secesjonista

Ruch przeciwko kapeluszom (nie tylko tym "wysokim") szczególnie bujnie się począł rozwijać w latach dwudziestych w USA. Powstał na ten temat dość poważny artykuł Bertrama Reinitza "New York Faces a Hatless Fad" w "The New York Times" (September 9, 1928 r.). Choć korzenie tego typu trendów to znacznie wcześniejsze lata. W sieci są dostępne artykuły z ówczesnej prasy traktujące o tym zjawisku, np. w "The Evening News" (Tuesday, August, 2, 1910 r.) z San Jose w Kalifornii pt. "Many Men In San Jose Are Going Without Hats" (m.in. z podtytułem "No-Hat Clubs Are Being Formed Elsewhere"). Nasuwa się pytanie: czy chodziło im o to samo?

Ostatnie wpisy wydzielono w odrębny temat pt.: "Ruch przeciw kapeluszom". secesjonista

Deutschland łączy się raczej z różnymi zbliżonymi formami w różnych językach typu: Tyskland, Duitsland, Tiutschlant, mające mieć prawdopodobne źródło w starowysokoniemieckim: "diutisc", czyli "należący do ludzi", a ta forma z germańskiego: "thiuda" ("theoda") czyli: "ludzie".

Wypada dodać, że zdaniem Jerzego Przybylskiego działania pod nadzorem: płk. Samuela Molko, płk. Jana Wiśniewskiego (ponoć jedynego w Polsce oficera piechoty który został kontradmirałem) czy kontradm. Aleksandra Winogradowa, dotknęły zarówno przedwojennych oficerów jak i tych co szlify zdobyli już po 1944 roku. Podsumowując efekt tych czystek i zastąpienie zwolnionych przez część kadry z rozwiązanego Krakowskiego OW, zauważa: "Marynarka Wojenna zbliżyła się bardziej do korpusu obrony wybrzeża niż do wynikającego z nazwy morskiego rodzaju sił zbrojnych". Wspomniane wcześniej okręty "Malutka" wydzierżawiano chyba tylko do celów szkoleniowych?

Etymologia większości nazw państw to na ogół jedynie przypuszczenia, co do Bułgarii wskazuje się np. na: zwierzę - sobola (Bulgha), na Proto-Bułgarów, w powiązaniu z germańskim "burg": "burgi, purgoi, burgoi" - "utrzymujące fortece/grody/zamki, wskazuje się też na rzekę Wołgę. No i zawsze ważnym jest kto nazywa, bo taki Izrael bywa np. nazywany: Al-Kiyān aş-Şihyawnī, czyli Byt Syjonistyczny, bądź Al-Kiyān al-Muḥtall czyli Okupowany Byt. Za to taka Burkina Faso ma dość prostą etymologię, wzięto dwa słowa z dwóch głównych języków tego kraju (: diula i moré), co znaczy: "Kraj prawych ludzi".

Co do literatury można zajrzeć tu: www.royalty.nu

Cóż, secesjonista zwróciłby uwagę Tyberiuszowi, że poprawna forma, to: "wtedy" a nie: "w tedy", a poldasowi, że poprawną formą jest: "podśmiechujki" a nie: "podśmichujki".

Przez swych przełożonych.

Nie widzę problemu co do rozszerzenia zakresu czasowego.

Na łamach kwartalnika: "Wojskowego Przeglądu Historycznygo" z 1995 r. ukazały się wspomnienia szeregowca, Ślązaka (rocznik 1912; powołany w lutym 1942 r.) wcielonego do Wehrmachtu, który w trakcie swej służby przebywał we Francji (dwukrotnie) i na froncie wschodnim. W tychże wspomnieniach jest i wino i koniak, "łatwe" Francuzki i w konsekwencji choroby weneryczne, ale nie aż tak często jakby można się było spodziewać po "słodkiej Francji". Otóż w tych wspomnieniach przewija się głównie motyw... głodu, na tyle dojmującego, że dochodziło do kradzieży chleba zamknięto w szafkach na kwaterach. Autor - Rafał Wilk opisuje dość paradoksalną sytuację (lato 1943 r.), jak to w rejonie Bayonne pełnił funkcję wartownika-konwojenta nad przydzielonym mu woźnicą, pochodzącym z Martyniki - Amado. Jako jeniec otrzymywał on paczki z Czerwonego Krzyża i to on dokarmiał swego wartownika a to sucharami, a to czekoladą. "Byliśmy bardzo zmęczeni upałem, brakiem snu i niedożywieni (...) W odległości około 100 m od naszego baraku rozciągały się plantacje winogron i brzoskwiń. Chodziliśmy tam wieczorami do czasu, aż dostałem silnego rozwolnienia. Schudłem i osłabłem do tego stopnia, że nie byłem zdolny do służby". /tegoż, "Wojenne losy Ślązaka", "WPH", R. XL, nr 3-4, 1995, s. 140-141/ To oczywiście były spostrzeżenia Ślązaka i jak sam autor zauważał, traktowano ich z tej racji znacznie gorzej.

Tu chyba chodzi o tajną dyrektywę dowództwa UPA "Piwnicz" za którą stał Dmytro Semenowicz Klaczkiwski "Kłym Sawur".

Nie wiem do czego, ale obaj panowie tu akurat byli zgodni. Natomiast z innej strony, co konkretnie znalazło się w raporcie admirała Czerokowa i czy faktycznie jego spostrzeżenia o rozpaczliwym stanie polskiej floty, stały się powodem jego odwołania.

Jak najbardziej, wcześniejszych efemeryd nie liczę.

A to nikłe nadzieje na rozwikłanie zagadki, nie interesuje mnie broń biała i na niej się nie znam. Jak coś mi "zaskoczy" to podaję przydatne informacje, kwerendy i poszukiwań w tym zakresie nie zamierzam uskuteczniać, ani w jakimś konkursie na trafną odpowiedź też nie zamierzam startować. Wychodzę z zasady: jak ktoś wie, to podzieli się swymi spostrzeżeniami, jak nie wie - to może poda chociaż tropy jak i gdzie poszukiwać.

Pozostanę jednak przy swym stanowisku, jedno z tych państw powstało na nowo, a drugie nie.

To sobie pilnuj.

A jak wyglądała "polska" archeologia tych czasów?

Czyli niewiele ma to wspólnego z tematem.

Ja wiem, to jest limit grafik/załączników via poczta, zapewne. Najlepiej wstawić zdjęcie na jakiejś platformie typu: "Image...", "Flickr", "Fotosik" itp. i na forum dodać grafikę poprzez opcję: "Wstaw grafikę".

A czemu by taką lokalizację obstawiał jancet?

Sprawdzenie czy były wielonarodowe nie nastręcza większych trudności, tyn bardziej co do tych nowo-powstałych. Taka Polska nie była na nowo powstającym państwem. Litwa już - tak, i itd.

A czy zaobserwowano jakąś tendencję czy trend do zmniejszania się wzrostu? I czy widać były różnice pomiędzy płciami? To tak na marginesie pewnej artykułu (którego nie mogę wciąż odnaleźć) o dawnych pochówkach itp., gdzie stwierdzono, że to mężczyźni najszybciej stawali się odzwierciedleniem pogorszenia warunków bytowych - w tym w zakresie wzrostu.

A z racji tego, że była to Republika co wynika dla procesu będącego osią tematu?

Spokojnie Tomaszu - daję się wypowiedzieć wszystkim.

A jak rozwiązano pochówki Izraelitów, wedle ich tradycja miało to następować jak najszybciej, w sumie utrwalił się na ogół termin dwudziestu czterech godzin.