secesjonista

Za czasów Dioklecjana bądź Konstantyna I pojawia się nowa służba, podległa magister officiorum i wchodząca w skład gwardii pałacowej. Prócz wykonywania funkcji kurierskich (podobnie jak w wojsku frumentarii), nadzorowania statków przewożących ładunki państwa, w zakres ich obowiązków wchodziło: "cura agendarum". Pod tym dość eufemistycznym określeniem kryło się m.in. szpiegowanie, informowanie cesarza o osobach mogących stanowić zagrożenie, chwytanie szpiegów, wypełnianie misji specjalnych, wykonywanie wyroków śmierci na wysoko postawionych osobistościach (jak np. agens Apodemiusz uczestniczący w egzekucji Konstancjusza Gallusa, kuzyna Konstantyna II). Co wiemy więcej o ich działalności?

Problem jest w tym, jak tłumaczono: cura agendarum?

A ja potrafię... a w mej ocenie euklides nie przedstawił dowodów na to, że niewątpliwie takie materiały posiadali, przedstawił jedynie swą opinię, że nie potrafi wytłumaczyć sobie zbieżności kilku zdarzeń. Zatem za kluczowe znaczenie uznaję kwestię dowiedzenia, że... "coś" posiadali i wskazanie "co to było".

A co tu rozstrzygać skoro w literaturze jest to rzecz znana od wielu lat: cura agendarum tłumaczy się na ogół jako: "działający...", agentes in rebus - nikt tak nie tłumaczy. Można poznać źródło mówiące, że agentes in rebus to "działający..."? Euklides zna pojęcie: eufemizm?

A na czym oparta jest owa: "niewątpliwość"?

Nie znaczy, "działający w sprawach" to opis jednej z ich funkcji, o której pisałem, czyli: ""cura agendarum".

Całkiem możliwe, że było kilka dróg, ja traktuję to raczej w wersji anegdotycznej. Choć akurat udział Grajewskiego potwierdził Amos Manor, co oczywiście mogło być jednak próbą dezinformacji. Była jeszcze wersja z zakupem tekstu przez Amerykanów na bazarze Różyckiego...

Początkowo akcja miała kryptonim "Ciotka", zmiana nazwy nastąpiła w 1936 r., szef Ekspozytury nr 3 w Bydgoszczy pisał: "Z uwagi na to,iż określenie 'ciotka' znają już osoby spoza Oddziału II Sztabu Głównego, na przykład funkcjonariusze policji, poczty i straży granicznej, z dniem 4 marca 1936 r.zmieniłem określenie 'ciotka' na określenie 'wózek'. Określenia tego będę stosował tylko w odniesieniu do poczty zagranicznej, badanej w pociągach tranzytowych i poczty gdańskiej. [...] w odniesieniu do poczty krajowej badanej przez Samodzielne Referaty Informacyjne pozostawiam w użyciu dotychczasowym określenie 'ciotka'. Zmianę powyższą motywują koniecznością zachowania jak najdalej idącej konspiracji i tego, tak ważnego źródła wiadomości, jakim jest poczta tranzytowa". /J. Bochaczek-Trąbka "Z działalności Ekspozytury nr 3 w Bydgoszczy w latach trzydziestych. Akcja 'Wózek'"; "Zeszyty Naukowe WSOWL", Nr 4 (162), 2011; za: CAW, Oddział II SG, sygn. I.303.4.6035, Pismo Jana Żychonia do Szefa Oddziału II SG z dnia27.03.1936 r., k. 32/ Pomysłodawcą miał być kpt. Janusz Rowiński. Pociągi na trasie: Piła – Chojnice – Tczew i na odcinku: Szczecinek – Chojnice – Tczew –Malbork traktowane były jako eksterytorialne, były plombowane, ale jechały bez eskorty - co ułatwiało polskim służbom penetrację. Można zajrzeć do: "Bezpieczeństwo Wewnętrzne Drugiej Rzeczypospolitej" red. A. Pepłoński, A. Szymanowicz "Polski wywiad wojskowy 1918–1945" red. P. Kołakowski, A. Pepłoński W. Jastrzębski "Major Żychoń i bydgoska ekspozytura wywiadu"

Raczej nie zapomni, został ogłoszony przetarg na modernizację posiadanych Leopardów - roboczo nazywa się to Leopard @PL.

