Gnome

Nie jeden a wielu, było nawet dwóch premierów Alfred Potocki i Kazimierz Badeni, a wcześniej Agenor Gołuchowski był ministrem stanu, autor tzw. dyplomu październikowego z 1860 r., a ten minister to zapewne Julian Dunajewski wieloletni minister finansów (do teraz w wielu Austriackich miastach i miasteczkach są ulice i place noszące jego imię), poza tym było jeszcze wielu innych Polaków w rządach Austro-Węgier. A Galicja była wtedy nazywana Polskim Piemontem, o ile pamięć mnie nie myli to Ukraińcy też mili swój "Piemont" tylko teraz już nie wiem dokładnie gdzie on się znajdował (ale to było później bo wtedy nazywani byli Tyrolczykami Wschodu).

Już dawno miałem tu coś napisać ale mi tak jakoś schodziło, ale czas ruszyć ten temat. Tak więc pierwsza szansa oczywiście pojawiła się po tym jak Austria dostała bęcki w Lombardii, a potem Prusacy pod Sadową do reszty obnażyli słabość państwa Habsburgów, wtedy to w momencie gdy Czesi zbojkotowali Radę Państwa, gdyby w Sejmie Krajowym przeszła rezolucja F. Smolki, mówiąca o tym, że powinniśmy wysłać delegację do Wiednia, która domagałaby się właśnie stworzenia monarchii federacyjnej, grożąc poparciem bojkotu Czechów, Franz Józef musiałby iść na ustępstwa, ostatecznie jednak została uchwalona bardziej ugodowa deklaracja (która i tak wywołała sporo zamieszania w Wiedniu). Druga okazja nadarzyła się z początkiem I WŚ, kiedy to środowiska galicyjskie dążyły do utworzenia federacyjnej monarchii, co nawet nastąpiło tyle tylko, że w ostatnich dniach istnienia monarchii Austro-Węgierskiej, no ale wtedy było już za późno. Podsumowując gdybyśmy poparli Czechów w ich staraniach były duże szanse na utworzenia federacyjnej monarchii, ale i tak nie ma co narzekać, wolności w Galicji były takie, że obywatele wielu demokratycznych krajów mogli ich man zazdrościć (mówię jako mieszkaniec b. Galicji).

Jak dla mnie pytanie jest trochę niedoprecyzowane, no ale jeżeli chodzi o stronę moralną to chyba nie będę zbyt oryginalny pisząc, że Krzyżacy, którzy to wszelkimi sposobami starali się nam uprzykrzyć życie (ale trzeba im to przyznać, że o swoje interesy potrafili dbać).

Tak zrobił wiele dla Anglii, czasami się o tym zapomina ale to on położył kamień węgielny pod przyszłą potęgę morską Anglii, ogłaszając Akty Nawigacyjne, ale to co zrobił z Irlandią zasługuje na potępienie (zresztą do teraz jest on tam szczerze znienawidzony).

Mike Oldfield - The Hero Celtyckie rytmy to to co tygryski lubią najbardziej :mrgreen:

Jarpen Zigrin w pełni się z tobą zgadzam, to było piękne zwycięstwo, niestety tak jak i Grunwald niewykorzystane w należyty sposób, ale i tak na nie głosowałem (chociaż wojna to zło )

No i Agnieszka odesłała Pietrową do domu (mały rewanż za nasze siatkarki), ciekawe czy trafi znów na Rosjankę?

Tak więc nie ma o co się spierać, jeżeli przyjąć Twoją definicję to bez wątpienia taką dynastią będzie dynastia Habsburgów, no ale ja przyjmuje inne kryteria i dlatego piszę, że Hohenzollernowie. Jeżeli zaś chodzi o współpracę to chodziło mi bardziej o Jagiellonów, którzy pojawiali się w innych wypowiedziach. A kto powiedział, że życie jest sprawiedliwe , no i ja wcale nie uważam, że trzeba od razu "dyskwalifikować" Habsburgów z tego powodu, po prostu chciałem podkreślić tę "małą" różnicę dzielącą te dwie dynastie u progu epoki nowożytnej.

Ano po pierwsze to ten dział jest zbyt pojemny, XIX w. powinien być traktowany oddzielnie i głównie o ten okres mi chodziło, a co do tego czy ilość tronów świadczy o potędze danej dynastii to bym się nie zgodził, te "trony" muszą jeszcze ze sobą współpracować, no i przewaga Hohenzollernów nad Habsburgami jest już wyraźna od pierwszej połowy XVIII w. Ale prawda jest też taka, że Habsburgowie swoją potęgę wynieśli ze średniowiecza, zaś Hohenzollernowie wybudowali ją niemal od podstawa w interesującym nas okresie.

Jeżeli tak to przeczytaj Kronika lat wojny i okupacji Ludwika Landaua, jest to coś niepowtarzalnego, trzy opasłe tomy w których Landau (przedwojenny pracownik GUS) zapisuje codziennie swoje spostrzeżenia z tego co dzieje się w Warszawie i nie tylko, po prostu prawdziwa kopalnia wiedzy na temat dnia codziennego w Warszawie (doprowadzona bodajże do II 1944 czyli do daty aresztowania autora). No i dzięki za typ jak znajdę trochę wolnego czasu nie omieszka.

Mnie najbardziej interesuje w tym okresie (zresztą jak w każdym innym) życie codzienne, sprawy związane z gospodarką, jak wyglądała sprawa "gospodarowania" okupanta na danym terenie, mam nadzieję, że jak znajdę trochę wolnego czasu przeczytam II i III tom Kroniki lat wojny i okupacji Ludwika Landaua.

