Tomasz N

Powyższy schemat to efekt pracy Komisji Historycznej Sztabu Głównego w Londynie, opublikowany w "Polskich Siłach Zbrojnych" (PSZ). Ale istniał też inny opis, w wydanej w 1949 r, w Brukseli "Armii Kraków" W. Steblika, opierający się na relacji d-cy 6 DP gen. Monda, według którego czołgi do Jankowic przepuścił sąsiad przez lasy pszczyńskie: Obraz ten nie utrzymał się do końca i w kolejnym krajowym wydaniu w latach 70-tych Steblik zamieścił taki przypis: Ale już w mapie nie poprawił i tam jak byk mamy natarcie dwuskrzydłowe i czołgi obchodzące Pszczynę od północy przez las:

No Gregu wykrakałeś

A niejaki Laffitte podobno bronił Nowego Orleanu.

By dokładniej wyjaśnić sytuację taktyczną związaną z mostami pozwoliłem sobie nanieść na mapę 1 : 25 000 mosty "dla czołgów na Pszczynce. Na czerwono naniosłem te z mapy z 1934 r., na zielono ten na obwodnicy (obwodnicę wrysowałem ołówkiem). Jak widać były trzy mosty: dwa drogowe i jeden kolejowy w obrębie miasta, dostępne jedynie przez zwartą zabudowę. Na wschód od torów kolejowych z zabudowy były tylko "smrody", czyli gazownia miejska i rzeźnia. Dalej były już tereny rolne. Kolejny most na Pszczynce na wschód był dopiero 4 km na wschód od miasta na Jankowickiej Grobli. Czyli atakując od południa można było przejechać na północną stronę Pszczynki zdobywając miasto ( i któryś z 3 mostów) lub kasując całą obronę w Ćwiklicach, by uchwycić ten czwarty. Jak widać ten piąty most z pięknie wyprowadzoną nań biegnącą polami asfaltową drogą z południa na północ zasadniczo zmieniał sytuację taktyczną pola bitwy. Nie trzeba zdobywać miasta, ni rozbijać całą broniącą dywizję. ==================================================================================== Ale postawmy się w sytuacji członka komisji historycznej, opracowującej przebieg działań bojowych. Wiem, że: 1 - Atak czołgów nastąpił od południa Pszczyny. 2 - Około południa została zniszczona artyleria w Jankowicach (na północ od Pszczynki). 3 - Miasto Pszczyna do wieczora nie zostało zajęte. 4 - Z poziomu wyższych dowództw dysponuję informacją niezależną od uczestników, że około 14.00 2 września lotnik zauważył dużą kolumnę zmotoryzowaną jadącą drogą z Pszczyny do Bierunia. Drogą znajdującą się na północ od Pszczynki. 5 - dopiero później npl kontynuował natarcie na zachód w kierunku Góry, osiągając mosty na Wiśle wieczorem. Dysponując taką mapą: wyjdzie mi niewątpliwie taki schemat:

Ale ja nie pisałem o przydziałach, ale odpowiadałem ściśle na pytanie... A ja się jedynie odniosłem do fikcyjności "praktycznych wymogów w zakresie sprawności fizycznej" w woju.

- ...wynikały z tego, że przecież inne były zadania i praktyczne wymogi (teoretyczne były dość podobne, ze stosunkowo niewielkimi różnicami - ale papier przyjmie wszystko) z zakresu sprawności fizycznej żołnierza w pododdziale zmechanizowanym, a inne np. służącego na stacji radarowej czy planszecisty na SD WOPK. Eee tam. Przy przydziałach nikt na to nie zwracał uwagi. Mój szef baterii na naradach zawsze zgłaszał zapytanie jak to się dzieje, że do baterii radiotechnicznej dają osiłków, że ciężko w stacji obok niego się przecisnąć, a do startówki kurduplów, że trzeba było dawać im stołeczek by sięgnęli korby. Ot dodatkowy test dla kadry jak sobie z tym poradzi.

