Tomasz N

Mnie się podoba.

No tak, ale na to nakłada się odległość. Dla T. K-K. w Londynie Lipsko i Ciepielów to jedno.

Najciekawsze jest to że okoliczności w których najprawdopodobniej został ranny por. Mazurkiewicz możemy znaleźć u Pabicha: Jak widać por. Tomaszewski twierdzi, że pluton artylerii p. 20 pp został rozbity 1 września i stracił jedno działo, a pozostałe włączono do jego plutonu. Por. Tomaszewski jest znany z tego że 2 września doznał tak silnego wstrząsu psychicznego, że musiał się leczyć, więc jego wiarygodność byłaby do podważenia. Również posiadana przeze mnie relacja jego podkomendnego sierż. Mleczki nic nie wspomina o przyłączeniu trzeciego działa do plutonu 16 pp. 3 września pluton już bez por. Tomaszewskiego zameldował się pod Wadowicami w składzie 2 działa, jeden jaszcz. Ale zachowała się relacja F. Makucha z 16 pp który brał udział w boju pod Ćwiklicami: Jak widać on schował się pod rozbitym działem, które stało na skraju lasu Brzezina na północ od szosy. W lesie stał tylko pluton artylerii 16 pp, którego dwa działa wyszły, czyli nie zostały zniszczone. Więc tam było trzecie działo, co potwierdza relację por. Tomaszewskiego. Pewnym wyjaśnieniem niewiedzy sierż. Mleczki może być to, że zgodnie z jego relacją z plutonu art. 16 pp ocaleli tylko żołnierze ze stanowiska ogniowego, żaden ze zwiadu i łączności, który wyszedł w pole z dowódcą, nie dołączył do plutonu po bitwie. Pluton art. 16 pp przybył do Ćwiklic rano, oddziały schodzące z przedpola (w tym pozostałość plut. art. 20 pp) były pod lasem Brzezina w nocy. Działon z 20 pp mógł zatem w momencie przybycia plutonu art. 16 pp już zajmować stanowisko. Pluton art 16 pp stał na pozycji wyjściowej II batalionu 16 pp, działo pod którym ukrył się F. Makuch stało dalej na północ, na pozycji III batalionu. Ich stanowiska ogniowe były zatem dość odległe. Jeżeli porucznik Tomaszewski nie kazał działonowi z 20 pp zająć wspólne stanowisko ogniowe ze swym plutonem, a jedynie dołączyć ich telefoniście (i zwiadowcom) do swego zwiadu, to ci na stanowisku ogniowym nie musieli nic wiedzieć o trzecim dziale pod jego dowództwem. No ale to też oznacza że pluton artylerii 20 pp został rozbity pod Pszczyną do końca, więc skąd ten Podlas i Biskupice ?

A może to ma związek z tym "horyzontem rosy" ? Podgrzanie powinno go zmieniać.

Jedynym procesem fizycznym mogącym doprowadzić do tego schłodzenia jest intensywne parowanie wody. Takowe zachodzi, gdy mamy do czynienia z wodą przegrzaną, która znajduje się z stanie równowagi termodynamicznej chwiejnej i jakiś czynnik zewnętrzny np wrzucenie ziarnka piasku powoduje lawinowe zagotowanie się takiej cieczy. Jeżeli wiemy, że w cyklu dzień - noc różnice temperatur na pustyni są duże, zaleganie za dnia w głębi piasku wilgoci w stanie przegrzanym jest całkiem możliwe. Intensywne jej parowanie musi wywołać jakiś impuls zewnętrzny, np gwałtowne przegrzanie. Kwarc jest przezroczysty, więc promieniowanie cieplne od tego ognia na górze może wnikać całkiem głęboko. Tylko pytanie dlaczego tego zjawiska nie wywołuje wcześniejsze przekopywanie ? Może to się odbywa po prostu w głębszych warstwach piasku ?

