secesjonista

A po co dodawać "kreseczkę" mamy przecież do czynienia ze specjalistą co to poucza innych. Tak na marginesie jaki jest pierwszy poświadczony zapis: "Dażbóg" w kontekście bóstwa, przypomni nam Tyberiusz?

A co udowodnił?

Czyli: zakładu Panie Guru Rekonstrukcji i Inscenizacji nie będzie?

Czyli głupota i niewiedza nie ma granic, a ja: Tyberiusz ją uzasadniam.

W tytule tematu jest: "Dażbog" - to oboczność uzasadniona przekazami źródłowymi, można poznać jakimi?

No ale zostało powiedziane, że Kędzierzawy "odzyskał" Wiznę, czyli w czym rzecz? A jak im wyszło to cło? Była komora, kto ją dzierżawił?

Pewnie nie tylko ludy koczownicze, ale chyba można zadać pytanie o sukcesy tych ludów? Co do peregrynacji Mahometa to jancet się myli, pierwsza nastąpiła do "innego" miasta, nie zauważył jancet jak Medyna nazywał się przed tą peregrynacją, i kto władał miastem.

I? Bo nie rozumiem.

Pewnie chodziło o 1881 rok.

"Pytanie do ekspertów. Czy ten bohaterski wysiłek i poświęcenie miał jakiś większy sens?" i "Pytanie do ekspertów? A czy rekonstruktor nie powinien być ekspertem? Widać rekonstruktorzy IIWŚ, w naszym kraju nie są najwyższych lotów" i "Znaczy się jak ktoś do mnie podejdzie na jakiejś imprezie i zapyta o mój ekwipunek, czy ogólnie o Słowian, to mam rozdziawić paszczę". Otóż nie muszą wiedzieć. Abstrahując od podziału czy jest to rekonstrukcja czy inscenizacja, osoby przedstawiające daną walkę muszą wiedzieć: - jakie było uzbrojenie - jakie było umundurowanie czy ubiór osób uczestniczących - jak przebiegały wydarzenia - jakim językiem się wówczas posługiwano (: anachronizmy) - postarać się je odtworzyć tak by widz miał wrażenie, że jest to "prawdziwe" (w ramach bezpieczeństwa i prawa). Do rekonstrukcji bitwy pod Legnicą zupełnie nie jest potrzebna wiedza, jakie plany strategiczne miał władca, jakie plany polityczne wiązał z tą bitwą, czy miała sens taktyczny czy strategiczny itp. Innymi słowy: drużyna Słowiańska stawiająca się na danym polu też nie miała pojęcia czy ów bój miał "jakiś sens". Podobnie z Pocztą. Tyberiusz jak wiemy dopiero zaczął swą przygodę z "rekonstrukcją", a patrząc po jego pytaniach na forum jest w tym zakresie dyletantem, jedynym jego guru jest kobieta, która przewodniczy jego grupie. W ramach ścisłości historycznej Tyberiusz nie potrafił jednak przedstawić źródeł w których kobieta przewodziła drużynie słowiańskiej (: rozdziawiam paszczę), chyba że to drużyna gender. Ten nikły staż nie przeszkadza Tyberiuszowi wypowiadać się w mentorskim tonie względem wszelkich rekonstruktorów czy inscenizatorów. Podziwiam bufonadę i samozadowolenie. Mam jednak takie podejrzenie, że Tyberiusz który zapytał się nas o literaturę tyczącą się słowiańskiego łucznictwa, a będąc zwolennikiem pogłębiania wiedzy przez rekonstruktorów, do żadnej nie sięgnął, która nie była dostępna w sieci. Mam rację? A tak postponując innych za brak wiedzy, z jakiego to podręcznika języka słowiańskiego korzysta grupa Tyberiusza, bo nie dopuszczam myśli by tacy specjaliści w komunikacji posługiwali się współczesną polszczyzną? A co do: "rozdziawiania gęby", proszę założyć temat o swojej grupie a tam zadam pytania. Będzie ich dziesięć, tylko trzeba nań odpowiedzieć w dwie minuty, tak by Tyberiusz nie korzystał z internetu i "pomocy od przyjaciela", to zakład, że odpowiedzi nie będzie tylko rozdziawiona gęba?