Do takiego przeliczania to akurat ja bym się "nie przyzwyczajał", bo trzeba znać metodę obliczania owych odległości: od centrum miejscowości czy np. od rogatek, w linii prostej, po jakiej drodze itp. A różnica wynosi raptem 1,5 kilometra. A czy się oddaliła? Ano oddaliła się, patrząc na googlemaps widać, że Występ znajduje się "na lewo" (bardziej na zachód) w stosunku do miejscowości Głusiec. Patrząc na mapę z 1911 r. (1:75 000 Spezialkarte der österreichisch-ungarischen Monarchie) Występ wyraźne jest w innym miejscu (bardziej na wschód) - czyli bliżej Wisły. Ślad na pewno będzie w dokumentach gminnych i najbliższej jednostki straży, w parafialnych to już raczej nie.

Ponoć dr Klaus Reinhardt znalazł ślady wskazujące na to, że Niemcy rozważali użycie komarów zarażonych malarią, tak przynajmniej podaje BBC: www.bbc.com - "Nazis 'researched use of mosquitoes for war' at Dachau"

Tak sobie sprawdziłem tą "głupotę" i mnie wychodzi, że to chyba poldas nie zna się jednak na rzeczy. Oto w Dzienniku Urzędowym Komendy Głównej Policji 2002 Nr 3 podano "WYKAZ AKTÓW NORMATYWNYCH KGMO WYDANYCH W LATACH 1953, 1956-10.05.1990 r.", jest tam tabela w której m.in. podaje się jaką klauzulę nadano poszczególnym dokumentom w tamtych latach. A tam stoi np. coś takiego: Komendant Główny MO Zarządzenie Nr 6/57 15-01-57 - ściśle tajne Komendant Główny MO Pismo Okólne 18-05-57 - ściśle tajne Z-ca Komendanta Głównego MO Pismo Okólne 30-04-57 - ściśle tajne itd. Na łamach "Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii" (2012, LXII) ukazał się artykuł "Rekonstrukcja sposobu wykonywania kary śmierci przez rozstrzelanie w latach 1949-1954 na podstawie badań ekshumacyjnych „pól więziennych” na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu Część I – Rys historyczny i wyniki prac poprzedzających ekshumację przeprowadzoną w 2011 roku" autorstwa Ł. Szleszkowskiego, K. Szwagrzyka, A. Thannhäuser, J, Kaweckiego i B. Świątek, w którym czytamy: "Aktualnie dysponujemy praktycznie pojedynczym dokumentem zawierającym szczegółowy opis sposobu wykonania kary śmierci w przedmiotowym czasie, zarówno przez powieszenie jak i rozstrzelanie, będący zbiorem wytycznych odnoszących się do wykonania egzekucji i nazwanym „Okólnikiem w sprawie wykonywania wyroków śmierci” z dnia 04.11.1946 roku. Dokument ten sygnowany przez ówczesnego ministra bezpieczeństwa publicznego opatrzony został klauzulą – ściśle tajne, a jego adresatami byli: minister obrony narodowej, minister sprawiedliwości, szefowie wojewódzkich i powiatowych Urzędów Bezpieczeństwa Publicznego oraz naczelnicy więzień". Co by nie sądzić o pracownikach IPN to chyba raczej wiedzą jaką klauzulę mają przed sobą. Wychodzi zatem na to, że w 1946 r. w Polsce używano klauzuli "ściśle tajne", używano jej również w 1957 roku. Nie wydaje się mi zatem prawdopodobnym by klauzula zniknęła jedynie w 1956 roku, jak chce poldas.

To niech sobie poldas nie wierzy.

Można zajrzeć do: R. Wysocki "Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów w Polsce w latach 929-1939. Geneza, struktura, program, ideologia".

