secesjonista

Warto przejrzeć katalog bibliograficzny: A. Gawryszewski "Przestrzenna ruchliwość ludności Polski. Bibliografia (1896-1990)", Dokumentacja Geograficzna, 7, 1997 /dostępne na: www.rcin.org.pl/ Dodajmy: J. Plewko "'Tydzień Emigranta Polaka' w Polsce międzywojennej. Przebieg i znaczenie", "Studia Polonijne", 21, 2000 J. Tomaszewski "Czynniki wpływające na migracje zewnętrzne ludności w Polsce 1918-1939", w: "Emigracje zarobkowe na tle wschodnioeuropejskich i polskich struktur społeczno-ekonomicznych" red. C. Bobińska "Problemy dziejów Polonii" red.: taż G.M. Kowalski "Instytucje organizujące wychodźstwo z Galicji w latach 1901-1914. Organizacja, działalność, propaganda emigracyjna", w: "Wielokulturowość polskiego pogranicza. Ludzie – idee – prawo", Materiały ze Zjazdu Katedr Historycznoprawnych Augustów 15-18 września 2002 roku, red. A. Lityński, P. Fiedorczyk (to trochę okres wcześniejszy ale może warto zajrzeć ze względu na ujęcie instytucji/organizacji) W. Wrzesiński "Polskie migracje w XIX i XX wieku.", w: "Migracje: dzieje, typologia, definicje" red. A. Furdal i W. Wysoczański G. Demel "Międzynarodowa konferencja Naukowa: Państwo polskie a diaspora. Polska w świecie (1918–2011)", "Studia Migracyjne - Przegląd Polonijny", 2011, 37, 3 (141) (referat: P. Kraszewskiego "Polska myśl emigracyjna na przełomie XIX i XX w. (do 1939 r.)"; nie wiem czy materiały pokonferencyjne wydano w jakiejś wersji; no ale naukowcy mogą się chyba porozumieć co do udostępnienia tekstu). .

Niejako w temacie, czyli o potrzebie prawdziwej humanistyki i nie tylko (jest i grantach, o tym czy trzeba pisać w innym języku, po co nam łacina, demokracji na uczelni), trójgłos pod wspólnym tytułem: "Bunt humanistów": Z. Stawrowski "Świat zadowolonych głupców" M. Małkowska "Gra w Monopol" P. Nowak "Lekcje dla dorosłych alfabetów". /"Rzeczpospolita", dodatek "Plus Minus", nr 23 (1162), sobota-niedziela 8-7 czerwca 2015/

Machiavelli nie cieszył się estymą naszych romantyków, Mickiewicz przydał mu tytuł "fałszywego mędrca": "A z tych mędrców fałszywych, kapłanów Baala i Molocha, i Równowagi, dwóch było najsławniejszych. Pierwszy nazywał się Machiawel, co znaczy z greckiego: człowiek chciwy wojny; iż jego nauka prowadziła do wojen ustawicznych, jakie były między poganami Grekami. Drugi zaś żyje dotąd, i zowie się Ancillon, co znaczy, z łacińskiego: syn niewolnicy; iż jego nauka prowadzi do niewoli, jaka była u łacinników". /tegoż, "Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego", Wrocław 1997, s. 12/ A kto spośród Polaków zaliczał się do admiratorów autora "Księcia"?

W dokumencie pokazywanym na TVP Kultura - "Duch Valentino. Polityka za kurtyną obrazów" w reż. Michaela Singha (z 2012 r.), ciekawie pokazano jak tworzy się wizerunek Araba w filmach animowanych z wytwórni Walta Disneya. Co ciekawe producenci zawczasu przygotowywali dwie wersje, na wypadek gdyby ktoś jednak zgłosił się z zastrzeżeniami.

Niejako w odpowiedzi, krótki tekst: K. Koehler "Mesjanizm sarmacki wobec polskiego mesjanizmu romantycznego. Próba charakterystyki zjawiska", "Teologia Polityczna", 4/2006-2007. /dostępny na wwww.teologiapolityczna.pl/

Semper już reklamował to na forum, ale łatwo mogło umknąć, zatem i tu wstawię: P.T. Dobrowolski "Cytrynowy jedwab. Wdowa Hutchins, Żydzi i przestępczość zorganizowana w Londynie XVIII w.", "Kwartalnik Historyczny", R. CXXII, nr 1, 2015.