To naszywka czy rodzaj "wpinki"? Mógłby Widłobrody podać wymiary?

Ja nie wiem skąd Tyberiusz zna konkretne poglądy autorki tematu, bo jedyne co można powiedzieć o nich to, ze są ulokowane po lewej stronie sceny politycznej. Zatem supozycja, że sekujemy kogoś: za poglądy wydaje się nadto niestosowna. Wiemy oczywiście, że Klaudija ma misję względem Europy Środkowej, ale przypomnę, że osoby deklarujące swą lewicowość (to robotnicy i rolnicy) deklarują często również przywiązanie do konserwatywnych norm społecznych, to tak dla przypomnienia dla kawiarnianych i internetowych lewicowców co to nieco się oderwali od proletariuszy. A co do książki... wciąż w nią nie wierzę. Ot, Klaudija w ramach gender study przedstawiła dość kuriozalny pomysł pracy a promotor jak najbardziej przyklasnął. Po czym się okazało, że żadnych materiałów co do tej materii nie ma. To oczywiście zamiast pójść do biblioteki szuka się w internecie. Bo tak naprawdę nie będzie to książka, a raczej praca studencka w postaci pytań pośród internautów. Rzecz dziś częsta na studiach. Co przypomina casus pewnego badacza co to zrobił badania o homoseksualistach robione li jedynie w sex-shopach, porno-kinach itp. miejscach, po czy wnioski statystyczne rozciągnął na ogół społeczeństwa. 1. Wciąż Klaudija nie przedstawiła nam przykładów literatury z Zachodu omawiającej ten aspekt - albo kłamała, albo ma jakiś inny problem - wciąż czekamy na te przykłady. 2. Wciąż nie przedstawiła nam autorka tematu owych stron (pomimo wielu mych próśb) gdzie to na Zachodzie znalazła strony, na których można upatrywać związków platoniczno-seksualnych z postaciami historycznymi. Oczywiście ankiety typu "Hot or Not" raczej nie wchodzą w grę. 3. W jakim wydawnictwie ma być złożona ta książka? Akurat w branży wydawniczej mam znajomości to może sprawdzimy tę książkę? 4. Ponieważ Klaudija podjęła temat: "... na zagranicznych forach i tu ludzie okazali się pomocni" - to poprosimy tak z dziesięć odnośników pokazujących na czym ta pomoc polegała. To nie będzie problemem? Tylko nie o dyskusjach o tym, ze ktoś z przeszłości był pięknym czy fascynującym tylko o tym jak ktoś odczuwa podobne uczucia: "tak jak nastolatki zakochują się np. w Bieberze". (przykłady muszą być po zmianie tematu)

Gdzieś tu pobrzmiewa duch "Pana Tadeusza"... Trudno powiedzieć czy miało się to wiązać z wielkim kunsztem szermierczym, a skojarzenie z palem i Kozakiem wydaje się też być zbyt daleko idącym. "Nacinacz": czyli taki co wielu zranił, zabił, acz niekoniecznie własnoręcznie. Mogło to też się tyczyć jego dowództwa, że pod jego kierunkiem łacniej było można "naciąć" wroga. Jak kogoś nazywano "Pogromcą" (jakiejś nacji, w jakiejś bitwie) to nie oznacza przecież, iż uczynił to samodzielnie.

Podany wyżej odnośnik prowadzi do strony logowania, zapewne poprawnym jest ten: mojawarszawa.historia.org.pl - "Ulica Pilicka – jeszcze raz 'Sanitariuszka Małgorzatka'"

Akurat w tym zakresie - nie muszą.

B. Popek "Łuk drewniany. Metody wytwarzania".

Tomaszowi N chodziło zapewne o temat: "forum.historia.org.pl - "Seks z końmi?" A co do samego Incitatusa: pl.wikipedia.org - Incitatus.

