secesjonista

Nazwy te podała Barbara Waingertner w swym artykule "Polowania w Polsce Jagiellonów. Z dziejów łowiectwa i dworskiego obyczaju": "Najczęściej wykorzystywano wyżły.określane w pisemnych źródłach kilkoma nazwami: canes venatici qui dicuntur viszki, valters odorcferi, canes ursuales alias kurcze, bądź canes dicti yelenye. Jednak zdarzały się i rzadsze okazy. Władysław Jagiełło sprowadził np. do swojej psiarni z zagranicy słynne psy mediolańskie". /"Przegląd Nauk Historycznych", 2004, R. III, nr 2(6), s. 181/ Nie podała tylko jednego, na jakiej podstawie stwierdziła, że wszystkie te nazwy określają jedną rasę i to właśnie wyżła. Wszystko to zaczerpnęła ze źródeł wydanych przez Franciszka Piekosińskiego "Rachunki dworu króla Władysława Jagiełły..." wyd. Kraków 1896 co odnotowała w przypisie (nr 16) podając strony: 18, 44, 556 i 557. Pewnie to kwestia uwspółcześnienia, bo podane określenia nieco się różnią. Na stronie 557 stoi: "Sequitur expedicio canum yelyenich de Nyepolomicze in Yedlna anno eodem". Na podanych w przypisie stronach "valters odorcferi" nie występuje, na stronie 44 stoi bowiem: "Feria sexta (15/4) domina Regna mane de Nepolomice ad prandium in Bochnam processit, multos canes veneticos nisi VI valteres valentes regales Cuszme Lythuano venatori recipi circa curiam venandum mandavit...", a na stronie 556 mamy: "Sequitur expedicio canistarum Mediolanen. et curcze in Radoschicze (...) item in Schlomniky primo Michasch caniste, qui fouet valteres, X vlnas panni per quatuor gr. XX...". Na stronie 18 w ogóle chyba nie ma żadnego z podanych przez autorkę określeń (?). Czy "canes ursuales" (występujący również jako "ursis") miałby być typem psa na niedźwiedzia?

Dlaczego "masło maślane"? Warto zwrócić uwagę na: "... niezawisłości albo neutralności jednego z trzecich państw europejskich w ten sposób, że stanowiłaby wyraźną groźbę...". W ówczesnej polityce brytyjskiej za takie kraje uważano: Francję, Belgię i Holandię. "Ciekawe, że w tych wszystkich pracach nie zwracano uwagi na fakt, iż politycy brytyjscy tradycyjnie ograniczali żywotne interesy W. Brytanii w Europie do obrony niepodległości Francji, Belgii i Holandii — skąd mogła grozić inwazja wysp brytyjskich lub co najmniej bombardowanie z powietrza". /A.M. Cienciała "Polska w polityce Wielkiej Brytanii w przededniu wybuchu II wojny światowej", "Kwartalnik Historyczny", 1990, R. 97, nr 1-2, s. 72/

Dodajmy, że motyw z walizką jest zupełnie nieprawdziwy. O nieco prawdziwszej historii Stefana Jerzego Zweiga można poczytać w artykule Joachima Trenknera "Podmiana ofiar. Jak władze NRD fałszowały historię obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie", zamieszczonym w "Tygodniku Powszechnym" (nr 2, 2001). /dostępnym również na: www.tygodnik.com.pl/ Warte uwagi: "Children's Wartime Diaries. Secret Writings from the Holocaust and World War II" ed. L. Holliday.

