secesjonista

Czesław Łuczak podaje (dla kampanii polskiej 1939 r.) nieco większą liczbę: 5437 członków mniejszości niemieckiej. /tegoż, "Polska i Polacy w drugiej wojnie światowej...", Poznań 1993, s. 34/

Zauważ jednak Bruno, że recenzja podana przez Furiusza (z www.templariusze.org), którą i ja chciałem przytoczyć, to jednak pochodzi z roku 2009, zatem nie jest związana z bieżącą polityką. I i w treści wydaje się być konkretną.

Życie wyznawców Allacha przebiega według prawa opartego o: Koran i Sunnę, które z racji swej historyczności nie mogły zajmować się skomplikowanymi aspektami rynku finansowego jaki mamy dzisiaj. Co do kwestii finansowych, Koran mówi oczywiście o zakat (będący jednym z arkan ad-din) czy o sadace, z czasem tym pierwszym terminem poczęto określać obowiązkową jałmużnę a tym drugim - dobrowolną. Obecnie zakat jest również daniną o charakterze dobrowolnym, choć są państwa regulujące tą kwestię poprzez prawo (np. Arabia Saudyjska), a zwyczajowo sadakę wypłaca się na koniec postu. Ogólnie, działalność gospodarcza (a zatem i sektor finansowo-bankowy) opiera się na dążeniu do: tarbiyah (edukacji), maslahah (ochrona interesu publicznego) i adalah (sprawiedliwości). Koran zakazuje lichwy (riba), jak i zakazuje wiernym uczestniczenia w transakcjach związanych z handlem, czyli niedopuszczalnymi są sytuacje, kiedy nabywca nie wie co kupuje, a sprzedawca nie wie co sprzedaje. W połowie XX w. w islamskich środowiskach akademickich poczęto tworzyć ramy, które mogłyby stać się zaczynem dla stworzenia odpowiedniego systemu bankowego. Przyjmuje się, że pierwszy bank islamski powstał w wiosce Mit-Ghamr (Egipt) w 1963 roku. Na jakich zasadach tworzy się banki w krajach muzułmańskich? Jakich wewnętrznych restrykcji muszą przestrzegać i na ile się one różnią od typowej bankowości Zachodu? Jak radzi się z zakazami np. co do: riba (jako odsetki), maysir (niezasłużonego dochodu), al-quimar (jako spekulacji)?

Mm nadzieję, że zawarty tam materiał na coś się przyda.

Dlaczego trzech braci z rodami tworzyć ma plemię?

Żona księcia bytomskiego Kazimierza, jak się przypuszcza córka Lwa halickiego. Szerzej: S. Sroka "Piastówna śląska Maria, królowa Węgier", w: tegoż, "Z dziejów stosunków polsko-węgierskich w późnym średniowieczu" D. Dąbrowski "Rodowód Romanowiczów" K. Jasiński "Rodowód Piastów Śląskich".

Sam Plutarch w tym temacie wyrażał pewną ambiwalencję, powiadał, że miłość do kobiety czy mężczyzny są jednakie ("Dialog o miłości erotycznej"), z drugiej jednak strony związki homoerotyczne określał terminami: aneu chariton i kacharis, zatem: nienaturalny i pozbawiony łaski. Natomiast czy Rzymianie rozpatrywali, tak jak ów pisarz, związki i relacje pomiędzy Erosem i Afrodytą? "Plutarch podkreślał, że to właśnie Eros nadaje wartość 'dziełu Afrodyty', które bez uczucia 'nie prowadzi do żadnego pięknego celu' i można je 'kupić za drachmę'". /J. Sowa "Eros paidikos kontra miłość do kobiety w 'Dialogu o miłości erotycznej' Plutarcha i 'Bogach miłości' Lukiana", "Collectanea Philologica", Cathedra Philologiae Calssicae Univeristatis Lodziensis, XVII, 2014, s. 9/ W ujęciu postmodernistycznym: "Foucault, Sourvinou-Inwood i H. N. Parker zgadzają się, że seks nie stanowił dla starożytnego Greka takiego problemu, jakim zaczął być później. Seksualność człowieka nie wzbudzała obaw w związku z czym nie była objęta tyloma tabu, ani nie była wiązana z moralnością, co stało się wraz z nastaniem chrześcijaństwa. Dla starożytnych Greków i Rzymian większe znaczenie miała opozycja aktywność/pasywność, niż heteroseksualizm/homoseksualizm. Foucault argumentował, że ponieważ Eros przekracza granice płci, nie jest więc ani hetero-, ani homoseksualny". /J. Sieradzan "Bez paiderasteia nie ma paideia: pedagogiczny aspekt pederastii starogreckiej", "IDEA - Studia nad strukturą i rozwojem pojęć filozoficznych", XXI, Białystok, 2009, s. 33/

