secesjonista

Ach ten urok dawnych dyskursów... Z literatury: J. Ławnik "Represje policyjne wobec ruchu komunistycznego w Polsce 1918-1939", "Z pola walki", 1978, nr 3 J. Borkowski "Represje policyjne w II RP", "Pokolenia", r. 19, 1981, nr 3 J. Pepłoński "Współpraca wojskowych i policyjnych służb informacyjnych w zwalczaniu ruchu komunistycznego w Polsce 1918-1926", "Zeszyty Naukowe ASW", 1985, nr 41 tegoż, "MSZ, Oddział II oraz formacje ochrony granic wobec ruchu komunistycznego w Polsce 1918-1926", "Z pola walki", 1985, nr 1 tegoż, "Udział organów bezpieczeństwa II Rzeczypospolitej w inwigilacji ruchu komunistycznego w latach 1918-1926", tamże, 1982, nr 2 K. Urbański "Sytuacja komunistów w więzieniach woj. kieleckiego w latach 1918-1939", "Rocznik Muzeum Narodowego w Kielcach", t. 11, 1980 tegoż, "System represji wobec KPP w świetle praktyki woj. kieleckiego w latach 1918-1939", "Z pola walki", r. 19, 1976, nr 3

Dodać można: A. Kałuża, S. Poprawa "Rady Delegatów Robotniczych w Zagłębiu Dąbrowskim 1918-1919".

Warto przejrzeć materiały zamieszczane przez polskich funkcjonariuszy na łamach "Internationale Ofeentlische Sicherheit" będącego organem Międzynarodowego Kongresu Policyjnego. Z literatury dodać można: W. Nowak "Pamiętnik emerytowanego komisarza Policji Państwowej województwa warszawskiego" H. Wardęski "Moje wspomnienia policyjne" Z. Skibniewski "Czynności Policji Państwowej w zakresie ścigania przestępstw i wykonywania orzeczeń i zarządzeń władz sądowych i prokuratorskich" K. Stadler "Formy wystąpienia policjanta oraz zasady stosowania niektórych środków przymusowych" W. Stepek "Służba śledcza" "Policja. Uwagi o zarysie działania władz policyjnych w b. zaborze pruskim i ich organów wykonawczych" oprac. F. Bała L. Nagler "Policja Państwowa", w: "Dziesięciolecie Polski Odrodzonej. Księga pamiątkowa" J. Żółtaszek "U podstaw organizacji służby bezpieczeństwa" W. Strzelecki "Bezpieczeństwo na ziemiach polskich. Od kmiecia grodowego do granatowej armii" W. Zyśko "Struktura władz policyjnych województwa lubelskiego w latach 1918-1939, ich pozostałość aktowa w WAP w Lublinie", "Archeion", 1967 r., nr 46 W. Brzęk "Pionierzy polskiej kryminalistyki", "Problemy Kryminalistyki" , nr 155, 1989 r. tegoż, "Daktyloskopia w Polsce międzywojennej", tamże, nr 145-146, 1980 r. tegoż, "Laboratoria kryminalistyczne Policji Państwowej", tamże, nr 144, 1980 r. J. Popławski "Organizacja szkolenia Policji Państwowej w Polsce w okresie międzywojennym", tamże, 1983 r., nr 161 J. Jadach "Policja Państwowa w województwie kieleckim w latach 1919-1939", "Studia Kieleckie", r. 4, 1977 r., nr 2 E. Horoch "Działalność Milicji Ludowej na Lubelszczyźnie w latach 1918-1919", "Rocznik Lubelski", t. 11, 1968 J. Kochanowski "O kształt polskiej policji - styczeń 1917 - listopad 1918", "Przegląd Historyczny", t. 77, 1986 r., nr 3 J. Konieczny "Koncepcje taktyczno-kryminalne Józefa Żółtaszka", "Problemy Kryminalistyki", 1928 r., nr 156 tegoż, "Z historii policji województwa śląskiego", tamże, 1984 r., nr 164 J. Pepłoński "Geneza Policji Państwowej w II RP", "Zeszyty Naukowe ASW", 1990 r., nr 60 tegoż, "Współpraca wojskowych i policyjnych służb informacyjnych w zwalczaniu ruchu komunistycznego w Polsce 1918-1926", tamże, 1985 r., nr 41 tegoż, "Inwigilacja i rejestracja kryminalna e Policji Państwowej", "Problemy Kryminalistyki", 1984 r., nr 164 tegoż, "Wyszkolenie w Policji Państwowej", tamże, 1981 r., nr 153-154 J. Milczarek "Powiatowa Komenda Policji Państwowej w Wieluniu oraz posterunki powiatu wieluńskiego w latach 1918-1939, ich kancelaria oraz pozostałość aktowa", "Rocznik Łódzki", 1982, t. 32 A. Misiuk "Przyczynek do dziejów policji województwa śląskiego w latach 1922-1926", "Zeszyty Naukowe WSO w Szczytnie", 1988 r., nr 3 tegoż, "Milicja Ludowa na tle ogólnej sytuacji politycznej w Polsce w latach 1918-1919", tamże, 1986 r., nr 1 tegoż, "Policja Komunalna - organizacja chroniąca porządek publiczny w Polsce w okresie styczeń 1919-lipiec 19919", tamże, 1988 r., nr 3 tegoż, "Miejsce Policji Państwowej w strukturze aparatu państwowego II RP w latach 1918-1919", "Dzieje Najnowsze", 1991 r., nr 2 tegoż, "Organizacja policji politycznej w Polsce w latach 1919-1923", "Problemy Kryminalistyki", 1989 r., nr 185-186 tegoż, "Tworzenie się polskich instytucji policyjnych w okresie I wojny światowej (1914-1918)", "Problemy Kryminalistyki", 1987 r., nr 176 H. Kopczyk "Organy bezpieczeństwa II RP po przewrocie majowym w 1926", "Zeszyty Naukowe ASW", 1983 r., nr 33 K. Słowik "Płaszczyzny międzynarodowego współdziałania policji", "Problemy Kryminalistyki", 1977 r., nr 125