Co do Jana z Wikipedii, nie wydaje się by miał on rodzinę w okolicach Krakowa. W 1909 roku z drukarni Wojciecha Lenika w Krośnie wyszła skromna książeczka pod tytułem "Wspomnienia z Dalekiej Północy". Rzecz wyszła nakładem autora, który podpisał się pseudonimem "DR. J.J.", a dochód z niej miał pójść na "Dochód Weteranów z Roku 1863". Rzecz o charakterze etnograficznym, z licznymi wątkami myśliwskimi. Autor w zasadzie nie podaje żadnych szczegółów biograficznych. Domyślamy się, że był zesłańcem: "Odbywszy drogę nie arcywygodną i nie z własnej chęci - pieszo - od Tobolska pod opieką troskliwego konwoju, która trwała ośm (8) miesięcy, dobiłem się do miejsca przeznaczenia, wsi S...., leżącej w guberni jenisiejskiej - i powiecie tego imienia". Opowieść kończy się, kiedy z fałszywymi papierami ucieka i wreszcie dociera do Krakowa. Jak widać kilka szczegółów pasuje do Jana z Wikipedii. Dodatkowo odnajdujemy Dr. Jana Jodłowskiego, "specjalizującego" się w pisaniu o myślistwie ludów syberyjskich, który pisał dla lwowskiego "Łowcy", np. cykl artykułów pt. "Myślistwo w Syberyi" (rozpoczęty w nr 11, R. VIII, z 1 listopada 1885). Cykl wyszedł w roku następnym jako odbitka wydana przez Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, z rozszerzonym tytułem: "Myślistwo w Syberyi. Wspomnienia z tajgi jenisejskiej". Nie przedłużając, "DR. J.J." został rozszyfrowany (wedle PseudPP) jako urodzony 1841 r. Jan Stanisław Jodłowski. Z zapisków w książce nie wynika by kierował się do Krakowa z racji posiadanej tam rodziny. Raczej z tej przyczyny, że na tym kierunku miał namiary na osobę, która miała przeprowadzić go przez granicę. Proponuję wstawić na forum drzewo genealogiczne skonstruowane na podstawie wspomnień rodzinnych. Z ustaleniem rodziców osoby zmarłej w 1919 r. (czyli naszego powstańca) nie powinno być problemów. Wtedy można próbować dopasować go do swej rodziny.

Spocząć ma na cmentarzu Santa Ifigenia.

Wreszcie...

Ciekawa jest decyzja o kremacji, czy taka była wola Castro czy to raczej decyzja podjęta przez gremia polityczne? Ramón też został skremowany.

O niektórych spostrzeżeniach Gore'a (zawartych w filmie "An Inconvenient Truth") wypowiedział się Brytyjski Sąd Najwyższy, dochodząc do konkluzji, że: "film was one-saided and could not be shown in British schools unless it contained guidelines to balance Gore's attempt at political indoctrination". Mnie najbardziej spodobał się punkt dotyczący polarnych niedźwiedzi: "The claim: Polar bears are drowing becouse they have to swim to find ice. The truth: Justice Burton noted that the only study citing the drowing of polar bears (four of them) blamed the deaths on a storm, not ice that is melting due to manmade global warming. The Senate Environment and Public Works Committee, furthermore, found that the current bear population is 20,000-25,000, up from 5,000-10,000 in the 1950s and 1960s...". /za: drsircus.com/

Częścią pamięci o Castro są kobiety z Las Damas de Blanco, którym oczywiście nie chodzi o los ofiar Czarnej Wiosny, tylko o kolorowe szyldy. Gdyby Tyberiusz żył we wspaniałej kubańskiej rzeczywistości, a przypadkiem byłby w opozycji do post-rewolucyjnych rządów na Kubie, to nie napisałby zbyt wiele w sieci. Nie miałby bowiem prawa nawet do posiadania skrzynki mailowej. Tyberiusz tak dzielnie wspierający zagrożoną demokrację w Polsce powinien się zastanowić jaki los spotyka aktywistów KOD-u a jaki los spotkał aktywistów Proyecto Varela. Jak rozumiem, dla dzielnych polskich rewolucjonistów wypisujących: "Cześć pamięci Castro!", Polakom należy się prawdziwa demokracja, ale Kubańczykom to niekoniecznie, im wystarczy taka... rewolucyjna. Jest zadziwiającym fakt, że tacy polscy rewolucjoniści domagają się pełni praw dla siebie, ale Kubańczykom odmawiają takich aspiracji. A najciekawszym jest, że w żadnym przypadku nie chcieliby żyć w takiej rzeczywistości jak kubańska, którą tak werbalnie chwalą. Nieszczególnie da się zauważyć ruchy migracyjne z faszystowskiej Polski czy przeżartych konsumpcjonizmem i imperializmem państw Zachodnich w kierunku kubańskiego czy koreańskiego raju.