Jeśli przyjąć, że Tadeusz Różewicz zamierzając napisać sztukę bądź poemat o Walerianie Łukasińskim, wypożyczył dość wcześnie biografię tego ostatniego - pióra Szymona Askenazego, to trzymał ją przeszło dwadzieścia lat! Pierwsze wzmianka o zamiarze napisania o tej postaci pojawiła się w "Kartkach wydartych z dziennika" z 1980 r., a ostatnia w rozmowie z Anną Żebrowską w 2005 r.: "Do tej pory nie oddałem do Muzeum Mickiewicza drugiego tomu Szymona Askenazego o Łukasińskim". /"Poeta zapozna Targeta", z Tadeuszem Różewiczem rozmawia A. Żebrowska, "Duży Format", dodatek do "Gazety Wyborczej", 19 XII 2005, nr 48/661/

W USA bodajże od schyłku lat sześćdziesiątych działa Issei Oral History Project Incorporation, która to instytucja starała się zebrać relacje Japończyków którzy zostali internowani. Większość wywiadów prowadzona byłą w języku japońskim i tu pewna ciekawostka, tłumacze często miejsce osadzenia przekładali jako "obóz koncentracyjny", gdy sami osadzeni posługiwali się na ogół terminem: "centra przesiedleń". Z zagadnień klasyfikacji, wyróżniano: - Issei - czyli pierwsze pokolenie Japończyków - Nissei - już urodzonych w USA - Sansei - trzecia generacja - Yonsei - czwarta generacja - Kobei - czyli Nisei, którzy zostali wychowani i wykształceni w Japonii. /za: H. Parafianowicz "Internowanie Japończyków w USA w czasie II wojny światowej. Próba nowego spojrzenia", "BTH", T. 6, 2008/ Autorka za pracą opracowaną przez Alice Yang Murray ("What Did the Internment of Japanese Americans Mean?") podaje taką ciekawą informację, w obozie podległym Departamentowi Sprawiedliwości w Crystal City w Teksasie przebywało ok. 2264 Japończyków z Ameryki Łacińskiej. Na jakiej zasadzie odbywały się te, już międzynarodowe, internowania? Z jakich konkretnych krajów?

W swym artykule pt. "Użycie zwrotów honoryfikacyjnych wobec cesarzy w 'Żywotach' Cyryla ze Scytopolis" Rafał Kosiński zauważa, że w okresie późnego antyku określenie "wielki" (μέγαc) na ogół oznaczało "starszy". A czy dla wcześniejszego okresu spotykamy podobne niejasności znaczeniowe w tytulaturze cesarskiej? /w: "Białostockie Teki Historyczne", T. 4, 2006/

Moderator samodzielnie (bez cudzych wskazówek) zadecyduje czy zamknąć czy nie, a jeśli ktoś nie chce tracić energii na dyskusję to wystarczy się nie udzielać w danym dyskursie. Mało grzeczną formą zwracania się do kogoś jest forma: "chłopcze", zważywszy, że fake raczej nie zna osobiście swych interlokutorów. secesjonista. Pozwolę sobie wyrazić zdziwienie, jak - osoba mająca dużą wiedzę o ruchu nazistowskim, może tracić czas na tekst o tak małej wartości merytorycznej. I uwaga Bruno (o cyklistach) tyczy się właśnie wartości tytułowej pozycji. Skoro fake uważa, że jest to niedorzeczna teoria spiskowa, a i większość z tu się wypowiadających, podobnie traktuje ten materiał to chyba nie ma o czym dyskutować?

Wychodzi na to, że rzymskie społeczeństwo (poprzez wspomniane prawodawstwo) daleko odeszło od dziedzictwa greckiego. Patrząc jednak na przytoczoną regulację prawodawca wyraził względem tego zjawiska pewną ambiwalencję, wychodzi na to, że najistotniejszym była pozycja społeczno-prawna obu osób i rodzaj aktywności seksualnej. A czy zachowały się relacje spraw sądowych w tym zakresie? Pojęcie: "transwestyta" to chyba było ówczesnym obce?

"Polscy templariusze. Mity i rzeczywistość", a recenzje mocno niepochlebne.

No ale co do tego ostatniego to akurat przeciwnicy Cezara uznaliby to za zaletę, kwestia optyki.

Problem w tym, że nie wybrali, zostali umieszczeni w pałacu królewskim, przylegającym do Świątyni Skały. Na ogół podaje się rok 1119, a zna ktoś szczegóły źródłowe związane z tymi ślubami złożonymi przed patriarchą? Co ciekawe, kiedy Bernard z Clairvaux układał "Regula pauperum commilitonum Christi Templique Salomonis" to uwzględniał militarny charakter nowego zgromadzenia (i związany z tym wysiłek energetyczny), stąd np. zakazanym była nadmierna wstrzemięźliwość w spożywaniu posiłków (Reg. XIX; co było prawdziwym novum). O ile zrozumiałymi mogą być zakazy tyczące się używania odzieży ze skór innych niźli owcze i baranie (Reg. XXIII), czy polowania z sokołem (Reg. XLVI), to trochę mniej zrozumiałym był zakaz polowania z łukiem i kuszą. O ile w kwestii posiłków Bernard wykazał pewien praktycyzm, to w kwestii modłów za zmarłych braci już nie, prócz Oficjum, uroczystej Mszy Świętej, braci mieli również odmawiać Modlitwę Pańską przez siedem dni - sto razy dziennie. /za: K.F. Komarnicki "Etos mnicha wojownika w kontekście teologii wojny na poddstawie 'Reguły Templariuszy' i 'Pochwały Nowego Rycerstwa' św. Bernarda z Clairvaux", "Rocznik Teologii Katolickiej", T. XII/2, Białystok 2013/ Z literatury: G. Bordonove "Życie codzienne Zakonu Templariuszy" M.C. Barber "Templariusze" Bernard z Clairvaux "Pochwała nowego rycerstwa" tłum. I. Kowalska-Nawrocka