Zarządzeniem nr 0033/61 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1961 r. utworzono Grupę Operacyjną kontrwywiadu Służby Bezpieczeństwa. Miało to być samodzielna jednostka operacyjna i organizacyjna Departamentu II MSW. 27 listopada 1971 r. minister spraw wewnętrznych gen. Franciszek Szlachcic i przewodniczący KGB przy Radzie Ministrów ZSRR Jurij Andropow podpisali porozumienie o współdziałaniu służb bezpieczeństwa. Na jego mocy Grupę Łącznikową KGB w Warszawie podniesiono do rangi przedstawicielstwa KGB ZSRR przy MSW PRL, a Grupę Operacyjną "Wisła" do rangi grupy operacyjnej MSW PRL przy KGB ZSRR. W zasadzie głównym zadaniem Grupy miał być nadzór operacyjny nad Polakami przebywającymi w ZSRR, a terenem działania: Moskwa i większe miasta europejskiej części ZSRR. Poza tym Grupa miała organizować i uczestniczyć w przedsięwzięciach operacyjnych tyczących się obywateli państw obcych. Zasadniczymi celami zainteresowania Grupy byli: przedstawiciele naszego państwa w RWPG, członkowie central handlowych, pracownicy Biura Handlowego w Moskwie, delegatury central handlowych w ZSRR (m.in. Budimex, Polimex-Cekop, Bumar, Elektrim, Energopol), pracownicy ośrodka badań jądrowych w Świerku udający się do Instytutu w Dubnej, przedstawiciele mediów, pracownicy LOT-u, kolejarze, a wreszcie turyści. Grupa ściśle współpracowała z funkcjonariuszami Departamentu III MSW delegowanych do operacyjnego zabezpieczenia budowy gazociągu orenburskiego i ropociągu nowopołockiego, czy z funkcjonariuszami MSW zatrudnianymi pod przykryciem w konsulatach generalnych PRL w ZSRR. Grupa miała kontrolować operacyjnie ruch turystyczny, co raczej nie było możliwe, zważywszy, że stan etatowy Grupy to na ogół kilku pracowników (w marcu 1990 r. minister spraw wewnętrznych zmniejszył stan etatowy z ośmiu do czterech: dwóch pracowników operacyjnych, jednej sekretarki, jednego przedstawiciela KGMO ), a w samym 1976 r. w ZSRR przebywało około 83 111 turystów z Polski i 7920 osób w centralach handlowych itp. Funkcjonariusze Grupy na zlecenie II Zarządu KGB i V Zarządu KGB brali udział w zabezpieczaniu szeregu większych imprez np.: Międzynarodową Wystawę Książki i Międzynarodowy Festiwal Filmowy (1977 r.), w latach osiemdziesiątych: Igrzyska Olimpijskie, Międzynarodowe Forum Duchownych w Obronie Pokoju, występy Filharmonii Śląskiej, Międzynarodowe Sympozjum Kardiologiczne, Międzynarodowy Kongres Dziennikarzy, wystawę "Polski Yacht-82" w Tallinie, Igrzyska Sportowe "Drużba-84", Światowy Festiwal Młodzieży i Studentów, Międzynarodową Wystawę "Swiaz'-86" itp. Od połowy lat osiemdziesiątych do 1990 Grupa posiadała 66 tajnych współpracowników, po tzw. "sprawie Strzelczyka"* w 1986 r. dyrektor Departamentu II MSW zabronił oficerom Grupy werbowania naszych obywateli w ZSRR, mieli się jedynie zajmować rejestracją kandydatów, a werbunek miał następować w Polsce. Kierownikami Grupy byli: Zbigniew Wyparło, Kazimierz Górecki, Romuald Michniewicz, Stanisław Groniecki, Andrzej Sroka, Zbigniew Twerd, Zdzisław Sarewicz. Gdzie znajdowali przykrywkę funkcjonariusze Grupy? Między innymi: konsul w Warnie, Wydział Współpracy Gospodarczej i Naukowo-Technicznej ambasady PRL w Moskwie, konsul w Kijowie, konsul w Leningradzie, przedstawicielstwo RWPG w Moskwie, I sekretarz ambasady w Moskwie, konsul w Mińsku, Energopol, przedstawicielstwo Centromeru. Co można więcej powiedzieć o działalności tej jednostki? * - pułkownik Marian Strzelczyk próbował zwerbować kobietę przebywającą na studiach doktoranckich na Uniwersytecie Moskiewskim. Kobieta nie tylko odmówiła, ale po powrocie do kraju narobiła dużego rabanu. Zawiadomiła rektora swej uczelni, napisała skargę do ministra spraw wewnętrznych, wreszcie złożyła doniesienie do prokuratury.

A co to ma do meritum?

