secesjonista

Całkowicie błędne założenie.

Prezydent Kwaśniewski został uhonorowany przez... Liberię, ten maleńki kraj wydał serię 190 znaczków (6 stycznia 2000 r.), wydrukowanych na jednym arkuszu o wymiarach 620x420 mm, zatem rzecz nie mieszcząca się w żadnym klaserze. Na znaczkach przedstawiono podobizny różnych władców i głów państw. Nasz prezydent trafił na znaczek nr 137 pomiędzy prezydentem Filipin (przypadek? ) i Portugalii. Dodatkowo wydano wówczas blok zatytułowany "Oda do braterstwa - milenijny poemat symfoniczny dla ludzkości", który zawierał scenę zbiorową z szeregiem osobistości (głowy państw, ONZ, Komisji Europejskiej), przedstawionymi w taneczno-muzycznej otoczce. O ile prezydent Clinton z saksofonem jest zrozumiały, to nasz prezydent grający na skrzypcach wydaje się pewną zagadką autorów projektu. /za: B.R. "Polonica w Liberii. Jan Paweł II i Aleksander Kwaśniewski", "Filatelista", nr 1 (951), R. XLIX, styczeń 2002/

Wpisy tyczące się czarnoskórych lotników wyodrębniono w nowy temat: forum.historia.org.pl - "Czarnoskórzy lotnicy w RAF i USAF"

Jean Froissart, kronikarz epoki, powiadał, że król ów miał odzyskać ziemie w zasadzie za pomocą pióra a nie miecza, a chodziło mu o aktywność na polu budowania zamków obronnych i fortec. Christine de Pizan, współczesna królowi poetka, pisała ("Le Livre des fais et bonnes meurs du sage roy Charles V" wyd. S. Solente), że władca miał być artystą w zakresie siedmiu sztuk wyzwolonych jak i nauk praktycznych, jak i: "... znał się dość dobrze na geometrii, nauce miar, kątów, cyrkli i linii, bez których żadne dzieło powstać nie może; czego dawał dowód, projektując swoje budowle". /J. Kowalski "Grant piler średniowiecznej literatury francuskiej i zamek w Vincennes", w: "Sacrum. Obraz i funkcja w społeczeństwie średniowiecznym", red. A. Pieniądz-Skrzypczak i J. Pysiak, Warszawa 2005, s. 424/

Może to nie głowa orła a sępa? Sęp w mitologii greckiej był często występującym ptakiem, głównie wieszczącym. Atena i Apollo pod postacią sępów przyglądali się pojedynkowi Hektora z Ajaksem, Melampus swe wieszcze zdolności zawdzięczać miał swe uzdolnienia znajomości mowy sępów, to sępy ukazują się założycielom Rzymu.Sępy wiązane były też z demonami - Peregrinos (Proteus), który dokonał samospalenia zamienić się miał w sępa. Z drugiej strony, orzeł był symbolem Zeusa, a u Rzymian miał zabierać dusze cesarzy do nieba...

