secesjonista

Można przejrzeć: M. Wojtak "Staropolska etykieta językowa jako obraz relacji międzyludzkich", w: "Przeszłość w językowym obrazie świata" pod red. A. Pajdzińskiej i P. Krzyżanowskiego K. Mroczek "Tytulatura w korespondencji staropolskiej jako problem stosunku między nadawcą a odbiorcą", w: "Pamiętnik Literacki" LXIX, 1978, z. 2 M. Cybulski "Z historii polskich form adresatywnych. Waszeć w XVII i XVIII w.", w: "Spotkanie. Księga jubileuszowa dla Profesora Aleksandra Wilkonia" pod red. M. Kity, B. Witosz tegoż, "Tytulatura w wybranych pamiętnikach polskich z XVI-XVIII w.", w: "Ad pereptuam rei memoriam. Profesorowi Ryszardowi Rzepce z okazji 65. urodzin" pod red. J. Migdał Jako próbkę z epoki: "Listy staropolskie z epoki Wazów" oprac. H. Malewska

28 lutego utworzono Nową Partię, której program cieszył pewną życzliwością szeregu osób: Harolda Macmilliana, Davida Margessona (który w kilka miesięcy potem został rzecznikiem dyscypliny Partii Konserwatywnej), czy choćby Maynarda Keynesa. Na salonach upowszechniała się wieść, że sam książę Walii życzliwie patrzy na nową formację. Tubą propagandową miało być nowe pismo "Action" z przesłaniem "Czas na czyn!" (mieszczące się w lokalu przy Gordon Square 5) nad tworzeniem którego czuwać miał Harold Nicolson, który by poświęcić się sprawą nowej partii porzucił pracę w "Evening Standard", żegnany przez lorda Beaverbrooka słowami: "Do diabła z tobą i niech cię Bóg błogosławi". Ugrupowanie już na początku zaliczyło dwie prestiżowe porażki. Pomimo poparcia udzielonego Allanowi Youngowi w wyborach uzupełniających w Ashtonunder-Lyne, ich kandydat przegrał. Startujący tam kandydat konserwatywny uzyskał 12 420 głosów, labourzystowski 11 005 głosów, a Young jedynie 1172. Druga porażka to zmiany w łonie samej partii. Z tygodnia na tydzień Nowa Partia wekslowała coraz bardziej na prawo, co poczęło niepokoić szereg osób z pierwotnych członków. Wreszcie 23 lipca John Strachey i Allan Young występują z partii. Co gorsza jako powód podali, że widzą w partii tendencje faszystowskie. Dla Mosleya była to prestiżowa porażka, opuściło go dwóch ludzi, którzy byli jego przyjaciółmi i nie kryli swego podziwy dla samego Mosleya. W osiem dni po ich ustapieniu Mosley potwierdził ich podejrzenia, demonstracyjnie zmienia miejsce zasiadania w Izbie, siadajac obok konserwatystów. Prawdziwym sprawdzianem miały być wybory po upadku rządu Ramsaya MacDonalda...

...

Czy aby na pewno można mówić (w tych czasach) o wybuchu prochu?

A co z "kawowiczami" z Krytyki Politycznej?

Ile nieszkodliwego powietrza można wstrzyknąć by kogoś zabić? Carpicornus nie zauważył fragmentu o: "formie podawania". Co do zjedzenia - zgoda, mało kto przerobi takie ilości by stały się powodem zatrucia.

Dużo - tylko nie widzę sensu tego dyskursu. Powietrze jest nieszkodliwe?

"Wszystko jest trucizną i nic nią nie jest. O tym, czy dana substancja należy do trucizn, decyduje dawka". Współcześni toksykolodzy uważają, że pozostaje to wciąż aktualnym, oczywiście z uwzględnieniem zdobyczy nauki. Stąd ważna jest forma podania, stopień rozdrobnienia itp.

Przyłuski podaje stronę 442 (proszę sprawdzić ów przypis na s. 15; w moim wydaniu jest to co prawda strona 580), a samo pierwsze hasło zawiera siedem lokalizacji, w kolejnych mamy dalsze miejscowości o tej nazwie. Pochodzenie nazwiska od miejscowości w starostwie kościańskim jest całkiem możliwe - ale to tylko przypuszczenie, bo trzeba by sprawdzić losy rodziny przed przybyciem do Kościana. A Przyłuski nic nie mówi o pochodzeniu nazwiska, wyraża jedynie swe przypuszczenie co do pochodzenia: "W skład starostwa grodowego kościańskiego już w XVI w. wchodziła wieś Sieraków, z której, prawdopodobnie, wywodzili się przodkowie bohatera". /tegoż, "Józef Sierakowski - towarzysz Kilińskiego w powstaniu kościuszkowskim : szkic biograficzny", Warszawa 1936, s. 15/ Teraz by trzeba się zastanowić czemu dwóch autorów posługuje się inną pisownią nazwiska, a jeden z nich utrzymuje, że utrwalona wersja - jest błędną.