Z literatury luźno związanej z tematem: M. Bednarczuk "Kobiety w kręgu prawicy międzywojennej. Idee, sylwetki, strategie pisarskie".

I taka niejasna sytuacja: "Z kolei fundamenty I i II kościoła klasztornego posadowione zostały na wychodniach pstrych iłów poznańskich. W wykopie nr 11 mioplioceński pstry ił poznański użyty został jako wypełniacz lub zaprawa spajający nieobrobione głazy narzutowe. Jest to odosobniony przypadek wykorzystania pstrego iłu poznańskiego jako wypełniacza?, zaprawy murarskiej? Większości fundamentów wykonanych z głazów narzutowych nie jest spojonych jakąkolwiek zaprawą murarską". /J. Skoczylas "Romańskie kamienne kościoły w Lubiniu trwałą formą zapisu działalności człowieka", w: "Zapis działalności człowieka w środowisku przyrodniczym", IV Sympozjum Archeologii Środowiskowej 20–22 maja 2009, Kórnik, red. I. Holdebrandt-Radke, J. Jasiewicz, M. Lutyńska, s. 110/ Tu o zaprawach jako materiale przydatnym przy datacji: "Na głębokości 0,90 m pod powierzchnią ziemi odkryto fundament kamienny, biegnący wzdłuż osi wschód—zachód, równolegle do ściany kościoła św. Wojciecha i w oddaleniu od niej o 9 m. Mur ten zbudowany był z nierównej wielkości nieobciosanych kamieni, wiązanych obficie zaprawą o dużej domieszce piasku 5 (...) Chronologia tego obiektu, ze względu na ogólną sytuację stratygraficzną i brak elementów bezpośrednio datujących, należy do szczególnie trudnych. Górną granica czasową, jaka wynika z układu warstw kulturowych, jest wiek XII. Taką granicę wyznaczają również obserwacje poczynione przy analizie zaprawy murarskiej 6" i w przypisach do tych fragmentów: "5 Domieszka piasku w zaprawie sięgała 60—70% zawartości. Ekspertyzy dokonała doc. dr Hanna Jędrzejowska z Zakładu Technologii Organicznej Politechniki Warszawskiej". "6 Wnioski takie wypływają z analizy porównawczej przeprowadzonej przez doc. dr H. Jędrzejowską na obiektach architektury romańskiej z XII w. (Opatów, Kraków — św. Andrzej, Wiślica, Inowrocław i in.). Tego rodzaju skład zaprawy wyklucza w zasadzie datowanie jej na XI wiek (domieszka do piasku w XI w sięga 30—50%). Podobne proporcje domieszki plasku możliwe są jednak w X wieku". /J. Gąssowski "Wyniki badań archeologicznych przeprowadzonych w Płocku w roku 1957", "Notatki Płockie", nr 3-7, 1958, s.3/ Z badań nad starą katedrą w Haliczu: "Murarska zaprawa jest dwojakiego gatunku: gorsza, bardzo chuda , z zielonkawego piasku z białymi krupkami wapna i lepsza, bardzo twarda, blado popielatego koloru, zdaje się z domieszką popiołu, z którego jest w zaprawie dużo drobniutkich węgielków. Wytworzony z popiołu ług miał zapewne zwiększyć spoistość zaprawy 2". "2 W tym samym celu na Ukrainie w średniowieczu gaszono wapno na rzadkim wywarze (kleiku) z jęczmienia". /J. Pasternak "Katedra Halicka w Kryłosie", " Biuletyn Historji Sztuki i Kultury", T. 6, nr 1, 1938, s. 61/ Z literatury dodać można: H. Jędrzejewska-Jabłczyńska "Nowa metoda badania dawnych zapraw budowlanych", "Ochrona Zabytków", XIV, 1961, nr 1—2.

