secesjonista

Za życzenia - dziękuję. Wcześniej pisałem z pamięci, teraz sprawdziłem te "plakaty", na s. 44 i 45 mamy: "... w 1945 r. zrealizowano, nie licząc 36 wydań Polskiej Kroniki Filmowej, zaledwie 16 filmów dokumentalnych, w 4 wydania specjalne PKF i 3 plakaty (...) Zamieszczano bowiem tytuły filmów, które mogłyby świadczyć o wrażliwości filmowców na problemy społeczne - np. o zagrożeniu epidemią tyfusu (plakat "Niewidzialny wróg" real. Stanisław Urbanowicz, tytuł roboczy 'Tyfus')". "Tyfus" jest w bazie filmpolski, z opisem: "Gatunek: Plakat filmowy Czarno-biały, 35 mm, 1 akt, 195 m". Zatem jednak rodzaj materiału filmowego, zatem może to odpowiednik zwykłego plakatu, który można wyświetlić pomiędzy różnymi innymi filmami, jak propagandowy-przerywnik?

Jako ciekawostkę, zawartość: "skrzynki do ratowania dotkniętych pozorną śmiercią", ustanowionej na rozkaz najwyższy z 1829 roku, dla miasta St. Petersburga. "N.1. - Machinka do otwierania ust N.2. - Łopatka z łyżeczką, do oczyszczania gęby ze wszelkich brudow N.3. - Rurka do wpędzenia powietrza do gęby N.4. - Dwa lancety służące do puszczania krwi N.5. - Nożyce do rozcinania odzienia N.6. - Mieszek pdwóyny do wyciągania powietrza duszącego, a wpędzania natomiast czystego powietrza atmosferycznego lub gazu kwasorodnego N.7. - Apparat do wpuszczania dymu tytuniowego w otwór stolcowy N.8. - Naczynie do ogrzewania bielizny N.9. - Dwie spryce cynowe do dawania lewatywy; jedna dla osób doyrzałego wieku, a druga dla dzieci N.10 - Dwie szczotki twarde, do nacierania powierzchni członkow pozornie zmarłego, a osobliwie dłoni i podeszew N.11. - Dwie gąbki do obmywania ciała wodą ciepłą, jako też skropienia wodą lub octem N.12. - Kilka piór gęsich z gąbką do oczyszczenia gęby, do łechtania gardła, nosa N.13. - Trzy bandaże N.14. - Dwa kawałki flanelli, do nacierania ciała N.15. - Dwa katatery srebrne: męski i kobiecy, do wiadomego użycia Prócz tego w skrzynkach takich są lekarstwa następujące: emetyk, alkohol, ocet mocny, eter siarczany, oliwa, ammoniak płynny itd." /za: "Kuryer Litewski", nr 122, z 11 października 1829/

Proponuję poszukać materiałów o znaczeniu teorii autointoksykacji, a zwłaszcza o nieco niechlubnej roli Williama Arbutnota Lane’a. Nieco o tej tematyce (jak i postaciach historycznych) można znaleźć w popularnonaukowej pracy "Gastrofaza. Przygody w układzie pokarmowym" autorstwa Mary Roach. O lewatywie stosowanej w światku literacko-aktorskim wspomina Boy-Żeleński w "Obiedzie literackim". Z rzeczy bardziej naukowych artykuł Jamesa Whortona "Civilisation and the colon: constipation as the 'disease of diseases'". (BMJ 2000;321:1586).

Połączyłem oba tematy o lewatywach założone przez adamhistoryk i lecter1. secesjonista

A na dwoje babka wróżyła, z kontekstu można by wywnioskować, że chodzi o jakiegoś rodzaju materiał filmowy, Jolanta Lemann-Zajiček używała np. terminu: "film plakat", jakby dla odróżnienia od: "plakat filmowy". Z drugiej strony, "L'industrie..." nie pojawia się u niej w zestawieniu filmów z lat: 1946-1948, choć tytuł jest jej znany. Tak przynajmniej to zapamiętałem.

Zaiste - słusznie, zważywszy na me uwagi.

Skąd Gotfryd - jako założyciel? Skoro: po raz trzeci reaktywował ów zakon?

Że - to... grupa którą nam polecał Tyberiusz zagrała na imprezie poświęconej Żołnierzom Wyklętym, tych samych, których Tyberiusz nazywa: "bandytami". Inteligencji osoby promującej piosenki danego zespołu pozostawiam - ten dyskomfort psychiczny.

