secesjonista

Nie, artykuł w "PZ" tyczył się jedynie żołnierzy zawodowych, pisałem zresztą o tym w innym wątku na forum.

O ile szybciej to zrobili? Gdzie i kiedy to zdziwienie wyrazili? Ale właśnie ów kolega napisał, że są to inne jednostki. Czy polskie wojsko można uznać za jednostki wojskowe? Czy polska doktryna obronna zakłada, że jednostek wojskowych nie można używać na terenie Polski?

To po co te wpisy? Ale dla innych miejsc Pan Roman już nie wspominał o upamiętnianiu za swoje pieniądze. To ile wydał Pan na upamiętnianie tych miejsc, które uznaje za sensowne i zasadne? Inwestycja nie została zablokowana. Zatem o czym Pan pisze?

O miejsce zamieszkania.

Tak trochę przejrzałem ślady Ormian w Warszawie, nie zauważyłem by coś szczególnego łączyło ich z Sadybą. Wypada zauważyć, że w Warszawie nie stworzyli odrębnej gminy, jak miało to miejsce we Lwowie, Stanisławowie czy Zamościu, stąd i ich rozsiedlenie miało charakter rozproszony. A skwer wpisuje się w pewną już tradycję tej części Warszawy, vide: skwer Słoweński i Chorwacki, a wedle dawnego prezesa TS-K "Miasto Ogród Sadyba" taka lokalizacja miała największy związek z psem pewnego ambasadora.

Nie wiem co tu jest jeszcze do tłumaczenia, logika poldasa nie dociera do mnie.

A autor napisał skąd poznał taką datę śmierci?

Nie przetrwały, dlatego też tytuł brzmi: "Czy państwa krzyżowe miały szanse przetrwać?", a nie: "Jakie państwa krzyżowe przetrwały do dziś".

Wstęp do statystyki masz już w tym artykule, warto się nad podanymi tam liczbami zastanowić. Wedle specjalistów medycyny - z żołnierzami jest też coraz gorzej.

A w czym dziwne? Pan Roman zaproponowałby lepsze - a jakie?

Jak rozumiem mamy upamiętniać jedynie te elementy z naszej przeszłości, gdzie nam się lepiej powiodło. Jak rozumiem jest to wspaniała lekcja historii...

Dodać można: Koło Zainteresowań Kulturą Ormian, Ormiańskie Towarzystwo Kulturalne oraz pismo "Awedis". Można też zajrzeć na stronę wirtualnego archiwum Ormian: www.archiwum.ormianie.pl. Edit: G. Pełczyński "Ormianie w Polsce w XX wieku" tegoż, "Status etniczny Ormian polskich w wieku XX" E. Tryjarski "Ormianie w Warszawie. Materiały do dziejów"

Ależ jak najbardziej realne. Wystarczy by ludzie nie tylko mówili i pisali - jak ma być, ale zaczęli od siebie. Na przykład Gronostaj mógłby sprawić by jego dochody i secesjonisty stały się zbliżone co do wielkości. Świata tym nie zmienimy, ale będzie to pierwszy krok, w dążenie do wspomnianego punktu. Ile chciałby zatem Gronostaj przeznaczyć mi w ramach proponowanego przez siebie rozwiązania?

A co z identyfikowaniem Heraklesa z Semo Sancus i Dius Fidius? Romulus miał po obwarowaniu Palatynu ustanowić jeden obrządek dla wszystkich bogów i odrębny (grecki) dla Heraklesa.

No dobrze, ale tak prosto: co zrobić z kopalnią, która (z racji jedynie "inżynieryjnych") staje się nieopłacalna? Dlaczego pracującymi tam ludźmi miałby się zajmować rząd (pomijam tu kwestię roszczeń płacowych)? Jak ludzie przestaną kupować bułki maślane, które wypiekam (teoretyzuję) w zakładzie swego szefa, to mam wyjść na ulicę? Bardzo jestem ciekaw na czym polega ideologiczna szkodliwość prywatyzacji?

Ja znalazłem takie wskazówki: "Il était donc bien juste qu'Agrippa s'attachât plus particulièrement à l'avantage et à l'utilité d'une colonie établie par Auguste. En tout cas, on n'a trouvé sur le monument, ni sur les tuyaux de distribution de la ville de Nîmes aucun nom autre que celui de Véranius, qui, écrit en caractères antiques de 0m15 de hauteur, se lit très distinctement sur la face intérieure et septentrionale du quinzième voussoir de l'arc doubleau central de la huitième arche du second rang, comptée à partir de la rive droite. Comme les auteurs de l'Histoire du Languedoc, nous pensons que c'est tout simplement le nom de l'architecte de l'aqueduc". /za: www.nemausensis.com/

A na czym polega ów wyzysk?

Optymalna do czego? Pręty do indyjskiej stali - wootz, miały mieć od 1,2 - 1,8 zawartości węgla, wedle innych źródeł: 1,3 - 1,5.

