secesjonista

Nie sądzę by euklides miał taką możliwość, skoro autorce tematu trudno jest wybrać tego typu postacie kobiet, a przecież w historii - jest ich bez liku. A jaki konkretnie ma być temat tej pracy?

Anegdoty na ogół nie poddają się falsyfikacji. Natomiast jest ona bardzo prawdopodobną, von Neumann był w 1937 r. we Lwowie, jego wielokrotne zabiegi o ściągnięcie Banacha są znane, w tymże (:1937 r.) stał się Neumann - "Amerykaninem". Anegdotę jako pierwszy przekazał chyba Mikrus - Bogdanowi Misiowi. Nie jest zawarta, atoli łatwo to rozszyfrować. Wystarczy powiązać: na co szczególnie zwracał uwagę Steinhaus (poza oczywiście kwestiami matematycznymi), na co zwraca uwagę secesjonista i jak się to ma do pewnego austriackiego fenomenu.

"Wkraczające na te tereny oddziały niemieckie skierowane do zabezpieczenia zagłębia naftowego obawiały się, że władze sowieckie zdążyły na czas zniszczyć instalacje naftowe i rafinerie. W rzeczywistości jednak wpadły w ręce Niemców w dużej mierze w stanie nienaruszonym i pod olbrzymią presją udało się ponownie uruchomić produkcję jeszcze jesienią 1941 r.23 Wydobycie przejęło niemieckie konsorcjum działające początkowo pod nazwą Beskiden Öl AG, które eksplorowało złoża w Galicji Zachodniej i później zmieniło nazwę na Karpaten Öl AG [w zasadzie, powstało z połączenia Beskiden i Verwertungsgesellschaft GmbH - uwaga moja]. Władze okupacyjne zezwoliły na ogromne inwestycje we wschodniej Polsce. W całej Galicji udawało się wydobywać rocznie ok. 1,2 mln t ropy naftowej, nie osiągnięto jednak średniej wielkości wydobycia z czasów II RP. Wyprodukowane paliwo albo trafiało do niemieckich wojsk walczących na południowym odcinku frontu, albo wykorzystywano je do mechanizacji rolnictwa w GG i Komisariacie Rzeszy Ukraina. Początkowo galicyjska ropa nie miała większego znaczenia dla Niemców, którzy w działaniach wojennych opierali się przede wszystkim na dostawach z Rumunii i Kotliny Wiedeńskiej oraz na benzynie syntetycznej z niemieckich fabryk. Ale kiedy w 1942 r. nie udało im się zdobyć złóż kaukaskich, wzrost wydobycia w Galicji zaczął być istotny. Wprawdzie nawet wówczas ropa galicyjska stanowiła jedynie 3–4 proc. wytwarzanej w Niemczech, to jednak wkład Galicji w ogólną produkcję był największy spośród zaangażowanych w tym zakresie wszystkich okupowanych terytoriów". /D. Pohl "Niemiecka polityka ekonomiczna we wschodniej Polsce 1941–1944", "Pamięć i Sprawiedliwość", nr 1 (14), 2009, s. 99-100/ Jeśli chodzi o radziecką eksploatację: "Wydobycie i przetwórstwo ropy naftowej wzrosło najwyżej o 10 proc. w porównaniu do okresu przedwojennego. Według danych polskiego wywiadu, w 1940 r. w Zagłębiu Drohobycko-Borysławskim wydobyto ok. 342 300 ton ropy naftowej i około 500 mln m sześc. gazu ziemnego, a według historiografii sowieckiej, w tym samym okresie wydobyto 352, 8 tys. t ropy naftowej i 495,1 mln m sześc. gazu ziemnego. Są to więc dane zbliżone". /M. Wierzbicki "Sowiecka polityka ekonomiczna na ziemiach wschodnich przedwojennej Polski (tzw. Zachodniej Ukrainie i Zachodniej Białorusi) w latach 1939–1941", tamże, s. 219/

Twórczość Tolkiena doczekała się różnych "mutacji", stworzonych przez zawodowych pisarzy, jak i bardziej amatorskich prób w ramach fan fiction. Z ciekawszych wartą uwagi jest "Ostatni Władca Pierścienia" Kiriłła Jeśkowa (Кирилл Юрьевич Еськов). Autor ten zmienił perspektywę - zatem większość wydarzeń poznajemy w ujęciu istot związanych z Mordorem. Ostatecznie, Zło nie jest już tak absolutnym, a i Dobro nie do końca tak niewinnym.