Przydatny tytuł: M. Pietrzak "Reglamentacja wolności prasy w Polsce (1918-1939)".

Z całym szacunkiem ale to akurat żaden argument. To jest miejsce gdzie ktoś pisze stylizując się na gwarę (: "Klikam z pracy, kompóter zabrany i fachmaon naprazia"). Ot, zabawa językiem.

Płace w Policji Komunalnej: szeregowiec - 312-440 Mk kapral - 394-550 sierżant - 476-660 młodszy komisarz - 570-800 podkomisarz - 675-925 komisarz - 780-1050 podinspektor - 1400 inspektor - 1650 naczelny inspektor - 1850 Na mocy ustawy o uposażeniu PP z 13 lipca 1920 r.: komendant główny - 3200 Mk nadinspektor - 2900 inspektor - 2600 podinspektor - 2300 nadkomisarz - 2100 komisarz - 1600 podkomisarz - 1400 aspirant - 1300 starszy przodownik - 950 przodownik - 850 starszy posterunkowy - 750 posterunkowy - 700 Przy tym za każdy rok pracy przyznawano uzupełnienie w wysokości 2,5% płacy zasadniczej. Za wyższe wykształcenie przysługiwał dodatek 20% pensji zasadniczej. Funkcjonariusze policji śledczej otrzymywali 20% uzupełnienia uposażenia zasadniczego. Na mocy rozporządzeń z przełomu lat 1933/1934 ustalono nowe zasady uposażenia, które składało się z kilku elementów: - uposażenie zasadnicze zależne od stopnia - dodatku stołecznego dla funkcjonariuszy z Warszawy - dodatku lokalnego dla pełniących służbę na półwyspie Hel oraz w miastach Białej i Gdyni (dodatki te w zależności od grupy uposażeniowej wynosiły od 15 do 150 zł) - zasiłku wyrównawczego dla otrzymujących uposażenie niższe od dotychczas pobieranego - dodatku na umundurowanie dla oficerów policji. W myśl tych rozporządzeń korpus został podzielony na jedenaście grup: I komendant główny - 1000 zł II nadinspektor - 700 inspektor - 700 III podinspektor - 500 IV komisarz - 335 V komisarz - 335 VI podkomisarz - 270 VII aspirant - 240 VIII st. przodownik - 200 IX przodownik - 180 X st. posterunkowy - 160 XI posterunkowy - 150 Na mocy rozporządzeń z 1933 r. rozróżniano dodatki związane ze stanowiskiem kierowniczym i stopniem służbowym: (służba mundurowa / śledcza) nadinspektor - 450 / - inspektor 350 / 440 podinspektor 250 / 315 nadkomisarz - 215 / 270 komisarz - 165 / 210 podkomisarz - 135 / 170 aspirant - 120 / 150 st. przodownik - 65 / 100 przodownik - 60 / 90 st. posterunkowy - 55 / 80 posterunkowy - 40 / 60 Warto zauważyć , że dodatkowo wynagrodzenie policjantów zostało zwolnione od podatku dochodowego i opłaty emerytalnej. /za: A. Misiuk "Policja Państwowa 1919-1930", Warszawa 1996, s. 95, s. 96, s. 98-99/

Pokrývač.

