secesjonista

Żadne herkulesowe - pytam o podstawy stwierdzeń z pierwszego wpisu w temacie i wciąż nie uzyskuję odpowiedzi. Jakie przykłady i w jakim języku? Czeskim czy staroczeskim? Ze staroczeskiego - zero przykładów z cytowaniem. A ja się pytam, skoro taka: "masa zdrobnień" to skąd problem z ich zaprezentowaniem? "Kaplice" - to z jakiego fragmentu staroczeskiego tekstu?

Czyli - nic na potwierdzenie wcześniejszych wywodów. Ale dla pewności prosiłbym by zacytować ów wpis z Borysia... jak rozumiem podaje, że jest to zdrobnienie?

Nie wiem o które pytanie chodzi, jedno tyczyło się: dlaczego są fizycy skoro nie ma matematyków, co jest nieco absurdalne, bo niby czemu forumowicze mogą wskazać reprezentantów jednej nauki z powodu braku reprezentantów - innej. Drugie pytanie, jest nieco retorycznie i w zasadzie zadał je sam sobie kszyrztoff. I nie bardzo wiem: czemu. Gdyby kszyrztoff rzetelnie przeczytał cały wątek, a nie ograniczył się jedynie do ostatnich wpisów - nie musiałby zadawać ostatniego pytania. A to proszę wskazać tych wymienionych fizyków.

To chyba nieco tu pomylono języki, w języku czeskim nie ma "księżyca". Zadam proste dwa pytania: kiedy w języku staroczeskim; bo tylko o takim tu możemy dywagować; występowała forma: " knezic" jako zdrobnienie i od czego to było zdrobnienie? A skoro tego typu końcówki jako zdrobnienia miały być częste to jakie jeszcze formy możemy poznać z tego języka? Tylko tak z przykładami z dawnej literatury, bo na razie to panowie dyskutują, dyskutują... ale jakoś tak "na sucho". Tak po pięć przykładów, jeśli to nie będzie problemem?

Nie wiem jaki niedouk - ale nikt nie napisał, przynajmniej tutaj - o dzienniku. A dziękujemy za ocenę, któż by się równał w tej funkcji z euklidesem. Atoli euklides napisał nam tu nieprawdę, w tejże agendzie nie znajdowały się li tylko informacje o wynikach polowań. Gdzieżby mi się równać z takim koryfeuszem nauk historycznych jak euklides, ale zadam proste pytanie, czy wedle jego cennej opinii informacje w tej samej agendzie np. o: przyjeździe cesarza czy o nabożeństwie żałobnym za ojca - mieszczą się w zakresie: "wyników polowania"?

Na moje oko to księżyc nie jest zdrobnieniem, wiele tu padło terminów z zakresu językoznawstwa, z zakresu onomastyki, ale jak zadać konkretniejsze pytania to nie bardzo wiadomo na czym dyskutanci tak na prawdę budują swe spostrzeżenia i hipotezy.

A jak umiejscowić w ówczesnej mozaice politycznej, formację Józefa Kowala Lipskiego, o nazwie: Radykalny Ruch Uzdrowienia (od 1937 r. jako: Narodowo Radykalny Ruch Uzdrowienia)? Dla mnie - faszystowska, co oczywiście nie przeszkadzało by jej lider głosił walkę z hitlerowskim i włosko-faszystowskim neopoganizmem., czy zdecydowanie przeciwstawiał się nienawiści rasowej.

O faszystowskich (a czasem i o "faszystowskich") powszechnie znanych organizacjach politycznych II RP trochę już było na forum. W skrajnej ocenie sanacja była czasem rządów faszystowskich, w bardziej oględnej, tego typu ideologię przypisywano organizacjom typu ONR "Falanga". Tu jednak chciałbym się zająć mniej znanymi i legalnymi organizacjami, które wprost, poprzez swą nazwę i manifesty, odwoływały się do faszyzmu. Najaktywniejszy okres kiedy próbowano je utworzyć to połowa lat dwudziestych. Najsilniejsze ośrodki to: stolica i Wielkopolska (Poznań i Wolsztyn). Bodajże pierwszym pismem był warszawski "Faszysta Polski" (nr 1. wyszedł w kwietniu 1926 r.), wokół którego skupili się: Roman T. Boguta-Starzyński, Edward G. Piotrowski, Wiktor Szczawiński czy Wacław Giżycki. Z czasem pojawiały się kolejne tytuły, różnych organizacji, jak: "Faszysta Polski" (Warszawa; od 13 maj 1926 r.), który potem wydawany był jako "Tygodnik Faszystów", "Hejnał Faszystów" (Wolsztyn; od 17 czerwca 1926 r.), "Faszysta Wielkopolski" (Poznań; od czerwca 1926 r.), "Płomienie Odrodzenia. Dzwon Faszystów Polskich" (Poznań; od 1 sierpnia 1926 r.), "Głos Faszystów" (Poznań; od września 1927 r.). Przez pewien czas tygodnik Obozu Monarchistów Polskich - "Pro Patria" nosił podtytuł: "Organ inteligencji monarchistycznej i faszystowskiej". Spośród tego typu organizacji wspomnieć można: Stronnictwo Faszystów Polskich (powstałe w Warszawie), Organizacja Faszystów Polskich (powst. w Wolsztynie), Związek Faszystów Polskich w Poznaniu, Związek Faszystów Polskich (Poznań), który przez rok występował jako Związek Lechitów-Faszystów Rzeczypospolitej Polskiej. Czy prowadzono próby scalenia tego typu organizacji? Czym różniły się ich programy i manifesty? Jakie jeszcze wychodziły wówczas pisma? Co, prócz pism, wydawały takie firmy jak np. poznańska Spółdzielnia Wydawnicza "Potęga"?