Wedle Charlesa Webstera Leadbeatera czy Curuppumullage'a Jinarajadasy ów Apoloniusz miał ustanowić "Centrum Mocy" w miejscu gdzie pobudowano później Kraków. Zaś Frank Berger, autor "Unter neuen Vorzeichen, Bruckner, Mahler, Schoenberg und ihr karmischer Umkreis" uważał, że Apoloniusz wcielił się w Ryszarda Wagnera. Napisał on "wzorcową" dla neopitagorejczyków biografię Pitagorasa zatytułowaną "Żywot Pitagorasa" (niestety niezachowaną do dziś). Postaci tej nie odnajdujemy w źródłach powstałych za jego życia. Pisał o nim Mojragenes (II w.) w swym dziele "Apomnemoneumata", znanym jedynie z przytoczeń. Podobnie z przytoczeń znamy innego autora wspominającego o tej postaci - Maksimusa z Ajgaj. Lukian z Samosaty nazywał go szalbierzem z miasta Abonutejchos. Wedle Kasjusza Diona cesarz Karakalla nakazał postawienie hereonu na jego cześć. W tradycji arabskiej Apoloniusz (pod imieniem Balinas) miał być autorem szeregu pism alchemicznych i magicznych, jak: "Tablica Szmaragdowa", "Wielka Księga Talizmanów", "Korpus Pism skarbu..." czy "Księga Sekretu Stworzenia". To Porfiriusz bodajże jako pierwszy w swym traktacie "Przeciw chrześcijanom" porównywał Jezusa z Apoloniuszem, oczywiście z korzyścią dla tego drugiego. Podobnie uczynił Sossianos Hierokles w piśmie "Przyjaciel prawdy przeciw chrześcijanom". Polemikę z tego typu wypowiedziami podjął Euzebiusz z Cezarei w dziele "Przeciwko Żywotowi Apolloniusza z Tiany Filostratosa przy okazji przeprowadzonego przez Hieroklesa porównania między Apolloniuszem i Chrystusem". Można sięgnąć po: A. Tondera "Literacki obraz pogańskiego świętego na przykładzie Apoloniusza z Tiany i jego ocena ze strony chrześcijańskiej" M. Józefowicz-Dzielska "Apoloniusz z Tiany - legenda i rzeczywistość" tejże, "Nowożytne polemiki wokół Apoloniusza z Tiany", "Meander", R. XXXI, 1997, nr 1-2 M. Szarmach "O cudzie Apolloniusza z Tyany u Filostrata", w: "Litteris vivere. Księga pamiątkowa ofiarowana Profesorowi Andrzejowi Wójcikowi", red. I. Lewandowski, K. Liman I. Żółtowska "Apoloniusz z Tiany", "Gnosis", nr 8, kwiecień 1996 K. Gębura "Apoloniusz z Tiany. Święty czy szarlatan?", "Historia i Świat", nr 3, 2014 Flawiusz Filostratos "Żywot Apoloniusza z Tiany", przekł. I. Kania, oprac. M. Zielska F. Klum "Apollonios" C. Bauer "Apollonios und Christos oder das Verhaeltnis des Pethagoreismus zum Christentum" J. Palm "Om Filostratos och hans Apollonios - biogafie" G. Paetzke "Die Traditionen ueber Apollonios von Tyana und das neue Testament" tegoż, "Die Traditionen über Apollonius von Tyana und das Neue Testament" E. Koskenniemi "Apollonios von Tyana in der neutestamentlichen Exegese. Forschungsbericht und Weiterführung der Diskussion" B.F. Harris "Apollonios of Tyana. Fact and Fiction", "Journal of Hellenic Studies", nr 5, 1969. Problem z tym rodowodem jest taki, że np. św. Mateusz, który wymienia imiona czterdziestu dwu przodków (w trzech seriach po czternaście imion), nadto był przywiązany do symbolicznej liczby czternaście*. Stąd by ją zachować w każdej serii niektóre imiona pomijał (np. w pierwszej serii pokolenia pomiędzy Obedem a Jessem, brak w drugiej serii syna Jozjasza) a inne liczył podwójnie (w trzeciej serii - Jechoniasza). Zaś u św. Łukasza mamy rozbieżności z drzewem genealogicznym "mateuszowym", zatem u Łukasza pośród przodków mamy Natana - syna Dawida, gdy u Mateusza jest to Salomon. U Łukasza Salatiel i Zorobabel są potomkami Neriego, gdy u Mateusza - Jechoniasza. Rozbieżności są nawet co do imienia ojca Józefa. No i trzeba zauważyć, że Jezusa dzieli od króla Dawida jakieś tysiąc lat, podczas gdy od ostatniego króla z rodu dawidowego na tronie jerozolimskim do czasu narodzin Jezusa minęło około 580 lat. /za: B. Rejnowski "Z rodu Dawidowego", "Filatelista", nr 1 (951), R. XLIX, styczeń 2002/ * - Czternaście jest wynikiem sumy dwóch siódemek, a te ostatnie uznawane były za magiczne. Zarazem, wartość liczbowa imienia Dawid, w hebrajskim alfabecie spółgłoskowym, daje właśnie czternaście (4+6+4).

