secesjonista

Do tematu dołączono wpisy z innego wątku, zatytułowanego wcześniej: "Warto posłuchać do końca. Wnioski nieważne, "Oberschlesien - Kolocz na droga". secesjonista

Ile ich dzieli kilometrów Tyberiuszu?

Sztuka retoryki (w jakim ujęciu?) nie jest sztuką magiczną, sztuka retoryki nie dla każdej szkoły polegała na manipulacji. A Hitler ostatecznie niczego nie osiągnął ze swych celów: politycznych, socjalnych czy społecznych. Zatem trywialnie mówiąc: d**a, a nie mag. Mikro- i makro- kosmos nie są odpowiednikami ludzkie psychiki. A jak ktoś się zabiera za etymologię: to może zwróci uwagę, że niezbyt wiele osób zna zapis, w postaci: "etynmologii"??? Może jednak chodziło bardziej o owady?

To, że ktoś ma ulubionego sportowca w takiej a nie innej dziedzinie nie oznacza, że jest jego idolem. Otóż Tyberiusz się myli, z racji jednej z fuch wielokrotnie oglądałem takie naparzanki, może nie pod budką z piwem, a pod klubem nocnym, a szereg tam odbywających się bijatyk mają się tak do MMA jak i do szlachetnego boksu czy równie szlachetnego karate; czyli nijak. Krew lała się i w starożytnym pankrationie - co z tego wynika? Ów szlachetny boks jak najbardziej był krytykowany za brutalność i kwestionowano, fakt, że jest to dyscyplina sportowa. Pojawił się kuzyn (kuzynka?), która jest bez wątpienia bardziej kontaktową rywalizacją, może nawet brutalniejszą; stąd i boks stał się nagle "szlachetniejszym". A był taki czas, że uważano, iż boks na gołe pięści szlachetniejszym jest niźli ten w ochraniaczach... Tyberiusz myli się też pisząc, że "ktoś na kogoś wskakuje i okłada go jak małpa pięścią?", otóż małpy rzadko stosują taką technikę, mógłby Tyberiusz wskazać nam źródła swej wiedzy co do tego typu zachowań owych zwierząt? Czy może był to jedynie taki ogólny kolokwializm/przenośnia? Na co zaprotestują "lewicowi ekolodzy". Jak rozumiem zdaniem Tyberiusza okładanie się "cepami" a la Wałujew w stójce, są dalece szlachetniejszymi od "cepów" w parterze? A jak jest różnica: estetyczna czy fizjologiczna? Tyberiusz napisał: "Ja mówię o estetyce tego (...) Ja po prostu brzydzę się tym jak widzę jak jeden na drugiego wchodzi (...)". W sumie mógłby być to prawicowo-konserwatywno-klerykalny komentarz do stosunków homoseksualnych, zauważył Tyberiusz?

Pośród powodów dla jakich kobieta w dawnej społeczności żydowskiej mogła wystąpić o rozwód... był zapach!

Taka kwestia: zawierania drugiego małżeństwa, na przykład po śmierci żony czy męża. Małżeństwo miało być odbiciem przymierza jakie Bóg zawarł z ludem Izraela, stąd miało ono mieć charakter niepowtarzalny. "Również późniejsi Ojcowie Kościoła to odchylenie od ideału niepowtarzalnego małżeństwa stawiali niemal na równi z cudzołóstwem, nazywając drugie małżeństwo przyzwoitym cudzołóstwem i zezwalali na nie tylko ze względu na ludzką słabość. Ideał jednego tylko małżeństwa tłumaczy się w doktrynie prawosławnej tym, że po śmierci jednego z małżonków węzeł małżeński trwa w dalszym ciągu i sięga aż poza grób. Tymczasem według doktryny katolickiej, małżeństwo jako wspólnota mężczyzny i kobiety, powstała przez wzajemną zgodę stron, z chwilą śmierci jednej z nich przestaje istnieć". /J. Sokołowski "Kościół Katolicki wobec rozwodu cywilnego", "Studia Ełckie", nr 4, 15, 2013, s. 520/ Jak zatem teologia prawosławna traktowała sacramentum takiego drugiego związku?

Pierwszym rozwodnikiem w Rzymie miał być Spurius Carvilius Ruga, który oddalił swą małżonkę jako, że nie mogla mu dać potomstwa. Na www.naukawpolsce.pap.pl jest wywiad z Anną Tarwacką poświęcony rozwodom we wczesnym Rzymie, zatytułowany: "Starożytni Rzymianie mogli bezkarnie poniżać żony i mordować swoje dzieci". Co ciekawe Ruga miał tym rozwodem ściągnąć na siebie powszechne oburzenie. Co do prawa to był nakaz wzięcia rozwodu z osobą, która została skazana za cudzołożenie. O osobie "pierwszego rozwodnika": tejże, "Rozwód Carviliusa Rugi. Czy naprawdę pierwszy?", "Czasopismo Prawno-Historyczne", 54, 1/2002 A. Watson "The Divorce of Carvilius Ruga", "Tijdschrift voor Rechtsgeschiedenis", Vol. 33, nr. 1, 1965 A. Jacobs "Carvilius Ruga v Uxor: A famous Roman divorce", "Fundamina", 15.2/2009.