Mhm... a jak wyglądał ów znaczek? Podsumowaniem Ludwika XVI jako władcy i polityka jest jego wielce o nim mówiąca notatka z dnia "zdobycia" Bastylii: "rien".

A kiedy odnotowane i gdzie, i co znaczył ów termin? I co wreszcie znaczył ów: "luh"?

Co do : "skąd", to ja mam inne pytanie: skąd takie pytanie? Istnieje zasada zabraniająca wymieniania fizyków z powodu tego, iż nie wymieniono matematyków?? Atoli jak kszyrztoff tak się ich domaga, to: Bernhard Riemaann i Georg Cantor. A jest kszyrztoff pewien, że: "pie..."?

We wcześniejszej wypowiedzi nie ma nic o więźniach politycznych skazanych za działalność na rzecz Niemiec. A przepisy II RP o zabezpieczeniu więźniów politycznych i inwalidów wojennych siłą rzeczy raczej nie obejmowały skutków wydarzeń, które miały dopiero nastąpić (przynajmniej - przepisy szczegółowe). A więźniowie polityczni to tacy jacy kwalifikowali się np. do członkostwa w Stowarzyszeniu Więźniów Politycznych, jakie zostało zatwierdzone przez Ministra Spraw Wewnętrznych w dniu 23 kwietnia 1926 roku.

Akt Supremacji to rok 1534, zmiana konfesji przez Kalwina miała mieć miejsce pomiędzy 1532 a 1534 rokiem. Tymczasem termin: "ewangelicki" używany był już wcześniej, zgodnie zresztą ze średniowieczną tradycją. A powszechniejszym się stał w związku z wydarzeniami sejmu Spirskiego z 1529 r., kiedy to względem oponentów (książąt niemieckich i wysłanników miast ewangelickich) użyto terminu: "protestanci", który oczywiście nie odpowiadał zwolennikom nowej konfesji.

Różnił się, nie przesadzajmy, to że były podobne czy że w języku polskim odnajdujemy wiele zapożyczeń, nie może prowadzić do wniosku by można było objaśnić formy staroczeskie przykładami z polszczyzny. To tak dla rozjaśnienia mych wątpliwości możemy poznać przykłady w języku staroczeskim używania takich końcówek przy zdrobnieniach? Bo na razie to takie nieco gołosłowne dywagacje.

A ambron napisał powyżej o języku polskim czy staroczeskim - bo nieco się pogubiłem?

Dodać można: J. Sojka "Spór z humanizmem o wolność woli – Marcin Luter a Erazm z Rotterdamu", "Zwiastun" r. 2012, nr 24.

Problem z technologiami czy produktami typu: "dual use" polegał na tym, że mogły być użyte w różny sposób i w różnych dziedzinach. Bo czy sprzedaż obrabiarek może wzmocnić potencjał militarny wrogiego bloku? Jak najbardziej... "An infamous example that even involved CoCom member countries is the so-called Toshiba-Kongsberg case. In 1983/4, the Soviet Union managed to acquire several high-precision milling machines from Japan's Toshiba Machine Company. Kongsberg Vaapenfabrikk from Norway supplied the critical numerical controls for the Toshiba machines and developed sophisticated software. These machines were used by the Soviets to manufacture advanced, low-noise naval propellers. The deployment of these propellers substantially decreased the ability of the United States to detect and track Soviet submarines and surface combatants. Although, as a reaction, both countries, Japan and Norway, tightened their export controls regulations, other channels of illegal trade and trade diversion remained. Inner-German trade and divided Berlin have already been mentioned". /H.-D. Jacobsen "CoCom – The 'Coordinating Committee on Multilateral Export Controls'“, Hamburg 2009, s. 14-15/

Ja też. Ale jak rozumiem jancet jeszcze nie zakazuje mi wyrażenia własnych przypuszczeń? Proponuję zwrócić uwagę na słowo: "raczej". Nie zauważyłem takiego kwestionowania. Ponieważ temat tyczy się raczej drugiej połowy XIX wieku, ja nie zadaję jancetowi pytania co mają dane z zakresu rozpoczynającego się rokiem 1831 względem "doby powstania styczniowego". Z Galicją jest ten problem, że pierwsze szersze dane statystyczne z rolnictwa to końcówka lat osiemdziesiątych, a pierwsze spisy powszechne zwierząt to styczeń 1901 r. i czerwiec 1902 roku.