Mieliby z tym ten kłopot, że: "beztrudu" to raczej "polska języka" nie przyswoiła jeszcze sobie. Mnie zdziwiło jedno, oto górnik powiada: "dostaliśmy Barbórkę, czternastkę...", w mym małym świecie, rok wciąż składa się jedynie z dwunastu miesięcy.

Tadeusz Burakowski "O stali damasceńskiej słów kilka", "Inżynieria Powierzchni" nr 3, 2009, dostępne on-line na: www.puds.pl. (: www.puds.pl/files/akademia-rozwoju/artykuly/IP3.pdf)

Co do "damasceńskiej" - ktoś może mi przetłumaczyć: "Było to typowe wyżarzanie na cementyt kulkowy".

Wszystkich. Warto również zajrzeć do tematu bavarsky: forum.historia.org.pl - " Walka o twierdze Śląskie w latach 1806/1807"

Nie wiem czemu kowal tak czynił, ale wapienie (czy dolomit) służyły czasem jako absorbent mający na celu zwiększenie odsiarczania.

Pojęcie Mitteleuropy spopularyzował Joseph Partsch, geograf z Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1904 r. wydał on książkę pt. "Mitteleuropa" (z podtytułem: "Die Länder und Völker von den Westalpen und dem Balkan bis an den Kanal und das Kurische Haff"), wyróżniając w tym regionie: Rzeszę, Cesarstwo Austro-Węgierskie wraz z Bośnią, Belgię, Holandię, Szwajcarię, Serbię, Rumunię i Bułgarię. Po jakichś dziesięciu latach, autor ów dodał: terytorium Królestwa Polskiego, Besarabię i rosyjskie gubernie nadbałtyckie. Friedrich List (jeden z prekursorów niemieckiej myśli geopolitycznej) podstawę Mitteleuropy widział w sojuszu niemiecko-madziarskim, a sojusz ów miał być początkiem do opanowania Bałkanów. Paul de Lagarde (a właściwie P.A. Bötticher) widział M. pod berłem Niemców, co miało być gwarantem stabilizacji w tym regionie ("ponieważ cały świat chce pokoju musi zaakceptować Niemcy w takich granicach"), Niemcy miały sięgać od Ems do ujścia Dunaju, od Dźwiny do Triestu, od Metz do Bugu. Za to Constantin Frantz widział ów twór jako konfederację państw mających pełną autonomię. Jeszcze w 1883 r. Hermann Wagner zaproponował własną koncepcję M. ("H. Guthe's Lehrbuch der Geographie, II, Länderkunde von Europa"), miała ona obejmować Cesarstwo Niemieckie, niemieckojezyczną część Austrii, Czechy z Morawami, Belgię, Holandię, część północno-wschodniej Francji, Królestwo Polskie leżące po zachodniej części Wisły, północną część Mazowsza i Prusy Wschodnie. Najbardziej maksymalistyczną koncepcję zaproponował Rudolf Martin, szerzej znany jako Rudolf Tannenberg. Zaprezentował on swój zamysł w pracy "Gross Deutschland" z 1911 r., warto zauważyć, że pod zwierzchnictwem Niemców znaleźć się miały... Chile, Paragwaj, Madagaskar, Indonezja czy Bliski Wschód. Wspomniany wcześniej wydawca "Die Hilfe" chyba został trochę skrzywdzony przez polską historiografię - nie uważacie? Czy związki Naumanna z finansjerą mogły mieć wpływ na jego koncepcję? Co do literatury polskojęzycznej, by nie ograniczać się jedynie do Pajewskiego, wymienić można: F. Naumann "Co będzie z Polską", w: "Przestrzeń i polityka. Z dziejów niemieckiej myśli politycznej" red. A. Wolff-Poweska, E. Schulz A. Wolff-Powęska "Doktryna geopolityki w Niemczech" I. Goworowska-Puchała "Mitteleuropa. Rdzeń starego kontynentu" K. Fiedor "Niemieckie plany integracji Europy na tle zachodnioeuropejskich doktryn zjednoczeniowych 1918–1945" J. Chodorowski "Niemiecka doktryna gospodarki wielkiego obszaru (Grossraumwirtschaft) 1800–1945" A. Piskozub "Rozmyślania o Mitteleuropie", w: "Swoistości cywilizacyjne, kwestie narodowościowe i polonijne" red. A. Chodubski J.W. Tkaczyński "Mitteleuropa Friedricha Naumanna", "Arcana", 2 (32), 2000 P. Eberhardt "Geneza niemieckiej koncepcji 'Mitteleuropy'", "Przegląd Geograficzny", T. 77, z. 4, 2005 (skąd zaczerpnąłem powyższe informacje) ä, ö, ü

Dyskutanci wiedzą to od samego Tyberiusza.