secesjonista

Stare materiały, ale może kogoś zainteresuje: T. Strzembosz "Odbijanie i wykradanie więźniów w Warszawie", "Więź" 1965, nr 5; 1966, nr 2, 7-8, 1967, nr 2 (choć zapewne większość informacji powtórzono w książce podanej przez Albinosa).

Dodać można: "Choroba głodowa. Badania kliniczne nad głodem, wykonane w getcie warszawskim w roku 1942", Warszawa 1942 J. Zweibaum "Kurs przysposobienia sanitarnego do walki z z epidemiami w getcie warszawskim w latach 1940-1942", "Archiwum Historii Medycyny" 1958, nr 3-4 S. Gurfinkel-Glocerowa "Szpital żydowski w Warszawie (na Czystem) w czasie okupacji (1939-1943)", "Biuletyn ŻIH" 1962, nr 41

Jak wiadomo Polska stała się miejscem gdzie rozgrywała się akcja utworu Alfrada Jarry'go "Ubu rois ou les polonais" (: "... w Polsce, czyli nigdzie"). Polska trafiła; acz nie bezpośrednio; również do "Utopii" Morusa. Oto znany kartograf Abraham Ortelius około 1596 r. wykonał mapę wyspy (do dziś znane są jedynie jej dwa egzemplarze). Naniósł nań miasta i rzeki Utopii, w odróżnieniu od oryginały, gdzie pada jedynie nazwa stolicy (: Amaurotum), Ortolan nadał nazwy 54 innym miesjowościom, jak i rzekom itp. Uczynił to w dziesięciu językach w tym i polskim, stąd pojawiają się na mapie np.: Bezriba, Bezbrzega, Bezwoda - rzeki, Nibylownia, Małogoszcz, Nigdziemista itp. W sumie miło, że ów kartograf pamiętał o naszym kraju. /za: R. Skrycki "O kosmografii w państwie idealnym na przykładzie Miasta Słońca Tomasza Campanelli", "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki" 2009, nr 54/2/

Za angielską wiki: "During World War 2, smaller aircraft such as fighters were fitted with devices known as relief tubes . These consisted of a funnel attached to a hose that led to the outside and which could be used for urination. These devices were awkward to use and could become frozen and blocked in the intense cold of high altitude". I jeszcze: http://www.bombercommandmuseum.ca/s - K. Wright "And When Nature Calls"

Odpowiednio szeroka (z jednego końca) rurka obejmująca prącie, czy miała kształt lejka nie wiem, natomiast wiem, że nie musiała - bo i po co? Andreas ostatnio zajmował się strojami lotniczymi może on wie coś bliższego?

Dodajmy pokrewne tytuły: S. Plater "Plans des sièges et batailles qui ont lieu en Pologne pendant le XVII-ème et XVIII-ème siècle" S. Herbst "Obra kartograficzny działań wojennych", w: tegoż, "Potrzeba historii, czyli o polskim stylu życia"

Bez wątpienia zdobywszy Tarent Rzymianie musieli w jakimś zakresie zapoznać się z naukami pitagorejczyków, to w tym mieście Cyceron umiejscowił dysputę pomiędzy Nearchem a Katonem Starszym. Szersze zainteresowanie ideami tej grupy widzimy w II wieku p.n.e. (: dzieła Ennuniusza, postać Fulwiusza Nobiliora). Dlaczego nakazano spalenie zwojów Numy? Jakież to "rzeczy ukrywane przez naturę" zgłębiać miał senator Nigidiusz Figulus? Czy zainteresowanie pitagoreizmem wiązać należy jedynie z modą szerzącą się pośród rzymskich elit, czy w tle może kryją się jakieś zamiary polityczne? Na czym polegał misyjny charakter podróży Apoloniusza z Tyany? Czy pojawienie się oskarżenia o magię, obok zasadniczego - o zdzierstwo, względem Statiliusza Taurusa związane było z jego zainteresowaniem pitagorejskimi ideami? Czy podziemna budowla przy Porta Magiorre (dawniej: Porta Praenestina) to miejsce spotkań (kultu?) pitagorejczyków?