W książce "Moje powstanie", będącej zbiorem wspomnień, pod red. Jolanty Tomczak, jedna z relacji nosi tytuł: "Cukrowe banany. Wspomnienie siostrzenicy". O tego typu wyrobie wspominał też Janusz Rolicki: "Przysmakiem były banany cukrowe - miały kształt banana, robione je chyba z cukru i skrobi. Mama mi je czasem kupowała". /"Wańka - wstańka", z J. Rolickim rozmawia K. Pilawski, Warszawa 2013, s. 13/

Na łamach "Roczników Historycznych" (R. LXX, 2004) próbę rozszyfrowania tożsamości i zawiłości koligacyjnych związanych z domniemaną Świętosławą zaprezentował Rafał Prinke w artykule "Świętosława, Sygryda, Gunhilda. Tożsamość córki Mieszka I i jej skandynawskie związki". Jak dla mnie całkiem przekonująco. Artykuł jest dostępny w zasobach cyfrowych www.wbc.poznan.pl.

Marek Kac, jeden z uczniów Steinhausa, wspomina (tegoż, "Zagadki losu"), że ten ostatni, który już przed drugą wojną światową był całkiem dobrze sytuowaną osobą, spośród swych strat wojennych, najbardziej żałował tylko jednej rzeczy. Cóż to mogło być?

Daszi Dorżo Itigełow miał dziwne życie, wedle jednej z wersji jego legendy miał pojawić na świecie od razu jako pięciolatek, miał mieć umiejętność rozmowy ze zmarłymi. Jako pandito chambo lama, składał przysięgę lojalności: carowi Mikołajowi II, potem uznał Rząd Tymczasowy, niestety czasy władzy bolszewickiej nie były sprzyjające dla rozbudzonych religijnie i narodowo Buriatów. Lama zaczął wycofywać się z aktywnego życia, wreszcie napisał pożegnalny list, zebranym swym uczniom nakazał zmówić modlitwę pogrzebową. Po czym pogrążył się w medytacji... i przestał oddychać. /szerzej: A. Jawłowski "Milczący lama. Buriacja na pograniczu światów"/

Nigdzie tak nie napisałem (podkreślenie - moje). Napisałem, i to podtrzymuję, że dla oceny wydobycia niemieckich firm w tym rejonie, polski rocznik statystyczny z danymi z 1937 roku - nie jest najlepszym źródłem. Łatwo zauważyć, że wedle niemieckich opracowań wielkość wydobycia osiągała dość duży "rozrzut".

Zważywszy na tajne zapiski traktatu z Tylży, nie da się utrzymać by nasz minister (bo był nim jeszcze wówczas) walczył o tron Hiszpanii: "w zgodzie z prawami i zwyczajami". Przeczy temu chronologia.

Proponuję nie naginać się do naszego poziomu, grozi to zwyrodnieniami, proponuję jedynie odpowiedzieć bardziej treściwie na pytanie. A jakoś euklides nie potrafił mnie przekonać swą wypowiedzią, by ów pan robił wszystko by temu zapobiec. Ot, jedynie euklides napisał o krytyce związanej z kwestią kto miał być monarchą. Jak na tak potężną personę, to zrobił niewiele.

A gdzie się słyszy? Jest w stanie euklides zaprezentować nam dane o nadreprezentacji byłych wojskowych w biznesie?

To chyba było nieco bardziej skomplikowane, a ile im wypłacił?

