atrix

Andreas napisał Prawdą natomiast jest, iż to nie polski II. Korpus dokonał przełamania, lecz Francuski Korpus Ekspedycyjny, który przełamał obronę niemiecką w dolinie rzeki Liri, co wymusiło na Niemcach przerwanie walk i wycofanie się z rejonu Monte Cassino. 18 maja 1944r. jedyne, co zastali Polacy to kilku-kilkunastu rannych Niemców(od 3 do 20) i pustka. Linie Gustawa przełamano z 17/18 maja. Kluczowym miejscem na tej lini było wzgórze klasztorne Monte Casino. Niemcy wycofali sie w nocy z 17 na 18 maja z tego wzgórza. Czyli można powiedzieć że linia została przełamana. Tylko w tym temacie jest zasadnicze pytanie czy bitwa o MC była sukcesem czy porażką. czy można było uniknąć tak dużych strat. kto jest odpowiedzialny za to.

Andreas napisał Fuhrer miał bardzo wiele dobrych stron, ale proszę tutaj nie brac mnie za jakiegoś neonazistę. Temat jest, że tak powiem śliski. Przede wszystkim Hitler podźwignął Niemcy z gigantycznego dołu, stworzył mocarstwo, którego bały się wszystkie państwa europejskie. Bez przelewu krwi zdobył Czechy i Morawy, Austrię i Kłajpedę, miał jako satelity Gdańsk i Słowację. Gdyby nie wojna, Niemcy byłyby potężnym gospodarczo mocarstwem, które mogłoby istniec praktycznie przez wiecznośc, byleby nie brali udziału w wyścigu zbrojeń jak ZSRR. Hitler stworzył bogate państwo, dzięki niemu niemal każdego Niemca było stac na samochód, radio czy mieszkanie, na co mieszkaniec np. Francji nie mógł sobie pozwolic( mało kto we Francji miał samochód, to samo w Anglii), utworzył silną armię, która była zagrożeniem dla calej Europy. Jak można pisać że dobrą stroną AH jest polityka ekspansji zbrojnej. Czechy i Morawy oraz Austria zostały podbite. Nie ważne jest tu stwierdzenie , że nie doszło do walk. Ciekawe stwierdzenie że AH podniósł Niemcy z dołka ekonomicznego, przekształcając kraj w swego rodzju koszary. Gdzie większość zakładów produkowała na potrzeby zbrojeniowe. Chyba że Twoim zdaniem ów rozwój gospodarczy był wynikiem grabierzy podbitych państw i gdzie podbite narody pracowały na korzyść III Rzeszy. A ileż to aut było w Niemczech w posiadaniu cywilnym. Stalin na 2. miejscu? Narya, Stalin miał więcej ofiar na sumieniu niż Hitler. On dopuścił się gigantycznej ilości zbrodni w latach 1924-39, m. in. wielki głód na Ukrainie, czystki, rozkułaczanie, Katyń w '40r., likwidacja bogatych warstw społecznych. Lenin to samo. Hitler na sumieniu nie miał dużo ofiar(przepraszam ja bardzo, ale nikt nie kazał wypowiadac wojny Nimecom przez Aliantów, Stalin też tą wojnę rozpoczął, nikt nie kazał Amerykanom naciskac na Niemcy w celu wypowiedzenia wojny- to Amerykanie rozszerzyli swoje wody terytorialne, eskortowali swoje statki swoimi okrętami i to oni atakowali Niemców bombami głebinowymi, przypadek E. Toppa, kiedy w październiku '41 broniąc się przed atakiem niszczyciela zatopił go. Japończykom i Włochom też nikt nie kazał wypowiadac wojny Aliantom. Wojna mogła miec tylko lokalne znaczenie, Stalin też był winny zbrodni, ja bym go umieścił przed Hitlerem, bo Fuhrer chciał przynajmniej dobra swego kraju, a Stalin ten naród mordował) porównywanie Katynia do obozów koncentracyjnych, to jakiś bezsens. Liczby zamordowanych mówia za siebie. Głód na Ukrainie można przypisac Stalinowi . Tylko chyba nikt nie zapomniał o IWS i Rosyjskich stratach i rozkładzie gospodarki. Gdyby nie AH i JS nie mielibyśmy września 1939r . I nie mielibyśmy II WS. -ropie naftowej, której zapasy w Niemczech były małe, dlatego zamierzał zając albo Rumunię, gdzie w Ploesti były duże złoża, albo Kaukaz i Persję, gdzie zapasy były wręcz ogromne, No nieżle , wspaniały był ten AH. Zamiast kupić wolał zabrać . Ciekawa polityka, nie mamy do zabierzmy . Adolf Hitler to przykład idioty politycznego. Z chorymi przekonaniami i bez myślenia przyszłościowego. Jego cudowna polityka objawiła się wybuchem II WS. Milionami ofiar w europie i na Świecie. Jego pozytywne myślenie doprowadziło do zrównania Niemiec prawie z ziemią. Miliony zabitych Niemców. Jego nazwisko zawsze będzie kojażone z czymś tragicznym , czymś co zwie się śmierć.

