Tomasz N

Tu strój pruskiego ułana nb. stacjonującego w Pszczynie:

Ułańskie czako ? Ułani pruscy mieli Tschapkę.

Chłopaki z nabrzeżnych jednostek OPK opowiadali, że chętni do kompletnego opalania się wchodzili na skraj zamkniętych terenów wojskowych, niespecjalnie przeganiani (może -ne) przez warty.

ciąg dalszy: Mnie najbardziej urzeka to wyrzucanie książek i to: Ale widziałem ich nienawiść, bo orientowali się, że nie wyrzucam tego Eichendorffa, o którym wspominał panu Bienek

Może coś o wysiedleniach z pierwszej ręki z najnowszego numeru kwartalnika "Fabryka Silesia": ]

Tylko miału węglowego nie było, więc przelicznik zużycia paliwa uwzględniający węgiel drzewny lub drewno trzeba by wyliczyć. Piec pomyślano dla warunków prymitywnych, i obsługi ręcznej więc nie powinien zbytnio odbiegać od średniowiecza. Może tylko ten komin, który zmniejsza zużycie paliwa. Nie wiem czy go wtedy stosowano.

Ciekawe. Czy PGR-y były kiedykolwiek miejscem pracy ?

A państwo skąd weźmie te pieniądze na inwestycje ? Poza tym czy tak nie robiło ?

Cóż mam powiedzieć. Niektórzy poza urzędowym i domowym rozróżniali jeszcze ten w kościele i literacki.

Teraz o piecach: Palić w nich można było i drewnem, ale zużycie opału było wtedy większe.

Zakupiłem ostatnio w antykwariacie taką książeczkę o polowym wyrobie cegły. Okazuje się, że i za Gierka było to opłacalne. Ale trochę ciekawych informacji z niej, tyczących spraw ogólnych oraz pieców polowych:

Skaner naprawiony, więc jak obiecałem:

Tu nie zgadzam się z Secesjonistą, że jedynym językiem urzędowym powinien być polski. Tam, gdzie mniejszość stanowi zwartą grupę, jej język jest rzeczywistym językiem codziennym – np. w Puńsku jest to oczywiste. W innych przypadkach – może być wskazane, aby uświadomić, że Polska nie lekceważy godności tych ludzi. Akurat zgadzam się z Secesjonistą. Na Śląsku odróżniano język domowy i urzędowy. I nikt na Śląsku nie zgodziłby się na sporządzenie dokumentu urzędowego w języku domowym. Kiedyś to był niemiecki, teraz polski. Gregu! Ja marudny ?

Na II Konkurs Dziennikarski im. Agnieszki Wojtali została przesłana praca Zdzisława Grygiera, który spisał wspomnienia Edmunda Lubeckiego, syna Pawła, na którego obejściu w Ćwiklicach stała 4 bateria. Całość dam później, jak zeskanuję, ale póki co jest tam przyczynek do losów żołnierzy tej baterii. Jak pisze "podwórze było zasłane zabitymi końmi", co się zgadza, ale nie wspomina się o choćby jednych zwłokach żołnierza. Jak się okazało ok. 40 żołnierzy schowało się w piwnicy domu Lubeckich, gdzie próbowało przeczekać do nocy. Ale Niemcy odkryli ich obecność, podpalili dom, by ich wykurzyć i wzięli ich do niewoli. Zatem teza Pabicha jakoby jacyś zginęli nie potwierdziła się (patrz post 9 i 10). Natomiast sensowne są ilości wyprowadzonych podawane przez Pabicha (17 + 10), bo powiększone o tych ok. 40 dają praktycznie całą obsadę stanowiska ogniowego i przodków (65). Zatem lepiej relację ogn. Rospądka spisał Steblik, bo on wyprowadził 49 żołnierzy, ale to musiała być zbieranina, a nie wyłącznie obsada 4 baterii.

Przy powyżej 2 % węgla nie musieli dodawać fosforu by się topiło. Ale co z tego dało się zrobić użytecznego ?

"Obecność w próbce eutektycznego składnika strukturalnego, jakim jest ledeburyt (...) jednoznacznie dowodzi, że metal przeszedł przez stan ciekły (...)." Autorzy spekulują, że zostały owe kęsiska żelaza (o wadze ponad 3 kg każde) importowane z terenów Indii. Kłopot w tym, że w Indiach opanowano produkcję stali płynnej, ale albo nadeutektoidalnej, bądź topliwej w niższych temperaturach ze względu na zawartość fosforu. Czy tam jest coś więcej o składzie ?

Taki bruk służył więc podczas takiego procesu jako twarde podłoże, co w sumie jest całkiem sensowne, bez tego spora część siły zużywana byłaby bez efektu bo podłoże odkształcałoby się i wytracało przez to energie uderzenia, poza tym przy bardziej wilgotnej pogodzie całość mogłaby być w ogóle nie do wykonania. Akurat nie tak bym to widział. Rozbijanie ciężkiego kloca na ziemi, czy to utwardzonej czy sypkiej przebiega podobnie, bo ciężki kloc przekazuje minimalną część energii młota na podłoże. Natomiast brukowanie istotne będzie raczej dla zmniejszenia strat wykuwanych z żużla kukiełek żelaza, które na bruku są do pozbierania, na podłożu sypkim część ich jako z cztery razy gęstsza od podłoża, zagłębi się w nim od drgań podczas rozkuwania kloca.

Ja bym tu nie przesadzał z tym standardowym podejściem do wyposażenia i siły baonu "Bielsko" (jak też i innych śląskich). To były wyjątkowe baony ON, na tle reszty, dobrze doposażone, a nawet uzupełniane z mobilizacji tajnej. A baon "Bielsko" miał w ramach Śląsko-cieszyńskiej półbrygady ON równoważyć bielskiej 21 DPG zabrany jeden pułk podhalańczyków, więc tym bardziej go to tyczy.

Ja bym użył raczej słowa "wstawki". Wkładka sugeruje całą flaszkę oblepioną gliną

Może z archiwum PPR ?

Tylko, że nie wiem co do tego mają Niemcy czy Czesi? Śląsk jest w końcu w Polsce... I o jaki projekt chodzi? Nie całkiem. Czesi też mają kawałek (co powinno być oczywiste dla Cieszynioka). Stąd me pytanie, czy chcesz go im znów próbować odbić ?

Polecam ten temat z forum dymarskiego o dziwerze skuwanym i obróbce współcześnie wytworzonego żelaza dymarkowego. Były tam też o galdiusach i mieczach ale zdjęcia już nie chodzą. Tu akurat póki co są, a na końcu ładny szlif dziwera: http://www.forum.korzenie.gimnazjum.com.pl/viewtopic.php?f=10&t=263

Czyżby Schlesische Morgenpost ?

Śląsk jest i będzie integralną częścią Polski. Jakie górnolotne deklaracje. Czyli ruszamy na Czechów ?

trudno jest zgiąć zwykły pręt zbrojeniowy, a co dopiero miecz wykonany ze stali o wytrzymałości 2,5 GPa Zwykły pręt zbrojeniowy ma z 11-13 razy mniejszą wytrzymałość i gnie się łatwo. Jakby nie patrzeć to stal zbrojeniowa gładka, a na takiej na końcach trzeba wyginać haki. 2,5 GPa to może w porywach mają struny sprężające. Ale mieczyk z zwykłego pręta, zahartowany, chciałby mieć każdy w tamtej epoce.