Camusa poznałem, chyba w ósmej klasie, i do dziś mi towarzyszy. Poznaję, czytam i na ogół się nie zgadzam, choć wciąż czytam. No i doprowadził mnie do Kierkegaarda.

Z połączenia dwóch trójkątów nie wychodzi litera "X", nawet przy dużym uproszczeniu. Ruchem wieży można zapewne napisać i Biblię jak się mocno ktoś postara, tylko co z innymi figurami i bierkami? I zasadami gry? A jakie są zasady i kto je ustalił? Zaczynamy od przedostatniej litery, cofamy się do początku i na koniec dodajemy dla dopełnienia ostatnią literę. To w jakim języku, i dlaczego akurat takim, mamy dokonywać tego typu eksperymentów? Jak to wygląda w hebrajskim? Dlaczego symbolizm kart mamy rozpatrywać z punktu widzenia angielszczyzny? A co znaczy: "The Lovers" i jak się ma to do funkcji przypisywanych Hermesowi? Z jakiej talii Tarota korzysta fake? Ta najstarsza to chyba nie była zapisana w angielskim? Animacje nieco mnie nie obchodzą, nawet jak trzeba patrzeć z boku. Szachownica jest płaska. Roszada nie została uwzględniona... bo nie? I co to wszystko ma do szachów średniowiecznych? Gdzie figury poruszały się nieco inaczej?

Z ciekawości: Tyberiusz wciąż poleca zespół odtwarzając muzykę dawną, co to zagrał na imprezie poświęconej: bandytom i zbrodniarzom?

Albowiem istnieje... Microsoft?

Ja się nie znam (by zacytować klasyka forum), ale w ten sposób to nowożytność można zakończyć na 1989 roku. A XIX wiek to zupełnie różna epoka, patrząc na bliski XVIII wiek - ja bym tego nie łączył. Poniekąd blisko tego tematu: forum.historia.org.pl - "Wywiad i kontrwywiad w czasach RON - u".

Może: H. Murray "Rob Roy MacGregor: His Life and Times"?

Źródła... jak źródła, trochę jak "Protokoły...". Nie widzę w nich nic co by potwierdzało tak dalece idące fantastyczne powiązania. To może inaczej, proszę podać traktat ze średniowiecza gdzie opisuje jakikolwiek z ruchów, typu: "krzyż św. Andrzeja" czy "krzyż maltański". Nie wiem dlaczego krzyż św. Andrzeja wskazuje na połączenie dwóch pierwiastków? Jak rozumiem osiem wyróżnionych punktów... wskazuje na dwie cechy? Dlaczego: nie ruch wieży? Ruchy skoczka pokazane są w całkiem abstrakcyjnej roli, nawet nie: z pozycji wyjściowej. "Całości dopełnia trzymana w rękach przez kapłankę księga TORA. Tutaj dochodzi do gry słów. Czytając to słowo od litery R wspak otrzymany słowo ROTA". Ano, jednak nie wychodzi, mamy: "Rot", atoli przy takiej interpretacji to wszystko można wyczytać: zaczynam od jakiejś litery (dlaczego akurat od tej?) i resztę sobie dodaję. Jaką interpretację wyniesiemy z Karty "The Lovers"? "Wizualizacją sposobu poruszania się tej figury – ruch o jedno pole w dowolnym kierunku (pionowo, poziomo lub na ukos) – jest obraz dwóch kwadratów. Mniejszy, odpowiadający polu, na którym stoi król, jest zawarty w większym wyznaczającym maksymalny zakres ruchu. Łącząc ze sobą wierzchołki tych figur otrzymujemy trójwymiarowy obraz piramidy, na której szczycie stoi figura króla". Kwadrat, który jest mniejszy a zawiera króla - nieco mnie pognębia, każda figura zawiera taki kwadrat - pewnie można z tego wysnuć szerokie konotacje ezoteryczne, czego zabrakło w artykule. Innymi słowy: brak konsekwencji w logice wywodu. Piękno wywodu, nieco psuje możliwość roszady - zatem król nie porusza się jednak tak jak to zostało opisane. Jaki kwadrat wykreśla król po roszadzie i co on symbolizuje? Jak z połączenia wychodzi piramida... nie wiem, tylko chyba w wykonaniu 3D. I to wszystko ma związek ze średniowiecznymi szachami?

