secesjonista

Dla tego okresu czasu trudno mówić o Ormianach, a większość najstarszych znalezisk związanych z wyrobem wina pochodzi z obszaru kultury Szulaweri-Szomu.

A ten opis euklidesa to z XV wieku i z jakiego państwa? Można poznać źródła?

Wpis gregskiego został przemieszczony, zdaje mi się, że to lepszy dlań wątek. Gdyby - nie, proszę o monit na P.W. secesjonista

A co do myśli i rozwiązań?

Ale to dla poszczególnych państw wyglądało całkiem różnie, do tego dochodzą różnice pomiędzy sytuacją prawną (i zwyczajową) w różnych okresach. Nie ma czegoś takiego jak: prawo niezamieniające się przez kilkaset lat. To ma się tyczyć konkretnej społeczności?

Ale zawarty materiał "historią" chyba nie jest?

Noo, ja akurat tego nie powiedziałem, nie ja przytaczałem jego wypowiedź - to nie mogę brać za rzetelność jej przekazu odpowiedzialności. Proszę przyjrzeć się swej wypowiedzi uważniej...

Przez czas trwania RON kanon kobiecej urody ulegał zapewne zmianom, z drugiej strony z rzadka ktoś z ówczesnych pokusił się się o jego pełniejszy opis - dla danego wycinka czasu. Tropy takie odnajdujemy najczęściej w poezji, oto dwa fragmenty z twórczości Olbrychta Karmanowskiego: "Krok ciasny, usta równe, wcięta w pas jak łątka, Nos mierny, głowa mała, niewielkie drażniątka, Zad i udy subtelne, cyś jak najjędrniejszy, Warga, palec, włos im jest cieńszy, tym piękniejszy" "Pierś ma jak mamka dostatnie wykładać, Zad mieć rozbity, dać śmiele dosiadać, (...) Głos rześki, więc brzuch, co go pas nie zsięże I członki zdrowe, to są rzeczy księże, Włos gniady, czoło panieńskie i kosa, I ubiór strojny". W sumie opisy dość podobne, a jednak tkwi w nich pewna diametralna różnica, jaka?

Z pisma branżowego Warszawskich Tramwajów. Absolutnie niemożliwe by w tych latach WKD jeździł po Chocimskiej. Stację końcową ówczesna kolej miała w chwili otwarcia przy ul. Nowogrodzkiej, między ul. Poznańską a ul. Mazowiecką. Może tam zlokalizowana była jej jakaś zajezdnia? Wozownia była w Grodzisku Mazowieckim.

Aleksander Chodźko przytacza list jaki szach perski Fath Ali Szah Kadżar wysłać miał 14 lutego 1809 r. do Napoleona, który komentuje tak: "Powyższa depesza ma dla Europejczyków nie tylko dyplomatyczne i literackie znaczenie. Dla Wschodu inna zupełnie jest jej doniosłość i daleko ważniejsza. Wysłana była do Napoleona Bonapartego, którego lud perski nazywa Bounéberd, ojcem wojny z bou, które po arabsku znaczy wojna i neberder, co po persku wyraża wojnę. Imię Bounéberda zawiera dla Wschodu mnó­stwo tych tradycyi, nadziei i myśli, które to społeczeństwo przywiązuje do imienia Napoleona. Jestto dla nich mąż boskiej siły (Sultan kebir, wielki monarcha w Egipcie, urzeczywistnienie życzeń ludów, ten, który rozkazuje czasowi (saheb zeman, Pan epoki po persku), który każdą rzecz robi na czas (moula sa), Pan godziny w Algeryi, spadkobierca tradycyi żyjącej boskich posłanników (iman wszystkich narodów muzułmańskich). Jestto nareszcie mąż Przeznaczenia, mąż globu...". /W. Mickiewicz "Uczta na cześć Aleksandra Chodźki", "Pamiętnik Literacki", 1904, Tom 3 , Numer 1/4, s. 609-610/

Około 1617 r. mnich buddyjski Sudena wraz z innymi współpracownikami opracował "Buke Shohatto" czyli "Przepisy żołnierskich rodów", na ile ów kodeks związany był z duchem bushido? Podobnie w 1685 r. samuraj Yamaga Soko spisał zasady dla samurajów, czy Daidoji Yuzan Taira-no ((1639–1730), który stworzył "Budo shoshinshu" (zwany: "Elementarzem samuraja") - co w nich zawarto? /za: J. Piwowarski "Bushido. Kodeks etyczny japońskiej kultury bezpieczeństwa", "The Polish Journal of the Arts and Culture", Nr 7, (4/2013)/ Dorzucę: M. Pinguet "Śmierć z wyboru w Japonii" J. Piwowarski "Kodeks młodego Samuraja", "Przegląd Religioznawczy" 2007, nr 3 (225) D. Yűzan Taira-no Shigesuke "Kodeks młodego samuraja" F. Tanaka "Sztuki walki samurajów" M. Musashi "Gorin-no sho. Księga pięciu kręgów" D.F. Draeger "Tradycyjne Budo".