Z tym trzeba się zgodzić, a co do Witosów to chyba mało znanym faktem jest to, że jego brat Andrzej wchodził w skład Związku Patriotów Polskich, a następnie objął stanowisko kierownika resortu rolnictw i reformy rolnej w PKWN. Ale wracając do samego Wincentego to nie można zapominać, że był on jednak człowiekiem który lubił rządzić silną ręką, wystarczy chociażby wspomnieć zmilitaryzowanie kolei w 1923 r. (czego nie zapomnieli mu kolejarze w czasie przewrotu majowego ogłaszając strajk i utrudniając dotarcie do stolicy wojskom wiernym rządowi) czy jego wypowiedzi poprzedzające sam przewrót. Poza tym wielu ludowców nie mogło mu darować sojuszu z ChZJN i ustępstw w sprawach reformy rolnej.

Jak sam tytuł wskazuje temat dotyczy rozwoju tego nurtu politycznego na ziemiach trzech zaborów. Zapraszam do dyskusji.

Jak sam tytuł wskazuje temat dotyczy rozwoju tego nurtu politycznego na ziemiach trzech zaborów. Zapraszam do dyskusji.

Właście to SD można uznać za odpowiedniczkę dzisiejszej PO, w jej skład wchodzili ludzie którzy w przeszłości związali byli z piłsudczykami jednak z biegiem czasu zrazili się do rządów autorytarnych i wyraźnie opowiedzieli się za demokratycznym system rządów oraz zasadami gospodarki wolnorynkowej dla małych i średnich przedsiębiorstw (chociaż jak tak się głębiej zastanowić to były tam wyraźne tendencje etatystyczne, no ale jak na ten okres to i tak dużo), partia mała i elitarna ale za to z dobrym programem. Do ankiety dołożyłem jeszcze jedną opcję odpowiedzi (Do żadnej). Edit Właśnie prześledziłem sobie losy SD po wojnie i nie miało ono specjalnie szczęścia. No i zapoznałem się gruntowniej z programem partii, no cóż można go chyba uznać za soc-liberalny.

Tak pod koniec wojny NSZ podpisywały lokalne zawieszania broni z Niemcami, za co otrzymywały sprzęt oraz uzbrojenie, w zamian zaprzestawały walki z Niemcami a skupiały się na zwalczaniu partyzantki komunistycznej i walkach z wkraczającymi oddziałami Armii Czerwonej, ciekawe jest także to, że Brygada Świętokrzyska została ewakuowana w głąb Rzeszy wraz z wojskami niemieckimi.

A ja tam uważam, że Hohenzollernowie, a to dlatego, że dzięki uporowi i przebiegłości potrafili z roli szeregowego rodu książęcego przerodzić się w dynastię rządzącą najpotężniejszym (lub jednym z najpotężniejszych) państw tamtego okresu.

A wracając do tematu to ostatnio wyczytałem coś co Cię marcnow92 chyba ucieszy, a mianowicie nie wszyscy hierarchowie w okresie II RP popierali Marszałka, jego zapiekłym wrogiem był biskup Kielecki Augustyn Łosiński, do tego stopnia nie "lubił" Piłsudskiego, że po jego śmierci zabronił księżom ze swojej parafii odprawiać nabożeństw żałobnych w intencji Marszałka, były manifestacje skierowane przeciw tej decyzji, władze państwowe zatrzymały wszelkie uposażenia, które wypłacały biskupowi nawet zwrócono się do Watykanu z żądaniem jego usunięcia, ostatecznie tego nie uczyniono a sprawa "rozwiązała sie sama" wraz ze śmiercią biskupa Łosińskiego w początkach 1937 r.

Jeżeli chodzi o tę kwestię to Apolinary Hardglas w swoich wspomnieniach Na pograniczu dwóch światów wyrażał swoje pretensje pod adresem Aliantów, twierdząc, że naloty nie zostały zrealizowane, chociaż sami Żydzi o to prosili, ponieważ mogliby w ich trakcie zginąć przypadkiem Żydzi (sic!) nie wiem czy jest w tym prawdy a ile rozgoryczenia autora, ale faktycznie może Hauer ma rację, że Alianci nie chcieli uwierzyć w to co działo się w obozach zagłady.

Nie można się z Tobą nie zgodzić, faktycznie film jest wstrząsający.

Back Door Man - The Doors

Tak sądzisz, w naszym czy może Zygmunta III a potem reszty Wazów, bo mnie się jednak wydaje, że to drugie, ale to moje zdanie, a poza tym nie liczą się chęci tylko efekty a te są znane.

A ja będę przewrotny i powiem/napiszę Władysław Jagiełło, ostatecznie to też król elekcyjny :razz: A poważnie i na temat. No nie bardzo mogę się z Tobą zgodzić, czy akurat Zygmunt III Waza był najlepszym, królem przez jego osobiste ambicje Polska została wplątana w konflikt ze Szwecją, który wyszedł nam bokiem i to jak. A co do mojego typu to będzie to chyba, no właśnie kto, każdemu można przypiąć jakąś "łatkę", może Batory, ale przedmówcy napisali jak to z nim było, może Poniatowski, ten jego charakter, może faktycznie Władysław IV Waza.

A mnie się właśnie przypomniało pewne zdarzenie związane ze Śmigłym-Rydzem, mianowicie: Podczas uroczystości w Nowosielcach 29 VI 1936 r. na trybunie honorowej był m.in. i Rydz, pierwsze szeregi zgromadzonych śpiewały my chcemy Rydza, za to z tylnych dobiegało wyraźne my zjemy Rydza .

Bolesław Rogatka (Łysy vel Cudak) za całokształt.