Skoro Aleksandria to nie Rzym - w rozumieniu miasta, no i ja raczej piszę o sytuacji w II wieku p.n.e. i nie chodzi o adaptację jakiegoś dogmatu, a o ludzi określających się (bądź określanych) jako pitagorejczycy.

W toku poszukiwań archeologicznych udało się znaleźć kilka kompletów (a raczej zestawów) narzędzi chirurgicznych Rzymian, np. w Pompejach, narzędzia lekarza wojskowego w Bingen. Jedna z większych kolekcji to liczące 150 narzędzi znalezisko z Domu Chirurga w Riminii. Ich właścicielem był grecki chirurg Eutyches, najprawdopodobniej lekarz wojskowy - o czym by świadczyły jego narzędzia np. służące do wyciągania grotów, leczenia ran, posiadał np. "łyżka Dioclesa" (wynalazek przypisywany Dioclesowi z Karystos), zalecany później przez Celsusa do wyciągania grotów z ran. Co ciekawe pośród narzędzi ginekologicznych jak np. wziernik pochwowy (opisywany już przez Soranosa z Efezu), narzędzi do łyżeczkowania jamy macicy, odnajdujemy sondę maciczną, która kształtem prawie się nie różni od współczesnej sondy Simsa. Znane są cewniki brązowe już z 5 w.p.n.e. w kształcie litery "S", co istotne o trochę innym kształcie dla mężczyzn co dla kobiet, zatem zdawano już sobie wtedy sprawę z różnicy w budowie cewki moczowej. Szerzej: E. Piotrowski "Chirurgia starożytnego Rzymu z okresu zagłady Pompei", "Wiadomości Lekarskie" 1980, nr 14 D. Wierzbicka "Dom chirurga w Pompejach i znalezisko instrumentów medycznych", "Acta Universitatis Wratislaviensis", Acta Pompeiana 1984, Antiquitas XI K. Pollak "Uczniowie Hipokratesa" M. Cybulska "Rzymskie narzędzia chirurgiczne", "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki" 2009, nr 54/2 R. Jackson "Holding on to health? Bone surgery and instrumentation in the Roman Empire", w: "Health in Antiquity" ed. H. King D. Gibbins "Surgical instruments from a Roman shipwreck off Sicily", "Antiquity" 1988, nr 63 tegoż, "More underwater finds of Roman medical equipment", tamże, 1997, nr 71 H. Sudhues, B. Brinkmann "Arrow Wounds: Major stimulus in the history of sorgery", "World Journal of Surgery" 2001, nr 25 R. Davis "The roman military medical service", "Saalburg-Jahrbuch" 1998, nr 49 G.A. Gilson "A group of Roman surgical instruments from Corbridge", tamże, 1981, nr 37 L.J. Bliquez "Two set of Roman surgical tools from Holy Land", tamże, 1998, nr 49 C. Wells "A Roman surgical instruments from Norfolk", "Antiquity" 1967, nr 41 P. Cassar "Surgical instruments on a tomb Slab in Roman Malta", "Medical History" 1974, nr 18 (1) J. Kirkupp "The evolution of the surgical instruments from ancient times to the twentieth century" F.P. Moog, A. Karenberg, F. Moll "The catheter and its use from Hipocrates to Galen", "The Journal of Urology" 2005, nr 174

Raczej jednak rurka, to tak jak z cewnikiem, a rurka pozwalała umieścić pojemnik na mocz w bardziej wygodnym miejscu, tak by kombinezon nie przypominał ubioru pewnej grupy religijnej, w której wierzą, że pewien mężczyzna zniesie jajo z którego zrodzi się prorok.

Rurka i pojemnik.