Żadne wspomnienia nie odnotowują tego mostu, a powinny. Jedyne wspomnienia które odnotowują "coś" na wschód od Pszczyny, to wspomnienia por. Honca ze sztabu 6 DP, który wspomina o grobli na wschód od Pszczyny,usypanej przez naszych saperów, po której miały przejechać niemieckie czołgi (jest też wersja że podał to dowódca saperów 6 DP mjr Władyka). Ten świeży nasyp obwodnicy mógł wyglądać jak grobla, jednakże jak wiemy z dokumentów na pewno nie usypali go nasi saperzy. Saperzy w ramach przygotowań wykonywali groble na sąsiedniej Gostynce. W okolicach Pszczyny nie wykonali żadnej grobli na samej Pszczynce, a jedynie dwie małe na niewielkich jej dopływach, by zalać przedpole pozycji obronnej, położonej na zachód od miasta. Na samej Pszczynce taka grobla musiałaby mieć z kilkaset metrów długości (szerokość prakoryta), stąd przekraczała możliwości wykonawcze wojska. Poza tym musiałby po niej zostać jakiś ślad w terenie, a nic takiego się nie zachowało na wschód od miasta.

Może coś o naniesieniu obwodnicy na mapę. Można napisać że była i nie była. Bo wigówkę 1 : 100 000 (post nr 29), 1 : 300 000 sporządzono dla terenu Pszczyny w 1934 r., więc trudno żeby na niej była. Ale aktualizacje robiono co 5 lat, więc kolejna przypadałaby na 1939 r. Ale czy zdążono wydać, nie wiem. Jednakże z oleatu por. Toboły (post nr 27) widać, że walczący pod Pszczyną mieli mapy z naniesioną obwodnicą, tylko pytanie jak, wdrukowaną czy wrysowaną ręcznie. Raczej to ostatnie, bo Niemcy przejęli zasób WIG, a na ich 100-tysiączce z 1941 r. jej nie ma. Gdyby aktualna plansza "Bielsko" z 1939 r. była w zasobie, niewątpliwie by swoją poprawili. Czyli zasadniczo można przyjąć że w 1939 r. były dwa rodzaje map, większość nieaktualnych i nieliczne aktualizowane na potrzeby walczących na danym odcinku. Jest to istotne bo akta bojowe niszczono przy kapitulacji, stąd te aktualizowane nie miały prawa przetrwać, choć jak widać jedna u por. Toboły się zachowała. Ale to wyjątek. Powojenne komisje historyczne analizowały bitwę na nieaktualnych mapach.

Furiuszu, sam piszesz o gwieździe, która chciała Mercedesem wjechać do podziemi w centrum Warszawy. Trzeci raz złapana po pijaku za kółkiem: http://natemat.pl/85...ic-z-glow-auto- Mnie tam najbardziej interesuje ten instruktor Krav magi na końcu

ad.1/ Operacyjne to za wysoki szczebel. Może w znaczeniu przedwojennym. Tu można mówić o pierwszorzędnym znaczeniu taktycznym. Znany z relacji plan bitwy pod Pszczyną zakładał złożenie się obrony (obrót) na linię Pszczynki, a potem, w przypadku jej sforsowania przez Niemców, na położoną bardziej na północ linię lasów pszczyńskich, z których nocą pozycja miała być odzyskiwana. Osią obrotu tego manewru było miasto Pszczyna z parkiem. Szybkie opanowanie tego mostu (i obwodnicy) odcinało oś manewru, niwecząc cały plan. ad.2/ Miałem to szczęście, że dotarłem do świadka (cywila) ostrzału mostu. Stąd piszę o tym w tym temacie. Bo: ad/3/ brak relacji wojskowych, stąd trudno ustalić jak miał być broniony. Ja osobiście jestem przekonany, ale tylko tak na 50%, że przygotowany do wysadzenia był, ale został opanowany przez dywersantów. Ale nie zdziwiłoby mnie gdyby nie był. Nienależyte przygotowanie go do obrony, zniszczenia, tłumaczyłoby to, o czym będę pisał później.

Clou tkwi chyba w tym, że jeżdżenie po pijaku wcale nie jest domeną meneli, a w znacznej mierze elit przekonanych o swej bezkarności.