Opas w Królestwie nie trwał bardzo długo li tylko z racji tego, iż traktowano ją jako poboczną (odnoszę te uwagi do całości hodowli trzody, a nie tylko w gospodarstwach chłopskich), ale również wynikała z preferencji rynku konsumenckiego. Dwa główne kierunki sprzedaży: miasta polskie i Niemcy preferowały świnie starsze niż 1-2 lata. Polskie miasta szczególnie upodobały sobie tzw. sztuki średnie, czyli o wadze ok. 150-175 kg, w Niemczech popularnością cieszył się też opas późny o wadze ok. 200-300 kg. W kierunkach handlu Królestwa wyróżniała się Łódź, która chętnie kupowała tzw. podświnki w wieku ok. 3-5 miesięcy. Na kilka lat przed wybuchem wojny, na skutek zmian w międzynarodowym handlu wieprzowiną, otworzyła się dla Królestwa możliwość sprzedaży tzw. podświnek w wieku ok. 6 miesięcy na bekon do Anglii (gdzie rywalizowaliśmy z droższą duńską wieprzowiną). /za: "Stosunki rolnicze Królestwa Kongresowego..."/ W Galicji (w końcówce XIX w.) było nieco inaczej jeśli chodzi o handel wieprzowiną. Galicyjscy hodowcy nie byli w stanie konkurować z węgierską hodowlą wyspecjalizowaną w produkcji sadła i słoniny, stąd dominowała hodowla mięsna, a eksport: "do krajów zachodnio-austryackich (Wiedeń, Praga) [to głównie] drobne młode świnie, których waga rzadko przekracza 100 kg. na mięso, szynki i inne wyroby". /F. Bujak "Galicyja", T. 1 "Kraj, ludność, społeczeństwo, rolnictwo", Warszawa 1908, s. 334325/ W Galicji trzoda chlewna nie była najpopularniejszą pośród gospodarzy mających najmniejsze gospodarstwa, w 1902 r. procent gospodarstw hodujących świnie wyglądał następująco: do 0,5 ha - 28% 0,5-1 ha - 34,4% 1-2 ha - 43,4% 2-5 ha - 56,8% 5-10 ha - 67,7% 10-20 ha - 72,6% 20-50 ha - 64,0% 50-100 ha - 50,0% wyżej 100 ha - 41,0% /tamże , s. 322/

Myślę, że sześć stron dyskursu nad trochę ponad czterominutowym filmikiem pozwolił wszystkim dogłębnie wyrazić swą opinię co do jego zawartości jak i wyrazić swe odczucia. A że dyskusja schodzi na jałową pyskówkę ideologiczno-polityczną temat na razie - zamykam. secesjonista

Temat brzmi: "Eksport broni made in NATO...", nie wiem jak w źródłach euklidesa, ale w moich jest informacja, że Austria nie była i wciąż nie jest członkiem NATO.

Powiązać - to nie znaczy wskazać, że coś jest zdrobnieniem. Atoli chyba jakieś hasło słownikowe w języku czeskim posiadają, bo wygląda to trochę jak konfabulacja. Co w staroczeskim znaczyło słowo: "luh" i od kiedy mamy w słowie : "lužica" końcówkę "-a"?

Termin "domowej roboty" odnosi się raczej do prymitywizmu tego narzędzia i że nie był on wytworem przemysłowym. Zatem niekoniecznie była to właśnie socha. "Przedmiotem rozważań autorów stały się orka i jej narzędzia. Warto podkreślić, iż na wsi galicyjskiej rzadko orano pługiem odpowiednio spulchniającym glebę. Benedykt Wygoda w swoim Studium społeczno-gospodarczym wyjaśniał, iż tzw. pług galicyjski najczęściej jest 'zlepkiem kawałków blachy żelaznej, skleconym przez samouka kowala, który nie zdaje sobie zgoła sprawy z dokładności narzędzia. Toteż orka wykonana takim pługiem jest tylko pokrajaniem ziemi na paski i grudy'". /J. Wnęk "Popularyzacja wiedzy rolniczej w Galicji", "Galicja. Studia i Materiały", nr 1, 2015, s. 70; cyt. za: B. Wygoda "Uprawa roli. Studium społeczno-gospodarcze", Lwów 1916, s. 46/ Wspomnianych "Nowin..." nie znam, kto je wydawał i gdzie?

A możemy poznać autora tej definicji iż: " lužica" to zdrobnienie od: "luh" i kiedy po raz pierwszy zostało poświadczone?

Tylko co to ma do dywagacji o bardzo dawnych początkach pewnych nazw? Nie można brać czegoś ze współczesnych języków i dawać to jako dowód z czasów przedpiastowskich., bez wywiedzenia całej ścieżki zmian w przeszłości. Tak z ciekawości: jak wygląda to zdrobnienie w języku czeskim i jak wygląda zgrubienie, bo litery "Ł" to nie używają.