom słowiańskim i który winien być wreszcie zdemaskowany". Tym głosom wtóruje rosyjski historyk Władimir Wołkow, który pisząc o Europie Środkowo-Wschodniej powiada, że jest to sztuczny twór: "... wymyślony, aby oddzielić Rosję od Europy" (szerzej: H. Łaszkiewicz "Cultural Space of Central Europe", "Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej", nr 3, 2005) /tejże, "Narkotyk mitu. Szkice o świadomości narodowej i kulturowej Słowian Zachodnich i Południowych"/ Warto zadać pytanie dlaczego zabrakło w tym pojęciu krajów bałkańskich i Rosji. Czy tę nieobecność można rozpatrywać np. w kontekście wyborów językowym, czyli: greka czy łacina, łacina czy języki narodowe? W tym kontekście jasnym się staje czemu brak w tym zestawieniu np. Chorwacji(vide: zamieszki na wyspie Krk). /szerzej: W. Swoboda "Obrządek słowiański", w: "Słownik starożytności słowiańskich" t. III; J. Rapacka "Funkcje łaciny w regionalnych i ogólnonarodowych systemach kultury chorwackiej", w: "Łacina jako język elit" red. J. Axer/ Można zajrzeć do pism Oskara Haleckiego (choćby "Historia Europy - jej granice i podziały") to wreszcie on zaproponował wyodrębnienie pojęcia: Europa Środkowowschodnia, Marcelego Handelsmana, przejrzeć osiem tomów biuletynu Federacji Towarzystw Historycznych Europy Wschodniej utworzonej w 1927 r. (bardziej znana jako: Fédération des Sociétés Historiques de l’Europe Orientale) i jej współczesną kontynuację, czyli: "Bulletin of the International Federation of the Institutes of East Central Europe". Warto również zajrzeć do: "Europa Środkowowschodnia od X do XVIII wieku – jedność czy różnorodność?" red. K. Baczkowski, J. Smołucha L. Neuger "Europa Środkowa jako źródło cierpień" E. Kosowska, E. Jaworski "Europa Środkowa. Przeszłość i pewne złudzenia", w: "Krainy utracone i pozyskane. Problem w literaturach Europy Środkowej" red. K. Krasuski (m.in. o koncepcji Mitteleuropy jako próby zwrócenia uwagi na odmienność, tego co wytworzyło się pomiędzy Łabą a Dnieprem) M. Bobrownicka "Patologie tożsamości narodowej w postkomunistycznych krajach słowiańskich" (m.in. o odmienności Czech wskutek trwałości niektórych elementów z czasów husytyzmu) K. Pomian "Europa i jej narody" J. Szűcs "Trzy Europy" (jak Węgry, Czechy i Polska przyjmowały model zachodni) A. Flis "Chrześcijaństwo i Europa. Studia z dziejów cywilizacji" "A History of East Central Europe" ed. P.F. Sugar, D.W. Treatgold J. Kłoczkowski "L'essor de l'Europe du Centre-Est et les transformations en Europe Byzantino-Slave de l’Est, XIVe et XVe siècles, crises et genèses" w: "Peuples et civilisations" dir. J. Favier tegoż, "Polska–Europa. Od Gniezna 1000 roku do Polski w Unii Europejskiej" tegoż, "Europa Środkowo-Wschodnia w historiografii i krajów regionu" tegoż, "Europa - chrześcijańskie korzenie" "Perspektiven geisteswissenschaftlicher Forschung" "Historia Europy Środkowo-Wschodniej" red. J. Kłoczowski i in. "Mitteleuropa. Politische Kultur und europäische Einigung" Hrg. G. Erdödy "Unia lubelska i tradycje integracyjne w Europie Środkowo-Wschodniej" red. J. Kłoczowski, P. Kras, H. Łaszkiewicz "Chrześcijaństwo a jedność Europy" red. E. Cyran, A. Czaja, P. Gutowski "Tradycje różnorodności kulturowej i religijnej w Europie Środkowo-Wschodniej" red. J. Kłoczowski, S. Łukasiewicz K. Zernack "Polska i Rosja. Dwie drogi w dziejach Europy" tegoż " J. Lévy "L’Europe. Une géographie" "Europe Centrale entre l’Est et l’Ouest. Central Europe between East and West" ed. J. Kłoczowski "Róża wiatrów Europy. O środkowoeuropejskiej tożsamości kulturowej" eds. A. Tysza L. Wolff "Inventing Eastern Europe. The Map of Civilization on the Mind of Enlightenment" "Ziemie polskie w X wieku i ich znaczenie w kształtowaniu się nowej mapy Europy" ed. H. Samsonowicz "Regards sur l’Europe du Centre-Est du XVIIIe siècle à nos jours" J. Kłoczowski, D. Beauvois, Y. M. Hilair "Early Christianity in Central and East Europe" red. P. Urbańczyk S. Gerhardt "Ostmitteleuropa – Zentraleuropa – Mitteleuropa: Annäherungen an Begriffe und ein Versuch zur Klärung ihrer Inhalte", "Rocznik Instytutu Europy Środkowo-Wschodniej" nr5, 2007 O. Halecki "The Historical Role of Central Eastern Europe", "Annals of the American Academy of Political and Social Scienc" March 1944 tegoż, "Jadwiga of Anjou and the Rise of East Central Europe" F. Koneczny "Polska między Wschodem a Zachodem", w: "Dusza polska i rosyjska (od Adama Mickiewicza i Aleksandra Puszkina do Czesława Miłosza i Aleksandra Sołżenicyna)" red. A. de Lazari "Mity narodowe w literaturach słowiańskich" red. M. Borownicka "Idee wspólnotowe Słowiańszczyzny" red. A.W. Mikołajczak, W. Szulc, B. Zieliński www.tygielkultury.eu - A.F. Kola "Między Europą Środkową a Europą Środkowo-Wschodnią"