Trochę map: /www.library.manchester.ac.uk - The University of Manchester Library: Online Map Collection http://www.manchester.gov.uk - Archive and Local Collections - Maps, Directories and Phone Books /tamże odnośniki typu: Old Maps: - See how your street and neighbourhood have changed since 1848. The Historic Ordnance Survey Map Browser is available online to search 6" street maps of Manchester up to 1945 - Manchester street maps, 1750-1930 (these maps are inaccessible via Manchester City Council library PCs) - A Plan of the Towns of Manchester and Salford c.1750 itp./ Co do literatury: W.H. Thomson "History of Manchester to 1852" B. Lowe "Manchester as it is. Manchester", 1839 and 1842 J. Ashton "The Manchester Guide, Manchester", 1802 S. Marcus "Engels, Manchester and the Working Class", "Victorian Studies", Indiana University Press 18 (1975): 4 W.E. Axon "The Annals of Manchester", 1886. M. Barton by E. Gaskell "A Tale of Manchester Life", 1848 (dostępne na: www.gutenberg.org) M. Girouard "Manchester and the Industrial City", Cities and People: A Social and Architectural History J.P. Kay "The Moral and Physical Condition of the Working Classes Employed in the Cotton Manufacture of Manchester" J. Reilly "History of Manchester"

"Jak są pomysły i dobra współpraca, to powstają piękne obiekty. Stężyca to miejsce, gdzie powstał obiekt o nazwie „Wyspa Wisła" – to społeczny fenomen. Na pomysł wpadło Towarzystwo Przyjaciół Stężycy. 65% kosztów inwestycji pochodziło ze środków unijnych i przeznaczono je na zagospodarowanie 30 hektarów starorzecza Wisły. Przy aktywnym udziale mieszkańców okolicy, powstały ścieżki spacerowe, rowerowe, plaże, naturalny plac zabaw dla dzieci, szerokie mosty. Naszą uwagę przyciągnęła oczywiście piękna architektura krajobrazu – wymodelowane koryto rzeki, rzadko obecnie stosowany element, jakim jest specjalnie usypany kopiec widokowy z biegnącą na szczyt ścieżką, czy umocnienia brzegów gabionami...". /za: akucharek.blogspot.com/ "A dlaczego pokaz odbył się właśnie w Stężycy? Bo są tu ogromne szklarnie gospodarstwa państwa Ptaszków. Pan Jarosław Ptaszek pozwolił florystom na korzystanie ze storczyków, róż i anturium bez ograniczeń, dlatego mogły powstać tak bardzo bogate i wymyślne kompozycje. Jednocześnie Stężyca to miejsce, gdzie powstał obiekt o nazwie „Wyspa Wisła" – to społeczny fenomen. Na pomysł wpadło Towarzystwo Przyjaciół Stężycy. 65% kosztów inwestycji pochodziło ze środków unijnych i przeznaczono je na zagospodarowanie 30 hektarów starorzecza Wisły. Przy aktywnym udziale mieszkańców okolicy, powstały ścieżki spacerowe, rowerowe, plaże, naturalny plac zabaw dla dzieci, szerokie mosty. Naszą uwagę przyciągnęła oczywiście piękna architektura krajobrazu – wymodelowane koryto rzeki, rzadko obecnie stosowany element, jakim jest specjalnie usypany kopiec widokowy...". /za: majawogrodzie.tvn.pl/

Wypada zauważyć, że pierwsze próby reformy języka rozpoczęły się jeszcze zanim Mustafa Kemal Pasza objął rządy, a związane były z działalnością panosmanistów. To w artykule 18 konstytucji z 1876 r. stwierdzono, że poddanych Imperium obowiązuje język turecki i jest on oficjalnym językiem. Pierwsza petycja do Wysokiej Porty w której wnosi się o uproszczenie języka (oczyszczenie) poprzez pozbawienie go typowej maniery osmańskiej w postaci zawiłych zwrotów, uczynienie go "wulgarnym" to jest prostym - pozbawionym arabizmów i persjanizmów (tak by był zrozumiałym dla prostych ludzi) to rok 1802. Za tanzimatu w 1847 r. wydano zarządzenie w kwestii języka - Takwīm-i Waka. /za: J. Jarmoszko "Młodoturecka polityka językowa u schyłku Imperium Osmańskiego i w rodzącej się Republice Tureckiej", w: "Nie tylko Sródziemnomorze. Problemy polityczne i społeczne świata islamu" red. M. Woźniak/ Szerzej: L. Geoffrey "The Turkish Language Reform. A Catastrophic Succes"

