secesjonista

Chyba coś ci się pomyliło Furiuszu, na posiedzeniu nr 539 z 25 grudnia 2015 rozpatrywano tylko jeden wniosek: "o zmianę przeznaczenia części środków z rezerwy celowej 76 – „Środki dla Policji na realizację zadań związanych z udzieleniem ochrony i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka”, z przeznaczeniem na zadania wynikające z ustawy z 9 listopada 2000 roku o repatriacji. Są to środki w wysokości 1266 tys. zł.". /za: orka.sejm.gov.pl/ Wcześniej jancet zauważył, że: "wielu z nich bynajmniej nie rwie się do Polski". Nie bardzo rozumiem po co ta uwaga, chyba jest oczywistym, iż mowa tu o tych przeszło osiemdziesięciu osobach z Kartą Polaka którzy wyrazili taką chęć. Zważywszy, że większość Syryjczyków podobnież nie rwie się do naszego kraju, to może i ich nie przyjmiemy? Czy Mariupol to miejsce bezpieczne? Ostatni raz został ostrzelany w sierpniu. Kiedy ewakuowano Polaków z Tunezji (po ataku terrorystycznym), to nie pytano się gdzie byli zakwaterowani, nie słyszałem by poczynania władz polskich uznane zostały za policzek wymierzony w rząd tunezyjski. A przecież wówczas wiele miast (większość) nie została dotknięta tego typu atakami, i jak najbardziej w innych miastach turyści kontynuowali swe urlopy. W Syrii sytuacja jest dalece bardziej niebezpieczna niźli na Ukrainie, no ale niej jest też tak, że każde miasto jest bombardowane, to jak rozumiem Syryjczyk może usłyszeć w Polsce: nie przyjmiemy pana, wedle naszych informacji obecnie w pana mieście jest całkiem bezpiecznie, proszę wrócić jak będzie znów bombardowane?

Ganz egal. Chyba nie do końca prawidłowy. Prezydent Komorowski nie nadał obywatelstwa Polakom mieszkającym na Ukrainie, której prawo nie uznaje zresztą posiadania podwójnego obywatelstwa. Mieszkający tam Polacy legitymują się Kartą Polaka. O polskie obywatelstwo do prezydenta zwrócili się ci którzy na własną rękę przedostali się do Polski, uważając że polski rząd nie zajmuje się nimi w odróżnieniu od sytuacji tych którzy przybyli "rządowymi pociągami". Wszystko co się wydarzyło na Ukrainie pokazuje, że rząd ukraiński jak najbardziej ma problemy z upilnowaniem swych granic. Skoro przedstawiciele tego rządu na konferencjach opowiadają jak to ich granicę przekracza ciężki sprzęt wojskowy, to nie sądzę by ewakuacja Polaków w jakiś szczególny sposób pogorszyła wizerunek ukraińskich władz w tym zakresie. Zważywszy, że nasz rząd już organizował ewakuację Polaków z Ukrainy, to kolejna taka akcja nie zostałaby raczej odebrana jako "policzek", skoro wcześniej nie było słychać takich obaw. Od razu pośpieszę z zapewnieniem, że nie jest posłem ni funkcyjnym działaczem PiS...

Ano może chodzić o "Nieuwe Tijdinghen", jak zauważają na angielskiej wiki: "There was no consistent masthead, but the series is generally known to historians and bibliographers as the Nieuwe Tijdinghen (New Tidings). The British Library, however, catalogues its holdings of the series as Antwerp Gazette".

A z ciekawości, skąd jest: "gancygal"?

Ale: 1621 r. a: 1891 r. - czyni różnicę. Może podać namiary maxgall na tę gazetę z XVII wieku?

A na czym się znał? Poznamy jego personalia? Formalnie wówczas we Francji nie było markizów, możemy poznać ów utwór?

Stefan Pytlas, a nie: "Pytla".

Co dla Tyberiusza jest podobnym, niekoniecznie musi być takim dla innych, może jednak lepiej wstawić zdjęcie tej "monety"? Jeśli jest to moneta, to chyba powinna mieć nazwę kraju (emitenta) i co istotniejsze: nominał. Widać tam coś takiego?