Mylnym jest opinia, że betania otrzymał ostrzeżenie, nie wiem skąd takie wnioski Tyberiusza.

Argumenty są takie, że historia pokazuje, że Niemcy również krzywdzili Ślązaków, atoli betania tego nie zauważa. Argumenty są takie, że betania unika odpowiedzi na proste pytania, które sam wywołał. W materiale większość spraw nie została jednak wytłumaczona - Ślązak w armii III Rzeszy to przykład na to, że Niemcy: "Nigdy specjalnie nic paskudnego nam nie uczynili"? Ma jakiś problem betania z odpowiedzią na inne pytania? "Moze najlepiej zamknac ten temat bo niepotrzebnie go otwieralem nie wiedzac, ze nie bede mial mozliwosci ewetualnej zmiany czy zamkniecia" Nie bardzo rozumiem... betania sądził, że będzie jedynym władcą tematu i go moderował?

Dodajmy prowokacyjny wniosek o przyznanie Nobla Urbanowi, kto go wystosował?

Co przedłozyli mazowieccy przedstawiciele na "procesie" wszczętym przez Zygmunta Starego i jak się to ma do: "De obicum ducum Masovie"?

"My" - czyli kto? Od kogo inną historię: od Polaków, Czechów, Niemców, Kaszubów, Mazurów, Walijczyków? Mnie się zdawało, ze była to jednak przez długi czas - wspólna historia. Od jakiej daty liczy betania rozdział tej historii? Jak rozumiem betania uważa, że większość Ślązaków w Wehrmachcie (czasu II wojny światowej) wcale nie była doń wcielona przymusem czy to bezpośrednim czy pośrednim? Zatem kierowali się w szeregi tej armii ochotniczo i do dziś są dumni z udziału w próbie rozszerzenia wpływów III Rzeszy? Jak rozumiem Ślązacy czujący się bliżej związani z polskością niźli z niemieckością, którzy trafiali do niemieckich obozów koncentracyjnych i w nich byli mordowani, mogliby powiedzieć, że "Niemcy nigdy nam nic paskudnego nie uczynili"? A może trzeba przypomnieć jakie to eugeniczne eksperymenty prowadzili Niemcy w "domach dziecka" zlokalizowanych na Śląsku... również na śląskich dzieciach? Zapewne krzywda tam się im nie działa, ot - sortowano lepszy rasowo materiał... A przygarnęli: kogo? Niemców, Polaków, Ślązaków? To przygarnięcie chyba nie było, aż tak życzliwym skoro w języku niemieckim zaistniało szereg dość zabarwionych pejoratywnie terminów określających tych przygarniętych - nieprawdaż? Gdzieżbyśmy śmieli... my po prostu nie dorośliśmy do europejskości. A betania kiedy się urodził obywatelem jakiego państwa był? I wciąż oczekuję na odpowiedź jak to betania miał amputowany światopogląd i kto to uczynił? Można prosić o objaśnienia tej kwestii?

Ale to raptem ok. 170 kilogramów...

Przejrzałem pozycję Deborah Sawyer "Kobiety i religie w początkach naszej ery", autorka zupełnie mnie nie przekonała co do istnienia funkcji religijnych (ceremonialnych) sprawowanych przez kobiety. Ktoś czytał?

Wydłużanie listy narodowości niepolskich zamieszkujących nasze państwo nie jest tym samym co uznawanie za narodowość wszystkich tych co się za nią uważają. Czy wypada - to zdanie janceta, atoli po owym "wypada" idą konsekwencje natury politycznej. Na tym forum mieliśmy już postulowanie względem narodu mazowieckiego, a listę taką pewnie można by wydłużać w nieskończoność. W myśl zapisów prawnych obowiązujących w naszym kraju wypada zapytać, skoro jest mniejszość narodowa śląska to z jakim narodem się utożsamia? Na ogół w dyskusjach wychodzi, że jednak z niemieckim i tu rację ma amon (a rzadko przyznaję mu rację). Oczywiście zapisy ustawy można zmienić, co nie zmienia faktu, że zaszłoby pytanie jakie to przywileje miała by uzyskać owa narodowość?

Roku 1860 reporter "Tygodnika Ilustrowanego" udał się do Upity by zdać relację czytelnikom o trzymanej w tamtejszym kościółku mumii powszechnie znanego a okrytego niesławą Władysława Sicińskiego. Jak odnotował: "podróżujący, obdzierając włosy i kawałki ciała, niby na pamiątkę, wyrządzają wielką krzywdę całości trupa". Nie wdając się w dywagacje, czy ów trup był trupem tegoż szlachcica, gdyż nie to jest istotą tematu, zastanawiam się jaki cel przyświecał takim poczynaniom. Czemu tegoż trupa przetrzymywano tyle czasu w szafie umieszczonej przy drzwiach kościoła poddając oglądowi ciekawskich. Jaki społeczny cel widziano w tego typu działaniu? O ile o szczątkach Michała Piekarskiego niewiele już można dodać ( ) to wartym zastanowienia jest jak wyglądał pochówek wszelkiej maści infamisów, samobójców, bandytów, osób niegodnych.