A ja nie widzę powodów by zdawać komuś relację ze swych przekonań i działań. A temat nie jest o unijnych kroplówkach, autostradach, tylko o ew. nowym podziale administracyjnym.

Kiepska korekta.

To chyba jedynie w książce adamhistoryk, w wydaniu internetowym (na www.gwara-warszawska.waw.pl) brzmi to: "Na podwórzu fabrycznym, od strony ulicy Górskiej, leżało do cholery węgla". /s. 187/

Przyłuski się myli - co do pochodzenia nazwiska od jednej wsi.

Tylko tak się zastanawiam co ma sieć dróg do województw opartych na krainach historycznych?

Co do nazwiska zgody nie ma, jak zapisywano to w źródłach? W przypadku Tokarza chodzi zapewne o "Insurekcję warszawską", a co do Bartoszewicza: "Dzieje Insurekcji Kościuszkowskiej".

Wyrażenie: "Waszmość" było tłumaczony podobnież jak i inne zwroty grzecznościowe, na łamach "Języka Polskiego" była o tym mowa, niestety nie pamiętam w których konkretnie numerach.

Mnie się zdaje, że gregski nie dostrzega głównego nurtu myśli Absolut, któremu nie chodzi o funkcjonalność podziału na województwa. Ma być zgodne z krainami historycznymi - i tyle. Co prawda te krainy nie są zbyt ściśle określone, ale ważnym jest by mieszkaniec miasta X nie wdrukował sobie w pamięć, że jest mieszkańcem krainy W, kiedy tak na prawdę jest mieszkańcem krainy Z. Bo jak wiadomo rodzi to straszliwe skutki społeczne. Tylko nie wiem jakie? Prócz przedstawionych problemów z interpretacją relacji "pogodynek". Choć ja nie znam osoby co by miała taki problem, może zatem Absolut przybliży nam ten palący problem? Czy jest jakiś problem w wypowiedzi: "na Śląsku będzie padać" czy "W województwie śląskim będzie padać"? Tak czy inaczej chyba każdy Polak zdaje sobie sprawę, że aura niezbyt przejmuje się istnieniem zarówno podziałów administracyjnych, jak i podziałów na krainy historyczne. No i kwestia podstawowa (co do tych zmian mentalności) są badania względem samoidentyfikacji mieszkańców województw? Coś się zmienia (: zauważalnie) w ich głowach?

Ano chyba nie wystarczy, bo uwzględnić trzeba pozycje napisane przez Niemców w języku angielskim.

Myślę i nie wiem skąd taki a nie inny podział Warszawy. Skoro Absolut wie, że jest on zły - to chciałbym poznać jego opinię, a wciąż nie wiem od jakiego roku następuje ów odpowiedni podział. To od kiedy? Wie Absolut? Ach - ten czar dorzeczy i zlewni...

To tak konkretnie: jaki rok ma być odnośnikiem? Uzyskamy odpowiedzieć?

Dlaczego taki podział? Z jakiego roku się on wywodzi?

Ma jakiś problem Absolut z przedstawieniem swych racji? To jakby wyglądała Warszawa wedle niego? Bo nie wiem co ma link tyczący się 2002 roku? Ja zadałem pytania: brak odpowiedzi o czym świadczy? Panie Absolut: proszę nam podać kiedy Warszawa była podzielona na dzielnice zgodnie z historycznym ukształtowaniem - czy to jest zbyt trudne?

Tomaszu N twe obiekcje zrozumiałem, i Genewa o niczym nie świadczy. Atoli teraz poszukujemy tu publikacji bezpośrednio: z Niemiec?

Co to wnosi? Pomimo braku formalnego wykształcenia wiem, że Praga (niezależnie od wywodu jej etymologii) przez długi czas nie była częścią Warszawy pod względem formalnym i administracyjnym. A teraz konkretniej: jakie dzielnice powinny powstać i jakie mają mieć granice - by było to zgodne z Absoluta widzeniem Warszawy. Jakoś Absolut ucieka od odpowiedzi: mógłby nam objaśnić jak to dzisiejsze dzielnice są źle rozlokowane, a jak to byłoby lepiej? Kiedy było lepiej gdzie jest ów wzorzec?!? I wreszcie: proszę podać granice dzielnic na dzisiejszej mapie Warszawy - to pogadamy.

Mam mało czasu, a w Warszawie ludzie nie mieszkają jeno w blokach. To na jakiej podstawie Absolut stwierdził, że obecny podział nie odzwierciedla historycznego podziału - co do Warszawy? To konkretnie: jakie dzielnice i jak umiejscowione i co jest wzorem? Jakoś nam tak Absolut tak absolutnie wyrażając swą opinię o Warszawie - uciekł od konkretów. To co z tymi dzielnicami jest - nie tak i jak to zmienić? Konkretniej proszę? Do którego roku mamy się cofnąć?