Historia niczyja chociaż pod opieką Kiedy nią się wzruszysz to usłyszysz rechot Kto by pomyślał, że to tak głęboko marksistowski tekst. Mnie te słowa kojarzą się z znanym cytatem z "Osiemnasty Brumaire'a Ludwika Bonaparte" : Hegel powiada gdzieś, że wszystkie historyczne fakty i postacie powtarzają się, rzec można, dwukrotnie. Zapomniał dodać: za pierwszym razem jako tragedia, za drugim jako farsa.

kto przedstawiał go do tych odznaczeń Ależ nie jest niemądre. Gen. Mieczysław Boruta Spiechowicz, ale wnioski przygotowała komisja medalowa, w której skład weszli oficerowie 20. pp. Z innych materiałów mogę wnioskować, że członkiem jej chyba był mjr Bałos z 20. pp (walczył do kapitulacji). Wniosek jest tylko jeden, przy 20. pp był pluton artylerii praktycznie do końca walk wrześniowych. Kłopot z ustaleniem losów plutonu artylerii 20. pp polega na tym, że artyleria w trakcie dalszych walk praktycznie była w dyspozycji wyższych dowództw, Na dodatek 20. pp po Pszczynie w odwrocie podzielił się na dwa odrębne oddziały związane z III i I batalionem bez jednolitego dowództwa na poziomie pułku.

No to może więcej szczegółów. Kłopot w tym, że fakt iż por. Mazurkiewicz zmarł od ran w Pszczynie długo był nieznany, a sam porucznik uchodził za walczącego do końca kampanii. Nawet dostał medale. To lista odznaczonych Krzyżem Walecznych z 20 pp: Jak widać por. Mazurkiewicz dostał go aż dwukrotnie za walki nad Dunajcem i w lasach Janowskich na ziemi lwowskiej, czyli daleko od Pszczyny.

Nie ma się co dziwić, że i obecne służby się tym zajmują. Różnica jest taka, że dzisiaj zostawiamy za sobą niewiarygodne ilości śladów. Telefony, karty, Internet. Z punktu widzenia wywiadów (różnych) byłoby grzechem nie skorzystać. Postęp technologiczny sprawia,że ich możliwości są coraz większe. Strach się wysiusiać pod krzaczek bo kto wie gdzie spogląda jakiś satelita. Tak panie i panowie prywatność powoli umiera. Jesteśmy jak na widelcu. A będzie jeszcze gorzej. Jak świat światem wszelkie służby będące na usługach władców po zebraniu informacji miały problem w ocenie ich prawdziwości. A im więcej zbierają, tym trudniej im znaleźć ziarna wśród plew. I tu się kryje ta odrobina prywatności, choć trzeba się zgodzić, że jest jej coraz mniej. Ale czy to ma tylko ujemne strony ? Poszukując krewnych kpt. Alfreda Mikee, który zginął pod Pszczyną, dotarłem do nich przez listę maturzystów ze Szczecina. Przy pełnej prywatności nie udałoby mi się to.

Słusznie Więc pełnym zdaniem. Nazwa kwarki pochodzi od słowa quarks z okrzyku "Three quarks for Muster Mark!" w "Finnegans Wake" Jamesa Joyce'a. Sam okrzyk jest z kolei okrzykiem "Trzy marki za świetny twaróg" z jakiegoś niemieckiego targowiska z przestawionymi dwoma słowami. Bo twaróg po niemiecku to Quark.

Kwarki ?

Myślę,że to jednak są różne poziomy sprawy. Bo czym innym jest zwarta baza danych która powstanie w wyniku ustawy śmieciowej, czym innym rozproszone dane umieszczane dobrowolnie w sieci. Bo te ostatnie trzeba zebrać w bazę jeżeli chce się ją wykorzystać do innych celów, a tu ma się gotową. Miałem taką przygodę z Vattenflallem przy aktualizacji umowy. Ja standardowo nie zgadzam się na "udostępnianie w celach przetwarzania" moich danych, stąd deklaruję to w podpisywanych umowach. Pani z biura w/w firmy wprowadziła do komputera dane zgodne z moim życzeniem, wydrukowała i dała mi do podpisu. Ponieważ standardowo też czytam co podpisuję, ku mojemu zaskoczeniu w wydruku była opcja "zgadzam się". Ochrzaniłem kobitę, ta wpisała jeszcze raz, wydrukowała i znowu to samo. I tak jeszcze raz. Patrzyłem jej przez ramię, więc zorientowałem się, że to okienko wyboru na monitorze jest dla ściemy, bo w programie jest tam twardo zadeklarowana opcja. Z tego wynika, że firmie były dane potrzebne do czegoś więcej. Ilu podpisało bo nie przeczytało ? A teraz może dostają głupie listy.

Co do tego etc. z pierwszego postu. Jak dla mnie największą korzyścią jest minimalizacja zużycia energii w stanie bezruchu, ale w gotowości (co wyklucza leżenie). Z wyjątkiem kręgowców wodnych, te lądowe muszą utrzymywać mięśnie przykręgosłupowe w jako takim napięciu w bezruchu. Przy kręgach praktycznie "w stosiku" zamiast "obok" (w bok) trzymające je w stałym położeniu mięśnie (głównie schab, polędwica i polędwiczka w rozumieniu pana H. Lectera) można znacznie zredukować, zmniejszając ich energochłonność.