Wolf napisał W styczniu 1946 roku podczas narady zwołanej przez nowego komendanta Obszaru Centralnego WiN (zajął miejsce aresztowanego w grudniu 1945 roku Rybickiego "Macieja" )komendant najsilniejszego z okręgów WiN -okręgu białostockiego skupiającego i część wschodnich powiatów województwa warszawskiego wystąpił z zaskakującą propozycją: Mam 16 batalionów uzbrojonych po zęby czekam na rozkaz powstania. Warszawa lewobrzeżna jest zniszczona ale możemy zrobić powstanie w Warszawie prawobrzeżnej. Pomysł na miare nagrody Nobla . Zniszczona Warszawa, więc może by ja wykończył do końca. Nie ma Niemc ów więc moga być komuniści. Nie trudno o wroga. Tylko ja mam pytanie gdzie, gdzie ów strateg był jak wybuchło powstanie Warszawskie. Może strach go obleciał.

Na Ukraińskiej stronie internetowej " Zakarpattya" pojawił sie artykuł o popełnionych zbrodniach przez KOP na Ukraińcach członkach zbrojnego ugrupowania - Karpacka sicz. Cytat ze strony - Сьогодні на Верецькому перевалі перепоховають рештки 10-ти карпатських січовиків, розстріляних поляками У понеділок, 14 вересня, о 12.00 відбудеться церемоніал перепоховання 10 останків січових стрільців Карпатської України, розстріляних у березні 1939 року польськими жандармами на Верецькому перевалі. Угорські вояки розстрілюють полоненого карпатського січовика У церемоніалі перепоховання візьмуть участь керівники Державної міжвідомчої комісії у справах увічнення пам’яті жертв воєн та політичних репресій при Кабінеті Міністрів України, Львівської та Закарпатської облдержадміністрацій та обласних рад, Сколівської та Воловецької райдержадміністрацій та районних рад, представники громадських організацій Львівщини та Закарпаття. Про це повідомили у прес-службі Державної міжвідомчої комісії у справах увічнення пам’яті жертв війни та політичних репресій. Представники різних християнських конфесій відправлять на честь загиблих січовиків панахиду, а військовий оркестр, почесна варта та салютна команда Львівського інституту сухопутних військ віддадуть усі військові почесті героям, які загинули за Україну. За інформацією організаторів заходу, військовим органом Карпатської України була мілітарна організація "Карпатська Січ", початки якої сягають листопада 1938 року. Його основним завданням був захист Закарпаття від нападів угорських і польських диверсійних загонів. Найбільша битва розгорнулась 15 березня на Красному полі - рівнині, що лежала на правому березі Тиси поблизу Хуста. В цьому бою загинуло близько 230 січовиків, чеських воїнів і добровольців. На центральному напрямі бої відбулися на околиці міст Сваляви та Іршави. Січовики втратили близько 200 убитими і понад 400 пораненими; в полон було взято біля 300 осіб. В боях по лінії фронту від Королева до Хуста угорці полонили багато чехів і 450 січовиків, серед яких було чимало галичан. 18 березня 1939 р. останні захисники Карпатської України припинили опір. Частину захоплених в полон січовиків - вихідців з Галичини, угорці передали полякам. 17 березня 1939 року полонених 7-8 колонами по 70-80 осіб жандарми привели на Верецький перевал. На новоутвореному кордоні Угорщини з Польщею угорські конвоїри передали карпатських січовиків польській прикордонній службі. Польські прикордонники спочатку розмістили полонених у казармах. Наступного ранку, знову поділивши їх на колони, галичан відконвоювали вздовж лінії кордону ліворуч і праворуч на півтора-два кілометри і розстріляли над закарпатськими селами Нова Розтока і Верб’яж та між Петросовцею, Жупанами й Лазами. Убитих січовиків поховали на Верецькому перевалі, за кілька метрів від лінії тодішнього кордону. На братській могилі поставили дерев’яний хрест. Інші групи січовиків було розстріляно праворуч від перевалу з боку Глухівського верху та поблизу глибокої долини. Тут було убито 230 вояків Карпатської Січі. Таким чином загальна кількість січовиків, розстріляних на Верецькому перевалі, могла становити від 500 до 600 осіб. У жовтні-листопаді 2008 р. Комунальне підприємство Львівської обласної ради з питань здійснення пошуку поховань учасників національно-визвольних змагань та жертв воєн, депортацій і політичних репресій "Доля" за дорученням Державної міжвідомчої комісії у справах увічнення пам’яті жертв війни та політичних репресій провело пошук місць поховань вояків Карпатської Січі на Верецькому перевалі. Дослідження проводилися в околиці сіл Жупани Сколівського р-ну Львівської області та Верб’яж Воловецького р-ну Закарпатської області Аналіз остеологічного і речового матеріалів засвідчує, що у могилі були поховані здебільшого молоді люди, одягнуті у теплий, сукняно-шерстяний одяг цивільного і військового крою. Знайдено залишки шкіряних поясних ременів, а в одному випадку - рештки офіцерської портупеї. На ногах збереглися чоботи і черевики військового зразка з кованими підошвами Загальна кількість виявлених в досліджуваному об’єкті людських останків складає 10 осіб. Санітарний характер поховання, розташування в поховальній ямі скелетів, різнобій у обмундируванні, численний супровідний матеріал (залишки одягу, взуття, особисті речі тощо) свідчать, що на Верецькому перевалі виявлено поховання людей, які загинули насильницькою смертю в холодну пору року не раніше другої половини 1938 р. Як свідчать знайдені під час розкопок матеріали, це були вояки Карпатської Січі - галичани, розстріляні на Верецькому перевалі у березні 1939 р. Таким чином, в результаті проведених досліджень на Верецькому перевалі було виявлено одне з поховань Карпатських січовиків. Подальші пошукові роботи дадуть можливість не тільки віднайти інші місця захоронень, а й дати відповідь на дискусійні питання про події, які відбулися на Верецькому перевалі у середині березня 1939 року. Tłumaczenie - - W poniedziałek, 14 września 2009 o godzinie 12.00 odbyła się ceremonia pogrzebu szczątków 10 strzelców siczowych Karpackiej Ukrainy, rozstrzelanych w marcu 1939 przez polskich żandarmów na Przełęczy Wereckiej. "Według organizatorów uroczystości, wojskowym organem Ukrainy Zakarpackiej była organizacja wojskowa „Karpacka Sicz”, której początki sięgają listopada 1938 roku. Jej głównym zadaniem była obrona Zakarpacia przed atakami węgierskich i polskich grup dywersyjnych. Największa bitwa została stoczona 15 marca na Krasnym Polu - równinie położonej na prawym brzegu rzeki Cisy koło Chustu. W tym boju zginęło prawie 230 siczowców, czeskich żołnierzy i ochotników. Na głównym kierunku walki odbyły się w okolicach miast Swalawa i Irszawa. Siczownicy stracili około 200 zabitych, a ponad 400 zostało rannych, do niewoli dostało się blisko 300 osób. W walkach na linii frontu od Korolewa do Chustu Węgrzy wzięli do niewoli wielu Czechów i 450 siczowników, wśród których było wielu galiczan. 18 marca 1939 ostatni obrońcy Ukrainy Zakarpackiej zaprzestali oporu. Niektórych schwytanych siczowników - emigrantów z Galicji, Węgrzy przekazali Polakom. 17 marca 1939 żandarmi doprowadzili jeńców/więźniów na Przełęcz Werecką w 7-8 kolumnach po 70-80 osób. Na nowo utworzonej granicy Wegier z Polską, węgierska eskorta przekazała karpackich siczowników polskiej służbie granicznej. Polscy strażnicy graniczni początkowo umieścili więźniów w koszarach. Następnego dnia rano, ponownie dzieląc ich na kolumny, galiczan odprowadzono wzdłuż linii granicy na lewą i prawą stronę na półtora do dwóch kilometrów i rozstrzelano nad zakarpackimi wsiami Nowa Roztoka i Werbiaż oraz pomiędzy Petruszowicą, Żupanami i Łazami. Zabitych siczowników pochowano na Przełęczy Wereckiej, kilka metrów od granicy. Na zbiorowym grobie umieszczono drewniany krzyż. Inne grupy siczowników zostały rozstrzelane na prawo od Głuchowskiego wierchu w pobliżu głębokiej doliny. Tam zabito 230 żołnierzy Karpackiej Siczy. Tak więc łączna liczba siczowników rozstrzelanych na Przełęczy Wereckiej mogła wynosić od 500 do 600 osób. ( tłumaczenie Krzymen DWS forum) Link - http://zakarpattya.net.ua/ua_news_47287.html