"Duszą, światłością, wolą, jedną chwilą Wieczności, wiedzą wszystkiego. — O! dosyć! Niech resztę grobu cyprysy ochylą. Różom najbielszym jej żałobę nosić". Nie zawsze czerń była dominującym kolorem pogrzebowym: bywała nią i biel (zwłaszcza w okresie cesarstwa), i kolory bure, bywało i tak, że inne kolory obowiązywały na sam pogrzeb a inne na stypę.

Status weterana dawał pewne korzyści jeszcze na etapie służby wojskowej, nie można było względem niego zastosować niektórych kar, nie podlegał missio ignominiosa - co miało znaczenie przy późniejszym ubieganiu się o stanowiska.

Pierwszy to był chyba gabinet Jana Kucharzewskiego - powołanie 26 listopada 1917 r., zatwierdzenie przez premiera członków gabinetu nastąpiło 7 grudnia. Nie bardzo rozumiem, Rada z racji braku zaufania nie mogła pełnić funkcji rządu, za to nie przeszkadzał już to w wyznaczaniu premiera?

Kult nie był: "na początku" zakazany, Senatus consultum de Bacchanalibus to rok 186 p.n.e. I trudno tę regulację ograniczyć li jedynie do kwestii stosunków analnych, zwłaszcza, że Liwiusz wymieniał całkiem spory katalog zarzutów: gwałty, praktyki homoseksualne, składanie ofiar z ludzi, libri vaticini, fałszowanie testamentów, przygotowanie venena, znikające zwłoki (nekromancja?) itp. Z drugiej strony, nie wiadomo czy ów katalog nie był próbą usprawiedliwienia ostrości represji. O samym zdarzeniu wiemy niewiele, znamy tekst "uchwały" (przy wszystkich zastrzeżeniach formalnoprawnych czy była to: "uchwała", szerzej: M. Wiśniowolski "Akcja władz rzymskich przeciwko czcicielom Bakchusa", "Meander" 1979, 34) z inskrypcji w Trinolo i zapisków u Liwiusza. Nie ma zgody co do tego jaki był główny powód takiej reakcji, wskazuje się na: zwalczanie obcych kultów, zwalczanie magii (nie wiadomo kiedy to słowo "venena" zmieniła swe znaczenie), spisek, Bractwo z Kampanii, protesty niektórych grup społecznych itd. Wypada przypomnieć, że w 58 p.n.e. represje skierowano przeciwko kultowi Izydy i Serapisa, a w 139 r. wypędzono astrologów,czego nie wiązano ze stosunkami analnymi, czy podobnymi praktykami. Szerzej: D. Musiał "Kilka uwag o tzw. sprawie Bakchanaliów w Rzymie w 186 r. p.n.e", "Acta Universitatis Nicolai Copernici", Historia XXIX, 1996, z. 309 tegoż, "Dioniozjos w Rzymie" D. Ogden "Greek and Roman Necromancy" H. Kowalski "Państwo i religia rzymska wobec 'obcych' kultów i rytuałów w okresie republiki", w: "Grecy, Rzymianie i ich sąsiedzi" red. K. Nawotki, M. Pawlak Z. Zmigryder-Konopka "Wystąpienie władzy rzymskiej przeciwko Bachanaliom italskim", "Przegląd Historyczny" 1930/31, 29 J.A. North "Religious Toleration in Republican Rome", "Proceedings of the Cambridge Philological Society" 1979, 25 J.P. Pailler "Bacchanalia. La represion de 186 av. J.-C. a Rome et en Italie" C. Gallini "Protesta e integrazione nella Roma antica" M. Kuryłowicz "Zwalczanie kultów obcych w relacji Tytusa Liwiusza", w: "Religia i prawo karne" red. A. Dębiński, M. Kuryłowicz S. Reinach "Une orde par le poison a Rome et l'affaire des Bacchanales", "Revue Archeologique" 1908, 11 A. Bartnik "Senatus consultum z 186 p.n.e. i Lex Cornelia z 81 p.n.e. jako reakcja władz rzymskich wobec stosowania praktyk magicznych?", "Studia Prawnoustrojowe" UW-M w Olsztynie, 2010, 12 P. Quignard "Seks i trwoga"

Tylko to jest powtarzanie zawartości wiki, po co? Może adamhistoryk, jak zaczyn, poda coś co trudno znaleźć na wikipedii, czy w google?