Może nie pluton, ale Francuz w każdym centymetrze: https://www.google.pl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=2&ved=0CFoQFjAB&url=http%3A%2F%2Fmedia.headlines.pl%2Fpr%2F228242%2Fuciekinier-czyli-przygody-francuskiego-hrabiego-w-okupowanej-polsce&ei=0oKzUYeuOq2p7AbWtYHYDA&usg=AFQjCNEBVB8y0yfEVoy532MPlHj43erzRA&sig2=B3-YvDnkXRvhWFtOtNS7vQ

Nie bał się władzy. Ale wiedząc, że ktoś kto może jego historię podważyć nie żyje, mógł sobie pozwolić na bardziej chwalebną.

A budownictwo lądowe ? Też się pracuje łopatą ? Miejsce i środowisko pracy pozwala na dogłębne studia z w/w dziedzin.

Jak się wczytać w daty, to widać,że Kubicki milczał mniej więcej do 20 rocznicy Września, potem zrobił się rozmowny. Osobiście uważam, że był w Pszczynie na bardzo hucznych wtedy obchodach i zobaczył to: Jest to grób polskich żołnierzy zmarłych we wrześniu '39 w pszczyńskim szpitalu. Jak widać wśród nich por Antonii Mazurkiewicz. Jest to chyba jedyny ślad po plutonie artylerii 20 pp, który podczas działań wojennych nie wiadomo gdzie się rozpłynął.

A może z tym ojcostwem to chodzi w Wilhelma I ?

Sporo jest w wydanej w 1938 r. książce S. Ołpińskiego "Podnieśmy ją wzwyż".

Ale to nie są jedyne wątpliwości tyczące jego relacji. Steblik bowiem po otrzymaniu jej na piśmie podzielił się tą radosną wieścią ze swym współpracownikiem zbierającym mu relacje wśród weteranów 12 pp. czyli por. Adamem Dyrem z tegoż pułku, który nie znając treści relacji por. Kubickiego odpowiedział następującym listem: może mały wyciąg z niego: "Winę tu ponosi por. Kubicki, którego po spotkaniu w obozie prosiłem o złożenie na piśmie relacji – o działaniach we wrześniu art. 12 pp. – relacji takiej nie dał, (…) Również już po wojnie gdy spotkałem por. Kubickiego - chciałem z nim nawiązać rozmowę na temat działań plut. art. piech. 12 pp - dowiedziałem się tylko tyle, że pod Pszczyną wspólnie z plut. art., bodajże 16 pp tworzyli baterię, którą dowodził dca art. piech. 16 pp, a on był jego zastępcą." Jak widać por. Kubicki długo był mało rozmowny, potem tak kwieciście wszystko nadrobił. Ale jakoś nie widać w jego pisemnej relacji tej wspólnej baterii, w której był tylko oficerem ogniowym czyli zastępcą. Bo dowódcą połączonej baterii miał być dowódca drugiego plutonu, ale nie z 16 pp, bo jego nie było 1 września pod Pszczyną, tylko 20 pp. por. Antonii Mazurkiewicz.

Poza FB jest to w "Do Rzeczy".

jedynie sprawa Jelenia (co to "powiązał swoich fedlwebli i z czołgiem do Ruska") jest trochę naciągana ... owszem "na zachodzie" wcielano do PSZ byłych jeńców z WH, ale w ZSRR? Mam wątpliwości czy by go puścili - pewnie siedziałby w obozie jenieckim, choć może ze względu na okoliczności (przejście na stronę ACz wraz z czołgiem) w nieszczególnie ciężkich warunkach. Ale może ... wojna niosła różne niespodziewane sytuacje, może faktycznie po "przemaglowaniu", ktoś by go posłał nie do obozu jenieckiego z innymi jeńcami niemieckimi, a do "ścinania tajgi" wraz z innymi Polakami. Akurat jest to możliwe. Mój wujek z WH trafił do Kościuszkowców.

A wcale nie wymagam. Mamy jeszcze chyba najstarszą czyli "Najwyższy Czas"

No to sama radość, że ktoś pisze o czymś co czyta(ł). Jakoś mnie nikt nie poprawił, więc jeszcze raz co sądzicie o Młodych Wykształconych z Wielkich Ośrodków ?

Po przeglądzie dzienników i tygodników może miesięcznik. Takie "Nowe Państwo". Ktoś czyta ?