Secesjonista napisał Mozna suponować, domniemywać, przypuszczać Masz racje ja użyłem określenia " dojść do wniosku" , Lepsze będzie określenie można przypuszczać. I właśnie przypuszczam że stosowane metody przez KOP-stów ktoś z dowództwa aprobował. Gdyż nie ma żadnego stwierdzenia w relacji, że ktoś do tego procederu ustosunkował się nagannie. Nikt nie poniósł konsekwęncji swoich czynów. Cyt - Niektórych schwytanych siczowników - emigrantów z Galicji, Węgrzy przekazali Polakom. 17 marca 1939 żandarmi doprowadzili jeńców/więźniów na Przełęcz Werecką w 7-8 kolumnach po 70-80 osób. Na nowo utworzonej granicy Wegier z Polską, węgierska eskorta przekazała karpackich siczowników polskiej służbie granicznej. Polscy strażnicy graniczni początkowo umieścili więźniów w koszarach. Następnego dnia rano, ponownie dzieląc ich na kolumny, galiczan odprowadzono wzdłuż linii granicy na lewą i prawą stronę na półtora do dwóch kilometrów i rozstrzelano nad zakarpackimi wsiami Nowa Roztoka i Werbiaż oraz pomiędzy Petruszowicą, Żupanami i Łazami. Zabitych siczowników pochowano na Przełęczy Wereckiej, kilka metrów od granicy. Na mapach WIG z 1938 roku , jest na przełęczy Wareckiej strażnica graniczna . Czyli jakieś budynki ona posiadała . W opisie mamy że przetrzymywano około 450 osób, w koszarach . Czy te koszary to były budynki owej wartowni straży granicznej. Siczowników rostrzelano za wsiami, a mogiła miała się znajdować tuż przy granicy. Można przypuszczać że zwłoki zostały znoszone z powrotem do granicy. Bo wsie leża pare kilometrów od pas granicznego. Kto znosił zwłoki , czyżby miejscowa ludnośc ?