Raz - nie było to: to samo ustawodawstwo. Dwa - nie wynikało to z paktu. Mógłby euklides objaśnić jak to Japonia wprowadzała ustawodawstwo antyżydowskie i który to zapis paktu, czy ustalenia ustne - zobowiązywały do tego? Skąd takie informacje? Kiedy to Mussolini podaje zredagowaną przez siebie "Kartę Ras" w "Giornale d'Italia"? Kiedy rozpoczęła się Trzecia Fala? A: "Żydzi" - piszemy na tym forum z wielkiej litery - tak dla przypomnienia. A najwięcej Żydów europejskich wcale nie uratowało się we Włoszech - można poznać źródło tej informacji (tak z liczbami)? Kiedy Guido Landra począł zabiegać przy projekcie Manifestu?

Najłatwiej będzie stworzyć fikcyjną rodzinę np. ojciec (pochodzenia żydowskiego, robotnik w dużych zakładach przemysłowych, członek PZPR), jego żona pracowniczka administracji w jakimś biurze (bezpartyjna, praktykująca katoliczka), dziecko uczęszczające do szkoły podstawowej. Po czym opisać ich przeciętny dzień w różnych latach i miesiącach: w szkole, na posiedzeniu POP, czy religijność zony sprawiała mu kłopoty, w pracy, w kolejkach, starania o nowe mieszkanie, czy mieli trudności ze zdobyciem wymarzonej meblościanki, co mogli kupić w sklepach przed świętami, a czego brakowało im w dni codzienne, co się stało jak dziecko zapytało na lekcji o Katyń, jaki głowa rodziny zakupiła pierwszy samochód i w jaki sposób się to odbywało (np. wygrał losowanie w zakładzie pracy), pierwsze zagraniczne wczasy w Bułgarii itd. Jak na rodzinę wpłynęły (i czy w ogóle wpłynęły) np. wydarzenia z marca 1968 r., grudnia 1970 i czerwca 1976 r. Zajrzeć można do/na: www.polskaludowa.com www.socjalizm.info I. Morżoł, M. Ogórek "Polska między wierszami. Życie codzienne w PRL-u" "Absurdy PRL-u. Antologia" oprac. M. Rychlewski B. Brzostek "Za progiem. Codzienność w przestrzeni publicznej Warszawy lat 1955-1970" W. Brzoza "Odwiedziny", "Kultura" 1960, nr 12 "Socrealizm. Fabuły - komunikaty - ikony" red. K. Stępniak, M. Piechota M. Głowiński "Nowomowa po polsku" tegoż, "Marcowe gadanie. Komentarze do słów 1966-1971" "Polska 1944/45-1989. Studia i materiały" seria gdzie w poszczególnych tomach zajmują się autorzy właśnie m.in. życiem codziennym J. Gren "Fotel hamburskiej wróżki', "Stolica", 15-22 grudnia 1968 "Pamiętniki robotników warszawskich", Warszawa 1975 M. Jastrun "Dzienniki 1955-1981" Z. Florczak "Grypsy i reminiscencje (1968-1993" S. Kisielewski "100 razy głową w ścianę. Felietony z lat 1945-1971" A. Kijowski "Dzienniki 1955-1969" W. Kopaliński "Warszawska niedziela. Wybór felietonów z lat 1954-1964" tegoż, "W Warszawie i w Warszawce. Wybór felietonów z lat 1965-1967" J. Lovell "Koncert na elektrony" tegoż, "Są takie dzielnice. Reportaże" Z. Mycielski "Dzienniki 1960-1969" S. Łastik "Dom na Wiśniowej. Reportaże z Milicyjnej Izby Dziecka" M. Sękowski "Pamiętnik warszawskiego taksówkarza" M. Parzyńska "Siedem dni tygodnia" T. Borowicz "Spotkania z Polską (zbiór reportaży)" L. Tyrmand "Życie towarzyskie i uczuciowe" tegoż, "Zły" tegoż, "Cywilizacja komunizmu" "PRL. Trwanie i zmiana" red. D. Stola, M. Zaremba J. Fleming "Czym to się je? Czyli dobre rady dla reemigrantów i turystów" M. Chłopek "Bikiniarza. Pierwsza polska subkultura" Dariusz Stola "Kraj bez wyjścia? Migracje z Polski 1949–1989" A. Pawlicki "Kompletna szarość" H. Wiśniewska "Komunikacja warszawska" M. Czerwiński "Życie po miejsku" J. Malanowski "Robotnicy Warszawskiej Fabryki Motocykli" J.K. Falewicz "Spożycie alkoholu w środowiskach młodzieżowych" A. Kusińska "Zasoby odzieży w środowisku konsumentów miejskich" I. Nowakowa "Wzory i normy życia towarzyskiego mieszkańców Warszawy" K. Pospiszyl "Konflikty młodzieży z otoczeniem" Z.W. Rykowski "Społeczny sens kolejki" , "Kultura i Społeczeństwo" 1989, nr 1 P. Rybicki "Społeczeństwo miejskie" A. Wallis "Informacja i gwar. O miejskim centrum" tegoż, "Socjologia wielkiego miasta" M. Kozakiewicz "Nowa młodzież. mity i rzeczywistość" A. Pawełczyńska "Przestępczość grup nieletnich" J. Cegielski "Stosunki mieszkaniowe w Warszawie w latach 1864-1964" "Dziecko w mieszkaniu i osiedlu społecznym. Materiały z seminarium", Warszawa 1964 A. Mozołowski "Szlakami motoryzacji"