W informacjach o towarach sprowadzonych i wysłanych za rok 1825 we wzmiankowanym mieście znajduje się kilka niejasnych mi pojęć. Pomiędzy chińskim rabarbarum a anyżem znajduje się mucha hiszpańska (145 rbl. za pud). Czy chodzi o tę "muchę" i do czego służyła? Obok gummy mastyku, pełnego kminu, kleju stolarskiego znajduje się kolejna dziwna pozycja: "Sybirskiey myszki był niedostatek". // piterzx: Tak zacny temat nie powinien marnować się w odmętach archiwum działu pomocowego. Przenoszę do XIX wieku, aby i przyszłe pokolenia poznały taką historię

Może podaj wymiary monety i wrzuć jej zdjęcie, bo chyba to co przedstawiłeś w podanym łączu to nie jest moneta.

Warto zwrócić uwagę na: "głównie" - które nie wyklucza studiowania tego zbioru, a tzw. BH studiowano i studiuje się w chederach.

Na stronie www.etymologie.info objaśniają to w ten sposób: "Der Hausknecht, des -es, plur. die -e, in der Landwirthschaft, ein Knecht, welcher zum Futterschneiden und andern häuslichen Verrichtungen gebraucht wird; zum Unterschiede von dem Ackerknechte, Fuhrknechte u. s. f. In Franken ein Bößler, in Niedersachsen Drevel. In großen Häusern in den Städten hat man gleichfalls Hausknechte, welche mit einem anständigern Nahmen zuweilen Hausmänner genannt werden, und nicht nur das Vorhaus und den Hof rein zu halten, sondern auch das Haus zur gehörigen Zeit auf- und zuzuschließen haben".

Na tej stronie to na pewno nie i chyba piszemy o innych gazetach, bo to na co ja wskazałem to gazeta gdzie pierwszym redaktorem był - Jan Baptist Napolitaan van Os, a wychodziła ona dopiero od 1891 roku.

Nie wiem: nic nie pisałem "o kolei". Sprawa jest prosta, adamhistoryk przymierza się do napisania czegoś o pewnej ulicy w Warszawie. Zadaje zatem pytania na forum - znajduje odpowiedzi - które wykorzystał, choć nie umieszcza o tym informacji - skąd skorzystał. Za to opiera się "vikipedii"? Co to jest? Bibliotekarz nie znający: "Wikipedii"? To jest kompendium co do "Vikingów"? Potrafi adamhistoryk (szybko) zmienić swój wpis a nie potrafi zmienić bibliografii? No i co z prawami autorskimi i tantiemami?

Badających, czy znających literaturę polskojęzyczną?

Ja nie wiem czy są przewidziane, ale mam kilka uwag... adamhistoryk pod wpływem mych wpisów modyfikuje i dodaje wpisy, niby swe: np. na blogu... "Chociaż w „Kronice Kosmasa”* mowa o tym jak to synowie Lubomira: Dzirżykraj i Nosisław roznieśli na kopiach Zdereda". To nie jest wpis z Kroniki, to jest zerżnięte - ze mnie, zatem żądam tantiem za wpis, mam pretensję, że nie jest uwzględnione to źródło w bibliografii. Żądam też tanitem za wpis: "Ale to nie pierwsza lokalizacja tej firmy w Warszawie. W roku 1910 „Perun” mieścił się przy Lesznie 138". Bo to nie odkrycie adamhistoryk - tylko moje, zresztą - żadne odkrycie, wystarczy czytać i szukać, zatem żądam umieszczenia gwiazdki i podania źródła skąd informacje o Lesznie zawarł na swym blogu adamhistoryk.

Miło, że zauważyła to erbsen - a mój wpis był oczywiście nieco żartobliwy, widać przecież że to tatuażysta. Zastanawiam się jednak nad techniką, chyba bardziej to azjatycka technika niźli słowiańska? Baa... nie wiem czym w ogóle znamy techniki słowiańskiego tatuażu?

Pośród szeregu produktów jakie produkowała Warszawa w 1826 r. miało być: "Wydaniem 2,000 buntów strón zatrudnił się ieden majster". "Buntów" = sztuk? "Szpilek papierów 2,000 dostarczyło dwóch maystrów, 2 czeladzi, 4 uczniów". Szpilek = sztuk? "Żelaza lanego w gęsiach centnarów 6,000". Chodzi o to co u Lindego określone jest jako: "Sztuka żelazna z pieca w kopycie odlana, trójgraniasta (...) Bywa długa na 12 abo 15 stop"?