Pełne zapisy debat parlamentarnych rzadko trafiają na łamy prasy, a co tu powiedzieć dopiero o... znaczku pocztowym. A jednak. W 1955 r. Grecy wszczęli na forum ONZ akcję, której celem miało być przyłączenie Cypru do tego kraju. Sprawie tej poświecono w lipcu tegoż roku debatę w Izbie Gmin. Grecy wydali wówczas serię znaczków propagandowych mających przypominać o pustych obietnicach Brytyjczyków. Na pojedynczym znaczku umieszczono pełny zapis debaty z angielskiego parlamentu. Czyli na prostokącie wielkości 5,25 cm² znalazło się 800 słów! /za: Politicus "800 słów na jednym znaczku", "Filatelista", R. 2, nr 2 (5)/

Poszukaj informacji o 332d Fighter Group i 477th Bombardment Group.

To "Dor" to w prasłowiańskim czy grece ma takie odniesienie?

Taki drobiazg z polonijną nutą... w powiadomieniu Departamenty Wojny jako pierwszą ofiarę wymieniono dwudziestodwuletniego Roberta Niedźwieckiego.

Tak z ciekawości skąd te: 180?

Taka ciekawostka, Niemcy postanowili sprawdzić celność swych rakiet wykorzystując do tego... kartki bożonarodzeniowe. "Zamysł niemiecki polegał na dostarczeniu pewnej liczbie jeńców brytyjskich (ranni i chorzy przebywający w szpitalach) specjalnych formularzy do napisania listów z okazji zbliżających się świąt Bożego Narodzenia 1944 r., które miały być ekspediowane do Anglii specjalną rakietą. W rzeczywistości listy zostały załadowane do większej liczby rakiet i wystrzelone na określone cele. Niemcy spodziewali się, że wyekspediowane w ten sposób listy, zaopatrzone uprzednio w stempel w języku angielskim z prośbą do znalazcy o jak najszybsze odesłanie ich adresatom w ramach akcji Czerwonego Krzyża, dostaną się do najbliższych urzędów pocztowych, zaopatrzone datownikiem i odprawione dalej. Agenci niemieccy zatrudnieni w większych urzędach pocztowych na terenie Anglii, mieli zebrać uzyskane w ten sposób dane i przekazać Abwehrze. Na tej podstawie możnaby ustalić lokalizację wybuchów rakiet i dokonać korekty celowników". /T. Molenda, W. Żurawski "Korespondencja jeńców wojennych", "Historyczno-Badawczy Biuletyn Filatelistyczny", R. XXIII, nr 1 (79), 1982, s. 34/ Także: J.T. "Poczta V i V 1", "Filatelista", R. VI, nr 5 (80), 1959.

Bycie Ślązakiem i oficerem w Wehrmachcie nie czyni nikogo zdrajcą.

A co do rzeczy (czyli np. pochodzenia Karola Wielkiego) ma jaką haplogrupę posiada dany użytkownik?

Chyba jednak nic euklides z Tocqueville'a nie zrozumiał, proponuję nie opierać się na pamięci a ponownie wrócić do lektury jego pism i odnaleźć uzasadnienie dla swych stwierdzeń. W anglosaskim systemie prawnym wcale nie rozumie się inaczej pozycji suwerena, proszę wskazać te różnice na podstawie współczesnych pism teoretyków myśli polityczno-prawnej. Skoro istotne dla myśli o prawie anglosaskim pozycje są dla euklidesa egzotyką to na czym u licha się on opiera? Nie bardzo rozumiem co euklides chce udowodnić opisując sytuacje z odległych epok? Bo mnie się zdaje, że jedynie co udowadnia to fakt, że nie przeczytał żadnej współcześnie powstałej książki tyczącej się teorii prawno-ustrojowych i przenosi szereg dawnych konstrukcji myślowych w dzisiejsze czasy. Co nie zawsze prowadzi do sensownych skutków.