Cyt - Właśnie ?I dlatego, to my potem, jak my takiego dostali gdzieś na boku, bez świadków, to my go ? - wykonał ruch naśladujący wyciąganie czegoś ciężkiego do góry, a zakończony nagłym pociągnięciem w dół. - Jak już przestali przychodzić ? kontynuował ? i my już tego sznura nie potrzebowali, to my go pocięli i każdy wziął kawałek na pamiątkę. W relacji mamy wyrażnie powiedziane że proceder wieszania schwytanych Siczowców, był stosowany kilkakrotnie. Czyli nie był to pojedynczy incydent. Można dojśc do wniosku że postępowanie KOP-sty ktoś aprobował. Niektórych schwytanych siczowników - emigrantów z Galicji, Węgrzy przekazali Polakom. 17 marca 1939 żandarmi doprowadzili jeńców/więźniów na Przełęcz Werecką w 7-8 kolumnach po 70-80 osób. Na nowo utworzonej granicy Wegier z Polską, węgierska eskorta przekazała karpackich siczowników polskiej służbie granicznej. Polscy strażnicy graniczni początkowo umieścili więźniów w koszarach. Następnego dnia rano, ponownie dzieląc ich na kolumny, galiczan odprowadzono wzdłuż linii granicy na lewą i prawą stronę na półtora do dwóch kilometrów i rozstrzelano nad zakarpackimi wsiami Nowa Roztoka i Werbiaż oraz pomiędzy Petruszowicą, Żupanami i Łazami. Zabitych siczowników pochowano na Przełęczy Wereckiej, kilka metrów od granicy. O jakich koszarach tu mowa?

Cyt -Józef Kasparek, Przepust karpacki. Tajna akcja polskiego wywiadu (1992) str. 89 "Pociągiem docieramy do stacji Ławoczne, gdzie się zatrzymujemy, gdyż mamy przesiadkę. Kierujemy się do lokalnego dowództwa KOP-u gdzie prezentuję "żelazny list?, wystawiony w języku polskim i węgierskim przez władze cywilne i wojskowe, zalecający organom wszelkich władz, do których się zwrócę, udzielanie mi każdej pomocy, jakiej zażądam. (?) Zacząłem rozmowę z żołnierzem. Zrobiłem uwagę, że chyba przez cały dzień zbyt wiele do roboty nie mają. - Teraz to nie ma ? potwierdził ? ale parę miesięcy temu tośmy tu musieli ciężko pracować od rana do nocy. - A co się tak bardzo zmieniło? - A no, wtedy to Ukraińcy z Rusi wracali. To było skaranie. Musieliśmy wszyscy ciągle na patrole chodzić! A to szło i szło ? - Aż tylu? - O-ho! I nie koleją przyjeżdżali, a ścieżkami, lasami szli i szli. A nam kazano ich łapać, tu przyprowadzać i spisywać: i kto, i skąd, i gdzie był, i ? - wzruszył ramionami ? A potem to ich dokądś zabierali. O, roboty było do cholery i trochę! - Tak, to rzeczywiście wtedy mieliście trochę roboty ? przytwierdziłem. - Właśnie ?I dlatego, to my potem, jak my takiego dostali gdzieś na boku, bez świadków, to my go ? - wykonał ruch naśladujący wyciąganie czegoś ciężkiego do góry, a zakończony nagłym pociągnięciem w dół. - Nie rozumiem ? - bąknąłem, zdradzając ciężki pomyślunek. Żołnierz uśmiechnął się trochę nieporadnie, trochę filuternie. ? Nie wie Pan? ? upewnił się. - Nie. - No, my takiego ? na drzewo! ? wyjaśnił spokojnie, rzeczowo. Coś sobie przypomniał. Znów się uśmiechnął, ale już bez nieporadności. Z tylnej kieszeni spodni dobył portfel, poszperał w nim i wydobył kawałek powroza ? piętnaście centymetrów, nie więcej. Uniósł go, jak w sądzie podczas rozprawy woźny unosi lico czynu ? przedmiot, którego użyto do popełnienia przestępstwa. Na twarzy żołnierza malowała się ta sama duma, co u woźnego, wynikająca ze świadomości uczestniczenia w procedurze ważnej, zaszczytnej (choć w tym przypadku określenie ?w procederze?, z właściwym przymiotnikiem, byłoby bardziej na miejscu). - Jak już przestali przychodzić ? kontynuował ? i my już tego sznura nie potrzebowali, to my go pocięli i każdy wziął kawałek na pamiątkę. Przytrzymał resztkę stryczka przede mną, jak gdyby chcąc mi umożliwić wzięcie go do ręki, bliższe zapoznanie się z niemym świadkiem, ba! uczestnikiem wydarzeń historycznych z niedawnej przeszłości! A nie doczekawszy się zainteresowania z mej strony, żołnierz pedantycznie sznur w loczek skręcił i włożył z powrotem do portfela ? To na szczęście ? - wyjaśnił mi swa pieczołowitość. Spojrzałem na starszego wachmistrza w stanie spoczynku, Karola Pischa. Uniósł brwi, ramionami wzruszył, co odczytałem: ?Trudno ? Takie rzeczy dzieją się na wojnie.? Zadałem sobie pytanie, czy ojciec Mariana nie zdaje sobie sprawy, że identyczny los z tym, jaki spotykał byłych siczowców, gdy zmuszeni do zaprzestania walki, do domu powracali, mógł być losem jego syna, gdy ? też po walce ? był w drodze do domu? Wolałem dłużej o tym nie myśleć." ( Krzymen DWS forum ) Najgorsze jest to że moderator pisze , cóż to wielkie nic ze mordowano Ukraińców , ważne co potem zrobili Ukraińcy. Nie wstydżmy się tego ze mogliśmy się zachować w histori jak barbarzyńcy. Nie wymagajmy od sąsiadów by się przyznaliu do zbrodni, skoro sami tego nie potrafimy zrobić. Ciekawy napisał Czy uważasz, że ową rzeź rozpoczął KOP, lub władze IIRP ? Nie wiem kto zaczął, właśnie prubuje sę dowiedzieć ,. Czy właściwie jesteśmy kryształowi czy też mamy krew na honorze.