Fraza "że ludzie chcą normalnie żyć", w kontekście przymusowych żydowskich pracowników - jest cokolwiek nie na miejscu. Dywersja była, chyba jednak poldas niezbyt szczegółowo zajmował się tym tematem: "poznawczo". Nieco innego zdania są autorzy pracy pod tytułem: "Krośnieńskie kopalnictwo naftowe" (Krosno 2005), czy korzystał z tej książki poldas przy swym poznawczym badaniu tej kwestii? Nieco innego zdania jest też autor pracy pt. "Polski przemysł naftowy pod niemiecką okupacją w latach 1939-1945" (Lublin 2001). "Często pogłębiano istniejące dotąd odwierty wbrew zasadom racjonalnej eksploatacji. Pracom tym towarzyszył wzmożony przymus pracy oraz ciągły nadzór wojskowy i policyjny. Przeciw tym działaniom, pracownicy kopalń prowadzili akcję ,,cichego sabotażu”, która zakłócała funkcjonowanie przedsiębiorstw. Jej efektem były ,,przypadkowe” awarie sprzętu, a także wypadki wstrzymujące produkcję. Prace wiertnicze starano się prowadzić w miejscach, gdzie nie było ropy, omijając faktyczne pokłady. Działania te, Niemcy pilnie śledzili, przez co wielu ludzi przepłaciło wojenny sabotaż własnym życiem i zsyłką do obozów śmierci". /K. Ruszaj "Gorlicki przemysł naftowy - od powstania do współczesności", s. 64; praca dyplomowa dostępna m.in. na stronie: www.muzeum.gorlice.pl/ Niezbyt jestem przekonany, czy dane z 1937 r. z czasów II RP są odpowiednie dla oceny wydobycia BeskidenErdöl-Gewinnungs-Aktiengesellschaft in Jasło czy Karpathen Öil A.G., ale jeśli dobrze zrozumiałem myśl poldasa, to faktycznie Niemcy niewiele mogli uzyskać z tych złóż. Rainer Karlsch podaje, że firma Karpathen: "Die Rohölförderung variierte während der deutschen Besatzungszeit in Galizien in der Zeit von 1939 bis 1944 zwischen 274.174 t (1944) und 475.320 t (1940)". /za niemiecką Wiki, hasło: Karpathen Öl AG/

A możemy poznać szczegóły tej nastoletniej działalności w szeregach PPS?

A może warto coś przeczytać zanim zacznie się robić tego typu uwagi? "Spośród licznych ochotników wybrano zespół ludzi, którzy mieli wyjechać do Francji. Koszta podróży miały być pokryte z zebranego funduszu. Skład ilościowy grupy ochotników zapewniał w miarę dyskretny wyjazd z terytorium Mandżukuo. Wśród wyselekcjonowanej grupy znaleźli się następujący ochotnicy: Henryk Bujnowicz, Romuald Drabiński, Borys Dąbrowski, Stanisław Dróżdż, Władysław Karnacewicz, Walenty Kuczyński, Antoni Kajdewicz, Stanisław Lejman, Piotr Leśniewski, Wincenty Tomaszewski, Andrzej Zalewski, Jan Zanoziński, Olgierd Żydowicz. Od 1 do 5 maja ochotnicy małymi grupkami wyjeżdżali z Harbinu pociągiem do Dajrenu, skąd statkami japońskimi udawali się do Szanghaju. Na pytania Japończyków o cel podróży odpowiadano, że jadą w poszukiwaniu pracy lub na studia. Po przybyciu do Szanghaju 8 maja 1940 roku grupa ochotników zaokrętowała się na francuski statek m/s Felix Roussel udający się do Marsylii". /A. Kosińska "Udział Polonii Harbińskiej w drugiej wojnie światowej", w: "Chiny w oczach Polaków" pod red. J. Włodarskiego, K. Zeidlera, M. Burdelskiego, Gdańsk 2010, s. 120/ Jak widać Andreas niezbyt zna szczegóły ze stosunków Japonii do Polaków, warto może zatem poczytać komu Japończycy wydawali wizy tranzytowe, może warto poczytać o takich osobach jak Chiune Sugihara? A jak się Andreas zainteresuje szczegółami to odkryje skąd przybył szef sztabu 1 Dywizji Pancernej gen. Maczka, podpowiem... z Japonii.

A konkretnie: co robił?

Czyli nie wyróżniały się i długością i ciężarem, jakiś pomysł: skąd te utyskiwania?

Podał, tylko gdzie w nim znajdziemy sugestię o: 1. powstaniu 2. powstaniu narodowym? A jaką teorię spiskową tutaj widzi euklides?

Nie wiem o jakim warsztacie mowa, ale ja mogę przypomnieć jsapieha - jak to sam błądził i kłamał.

Czyli poznania nieprawdziwych faktów nie poznamy. Ot, taki jpsapiehy - rzetelność.

To proszę go podać.

A ja się nie zajmowałem, zatem możemy poznać źródło wiedzy, iż przed 1939 i później było to: "pół miliona ton ropy"... na jaki "czasoprzekrój"?

A jaką długość i wagę miały bronie wówczas używane w kawalerii?

Rozmawiamy o faktach czy o opiniach? Ja pamiętam, że jpsapieha uważa iż jest znawcą epoki i wykazał się absolutną niewiedzą co do podstaw ustrojowych RON. Może nam podać jpsapieha gdzie w inkryminowanym artykule podane są nieprawdziwe fakty?