No cóż czas wrócić do mego monologu. Wpierw jednak dygresja, tycząca kolejnego "niedomówienia" spod Pszczyny. Tym razem mostu. Wybudowano go w 1937 r., stąd nie zdążył trafić na mapy (choć to nie jest takie pewne) w ramach budowy wschodniej obwodnicy Pszczyny. Nie zaistniał też w żadnej znanej publikacji tyczącej września przez ponad 60 lat od wojny. Obwodnicę tę, asfaltową, nazywano "asfaltem" albo "autostradą", stąd w powszechnym poglądzie wybudowali ją Niemcy w czasie wojny, Ale jej zaistnienie przed wojną jest porządnie udokumentowane. Zachowały się bowiem materiały odbiorowe nawierzchni, w której są niektóre plany z projektu: plan obwodnicy: uwaga odwrócony do południa strefa mostu (już prawidłowo zorientowana w kierunku północy): i samo sprawozdanie: Jak widać wspomina się w nim o tym moście. Mamy też dokument ustalający wykonawcę. Była nim znana przed wojną firma Fundament z Pszczyny. Jej dziełem jest m. in. ten wielki most kolejowy w Wiśle. Jest to poświadczenie ustanowienia kaucji gwarancyjnej za most: Ale jak to kogoś nie przekonuje, to jest też przepustka z 5 października 1938 r. dla pana Kępki na przejazd jeszcze nie otwartą drogą młockarnią: Czyli był przejezdny.

Może propozycja atrixa nadto jest radykalna - myślę tu o dożywotności, ale tego typu kary z powodzeniem stosowane są w USA, np. złodziej, który przez jakiś czas musi defilować po ulicy z kartonowym plakatem na szyi informującym o tym jakiego przewinienia się dopuścił. Mnie też chodzi tylko o tę dożywotność. Zero nadziei (podstawa resocjalizacji), tylko goły strach przed sankcją.

W PRL-u ? Przyzwoita, mimo ślepoty komisji lekarskich przyznających A komu popadnie. Wymuszał to dowódca i koledzy, dostający po uszach gdy oddział nie wykonał biegu (taka odpowiedzialność zbiorowa, zresztą całkiem słuszna).

Policja w wykrywaniu przestępstw drogowych zbytnio skuteczna nie jest i chyba to wiemy wszyscy... i tutaj jest pole do popisu. Tyle, że wymyślenie czegoś co faktycznie podnosi wykrywalność wymaga wysiłku, wymaga opracowania skuteczniejszych systemów, zwiększenia skuteczności Policji - czyli też jej odpowiedniego finansowania. Akurat w kwestii podwójnego gazu procedury sobie wypracowała. Stają na jakimś odcinku drogi, gdzie nie ma możliwości nawrócenia i robią przesiew wszystkich jadących alkomatem bezkontaktowym. Przedtem faktycznie bywało dziwnie. Mnie dla przykładu dość regularnie sprawdzano w poniedziałek rano, w drodze do pracy, z racji jazdy na rowerze. Chyba pokutował u nich pogląd, że jak ktoś na rowerze, to dlatego że zabalował i zostawił auto w domu.

Szkoda że nie ma Mariusza, on był biegły w interesujących Cię tematach. https://forum.historia.org.pl/topic/14564-zaangazowanie-europejskich-intelektualistow-i-ludzi-kultury-w-faszyzm/page__p__215296__hl__czandala__fromsearch__1#entry215296

Ale faszyzm proponujesz.

Wyszło coś takiego jak "Jak Goebbels przygotował wrzesień", gdzie są dzień po dniu jego wytyczne dla dziennikarzy jak mają pisać. A co do D'Annunzio poszukaj czegoś o jego "Quadriga imperiale"

A szukałeś może czegoś o Goebbelsie ?

Jak literatura piękna i faszyzm, to niewątpliwie D'Annunzio. Co do l.p. i komunizmu to w Polsce wyszło coś takiego jak "Liber lizusorum"

a co już namierzyłeś ?

Ciekawe. A ja myślałem, że wszystko co istotne rozgrywa się na styku Mistrz-uczeń, profesor-student. Może po prostu nie ma Mistrzów ?

Łuk ściagnęli ze wschodu, sławetna Brama Isztar. Nawet Wiki podaje że sklepienie Bramy Isztar konstrukcyjnie było z drewna cedrowego, czyli nie było sklepieniem.

Rzymski był tylko łuk, kopuła i cement. Nie wiem czyje były łaźnie-termy.

w identyfikacji istotne są jeszcze wymiary, np długość głowni, średnica otworu w jelcu i punce. Wstępnie to wygląda na austriacki wz 1870 lub 1873. Na głowni u nasady jelca powinny być punce.