Andreas napisał To, co zdarzyło się z Ukraińcami w marcu '39r. to jest kropelka w morzu tego, co Ukraińcy zrobili przez następne pięć lat. Ale ktoś tą rzeź zaczął . Ja bym nie nazywał mordu nie ważne w jakim wymiarze , kropelką .

Czyżby temat był wrażliwy, i kontrowersyjny. Nie ma chętnych do dyskusji?

Ja myśle że sprawa szelek, tyczy się jakiejś grupy którą widział autor listu. Możliwe że była to grupa w której byli oficerowie. I im obcięto szelki. Zagadkowa jest tu podana przez niego grupa 300 rozstrzelanych żołnierzy w rowie. Czytając list można dojść do wniosku że pisał on o grupie jeńców która została ostrzelana z wozu pancernego. Stwierdził że usłyszał terkot ( tuzina ) karabinów i podążył w tym kierunku. Zobaczył leżących w rowie żołnierzy, możliwe że widział jak dobijano rannych. To było chyba powodem jego opini że jeńców się rostrzeliwuje. Widział jak grupe prowadzono w kierunku taborów. I za moment padaja strzały. To chyba normalne że rodzi się wtedy myśl - że prowadzi się grupe w celu by ja rostrzelać. Autor robi zdjęcia, czyli ma dowód o popełnionej zbrodni. I moja teza jest taka - dysponując zdjęciami , będąc świadkiem takiego wydarzenia jak ostrzelanie kolumny jeńców, zapewne w dowództwie słysząc o liczbie zabitych w ilości 300 żołnierzy( a sąde że człowiek ten był oficerem ) postanawia sprawe przedstawić . Pisze list , podaje okoliczności i jako dowód przedstawia zdjęcia . Gdyby to była prowokacja , z takimi dowodami jak pare zdjęć i to nie przedstawiającymi ilości takiej jaka padła w tym liście , żadna prokuratura żaden sąd nie miał by podstaw do wszczęcia postępowania. Ale list się pojawił, padła liczba zamordowanych, czyli ktoś postanowił dać sygnał że coś złego działo się w Dąbrowie z jeńcami. Co jeszcze ciekawego, że taka liczbe zabitych w przybliżeniu podaje gen Lemelsen. List się pojawił w 1950 roku, książka Lemelsena póżniej czyli skąd autor listu znał liczbe zabitych . Jeżeli by znano fakty i wydarzenia w Dąbrowie, po co prowadzono by dochodzenie przez MO w okolicy Ciepielowa. Wydaje mi sie że nie było żadnych informacji o wydarzeniach, do chwili pojawienia się listu. W 1946 roku pojawiła się wzmianka w sprawie rostrzelania jeńców w Cukrówce, w sprawie trójki gen. Niemieckich. Ale nie powiązano tego wydarzenia z Dąbrowa . Jak się okazuje rostrzelanni w Cukrówce to jeńcy wzięci do niewoli w Dąbrowie. W Dąbrowie ostrzeliwuje się jeńców , w Cukrówce rostrzeliwuje 14. Czyli mamy doczynienia z zaplanowanym postępowaniem eliminowania fizycznego jeńców.

Batta napisał ale był pewien że słyszał o tym od swoich wojennych przełożonych - oficerów W jakiej jednostce ( dywizji ) starszy pan walczył we wrześniu 1939 roku ? Pomyłka Ciepielów vel Ćmielów jest jak najbardziej wiarygodna. Podobieństwo w nazwie , a Ćmielów jest znany w Polsce. I obie miejscowości leżą w nie tak wielkiej odległości. Na pytanie gdzie leży Ciepielów można w dwojaki sposób określić - koło Radomia , jak i koło Ćmielowa. Tylko Ćmielów bardziej pozostanie zapamiętany. Co do szelek ( bojowych ) , to raczej ta teza odpada. W liście jest napisane - "obcięto im szelki , widocznie by nie mogli uciec ". Wobec tego chodziło zapewne o szelki podtrzymujące spodnie. Uciekającego żołnierza w opadających " portkach " trudno sobie wyobrazić. Sądze że autor listu pisząc o szelkach , był świadkiem obcięcia szelek u oficerów . Nie widział zapewne wszystkich branych do niewoli żołnierzy.

