Explore

No prosze, to już nawet kobiety się lubują w torturach... A tak troszkę odbiegając od tematu: Slyszeliście, że Tyberiusz był tak przejęty częstymi wyrokami śmierci i torturami jakie stosował, że kiedyś przez przypadek kazał wziąć na tortury osobe którą wcześniej gorąco zapraszał do Rzymu nawet się z nią wcześniej nie spotykając. Kiedy dowiedzial się co zrobił kazał natychmiast zamordować przybysza, aby sprawa nie wyszła na jaw, ciekawe...

Nie jestem pewien ale jeśli masz na myśli sąd skorupkowy (ostrakon) to był to też pomysł Klejstenesa... Z tego co mi wiadomo pierwsze 2 grupy ubiegały sie o urzędy, trzecią grupę do sprawowania urzędów dopuścił Perykles...

Wg. Swetoniusza Tyrydates, ale uznaje. Rok 66 wg. mnie, ale tak czy inaczej odpowiedź prawidłowa, twoja kolej...

Zdecydowanie Rzym- za rozwój greckiego pomysłu na kulturę i sztukę, oraz podbicie połowy Europy i nie tylko...

Oktawian August (zasługi już wymienione) i Marek Aureliusz- cenie go za utrzymanie limesu na Renie i Dunaju

Masz rację miałem może bardziej na myśli: Dobre rozpoczęcie dyskusji... :mrgreen:

Tak też wnioskowałem, ale zastanawiam się jak daleko może posunąć sie ludzka ambicja...

moje dość podobne: 966r.- tłumaczyć nikomu nie trzeba 1374r.- przywilej w Koszycach- rozpoczął falę przywilejów dla szlachty 1918r.- jak wszyscy wiedzą odzyskanie niepodległości (Ale w sumie jeśli chodzi o datę dzienną to nie wszyscy sobie radzą. Niedawno przeprowadzony sondaż mowił że niektórzy 17 września wiążą z odzyskaniem niepodleglości)

Siła legionu tkwiła nie tylko w ich dobrym uzbrojeniu i wyszkoleniu, ale także trzyrzędowego systemu podziału żołnierzy (hastati, principes i triarii). Sławne jest już powiedzenie mowiące, że: "sprawa doszła do trzeciego rzędu". Falanga była zbyt stabilna, a pomysł z ochroną towarzysza uważam za lekko chybiony, gdyż uniemożliwia on właściwie manewrowanie oddziałem. Legion okazał się być świetnym pomysłem i zdawał egzamin przez bardzo długi czas...

Ok, to może ja. Prosze o podanie nazwiska króla Partów i Armenii, który w 66r. złożył uroczysty hołd Neronowi uznając się za lennika cesarstwa.

Moja pierwsza reakcja po przeczytaniu pytania :shock:. Nawet google nie dają rady :mrgreen: No cóż, musimy się przyznać, że dotarłeś do materiałów o których nie mieliśmy pojęcia :oops: Czas się zlitować Mecenas-ie... :?

Dla mnie Sokrates- bardzo mnie udarzyło jego "wiem ze nic nie wiem" i złamanie relatywizmu sofistów...

Uważam, że za czasów śmierci Cezara żywa była pamięć chylącej się ku upadkowi republiki. Cezar był więc symbolem dla ludzi którzy cieszyli się z jej upadku, a wrogiem dla ludzi przywiązanych do starego ustroju. Zabójcy nie mieli planów na "odnowę" Rzymu, a to jak oceniono ich czyn pokazuje dobrze reakcja ludności rzymskiej po zamordowaniu dyktatora- wypędzenie zamachowców, a ostatecznie bitwa pod Filippi...

Rzym to przede wszystkim dobrze skonstruowana maszynka wojenna. Ich innowacyjność i pomyslowość pozwoliły im odnieść sukces w podboju Europy. Na ich nieszczęście z czasem barbarzyńcy też zaczęli się uczyć od swoich wrogow doganiając Rzymian...

Dobre podsumowanie. Dodam, że w razie dezercji całego oddziału często stosowano karę polegającą na zabiciu co dziesiątego legionisty jeśli nie wiadomo bylo kto zawinił. Warto jednak zaznaczyć, że nie tylko rozbudowany system kar i surowa dyscyplina trzymały żołnierza w ryzach, w Rzymie istniała też pokaźna paleta nagród udzielanych m.in. za męstwo i poświęcenie na polu walki.

Z tego co czytam wszystkie przyczyny niemożliwości ocalenia Rzymu zostały już podane. Dodam tylko, że na przekroju dziejów wszystkie mocarstwa upadały. Rzym był na tyle wyjątkowy, że jego pełna dominacja w tej części świata trwała ok. 500 lat.

Nie chodzi tu o cesarza jaki chciał przywrócić republikę, ale o sytuację jaka powstała po zamordowaniu Kaliguli. Tak jak Cosiek uważam, że nie było możliwości powrotu do ustroju republikańśkiego. Był on nieskuteczny i faworyzował jedynie warstwę nobilów i w części ekwitow. Myśle, że pozostanie przy tym ustroju doprowadziłoby do szybkiego upadku Rzymu...

Uważam ze autor tematu popełnia bląd mówiąc, że wojna Cezara z Pompejuszem podzieliła spoleczeństwo na dwa obozy. Popularzy i optymaci uformowali się przed I wojną domową Mariusz vs. Sulla. Wojna Cezara z Pompejuszem nie było wojną o to czy republika ma pozostać ustrojem państwowym, ale wojną o jednowładztwo w Rzymie. Oczywiście kibicuje temu pierwszemu :mrgreen:

Dla mnie największym blędem było pozwolenie w IV wieku na osiedlanie się barbarzyńców w granicach Imperium (m.in. Tracji), co potem doprowadziło do kolejnego wielkiego błędu - bitwy pod Adrianopolem. Dlaczego cesarz Walens nie poczekał na posiłki ze strony Gracjana?

Dominat to ewolucja pryncypatu, a pryncypat to jakby ustrój przejsciowy między republiką a dominatem. Przecież pryncypat zachowuje pozory republiki tylko po to by nie wywoływać buntów społeczności rzymskiej, która jak wiadomo nie za bardzo lubiła królów. Pamiętajmy też ze dominat to nie tylko absolutna władza dla cesarza, ale też wprowadzenie tetrarchii (2 augustów - 2 cezarów) co było raczej dobrym posunięciem ze względu na rozleglość terytorium państwa rzymskiego.