Jeden wpis i dwie nielogiczne wypowiedzi: "Człowiek niegermańskiej krwi nie posiada wśród przodków członków germańskich plemion" i "Genetyczny Germanin to taki, którego przodkowie po mieczu...". Jak rozumiem istnieje jakaś nowa zasada, że po kądzieli nie dziedziczy się "krwi"? Można poznać prace z zakresu genetyki mówiące o takim rozróżnieniu w kwestii dziedziczenia ograniczonym li tylko do linii męskiej? Jeśli człowiek miał matkę Germankę to wedle definicji przedstawionych przez Ulf jest zarazem "człowiekiem germańskiej krwi" jak i nie jest "genetycznym Germaninem". "Czy określenie "rodów saskich" odnosi się do miejsca zamieszkania, czy może do pochodzenia ?". Do pochodzenia jak wynika z opisu, inaczej napisano by raczej: "z ziemi Sasów". "Jakie jest Wasze zdanie na ten temat, czy Widukind też jest genetycznym Germanem ?". Bez badań genetycznych - nikt na to nie odpowie. A wedle definicji przedstawionej przez Ulf - trzeb się zapytać kto był jego przodkiem po mieczu? Jeśli tego nie wiemy to nie możemy nic stwierdzić o jego genetycznym pochodzeniu... nieprawdaż? ps w językach niegermańskich znak zapytania stawiamy bez użycia spacji.

No żeby staremu patriocie odmawiać prawa do: "stosunków"... czy to nie jest aby ageizm? Mnie się zdaje Bruno, że jancet stwierdził mniej więcej to samo co Ty.

A tak z ciekawości: jak oba miasta wypadają względem siebie w tej: "metodzie środowiskowej"?

O genetyce nikt nie wspominał, posługiwanie się taką a nie inną "polszczyzną" do niczego nie prowadzi - bo to rzecz nabyta poprzez wychowanie. A wychowywały różne osoby: bakałarze, spowiednicy i fraucymer. "Historycy brytyjscy nazywają go "Charlemagne", co raczej wskazuje na romańskiego Francuza, niż germańskiego Franka". A jak go nazywają niemieccy historycy? A w kwestii działu: to niech jancet pozostawi decyzję odpowiednim ciałom.

A skąd to wiadomo?

A te okolice to jakie: konkretnie? Biblioteki uczelni wchodzą w grę?

To zależy jak rozumieć sformułowanie: "rdzenni Germanie" i "Germanie" no i jak długo owa "rdzenność" ma znaczenie.

A to jest dział: "Hyde Park" odpowiednie miejsce na zadanie takiego pytania. Jak ktoś je chciał zadać akurat na forum historycznym to nie ma w tym nic niestosownego. Nie wiem po co Tyberiusz traci czas i energię na tego typu wpisy, nie lepiej w tym czasie poprawić błędy na swym blogu?