Warto pamiętać, że wiele z tych doniesień medialnych o skutkach strzelania na wiwat, ostatecznie okazuje się strzelaniem gdzie popadnie, niekoniecznie "Panu Bogu w okno". Podciągnięte pod to są też często sytuacje gdzie strzelający na wiwat traci kontrolę nad bronią i strzela całkiem "poziomo".

Olstra wciąż się przydają, wspomina o tym Jarymowicz: "do siodła przypięte jest olstro karabinu, z wierzchu wykończone końską skórą - całość została zaprojektowana dla sił specjalnych przez Australian Stock Saddle Company". /tegoż, "Dzieje Kawalerii", przyp. 17, s. 321/ Czy kawaleria używa broni długiej, to nie wiem. W pracy Radka Sikory mamy jednak podane ceny takich produktów jak: olstro do długiego muszkietu, olstro do karabinu jazdy i olstro do pistoletu. Tylko tu trzeba pamiętać o wieloznaczności pojęcia "olstro". /tegoż, "Wojskowość polska w dobie wojny polsko-szwedzkiej 1626-1629"/

W tomie ostatnim Vol.Leg. nie ma nobilitacji Jodłowskiego o ile dobrze je przejrzałem. Imć Gozimierski "bohater PSB, skarbnik Wschowa" wżenić się raczej nie mógł, bogobojnie związał się li tylko z jedną kobietą - Urszulą Bnińską z Łodzi, kasztelanką szremską a wdową po Andrzeju Chwałkowskim.

Chyba nie była koniecznością skoro wyróżniamy taką technologię. Z konieczności wszyscy tak wytwarzali?

Grafię wstawiamy poprzez znak pod nazwą "Grafika", to ten jedenasty znak w linii: "B, I, U....". A co jest wyjątkowego w antycznych nawiązaniach w tym pałacu?

Był - ze względu na technologię, z konieczności sięgamy raczej po gorszego sortu materiały.

Proponuję sprawdzić dokumenty obozowe.

A ów pan istniał w rzeczywistości?

Co do mieczy dziwerowych: "Miecze dziwerowane reprezentują najwyższy poziom ówczesnych umiejętności hutniczych i kowalskich. Wyróżnikiem stosowania tego rodzaju techniki nie jest wcale wzorzysta powierzchnia, możliwa do uzyskania także przy pomocy innych zabiegów (mniej skomplikowanych), lecz samo zgrzewanie głowni z żelaza i stali, których warstwy ułożone są prostopadle lub skośnie do głównej płaszczyzny symetrii głowni, bądź jej powierzchni". /T.J. Horbacz "Uwagi o elementach 'obcych' w uzbrojeniu w okresie rzymskim na ziemiach polskich", "Acta Universitatis Lodziensis", Folia Archeologica, 3, 1983, s. 59/

Czy był - to można jednak dyskutować, bo jednak znalazł się w spisie podanego autora, jak i w wykazie Sylwestra Kruczkowskiego.

A skąd to wiemy? Jak często w źródłach z początku tej epoki pojawia się "holster" i jego późniejsze pochodne?

A język angielski wchodzi w grę?

A w ogóle były Sokoły bez wózka?

A to chyba niemożliwe? Ojciec i syn urodzili się w tym samym roku... i w tym samym zmarli? Chyba latem? Jeśli liczyć na opowieść rodzinną: to nie mógł. A ten Antoni to skąd?

To nie była polsko-amerykańska konstrukcja, bo kopiowanie wzorców z Ameryki to nie to samo co współpraca z inżynierami z tego państwa. Silników nie robił nam HD, choćby dlatego, że pierwsze modele miały silnik ściągnięty z Indiany a nie: HD.

Odniosłem się do podanego linku, który nie jest przydatnym. Tak zwana WGM tyczy się głównie znanych rodów, trudno tam będzie znaleźć uszlachconą osobę u schyłku Rzeczypospolitej.