Połączyłem dwa takie same tematy: "Narya i riv" plus wątek Tyberiusza . secesjonista

Niewątpliwie - czerpały, niewątpliwie też tworzyły własne wzorce symboliczne. A wyciąganie wniosku co do tożsamości znaczenia symbolicznego li tylko z podobieństwa sceny - jest całkowicie nieuprawnione i bardzo często prowadzi na manowce. Wystarczy porównać znaczenie odpowiedniego koloru w różnych kulturach. Dla euklidesa dowodem na dawne kontakty Chin z Egiptem będzie zapewne podobna konotacja symboliczna koloru białego. Argument, że: "gdzieś w internecie czytałem" - nie bardzo mnie przekonuje, czego to ja nie czytałem już w tym medium.

O okresie 1917-1939 mówi się o tzw. rewolucji młodości, co przejawiało się m.in. w przeciwstawianiu w literaturze (i nie tylko): młodość - dorosłość. Niektórzy w tym zakresie upatrują wpływu autora "Króla Maciusia..." na odkrywcę "synczyzny". Czy słusznie?

A ta mitologia datowana jest wcześniej od znalezisk w Gruzji? A motyw w Rawennie raczej nie jest związany z hinduskimi wzorcami, powszechnie przyjmuję całkiem inną symbolikę tych ptaków.

Stosowny termin to: ""yayin", w greckich przekładach podawane jako: "oinos".

O winie wspominano też w "kodeksie" Hammurabiego, w przekazie biblijnym wino pojawia się nader często. Kłopot w tym, że często (o ile nie ma opisu procesu wytwarzania) nie mamy pewności czy na pewno mamy do czynienia z winem, na przykład mianem "wino" (w języku angielskim) określa się jakieś trzynaście różnych słów hebrajskich i aramejskich z Biblii.

Może właśnie autor tematu chciał zwrócić uwagę na pewien paradoks?

Znawcy literatury toczyli swego czasu spór o proweniencję utworu Józefa Baki pt. "Uwagi o śmierci niechybnej wszystkim pospolitej", jeden z nich - Władysław Syrokomla widział odpowiednik utworu w "bazgraninie na chorągwiach kościelnych". Tego typu chorągwie były jednym z elementów coraz bardziej rozbudowanego "teatru pogrzebowego", nazwanego pompa funebris. Jak wyglądały zatem te sztandary? Jakież to bazgroły na nich uwieczniano?

To może o wpływie na małą historię, czyli o nosorożcu o wdzięcznym imieniu Klara, po pokazach w Paryżu (1749 r.?) i tournée po Europie, zapanowała moda na czepce, peruki czy wreszcie same coiffures: à la rhinocéros.

Co do tego płacenia... uważa się, że niebezpieczniejszym było przewożenie członków ruchu oporu i tu zaszła pewna dyskryminacja. Na podstawie wywiadów Sofie Lene Bak ujawniła (w: "Danske jøders krigsoplevelser 1943 - 1945"), że płacili oni przeciętnie: "... rybakom 2000 koron (w przeliczeniu na obecną wartość; 1 korona to około 50 polskich groszy), Żydów zaś zmuszano do zapłacenia co najmniej 20 000, a suma 200 000 wca;e nie była rzadkością". /B. Świderski "Czepiam się Kierkegaarda", Warszawa 2015, s. 373/ Historyk Dennis Larsen zajął się Duńczykami popełniającymi zbrodnie w obozach koncentracyjnych (jak również na dzieciach w Hamburg-Rothenburgssort), co zawarł w książce: "Fortrængt grusomhed. Danske SS-vagter 1941-45".

Dla zainteresowanych tematyką: bazhum.muzhp.pl - J. Miniewicz "Polskie i niemieckie schrony bojowe dla dział przeciwpancernych 1939-1939".

H. Ostromęcka w artykule: "Przyczynek do pradziejów chirurgii na ziemiach polskich" ("KHNiT", T. 14, nr 4, 1969) podaje kilka przykładów deformacji, choć z czasów wcześniejszych i ze średniowiecza.

Z literatury: Z. Pankiewicz "Pogląd na stan zębolecznictwa ubiegłych stuleci" S. Sokół "Historia gdańskiego cechu cyrulików 1454-1820".

A jaki jest związek tej krótkiej notatki ze starożytnym Rzymem?