To w temacie... o nietypowych; a ponoć nader skutecznych; karach dla pijanych kierowców m.in. publikacje informacji i personaliów w sieci, sprzątanie dróg i trawników w ramach kary itp. Maja Sałwecka "Sposób na pijanych", "Gazeta Wyborcza" 9 stycznia 2014, s. 3.

Stanisława Salmonowicza, wykład "Korzenie Europy": www.homines.wspia.pl

Co tam "ciemny lud", lekarz nadworny Nepomucen Antoni Hermann, choć sam zamierzał udać się w przestworza (zbiórkę na ten cel ogłosił na łamach "Lwowskiego Pisma Uwiadamiającego") to uważał, że loty balonem są nader szkodliwe. A to ze względu na: "... cienkie elastyczne powietrze używane najwięcej dotąd do napowietrznych bań, pokazało się ex in acido salis lub vitrioli rozpuszczanej cyny. Zjadliwość, jadowita i dusząca dzielność tego powietrza dowodu nie potrzebują (...) Pospolicie kruszcowe rozwolnienie, w jakimkolwiek osobliwiej mineralnym acido w truciznę się zamienia, największą trucizną jest Merkuriusz wygryzający i kamień piekielny; lecz i inne rozwalniania dla tego niemniej szkodliwe, będąc mniej gryzącemi. Teraz proszę zważyć, jak to szkodzić może nie tylko chodzącym koło tego, ale też rozszerzywszy się całemu powiatowi, ba – całemu krajowi, gdy machiny na 50, na 100 000 i miliony kubicznych stóp takiego powietrza zamykające wypróżnią się...". /za: B. Orłowski "Polski udział w balonowym szaleństwie", na: www.wilanow-palac.art.pl/

Niall Ferguson opisując atak przygotowywany przez Henry'ego Morgana na przyczółek Gran Grenada stwierdził: "Taki był właśnie początek Imperium Brytyjskiego (...) Kariera Morgana jest klasycznym przykładem tego, w jaki sposób rodziło się imperium Brytyjskie (...)". /tegoż, "Imperium. Jak Wielka Brytania zbudowała nowoczesny świat", Kraków 2013, s. 26 i 37/ Jak wiadomo Morgan złupione pieniądze wydał na zakup ziem na Jamajce: "Ziemia ta idealnie nadawała się do uprawy trzciny cukrowej. To stanowiło klucz do zasadniczej zmiany w naturze zamorskiej ekspansji Wielkiej Brytanii: Imperium zaczęło się od kradzieży złota, ale rozwijało się dzięki uprawie cukru (...)Kariera Morgana znakomicie ilustruje, jak przebiegał proces budowy Imperium: od piractwa do potęgi politycznej, która była w stanie zmienić świat na zawsze". /tamże, s. 37 i 38/

Warto przejrzeć: S. Herbst "Z dziejów wojskowych powstania kościuszkowskiego 1794 roku" "Powstanie kościuszkowskie 1794, dzieje militarne" red. T. Rawski A. Zahorski "Uzbrojenie i przemysł zbrojeniowy w Powstaniu Kościuszkowskim" A. Ajnenkiel "Powstanie kościuszkowskie 1794: dzieje militarne" H. Mościcki "Generał Jasiński i powstanie kościuszkowskie" K. Bauer "Wojsko koronne powstania kościuszkowskiego" S. Skrzyński "Produkcja dział w Warszawie w latach 1778-1789" J. Pazdur "Przemysł zbrojeniowy Zagłębia Staropolskiego do połowy XIX w." M. Chmielewski "Cech puszkarski i ślusarski w Warszawie w XVIII w." M. Berensztejn "Zarys dziejów ludwisarstwa w byłym Wielkim Księstwie Litewskim" Generał Paszkowski "Dzieje Tadeusza Kościuszki Pierwszego Naczelnika Polaków" D. Szpakowski "Korpus Artyleryi Oboyga Narodów 1792" R. Matuszewski "Odnowa artylerii koronnej w latach 1764 – 1789" T. Nowak "Fortyfikacje i artyleria Kamieńca Podolskiego w XVIII w." L. Ratajczyk "Wojsko i obronność Rzeczypospolitej 1788-1792"