Zdigitalizowane numery dostępne są na stronie: www.archief.gva.be, ale nie jest to wolny dostęp: "Per 2013-09-30 zijn de edities van de periode 1891-1920 en die van 2004 tot vandaag raadpleegbaar. De tussenliggende edities worden gradueel toegevoegd. Alle 125 jaargangen zullen vanaf 2016 beschikbaar zijn. Het archief is gratis te raadplegen voor abonnees van Gazet van Antwerpen. Niet-abonnees kunnen het archief doorzoeken op verschillende partnerlocaties in de provincie Antwerpen: - bibliotheken van het Antwerps provinciaal bibliotheeknetwerk ISIS - Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience in Antwerpen - Museum Aan de Stroom in Antwerpen - bibliotheken van de Universiteit Antwerpen - Stadsarchief Mechelen". /za: www.vlaamse-erfgoedbibliotheek.be/

Starość nie radość... z rozpędu zupełnie odwrotnie to odczytałem. :wall: Chociaż moje uwagi mogą pozostać. Wyniki z miasta Lwów: "Najmniej analfabetów – 11,68% – było w grupie tak zwanych „innych” wyznań. Chodzi tu o ewangelików, czyli Niemców, którzy zostali po 1918 roku jako urzędnicy, nauczyciele i profesorowie. Większość z nich posiadała średnie i wyższe wykształcenie. Polacy według danych spisowych byli drugą grupą, w której odsetek analfabetów był najniższy. Na 1921 r. odnotowano 13,94% analfabetów spośród wyznawców religii rzymskokatolickiego. Wśród Żydów – 18,15% stanowili analfabeci. Spośród Ukraińców 27,45% stanowiły osoby, które nie umiały ani czytać, ani pisać. W grupie tej dominowały kobiety i seniorzy. Taki niski poziom wykształcenia u Żydów i Ukraińców można wytłumaczyć przyczynami ekonomicznymi i politycznymi. Ukraińcy nie mieli wystarczających środków materialnych, żeby uczęszczać do szkół. Język polski był ignorowany ze względów politycznych, więc cześć ludności ukraińskiej i żydowskiej była zapisana w spisie jako osoby nie mówiące i nie piszące po polsku. Niejasne jest bowiem, jak autorzy spisu definiowali bycie analfabetą. Czy umiejętność pisania i czytania po hebrajsku, jidysz lub ukraińsku była tożsama z byciem piśmiennym w ogóle, czy też wszyscy nie potrafiący czytać i pisać w języku polskim automatycznie byli uznawani za analfabetów". /R. Romantsov "Żydzi na tle statystyk demograficznych Lwowa 1918-1939", w: "Studia Żydowskie. Almanach", R. II, Zamość 2012, nr 2, s. 132/

Może nieprecyzyjnie się wyraziłem, chodzi mi o to czy przeświadczenie o powszechnym analfabetyzmie pośród Żydów nie brało się z obserwacji, że nie potrafią czytać czy pisać w języku danego kraju. I nikt nie wnikał już w ich umiejętność czytania w jidisz.

Ja twierdzę, że analfabetyzm nie był powszechnym zjawiskiem pośród Żydów, nie wiem co przykład gregskiego ma do rzeczy, pływał też dla chińskiego armatora, z tego co wiem język polski zna całkiem dobrze.

Postaram się objaśnić swe zdanie, nie wiem o jaki analfabetyzm zapytuje Furiusz? Nie potrafią pisać bądź czytać, ale: w jakim języku? Chodzi o to, że Żydzi pozostający w diasporze nie znają języka kraju w którym przebywają?

To żart? Jak na razie nikt nie wykazał by: celowo niszczono, zatem do spisu - daleka droga.

Ja takiego przekonania nie mam, wreszcie Żydów nawet muzułmanie określają jako "Lud Księgi", trzeba rozróżnić pomiędzy znajomością hebrajskiego (czy np.: jidysz) a znajomością pisma danego kraju gdzie przebywa dana żydowska diaspora.