Gdyby na forum istniała zasada, że twórca tematu musi znać odpowiedź na postawione w nim zagadnienie, to trzeba by zlikwidować dział pomoc, a administrator głównie zajmowałby się kasowaniem wątków typu: "Proszę o identyfikację...". Za napisaniem takiego a nie innego tematu nie zawsze musi się kryć chęć osiągnięcia czegoś konkretnego, czasami chodzi o zwykłą funkcję informacyjną. Zresztą, coś jednak osiągnąłem: "... nie miałam zamiaru zabierać głosu w dyskusji nt. ludu Rohingya, bo nic o nim nie wiem", no to teraz coś o tym ludzie fraszka - wie. Nie wiem w czym się można pogubić... fraszka: "Napisałeś o tym ludzie, najbardziej podobno prześladowanym na Ziemi. Rozumiem, że chcesz im pomóc. To dobrze, tylko powiedz jak". secesjonista "Nic takiego nie napisałem proszę wskazać gdzie zawarłem taką myśl". Odpowiedź secesjonisty tyczy się fragmentu: "najbardziej prześladowany na Ziemi". I podtrzymuję swe zdanie - nic takiego nie napisałem. Jeśli chodzi o rozwiązania to widziałbym kilka pomysłów: Obama nie łagodzi sankcji, Departament Stanu USA nie wysyła Dereka Mitchella, MFW nie udziela pożyczek póty prawo dyskryminujące nie zostanie zmienione, pożyczki udzielane są ze wskazaniem celu np. 30% na edukację tego ludu itp.

Alan Turing twórca "Baby"(oficjalnie: Small Scale Experimental Machine) kiedy odkryto, że jest homoseksualistą został odsunięty od badań i skazany na terapię hormonalną. A był to rok 1954...

Co nieco o ówczesnej dyskusji o aborcji, a także o zatykadłach, błogoszczeniu, samieństwie i płciownikach w: K. Janicki "Epoka hipokryzji. Seks i erotyka w przedwojennej Polsce".

Czytanie książek na tabletach i podobnych nośnikach staje się już zjawiskiem powszechnym. Acz są konserwatyści co to uważają, że nic nie zastąpi kontaktu z papierem, jego zapachem itp., dla nich (??) różne firmy postanowiły stworzyć udogodnienia. Oto mamy linię zapachową Demeter Paperback Fragrance dzięki której mamy się poczuć jak w księgarni. Możemy też zakupić perfumy, dzięki którym poczujemy się jakbyśmy siedzieli przed dopiero co stworzoną chińską kaligrafią. Dla mediewistów jest zapach starych książek firmy Frostbeard Studio... a wszystko to za ok. 16, 240 i 60 dolarów. To ja już jednak wolę wydać te dolce na zwykłą papierową książkę. Teraz czekam na urządzenie które podłączone do palców sprawi, że czytając na czytniku będę miał wrażenie, że dotykam papieru... za jedyne 800 dolarów. Coraz częściej się zastanawiam czy nie stworzyć sobie sygnaturki zaczerpniętej z cyklu dokumentalnego: "Czy świat oszalał?".

Białym krukiem bavarsky nazwał filmik a nie "Programowanie Liniowe", zauważa euklides różnicę? Na programowaniu liniowym to ja się nie znam, ale jakbym był dyrektorem i student przynosi mi projekt w którym mam, że: "jedna pani miala jakichś artykół w styczniu" (cytat z wersji przed edycją wpisu) to ja bym się nad jego sensownością mocno zastanowił.

Ja bym jednak zaproponował by euklides nieco wnikliwej przeczytał swe źródło (czyli wiki), wtedy dowie się, że odmiany alotropowe różnią się rzeczywiście: właściwościami fizycznymi, ale i chemicznymi. Dodatkowo proponuje zapoznać się z terminami: poliformizm i izoformizm, wtedy euklides dowie się, że termin "alotropowy" odnosi się jedynie do substancji prostych a nie związków chemicznych. Co do znajdowania przez euklidesa zastosowania dla "czarnej ceramiki" to trudno mi się odnieść, skoro on sam dezawuuje w tym samym zdaniu własne uwagi. A tak z ciekawości: skąd wysnuł wniosek euklides, że mury były tynkowane?