"Ujmując rzecz historycznie to w Europie są co najmniej dwa główne systemy prawne". A jakie? W których z nich suweren jest współcześnie tożsamy z legislatywą? "A przy pisaniu ustawy na przykład o pestycydach wyżej wymienione pojęcia są potrzebne?". Pojęcia - nie, zrozumienie ich i odpowiednie użycie - to i owszem. "Możesz mi Szanowny Użytkowniku Gregski wyjaśnić jaka jest rola komisji sejmowych? Nie pretenduję do bycia takim znawcą naszego ustroju jak ty, SzanownyUżytkowniku, ale czy mógłbyś mi wyjaśnić jaka jest ich rola? Z tego co od czasu do czasu coś o nich słyszę to podejmują decyzje, zatem wkraczają w kompetencje rządu i zasada podziału władzy jest pogwałcona". A jakie to podejmują decyzje? Od kiedy to podejmowanie decyzji przez jakiś organ łamie zasadę trójpodziału? "Nie potrafię. Ale też nie potrafi zrobić tego chyba żaden prawnik w Polsce, nawet ten należycie wyedukowany". Skoro euklides nie potrafi to skąd bierze takie tezy? I bardzo dobrze, że polscy prawnicy czegoś takiego nie potrafią to by świadczyło, że są dyletantami. "To jest forum historyczne. Nie znam tych teoretyków ale z chęcią bym sie coś na ten temat dowiedział". A proszę bardzo: proszę zajrzeć do prac Jeremy'ego Benthama, który jako pierwszy usystematyzował ideę prawa jako rozkazu suwerena w pracy "Of Laws in General" czy jego ucznia Johna Austina ("The Province of Jurisprudence Determined"). Jak się zdaje doświadczenie euklidesa z myślą teoretyczną ograniczają się do przeczytania kilku francuskich tekstów o okresie nowożytnym, stąd popada w anachronizm sądząc, że ówczesne teorie można swobodnie przenosić w XX i XXI wiek, bez wyciągania wniosków z późniejszych krytycznych głosów, np. John Austin - Herbert Lionel Adolphus Hart ("Pojęcie prawa" przeł. J. Woleński). A nowożytność przynosiła dość swoiste pojmowanie terminu "suwerena", które jednak z czasem się zmieniło. A i wówczas sprawy nie przedstawiały się wcale tak prosto, Maciej Zakrzewski pisząc o działalności wicehrabiego Bolingbroke'a pisał co prawda: "Idąc niejako w kierunku wyznaczonym przez tendencje nowożytne identyfikujące istotę suwerenności z działalnością prawodawczą, Bolingbroke oddawał władzę suwerenną szeroko rozumianej legislatywie". /"W obronie konstytucji. Myśl polityczna...", Kraków 2012, s. 370/ No i tu rodzi się pytanie: jak szeroko rozumiał tą legislatywę? A co rozumiał pod pojęciem "naturalnej suwerenności" i kto był w nią wyposażony? Czy prawnicy nie powinni tworzyć ustaw? A od kiedy tworzą? Pomysł z rolnikiem tworzącym prawo o stosowaniu pestycydów li tylko z racji takiej, że je stosował jest kuriozalny. Jakiż to rolnik sprawdzi zgodność swej ustawy z regulacjami rozrzuconymi po aktach prawnych: krajowych i unijnych? Ilu rolników zapoznało się z listą zamieszczoną w 79/117/EWG z 1978 roku? Czy każdy rolnik zdaje sobie sprawę z różnicy pomiędzy DPR a NDP? Prawo karne niech tworzą zatem sędziowie w komisji dwustronnej z przestępcami. Prawo o korporacja niech będzie dziełem wyłącznie członków rad nadzorczych i top managementu, bądź z drugiej strony - alterglobalistów. A w głos prawników politycy powinni się wsłuchiwać, tak jak my słuchamy porad mechanika kiedy psuje nam się gaźnik, a nie pana Stasia - piekarza, choć to nader doświadczony życiowo pan. Szereg ustaw zyskałoby znacznie bardziej przejrzysta i czytelną treść. Wystarczy prześledzić ile projektów ustaw uzyskuje krytyczną opinię prawników (wreszcie do tego zatrudnionych), po czym politycy i tak uchwalają je w kształcie jaki sami uznali za dobry.

Jeśli ktoś ma podejrzenie,że jest to mina to po pierwsze powinien powiadomić odpowiednie służby.