O latach trochę wcześniejszych, ale trzymając się tematu. Swego czasu w kościele parafialnym w Ciechanowie spoczywało sobie ciało szlachcica. Niby nic w tym dziwnego, tyle, ze był nim Piotr Jordanowski, który został ścięty za otrucie książąt mazowieckich: Stanisława i Janusza III. W aktach kapituły płockiej zachowała się pod datą 16 lutego 1526 r. informacja o ekshumacji tego ciała celem pochowania go w innym miejscu. To co dziwi to fakt pochowania go w kościele skoro został on ekskomunikowany przez kanonika płockiego Stanisława ze Strzelc. Jak zatem tłumaczyć ów pochówek?

Reforma cokolwiek niefortunna, ale pamiętać trzeba, że był to w zasadzie kompromis pomiędzy dwoma projektami: Stanisława Grabskiego (z 1925 r.) i Gustawa Dobruckiego (z 1927 r.). Pośród pozytywów wskazywano: "Oznaczała ona duży postęp w urzeczywistnieniu demokratycznej zasady jednolitości systemu szkolnego (...) podział szkoły średniej na czteroklasowe gimnazjum ogólnokształcące o jednakowym programie nauczania oraz zróżnicowane dwuletnie licea ogólnokształcące lub trzyletnie licea zawodowe (ewentualnie pedagogiczne) opóźniał decyzję związaną z wyborem kierunku kształcenia specjalistycznego z 10, a potem 13 roku życia w dawnej szkole - do 16 roku życia w szkole zreformowanej. Było to korzystniejsze z pedagogicznego i psychologicznego punktu widzenia (...) Reforma, opierając licea zawodowe na gimnazjach ogólnokształcących oraz dając absolwentom wszystkich szkół licealnych uprawnienia do studiów wyższych, podniosła wydatnie prestiż wykształcenia zawodowego, co w naszym kraju, tradycyjnie nie doceniającym tego wykształcenia, miało doniosłe znaczenie społeczne i gospodarcze (...) Reforma udoskonaliła również system kształcenia nauczycieli (...)". /S. Mauersberg "Oświata", w: "Polska Odrodzona 1918-1939. Państwo - Społeczeństwo - Kultura" red. J. Tomicki, Warszawa 1982, s. 570-571/

"Trudno mówić o podwójnym imieniu w wypadku Jolanty Heleny, żony Bolesława Pobożnego oraz noszącej identyczne imię córki księcia cieszyńskiego Kazimierza I, ksieni klarysek krakowskich. Będzie to najprawdopodobniej francuska odmiana imienia Helena, na co zwrócił uwagę K. Römer, stwierdzając, że imię Jolanta było znane na Zachodzie, a zwłaszcza we Francji, gdzie brzmi ono Yolande, 'co znaczy tyle co Helena, tak że oba imiona używa się zgodnie jedno za drugie, a osoby nazywające się Yolande mają zawsze we Francji św. Helenę za patronkę". /K. Jasiński "Dokumentacyjne funkcje imion w średniowieczu (na przykładzie dynastii piastowskiej", przedruk z "Powstanie - przepływ - gromadzenie informacji. Materiały I Sympozjum nauk dających poznać źródła historyczne", Toruń 1978/

Raz jeszcze o "zniemczeniu" w zakresie posługiwania się językiem niemieckim (wschodnioniemieckim?), wypada zwrócić uwagę na dzieciństwo Rogatki. Jego pierwszym językiem zapewne był staroczeski ze względu na wychowującą go matkę i jej dwórki, a że swój udział w jego wychowaniu miała babka Jadwiga - poznał zapewne i język bawarski. Może zatem w tym melanżu można upatrywać jego niezręczności w kontaktach - z osobami posługującymi się głównie (chyba) wschodnioniemieckim?

Z tymi czterema wołami to chyba przesada, nawet jeśli to była beczka gdańska; no i w XV wieku nie posługiwano się słowem: "okowita".

Jak wyżej, co możemy powiedzieć o rozwoju tego miasta a i o znaczeniu Old Minster i podobnych późniejszych fundacji?

Sport wiele przynosi nam niespodzianek, dla wielu Amerykanów najlepszym "sportowcem" był Secretariat.

No ja akurat uważam, że postać Jezusa nikły wpływ miała na ukształtowanie się myśli z kręgu: aszaryzmu, falsafy czy myśli wyrażanych na madżlis al-hikma, także co do sufich - wpływ jest niewielki. Spośród trzech ksiąg - umm al-kitab, Koran jest ostatnią i najprawdziwszą. A Jezus to raptem jeden z proroków jak Abraham. No ale ja się na tym nie znam, może ktoś inny podejmie temat...

A przez kogo okradana?