Może to dziwne pytanie, ale... w toku dziejów ludzie starali się wykorzystać naturę bądź stworzyć "coś" co pozwoli im ujrzeć swój wizerunek: sadzawka, polerowane metale itd. A czy były znane próby z wykorzystaniem sadzy?

Sam nie wiem, to takie pytanie sondujące, w dodatku do "GW" - "Nauka dla każdego" był podany eksperyment z osmalonym jajkiem (skorupką), które włożone do wody daje odwzorowanie obrazu, tylko chyba tego z "tyłu". Stąd me pytanie.

Raczej sadza+woda.

ad 2 Co to ma do tego ludu? Moim zdaniem nic. Słyszała fraszka by ów lud dobijał się do bram naszej Rzplitej by ewentualnie burzyć nasz porządek prawny i moralny? To proszę podać konkrety. ad 3 Ja jestem prawdopodobnie silniejszy od fraszki jak jej zabiorę laptopa i inne rzeczy... to powie z rezygnacją: prawo dżungli i odpuszczam? ad 1 Nic takiego nie napisałem proszę wskazać gdzie zawarłem taką myśl. W sytuacji zniszczonej substancji państwa i powojennej biedy przyjęliśmy jakieś 14 tysięcy greckich uchodźców, to czas po II wojnie światowej. Zauważyła fraszka jakieś niepokojące sygnały natury makro- i mikroekonomicznej z tego tytułu? To proszę je podać jako przykład złych wpływów.

Jak najbardziej: sadzy, tylko chyba obraz jest przekazywany z drugiej strony. A co to ma do rzeczonego Ludwika, bo nie znam historii?

Nic takiego z kontekstu nie wynika - skąd taki wniosek? Poza tym z samej definicji alotropowe odmiany różnią się właściwościami chemicznymi i fizycznymi, trudno raczej mówić zatem, że wszystko to to samo. Wręcz odwrotnie - jeśli chodzi o wykorzystanie tych cech.

Chyba czegoś euklides nie rozumie, nie rozmawiamy tu o cegle to raz. Dwa nie rozmawiamy tu jak powstała czarna ceramika tylko w jakim celu został dodana. Tak na marginesie, skoro to tak bez różnicy, proszę ew. małżonce zakupić kolię z brykietu (wreszcie i to węgiel i tamto węgiel) a zamiast szyb zastosować glinę (i to kwarc i tamto kwarc). Może jednak skończmy z informacjami z wiki, które względem ówczesnych zapraw niewiele wnoszą.

Stowarzyszenie Historyczne im. 10 Pułku Piechoty prowadzi akcję wysyłania pocztówek do ostatnich żyjących żołnierzy września 1939 roku. Adresy kombatantów dostępne m.in. na ich facebookowym profilu.

Dodać można biografię, żołnierza który ostatecznie zginął w Wietnamie w szeregach zielonych beretów: J.M. Cleverley "Urodzony żołnierz. Czasy i życie Larry'ego Thorne'a".

A szkło to w dużej mierze piasek kwarcowy zatem bez różnicy dla euklidesa: szkło, glina, piasek. "Może był pod wrażeniem własnej łazienki na czarno ale to już jest ceramika barwiona". A może euklides to udowodnić czy to takiej jedynie luźne uwagi bez znajomości dorobku i wiedzy tego autora? Ja nie wiem jaki tekst czytał euklides bo na pewno nie ten, który ja podałem. Nic do rzeczy nie ma: czy barwiona czy nie, a z samego tekstu nie można wysnuć żadnego w tym zakresie wniosku. To, że ceramika (która nie została poddana barwieniu) może mieć kolor czarny czy grafitowy to można się przekonać czytając szereg prac z zakresu badań mineralogicznych i petrograficznych, których chyba euklides zbyt wiele nie poznał.

Nie bardzo rozumiem co ma do rzeczy ile dziś się dodaje piasku? "Dlaczego w owych czasach miałoby być inaczej?" Bo od czasów XI wieku nieco nabraliśmy praktyki, doświadczenia i wiedzy? "Pewnie w powyższym tekscie coś jest pomieszane pisze bowiem o dachówkach ale o czarnych". Nie sądzę, raczej euklidesowi, zwłaszcza że w tekście nie ma żadnej wzmianki o dachówkach.