Tankfan napisał 5,56x45mm tak konkretniej pisząc. Nie to że się czepiam. ale mnie uczono że kaliber to średnica lufy między bruzdami, wyrazona w milimetrach bądż w calach .Co sie tyczy broni myśliwskiej, to kaliber to nic innego jak stosunek ilości kul odlanych z jednego funta ołowiu. I tak kaliber 12 , to średnica jednej z 12 kul odlanych z 1 funta ołowiu. Czym mniejsza cyfra kalibru tym większ średnica lufy. To po jasną cholere dodawać kaliber x ....

Famas ma kaliber 5,6 , co za tym idzie na masie bedzie ciut tracił. jego waga z pełnym magazynkiem to 3,8 kg. Konstrukcja dość skomplikowana i awaryjna ( zacięcia 0 . Zaleta jego to celność. Wyprodukowano około tylko 400.000 egz. I mały pojedynek - AK 47 ......... kontra M-16........... ( kropki to modyfikacje ) - http://www.eioba.pl/a72246/ak_vs_m16

Tankfan napisał ma też dość niekorzystny układ kolby względem lufy A bliżej można ? nigdy nie był tani ani prosty w produkcji A jaki to był tańszy w produkcji karabinek szturmowy? Który miał prostszą konstrukcje? To generalnie dobry kbk ale nie powinno się go gloryfikować jako jakiejś wunderwaffe na podstawie mitów A to już ten karabinek się gloryfikuje? Czy mitem jest ilość jaką wyprodukowano, czy jest mitem ile państw go używa. A czy nie jest to przypadkiem dość udana konstrukcja. A dlaczego to nie tworzy się czegoś nowego, tylko ciągle modyfikuje się jego model podstawowy. I mam pytanie kolego Tankfan, a strzelał Ty kolego kiedykolwiek z niego? Znasz jego konstrukcje nie z planszy a z reala?

Jakie metody stosowano w pochówkach poległych żołnierzy w okresie " potopu " . Czy były stosowane kurhany jakie miejsce zbiorowych pochówków. Podobne miejsce z pochówkiem , jak we wsi Krzywda było w okolicy Tarłowa. To jakieś 25 km na południe od Lipska ( Krzywda leży około 3 km na południe od Lipska). Tylko tam legenda mówi o polakach i poległych szwedach.

Minax napisał Blokowanie Łuski (mój tata był w wojsku i ogólnie miał 3 strzelania a podczas 1 kula zatrzymała się. Zagwozdka lufy? Ciekawa sprawa. Tata cały wyszedł z tej opresji/ Ogólnie AK 47 ma jakies minusy?

Bataliony Chłopskie to jedna z największych polskich organizacji podziemnych. BCh powstały w 1940 roku, jego komendantem był Franciszek Kamiński. Historycy twierdzą, że około 51000 żołnierzy BCH przeszło do AK, na podstawie umowy scaleniowej. Do roku 1944 siły BCh liczyły około 170000 żołnierzy. Największe zbrojne walki tego ugrupowania to tzw "powstanie zamojskie", i bitwa pod Zaborecznem. Bataliony Chłopskie przygotowywały się do postania ogólnonarodowego, przeciwko okupantowi niemieckiemu. Powstanie miało być przygotowywane przy współudziale AK. Czy były możliwości przeprowadzenia takiego powstania?