Na ogół w tradycyjnej periodyzacji, nowożytność - to nie jest wiek XIX.

Kwestia przewija się w szeregu tematach o sytuacji tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej i potem zimnej wojny. W kontekście polskim, na ogół jest to nabijanie się z mrzonek polskiej emigracji i pokaz ich oderwania od nowej politycznej rzeczywistości. Tu raczej interesują mnie świadectwa osób z Zachodu, jak oni to widzieli? I chodzi mi głównie o osoby nie będące politykami czy wojskowymi.

Ciekawszą informacją byłoby kiedy i za co pismo zostało zamknięte?

To raczej oczywiste Furiuszu, ale w języku polskim to niewiele adamhistoryk znajdzie, a jak pamiętam, anglojęzyczne źródła nie wchodzą w grę?

Te tarcze wyglądają imponująco pod względem kolorystki i wykonania wzorów, możemy poznać pierwowzory?

Z wymienionych tytułów, niektóre numery "Nowego Dekameronu" można przejrzeć na stronach łbcul.lib.uni.lodz.pl. Z innych tytułów, o nieco podkasanym charakterze można wspomnieć: warszawskiego "Amorka" gdzie redaktorem był Jan Kubicki, z oprawą rysunkową Jeanne'a d`Yves'a, kilka numerów z 1924 roku, dostępnych na polona.pl. Z innych, często dość efemerycznych pisemek, które można podejrzewać o treści erotyczne: "Ewa w Kosmosie" (Łódź, red. Roman Hernicz), "Cocktail" - z hollywoodzkimi girlsami (Warszawa, wyd. Olof Nylin, red. odpow. Marja Suszyńska), "Eroticon" (Warszawa, wyd. Konstanty Sztejner, red. Stanisław Dziurzyński, kierownik artystyczny Wacław Lipiński; również pod tytułem "Figlario"; potem wyd. został R. Kucharski, a red. Wacław Lipiński).

Tylko dlaczego polem do interpretacji znaczeń - jest akurat współczesna szachownica, chyba powinno być odwrotnie? Wszystko wydumane i niewiele ma do średniowiecza, proszę swe przypisania "kart" przykroić do średniowiecznej gry, która nieco się różniła od współczesnej. Zauważenie takiej drobnostki, jak to że temat jest o Średniowieczu - nie będzie chyba nie na miejscu. A jak już, zabrakło w tej "analizie" szachów Fischera, w niej nieco gubią się "sensy" poszczególnych figur i pionów. Nieprawdaż?

Wspomniany film Stanisława Urbanowicza, dlatego zyskał tak szczególne miejsce w polityce ówczesnych władz... bo musiał. W myśl noty dołączonej do okólnika Sekretariatu KC PZPR nr 14 z 1946 r., postanowiono: "2-9 V 1946 Tydzień Ziem Odzyskanych pod hasłem: 'Nad Odrą, Nysą i Bałtykiem - przyszłość Polski'". W tym czasie "Odrą do Bałtyku" był jedynym filmem o tego typu tematyce (w związku z pamiętnym "buntem operatorów"). Wypada pamiętać, że nie była to produkcja w ramach PKF. no i błędnie podano że powstała w 1945 roku. Na wspomnianym Międzynarodowym Tygodniu Filmowym w Bazylei, zaprezentowano również "Fabrykę żarówek" Konstantego Gordona i "Łopuszna - ziemia nieznana" Tadeusza Makarczyńskiego. Jeśli chodzi o pytanie fraszki (na P.W.) o "L'industrie en Pologne" z 1948 roku, to po prostu francuskojęzyczna wersja plakatu "Przemysł w Polsce". Natomiast "L'homme d'aujourdhui en Pologne" też pochodzi z tego roku, ale był robiony specjalnie dla odbiorców we Francji. Zawierał zaś głównie informacje o reformie rolnej, przebudowie wsi i roli brygad SP. "L'homme..." - realizacja i komentarz Stefan Bałuk, zdjęcia z Archiwum PKF, montaż - Krystyna Szeliga. Wyprodukowane przez Film Polski.

Jakikolwiek rozwój nauki by nie był, dla pierwiastków irracjonalnych niewielkie to ma znaczenie. I nie ma jakiejkolwiek różnicy czy to uderzenie pioruna, czy odgłos zwierzęcia, czy cudowna ampułka z krwią świętego.

W sumie to był dowcip o Żymierskim, Bierucie i Cyrankiewiczu.