A konkretnie w czym? Na Forum bez liku jest tematów gdzie opisywana jest peerelowska codzienność, zarówno przez jej mocnych adwersarzy jak i osoby patrzące nań z innej strony. Jest i kolejkach, gospodarce, kultowych przedmiotach, świętowaniu, szkole, organizacjach itd. Szukasz literatury?

Podobny koncept metodologiczny miał Hermann F. Kvergić (austriacki Serb), który porównał kilka tureckich rdzeni z innymi językami i doszedł do wniosku, że jest to najstarszy język świata. Typ argumentacji tegoż badacza: człowiek patrząc na zadziwiające Słońce wypowiedział: "Aaa!", a taki rdzeń ma w języku tureckim odpowiadać najpierwotniejszym zjawiskom przyrodniczym. /szerzej: A. Johnson "The Road to Turkish Language Reform and Rise of Turkish Nationalism"/

Można zajrzeć do: A. Lisak "Miłość, kobieta i małżeństwo w XIX wieku".

Na łamach "Piasta. Pisma Rolniczo-Przemysłowego" z 1868 r. na s. 399 znajdują się porady co kupić na Gwiazdkę wiejskiej młodzieży, pośród pożytecznych drobiazgów, mamy: "Za 5 sgr Przyjaciela Dzieci opr. (str. 64 i kilkanaście obrazków) 2 arkusze kolorowane ze zwierzętami, wojskiem lub czymś podobnem, 2 trzonki do piór, 6 piór stalowych, ołówek, rysik (...) Za 15 sgr Prz. Dzieci (112 stron) Powieść: Najlepsze Dziedzictwo opr. 72 str. Historya Polska wierszem z 6 ma obr., mała książ. do naboż. opr; 5 ładn. kolor. obrazków z tych z których sztuka 1 srg kosztuje, 4 kolor. arkusze ze zwierzętami, scenami z powstania itd.". /podkreślenie - moje/