I kolejna ciekawostka z datami śmierci - Cesarz Józef [1897-1939], mjr dr med.[1938] Ur. 23 III 1897. Ukończył gimnazjum, następnie studiuje medycynę. Od XI1918 w WP. Bierze udział jako student medycyny w wojnie polsko- bolszewickiej 1919-1920. Mianowany w 1921 ppor. sł. st. sanit., służył na stanowisku podlekarza w 2 batalionie sanitarnym. Awansowany do stopnia por. 1 I 1923. Jednocześnie odkomenderowany na dokończenie studiów medycznych na UJ w Krakowie uzyskując w 1925 dyplom lekarski. Przemianowany w II 1925 na por. lekarza. Służył w 1 batalionie sanitarnym, potem lekarz sanit. 74 pp. Do stopnia kpt. awansowany 1 I 1931. Przeniesiony w II 1932 na staż szpitalny do Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie, gdzie przebywał do 1 VI 1933.Po odbyciu stażu powraca do 74 pp na stanowisko st. lekarza sanit. pułku. Do stopnia mjr-a awansowany 19 III 1938. w kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku st. lekarza 74 pp w składzie 7 DP. Uczestniczył w walkach na szlaku bojowym 74 pp m.in. w 3 IX 1939 rejonie Złotego Potoku, potem z resztkami pułku przebijał się na Kielecczyznę. Ranny podczas walk 9 IX 1939 został zastrzelony przez niemieckiego żołnierza w rejonie Ciepielowa. Cyruliński Marian Paweł [1901-1939] kpt. sł. st. piech.[1933] Ur.15 VI 1901. Uczęszczał di szkoły średniej. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920. Absolwent Szkoły Podchorążych Piechoty. Mianowany ppor. sł. st. piech. 1 II 1921. Po wojnie służył w 71 pp. do stopnia por. awansowany 1 II 1923. Przeniesiony z dniem 5 X 1924 z 71 pp do KOP na stanowisko d-cy plutonu w kompanii granicznej. Macierzyście w kadrze oficerów piechoty. Przeniesiony w III 1931 z KOP do 74 pp w Lublińcu, gdzie pełni różne funkcje. Do stopnia kpt. awansowany 1 I 1933. Kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku I adiutanta 74 pp w składzie 7 DP. Brał udział w walkach pod złotym Potokiem, a po rozbiciu 7 DP w bojach odwrotowych kierunku Ożarów-Tarłów na Zwoleń. Poległ 8 IX1939 w rejonie m. Anusin. Cholewa Leonard [1898-1939], kpt. sł. st. piech.[1937] Ur. 24 X 1898. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej 1919-1920. Po wojnie pozostał w wojsku jak podoficer zawodowy piechoty. W stopniu plut. służył w 23 pp. W latach 1925-1927 w Szkole Podchorążych Dla Podoficerów w Bydgoszczy. Promowany na stopień ppor. sł. st. piech. 5 VIII 1927 z przydziałem do 2 pp Leg. w Sandomierzu na stanowisko d-cy plutonu. Do stopnia por. awansowany 15 VIII 1929. W VII 1931 przeniesiony z2pp Leg. do 4 pp Leg. w Kielcach z przydziałem na stanowisko k-dta powiatowego PW w Pińczowie, potem po 1936 k-dt powiatowy PW Stopnica z m. p. w Busku. Do stopnia kpt. awansowany 19 III 1937. W kampanii wrześniowej 1939 bierze udział na stanowisku d-cy kompanii w batalionie marszowym 4 pp Leg. Brał udział w walkach na Kielecczyźnie. Ranny w nogę w walce 9 IX 1939 pod Anusinem został zastrzelony przez niemieckiego żołnierza http://www.stankiewicze.com/index.php?kat=43⊂=685 Ciewawe skąd wyszła informacja że kpt Cyruliński popełnił samobujstwo, kto był świadkiem ? Prosze sobie przypomnieć , jak J.Pelc - Piastowski naprowadzał z J. Zube na nazwisko pelc, i stopień poległego. którego to J. Zuba miał pogrzebać . I mamy kolejnego majora czyli J. Cesarza, jest też relacja J. Gorczycy. I czytamy w niej że pochówków poległych dokonuja chłopi z Anusina. Wśród tych poległych o których mówiła był mjr Cesarz. Cesarz jest też nazwiskiem krótkim i kojaży się z Niemcami , jak to mówił J. Zuba że nazwisko było ciut niemieckie. Na jednej z fotografi zamieszczonej w książce Piechurzy Apokalipsy mamy dwa kżyże . Jeden stary drewniany, drugi nowy. Ten nowy to krzyż na grobie mjr Pelca, stary na grobie mjr Cesarza. Zdjęcie jest z lat 60' . Do jakiego wniosku to prowadzi?

Może tutaj coś znajdziesz. Jest wzmianka o nazwisku Danenhoff. http://baza.archiwa.gov.pl/sezam/index.php...;word2=danissow

Ja myśle że że jednak jesteśmy w takim położeniu geograficznym że stoimy na pewnej granicy wpływów. Nazwijmy że nasze terytorium stanowi swego rodzaju poligon wojskowy. Załużmy że ZSRR atakuje samodzielnie Polske 17 września 1939 , to czy tak czy owak Niemcy zajmują nasze zachodnie tereny. Czynią to by chronić własne granice. Hitler wiedział że Stalin to wróg nr 1. Czyli wydarzenia potoczyły by sie podobnie, z tą różnicą że NH 30 września a ZSRR 17 września.