W mitologii greckiej węże są nader często wspominane, choćby: - węże (bądź smoki) w rydwanie, który Demeter podarowała Triptolemosowi, za pomocą którego miał odsłonić ludzkości tajemnicę uprawy zbóż - węże (mające być potomkami delfickiego Pytona) nazywane δράκοντες bytujące wokół gaju poświęconego Apollowi, z reakcji na karmienie przez kapłankę wróżono czy nadchodzący rok będzie pomyślnym czy nie - wąż zamieszkujący pieczarę w gaju, w którym była świątynia Hery Argolidzkiej, miał oceniać dziewczęta przeznaczone do stanu kapłańskiego; jeśli odmawiał pożywienia znaczyć to miało, że dziewczyna nie zachowała czystości - u Pauzyniasza mamy węża (δράκων) strzegącego Wyroczni Ziemi - Pliniusz pisał o wężu strzegącym ogrodu Hesperyd. /za: M. Czapińska "Rydwan Triptolemosa", "Collectanea Philologica", Cathedra Philologiae Classicae Universitatis Lodziensis, XVII, Łódź 2014/

Tyle że termin androfilia odnosi u tego autora do kontaktów mężczyzn powyżej 22 roku życia, zatem niewiele ma wspólnego z wcześniejszą uwagą Tyberiusza: "... niektórzy mężczyźni woleli mieć w sypialni chłopca". Wychodzi na to, że Tyberiusz nie wie o co mu tak naprawdę chodzi. Jeśli już chodzi o "chłopców", to akurat ten autor (w kontekście antycznej Grecji) używał terminów: efebofilia (seks z osobami w wieku 18-22 lat) i pedofilia (seks z osobami które nie osiągnęły jeszcze dojrzałości płciowej). Trwa spór na ile można wiązać tak ujmowaną pederastię z homoseksualizmem (rozumianym jako alternatywa dla heterodoksalności). I takie pytanie: czy w antycznym Rzymie można wciąż mówić o inicjacyjnym charakterze homoseksualnych kontaktów?

Do homoseksualistów... czyli do kogo, może zdefiniuj jak to to pojęcie rozumiesz - względem starożytności, bo z tego co wiem to nie ma tu pośród wielu badaczy zgody co do tego jaki termin tu używać i co pod nim się kryje. Chodzi o androfilię - tak jak ją widział np. W.A. Percy'ego czy raczej o inne ujęcie?

Wiek XVII stał się areną kumulacji niezwykłych efektów pogodowych, zatem czy był to czynnik wpływający na niepokoje społeczne i konflikty polityczne. Czy szkocki bunt pokojówek (tu ukłon w stronę Kadrinaziego ) z lipca 1637 roku miał podstawy w anomaliach klimatycznych w postaci niespotykanej dotąd suszy:, w latach 1636-1649 żywność stała się taką rzadkością: "jak nigdy wcześniej od powstania królestwa" /"The Historical Works of Sir James Balfour" ed. A. Baker, t. III, s. 432 i dalsze/ W podobnym okresie czasu (1642 r.) następuje pierwsza rewolta w postaci zamieszek miejskich za rządów Tokugawy, kiedy to na zapleczu żywieniowym Japonii, czyli Osace skurczyły się zapasy ryżu. /"Dagregidters gehouden bij de Opperhoofden van het Nederlandsche Factorij in Japan", vol. VI, s. 87/ Zatem jak te zmiany wpływały na przemiany, czy to tylko korelacja czy związek przyczynowy?

Próba analizy mroźnej zimy 1708/1709: meteomodel.pl - Piotr Djakow "Wielki mróz 1708/09"

A jakie są źródła co do czasów panowania Ezany (zwanego Abrychą) prócz stelli z Aksum i pism Rufinusa? Z literatury ogólnej wspomnieć można: S. Pankhurst "Z kraju królowej Saby".

A czym się one mają różnić?

I to jest jedyne źródło zaprezentowane w tej książce? Bo moje pytania tyczyły dwóch konkretnych kwestii.

Dla ciekawych: L. Schumacher "Niewolnictw antyczne. Dzień powszedni i los niewolnych".

Cóż, fake nic takiego nie napisał, tylko czego oczekuje fake od nas? Odnoszenia się do bzdur? A może fake zapozna nas z własną opinią co do zawartych w książce Liny informacji? Czy autor ów podał na jakich źródłach oparł się podając liczbę 50 000 internowanych i czy podał w jakich to konkretnie obozach zginęli?