Mnie nie tyle chodzi o kodyfikację, co o kwestię czy ów "dekorz" to gwaryzm czy po prostu błąd. Szereg Polaków wynosi z domu formę "poszłem" z czego nie wyciągam wniosku o bogactwie odmian języka polskiego.

Gazet to raczej nie ma... z czasopism: "The Journal of Roman Studies", "Journal of Roman Archaeology", "Greece & Rome", "Journal Of Ancient History" itp.

Myślę, że - nie, dla rozstrzygnięcia - wystarczy wskazać w jakich badaniach językowych została taka forma odnotowana. A rodzinne doświadczenia - niekoniecznie dobrze świadczą o językowych zdolnościach Tyberiusza, zważywszy na jego ciągłe problemy z językiem polskim... wskutek braku feelu. A Małysz zakończył całkiem udaną karierę sportową;, teraz ma czas na to co mu sprawia przyjemność czy przynosi profity. Jazdy w rajdach nie uważam za przejaw kretynizmu. Nie widzę też powodu by Małysz miał "coś robić dla sportu".

Choć policja była istotnym elementem sprawowania władzy, chyba nie była pośród finansowych priorytetów, na co wskazuje wskaźnik liczby policjantów na 1 mieszkańca kraju (: "Civil Police and House Defum", "The Police Journal" z 3 lipca 1928 r.; "Societé des Nations - Annuaire Millitaire" z 1933 r.). Ogólna ocena: "... w w budżecie policji wydatki na środki techniczne i lokomocji były minimalne (...) Skromne możliwości finansowe pozwalały w 1923 r. na posiadanie i utrzymanie 42 samochodów, 50 motocykli, 13 łodzi motorowych, 488 rowerów i 2317 koni (...) ... w 1936 r. na ogólną liczbę 233 komend powiatowych, 34 nadal nie posiadały żadnych środków lokomocji, ani mechanicznych, ani zaprzęgowych (...) Konieczność motoryzacji polskiej policji zmusiła do podjęcia stosownych decyzji. W 1937 r. Komenda Główna PP otrzymała specjalne kredyty, które umożliwiły zakup 54 samochodów specjalnych i ciężarowych. Jednocześnie uzyskano zgodę władz wojskowych na wypożyczenie lub odstąpienie policji pojazdów mechanicznych". /A. Misiuk "Policja Państwowa 1919-1939", Warszawa 1996, s. 104/ Może warto zajrzeć do zasobów AAN np.: A. Robaczewski "Budżety MSW a latach 1927-1939" AAN, MSW,sygn. 822, k. 24.

Wedle jakiego słownika: proszę podać autora, rok wydania i stronę. W zakresie: debilizmu - proponuję stonować swe wypowiedzi. Myślę, że szereg stron np. na onet.pl. z chęcią przygarnie tego typu wypowiedzi. Tu proponuję zachować minimum kultury.

Zaiste stała się jasność... tylko w ciemności nadmienię, ze odnosiłem się jednak do wygiętej lufy. Wciąż poldas nie rozumie fragmentu: "zaznaczam...".

secesjonista: "Ktoś pisał o 90°?". Zgłosił się poldas: "Ja pisałem". Zaznaczmy, że mój wpis tyczył się wypowiedzi janceta: "Ale lufa skręcająca o 90° - nie, nie da się". poldas: "Gdzie tam widzisz "skręconą" lufę?". Proponuję: wnikliwsze czytanie wpisów poprzedników i zrozumienie do czego się odnoszą.

W tym ustrojstwie - lufa jest skręcona o 90°?

Witamy.

Nie.

Ktoś pisał o 90°?

Proponuję nie pisać piramidalnych głupot. Jak i nie wstawiać zupełnie niezwiązanych z tematem kwestii, typu: "To tak samo jak bym napisał o Ruchu Białej Róży. Szukejta se". ad atrix: może to nie było oznaczenie, a nazwa przyjęta wewnętrznie, taki kompanijny wyróżnik?

Na pewno w 1939 roku noszono "szarotkę" a nie "podhalankę"?

To poznaliśmy dwie pozycje bibliograficzne, będące opracowaniami i które stanowią podstawę artykułu, a co ze źródłami bliższymi tych czasów? Doczekamy się polemiki z argumentami i przykładami podanymi przez Furiusza? Jakiś komentarz?

Stosunek strat obejmuje jedynie zabitych, czy również rannych i jeńców?

No ale to chyba uwaga do wypowiedzi janceta: "... znaczące skrzywienie lufy kończyło się w zasadzie wyeliminowaniem z walki ... strzelającego".

Co do poszukiwań, może warto zwrócić się do którejś z osób aktywnych na www.collectorsclub.pl - "Klub Kolekcjonerów Policyjnych"?

Tak z ciekawości - ilu zginęło przy użytkowaniu tego niemieckiego prototypu?