CIA swego czasu usilnie próbowała zdobyć tekst referatu Nikity Chruszczowa wygłoszonego na zamkniętej części XX Zjazdu KPZR, ponoć oferując zań nawet milion dolarów. 5 czerwca 1956 r. tekst referatu opublikował "New York Times", dzięki... Polakowi. Oto Wiktor Szpilman (Wiktor Grajewski), który był redaktorem PAP zauważył na biurku sekretarki Edwarda Ochaba dokument z klauzulą ściśle tajne. Sekretarka - Łucja Baranowska prywatnie była kochanką Szpilmana, ten poprosił ją o wypożyczenie tego dokumentu, a ta (ku jego zdziwieniu) zgodziła się. Szpilman dokument pokazał w ambasadzie Izraela w Warszawie, tam zrobiono fotokopię, która trafiła do Tel Awiwu, a stamtąd do Waszyngtonu. /szerzej o tej i innych historiach w: M. Bar-Zohar, N. Mishal "Mossad. Najważniejsze misje izraelskich tajnych służb"/

"Piraci muszą żyć na lądzie, więc to na lądzie muszą zostać powstrzymani; żadne siły morskie nigdy nie będą wystarczające do przeciwdziałania piractwu" Tak konkluduje Andrew Lambert, jeden z autorów, ciekawej pracy "Piracy and Maitime Crime. Historical and Modern Case Studies" (red. B.A. Elleman, A. Forbes, D. Rosenberg). W książce można znaleźć szereg ciekawych studiów zjawiska piractwa w różnych zakątkach globu. W środku między innymi; komandor Penny Campbell (z Australijskiej KMW) pisze o różnych definicjach piractwa, wspomniany Lambert o przypadku brygu "Trzech Sióstr", Arild Nodland o sytuacji w Nigerii, Gary Wier o sytuacji w Rogu Afryki, Catherine Zara Raymond o piractwie w cieśninie Malakka, Samuel Pyeatt Meneffe o piractwie w Bangladeszu, którego miasto Chittagong zostało swego czasu obwołane przez Międzynarofowe Biuro Morsjie najniebezpieczniejszym portem świata, Sam Bateman o przestępczości na wodach południowo-chińskich, Robert J. Amony o historii piractwa u wybrzezy Chin, Bruce A. Elleman o związkach piractwa z rebelią Taiping i "wojną strzał", Charles W. Koburger o powojennym piractwie na Morzu Południowochińskim, David Rosenberg o politycznej ekonomii piractwa w tym rejonie, Bruce Elleman o aktach pirackich w Wietnamie popełnianych na "ludziach łodzi", Robert F. Turner o zwycięskiej batalii z piractwem prezydenta Jeffersona.

No to decydenci posłuchali Bruno... armia zakupi 119 używanych Leopardów, 14 sztuk wersji 2A4 i 105 sztuk 2A5. W "planie modernizacji technicznej sił zbrojnych na lata 2013-2022" przewidziano zastąpienie BWP-1 i czołgów T-72 nową konstrukcją, mającą być "uniwersalną modułową platformą gąsienicową".

"Spoglądam dalej niż wy. Spoglądam w przyszłość (...) Zapewniam was jednak, że będę dowodził obroną Londynu i ocalę Londyn i Imperium przed katastrofą". taki tekst Winston popełnił w rozmowie z Murlandem Evansem będąc jeszcze siedemnastoletnim uczniem szkoły prywatnej.

Zgodnie z sugestiami - temat zamykam. secesjonista

Zapewne zdumionym byłby Amon Göth, zwany katem z Płaszowa, gdyby wiedział, że jego wnuczka jest pół-Niemką i pół-Nigeryjką. O zmaganiu się z taką przeszłością traktuje książka: J. Teege, N. Sellmair "Amon. Mój dziadek by mnie zastrzelił".

Jakie opracowania językoznawców wskazują, że Nowak pochodzi od Neumann? Jak brzmienie słowa zmieniało się w czasie: bo jak widać morfologicznie to są odmienne.

W tym regionie tyczyło się to wylewów rzek i zmiany biegu koryta Wisły - tak, że z historycznego oglądu niektóre miejscowości raz były po lewej stronie, raz po prawej stronie tej rzeki. Względem Występów podejrzewałbym jednak opcje ze zmianą nazwy bądź ponownym zasiedleniem. Ale to tylko domniemania, jak pisałem na kilku mapach z początku XX wieku wsi nie ma, pytanie jakie się nasuwa, to: z jakiego roku jest wpis "Słowniku..."?

A temat jest o Banderze - o czym przypominam.