Dlatego prosiłem o zdjęcie drugiej strony, dziś raczej już takie pomyłki się nie zdarzają.

Skręt głowy to był akurat różny, stąd były: "Reichsadler" i "Parteiadler". Tylko skąd tu lustrzane odbicie?

To zdobycie nie jest aż tak pewne, a zwłaszcza objęcie tego grodu w administrację: "Do problematyki wiskiego terytorium grodowego wrócił Autor w drugiej pracy (s. 148), przyjmując za fakt dowiedziony przekazanie Wizny książętom ruskim w 1145 r., mimo że jest on podawany w literaturze przedmiotu w wątpliwość, gdyż darczyńca , Władysław II został już w roku następnym wypędzony z Polski, a władzę przejął właściciel Wizny , Bolesław Kędzierzawy. Żadne źródło nie zanotował o daty powrotu utracone j Wizny , a z żywota biskupa płockiego Wernera wiemy, że w 1170 r. Wizna była dowodnie od dłuższego czasu zarządzana przez kasztelana Bolestę, który wsławił się pokojowymi kontaktami z Prusami (Jaćwingami)". /E. Kowalczyk "O wykorzystaniu badań archeologicznych w pracach historycznych", Uwagi na marginesie pracy Jana Powierskiego "Prusowie, Mazowsze i sprowadzenie Krzyżaków do Polski," T. 1, Malbork 1996; "Kwartalnik Historyczny", R. CV, nr 4, 1998/ Co do mapek, to dla tego wczesnego okresu i dla tych terenów to są one zawsze pewną jedynie próbą interpretacji, bo nie można mówić o jakieś linearnej granicy popartej zawartymi traktami, stąd np. niektórzy historycy w ogóle uchylają się od próby zakreślenia północno-wschodniego władztwa Mazowsza (np. Stanisław Arnold). Pierwsze konkretne wzmianki o tym jak miała przebiegać granica to dopiero rok 1325 (list do papieża Jana XXII), oczywiście w myśl władców Mazowsza.

Jest to kopia chorągwi Królestwa Polskiego z okresu bitwy pod Grunwaldem, wzorowana na próbie rekonstrukcji dokonanej przez profesora Andrzeja Nadolskiego. Orzeł został wzięty z wawelskiego nagrobka Jagiełły, kolorystykę zaczerpnięto z "Banderia Prutenorum". Całość wykonała Pracownia Konserwacji Tkanin Zamku Królewskiego na Wawelu. Jest to jedna z sześciu kopii historycznych flag wykonanych na Dzień Flagi, które zaprezentowano w Sali Chorągwianej, jej oficjalne otwarcie miało miejsce w 2013 roku.

Czyli co konkretnie jedli, a potrawa ta ma chyba lat trochę więcej niźli fabuła tej powieści.

Z całym szacunkiem co ma Sekret Króla z XVII wieku do sytuacji w PRL? To, że o tajnych służbach francuskich euklides czytał - już wiemy, nie trzeba w każdym pokrewnym temacie tego przypominać. "W każdym razie innego przypadku składania dwukrotnie przysięgi przez funkcjonariusza w historii nie znam". No to właśnie euklides poznał. I co z tego wynika, tak bez nawiązywania do Francji?

O prawną formułę nie będę się kłócił, zastanawia mnie jednak jakież to niebezpieczeństwo dla trwałości ustroju stanowili tacy wędkarze?

Co do folwarku - akta ziemskie z tego okresu są zachowane w Centralnym Archiwum Historycznym Litwy, tam też można próbować rozpoznać dane persony. Można też przejrzeć "Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego" Jana Ciechanowicza, czy zajrzeć do zszywek "Herolda" (tam był umieszczony "Spis szlachty wylegitymowanej w guberni wileńskiej"). Jak słusznie zauważył jancet to "testymonialne świadectwo" raczej nie tyczy się dowodu szlachectwa, w tego typu świadectwach wymieniano swych przodków i urzędy jakie zajmowali. Mnie zastanawiają te: "kontrakty", podówczas na ogół nazywano tak zjazdy szlachty przy okazji jarmarków.