Dąbrowa lubi mieć swoje tajemnice . Zainteresowała mnie osoba kpt Leonarda Cholewy dobitego w lesie w Dąbrowie. Kpt. L. Cholewa był dowódcą 2 kompani/ I batalionu 154 pp ( tzw. podgrupa Kielce). Batalion kpt.L.Cholewy został rozbity pod Dąbrową k/ Kielc w dniu 06.08.1939, jego resztki zostały włączone w skład 3 Dplegionów. Taki sam los w tym dniu spotkał batalion Zygmunta Mroza ( 154pp/II batalion kpt Wacław Kotołowski, Z. Mróz w relacji prawdopodobnie pomylił nazwisko i podał Kotowski). Reasumując kpt L. Cholewa i Zygmunt Mróz znalezli sie w 3Dpl. Po rozbiciu Dywizji pod Iłżą plk Tatar zebrał 400 osobowa grupe i udał się w kierunku lasów Małomierzyckich (Małomierzyce to około 20 km od lasu Dąbrowa, las Dąbrowa to nadleśnictwo Małomierzyce ). Druga grupa 250 żołnierzy pod dowództwem kpt Żelewskiego wyruszyła w tym samym kierunku co płk Tatar i dotarła do lasów w rejonie Małomierzyc nad ranem 09.09.1939r.W której z tych grup był mjr Józef Pelc? I jeszcze mała ciekawostka - cyt" Nocą z 05 na 06 września 1939r do lasów k.m. Niebo dotarła , maszerująca z rejonu lasu Budzisław, duża grupa rozbitków 7 Dp, prowadzona przez NN kapitana ( może nazywał się Cyruliński ? , mój przypis ). Żołnierze byli zdemoralizowani i głodni, a część z nich nie miała broni. W dobrym stanie była jedynie 1 bateria 7 pal, której dowódca kpt Pruski sprawnie dowodził swoim oddziałem. Płk Ostrowski postanowił podporządkować sobie całą grupe, liczac przedewszystkim na artyrelie. W związku z tym, nakazał uporzadkować i zreorganizować całość. w ciągu dnia sformowano zbiorczy baon 7Dp. w skład weszły prawdopodobnie - cześć I.27 pp por. łozińskiego, Część kompani ppanc /27 pp por Chełmińskiego, część baonu ON " Kłobuck" kpt Ostaszewskiego ( opuścił odział ze względu na chorobe),2 plutony 25 pp por Ćwikły, elementy 1 kompani 25 pp por merkisza, kompania piechoty 27 pp por puchalskiego oraz punkt opatrunkowy kpt lek dr. Adama Wolberga " ( cyt ze strony193,P. Zarzycki Połudnowe Zgrupowanie Armi Prusy ) Wszystkie te zaznaczone przeze mnie postacie pojawiają się w lesie w Dąbrowie w dniu 08.09.1939. czy to właściwie był 08 września, czy może jednak 09 wrzesień 1939r. Czy rzeczywiście mjr Józef Pelc dowodził oddziałem zbiorczym jak twierdzi J.P.Piastowski.

Survi91 napisał Dlaczego zarówno niemcy z RFN jak i NRD chcieli zjednoczenia ? Bo to jedno państwo i jeden naród . Podzielony po upadku Niemiec Hitlerowskich w 1945 roku, pomiędzy zwyciezców. NRD wpływy - ZSRR , RFN - wpływy USA , Francji i Wielkiej Brytani

Ciekawy napisał Oj - atrix, atrix ... 3.DLek., ewntualnie 3 Dywizja Lekka. czasami za szybko pisze..............., jak ktoś nic nie robi nie popełnia błędów. Poza tym - ów podchorąży Marian Przybylski, d-ca plutonu ckm (awansował nieźle - to był wakat conajmniej dla porucznika) wykazuje zadziwiającą orientację n/t przebiegu wojny, sytuacji na froncie, ruchu wojsk niemieckich, bombardowania miast i miasteczek - skąd u podchorążego mieszkającego pod prowincjonalnym Opolem Lubelskim (okolice wzmiankowanej Baby) taka szeroka wiedza ? Niekoniecznie d-ca plutonu musiał być porucznikiem. Czy MP w relacji wykazał tak zadziwiającą wiedze , nie widać w niej czegoś zadziwiającego. Mnie zastanawiaja tylko czołgi w tej relacji. Bo podobno 29 Dzmot czołgów nie miała. A to ona działała na tym terenie. Czyli czyje te czołgi widział MP?

Pojawiła się relacja żołnierza który był uczestnikiem walk w Solcu we wrześniu 1939 roku. To by wyjaśniało , że w Solcu byli polegli żołnierze i spoczywaja na cmentarzu na Piaskach. Nie tylko ekschumowani żołnierze z Dąbrowy. W relacji mamy też wzmianke że pojawiły się w Solcu czołgi, co świadczy że była to prawdopodobnie 3 Dletka. Czyli ta sama co zajeła Lipsko i walczyła w lesie w Dąbrowie. Mamy pewien obraz że Dąbrowa to nie tylko 29 Dzmot. Link do strony , gdzie jest cała relacja Pana Mariana Przybylskiego - http://www.przyjacielesolca.lua.pl/?-to-i-owo-,10

Przyczyna rozwoju techniki wojennej, jest prota. Żywy żołnierz własnej armi w dobre techniczne uzbrojenie to wygrana. Niemcy zaangarzowali się w rozwój techniczny broni po 1941 roku. Walka na tylu frontach , znacznie przerzedzała stan liczebny Niemieckiej armi. Sytuacja zmuszała do opracowania coraz nowocześniejszej i skutecznej broni. Takim przykładem były V1 cz V2. Przyczyna powstania tej broni, to nic innego jak niemożność lądowa zaatakowania Angli. Na froncie wschodnim Niemcy na froncie nigdy nie użyli V1 /V2. Dlaczego tak szybko postęp techniczny, pzryniósł efekty. Cała podbita przez Niemców Europa , zdradziła swoje nowinki techniczne. Każdy kraj prowadził badania nad rozwojem broni. między innymi i Polska. Niemcy wykożystali poprostu te zdobycze. Praktycznie podbite kraje pracowały na rzecz machiny wojennej III Rzeszy. Sama Rzesza nie pozwoliła by sobie na takie koszty. W odpowiedzi alianci różnierz wprowadzali do walki nowe konstrukcje broni. Jest tutaj też wielka zasługa wywiadu wojskowego. II wojna światowa zapoczątkowała pewien okres , który jest wyścigiem zbrojeń.