secesjonista

Nie wiem czy kwestia ta (jurydyczna) nie jest podobną - jak w przypadku pozbawienia praw obywatelskich?

Tak z obowiązku, chyba: balii.

Dzięki (Speedy'emu) za ów komentarz co do czasów II RP. A jak było z obsadą powoływanych placówek wenerologicznych, zważywszy na straty wojenne?

To jak już jesteśmy przy szczegółach: to może poldas przypomni nam (a głównie: Bruno) wypowiedź Hitlera o czterech zębach?

Tak z ciekawości: na czym polegała zdaniem poldasa selektywność ofiar w Palmirach? Jakie kryteria?

A ja nie widzę: rozstrzelanie ludności poprzez użycie moździerza? A rozstrzelanie Polaków - w Palmirach?

To co konkretnie powiedzieli Niemcy na roszczenia Hiszpanów co do francuskich posiadłości w Afryce?

Na kwestiach technicznych to ja się nie znam, atoli zwróciłem uwagę na wpis: A tu taki zapis u Johna Cornwella: "... po nalocie podjęto decyzję o przeniesieniu badań atomowych z instytutu w Dahlem do bardziej oddalonego i bezpiecznego miejsca na południe od Berlina. Potrzeba przeprowadzenia się na południe była jeszcze bardziej paląca po zbombardowaniu Lipska oraz części Instytutu Fizyki Heisenberga wraz z jego wszystkimi dokumentami i domem. Kolega Heisenberga Karl Wirtz zaczął przygotowywać eksperyment w reaktorze, w nowym pomieszczeniu w piwny, ale z powodu częstych bombardowań warunki do pracy dalekie były od ideału". /tegoż, "Naukowcy Hitlera. Nauka, wojna i pakt z diabłem", Kraków 2012, s. 323/ To jak to (od strony technicznej0 było z tym modelem reaktora Heisenberga?

Wiemy kto był w tym zespole badawczym owego ministra? Pytanie nie jest z gatunku: sprawdzam, mnie to naprawdę ciekawi.

Faktycznie - secesjonista trochę lepiej to pamiętał (wyszukał? ) bo do tego zacytowanego Kosowa to ona miała się udawać z nadmienionego wcześniej przez secesjonistę: Piatynia. Choć to wybiega trochę ponad ramy czasowe tematu, ciekawi mnie jaki był to wówczas zastrzyk (: chodzi o substancję czynną)?

Na zapinkach się nie znam, zatem mogę jedynie o nich poczytać, a - tak O.T.: to chyba rekord długości tematu na naszym forum.

Banalizacja zagadnienia - jakoś do mnie nie przemawia, bo ja znam przebieg zdarzeń związanych z wybuchem wojny. A analogii nie widzę: proszę podać datę i miejsce podobnego procesu jak ten tyczący się Nangar Khel - a toczący się w III Rzeszy.

A gdzie poldas zapoznał się tą "rozwalającą" informacją?

A: "co jest prawdą" i co oferowano w Hendaye?

Może warto zerknąć na stronę: http://gwara-warszawska.waw.pl/?

Badania i leczenie były oczywiście znane przed wojną. A stosowny fragment z Grzesiuka proszę zacytować poprawnie, która strona i wydanie?

Chyba: Súñera, a w członie nazwiska to chyba nie ma dwóch "n"?

Chodzi zapewne o wizytę Grzesiuka w Piatyniu i "szpilkę" w Kosowie?

Bez osławionego dzwonu.

A tu mamy problem: "klasa I – dzieje najdawniejsze, starożytność, Średniowiecze, okres wczesnonowożytny (do końca XV wieku i początki XVI wieku); klasa II – początki XVI wieku, okres nowo" Wedle jakiej to podstawy w pierwszej klasie liceum przerabia się II RP?

Uczyć się należy - pilnie i sumiennie. Nie bardzo rozumiem na czym polega rozproszenie uwagi bo pewne ciekawostki zostały ujęte w oddzielnych "tabelkach"? Nie wiem skąd problem z mapami - jak legenda byłaby mniejsza łatwiej by się ją czytało? Nie bardzo pojmuję jak można podjąć decyzję o podjęciu "nauki rozszerzonej" uciekając przed innymi przedmiotami. "Były notatki w umiarkowanej ilości..." A kto je czynił? Za moich czasów notatki czynili uczniowie, i ich forma, jak i objętość zależała jedynie od ich inwencji i skrupulatności. Na czym owe: "umiarkowanie" miało polegać? Jeśli problemem są kartkówki - znaczy, że brak solidnej i systematycznej pracy (: nauki).

Tylko jaki jest związek pomiędzy represjami względem ludności cywilnej a, że tak napiszę ogólnie: z sytuacją na dworcu Charlottenburg?

Chodzi o tegoż pana, chociaż ja się nie zgadzam z jego sugestią o: "ostatecznym zatroskaniu". A w książce pojawia, nieco zapomniana, postać Proklosa i nieco zapomniana koncepcja "filozofii ziemi".

W. Juszczak "Pani na żurawiach", " cz. 2 "Archeologia mitu" t. I - rzecz, myślę, że spodobałaby się Furiuszowi. Dawno nie czytałem tak trudnej książki, autor swobodnie porusza się pomiędzy myślą: Tolkiena, Vycinasa, Tillicha czy Heideggera, prezentując metodę badawczą znaną jako hodòs. P. Dybel "Urwane ścieżki. Przybyszewski, Freud, Lacan" - interpretacja mocno podlana poststruktualizmem i psychoanalizą, ale - da się czytać.

Trudne do wykonania zważywszy, że służba w obozach to były tury.