gregski

Przy okazji mojej ostatniej lektury przypomniałem sobie, że pacholęciem będąc oglądałem w telewizji serię "W starym kinie". I tam pokazywali również nieme filmy. Był taki hollywoodzki aktor Erich von Stroheim który grywał sadystycznych Niemców w filmach kręconych w czasie pierwszej wojny światowej. Myślę, że to podchodzi pod propagandę.

Jancecie, biorąc pod uwagę, że cena flaszki składa się głównie z podatków to dla skarbu państwa będzie najkorzystniejsza opcja.

To ja odwróciłbym to pytanie. Ile czołgów i samolotów można by było zbudować za pieniąca zamurowane w tych fortyfikacjach? Czy nie byłaby to lepsza inwestycja?

Nie potrzebny magnetyzm ani feromony. Wystarczy się perfumą skropić i już ma się branie... . http://www.wprost.pl/ar/529936/Imam-z-Kolonii-Kobiety-sprowokowaly-napasci-seksualne-Winny-stroj-i-perfumy/

Ale wtedy mniejszość rosyjska będzie się burzyć.

No to jest oczywista oczywistość. Tak jak to, że brniemy w offtop. Wygląda na to, że niezależnie od tytułu tematu wszędzie gdzie pojawi się nasz nieoceniony jancet musi zejść na PiS i jego rządy. Smutno mi z tego powodu bo wcześniej jancet dał się poznać jako rozsądny dyskutant (z którym lubiłem się sprzeczać) o analitycznym umyśle. Niestety ostatnio emocje ewidentnie wzięły nad nim górę i trudno traktować poważnie to co pisze. Ja jednak mam nadzieję, że w końcu ochłonie i wróci do dawnej formy. (Czego Jemu, sobie i wszystkim nam życzę)

Moi bardzo dobrzy znajomi maja trójkę dzieci (chociaż z tego co kiedyś powiedzieli planowali dwójkę - zdarza się) Dla nich 1 września to dzień klęski finansowej a to z tego powodu, że całą trójkę trzeba zaopatrzyć w podręczniki i przybory szkolne. Cieszą się więc z tych pięciu stów na dzieciaka jak diabli. Osobiście nie wiem czy to najlepszy pomysł z tą sumą. Jednak gdy teraz przedstawiciele partii która przez 8 lat rządziła w tym kraju i nie zrobiła absolutnie nic by pomóc rodzinom wielodzietnym teraz się wymądrzają najchętniej powiedziałbym im żeby szli w ... no powiedzmy do diabła. Mieli 8 lat by doprowadzić aby podręczniki były wielokrotnego użytku. Mogli obniżyć VAT na pieluchy, odżywki, ubranka czy akcesoria dziecięce (wózki, foteliki, nocniki, łóżeczka, itp). Teraz mądrzyć się to każdy potrafi. Aha, moi znajomi to nie żadna menelnia. Ona jest psychologiem w szpitalu a on policjantem. Alkohol owszem używają ale kudy im tam do mnie!

Mam wrażenie, że najlepsze co się Sikorskiemu przytrafiło to katastrofa w Gibraltarze. Dzięki temu zszedł z politycznej sceny w ostatnim dogodnym momencie i nie przedostało sie do zbiorowej świadomości, że był politykiem przegranym. Na jego usprawiedliwienie można napisać, że w tej rozgrywce miał rozpaczliwie mało atutów. Można się sprzeczać czy mógł i powinien wytargować od Sowietów jakieś gwarancje na papierze dotyczące granic i ewentualnych naszych przyszłych relacji. Na pewno lipiec 1941 roku był jedynym okresem w którym można było od nich cokolwiek wydębić. Nie miał siły przebicia de Gaulle'a w relacjach z sojusznikami. W 1943 był przyparty do muru. Do obrazu tragicznego, szlachetnego przywódcy też mu daleko. Wyspa Węży to jeszcze nic przy tym jak potraktował bądź co bądź byłego premiera RP Sławoja Składkowskiego. To zachowanie było już obrzydliwe i co więcej poniżające dla Polski.

PSL???:thumbup::thumbup::thumbup:

Dziwić się nie należy gdyż w Aleksandrii miało obowiązywać prawo, że gdy do miasta przybędzie podróżny to musi złożyć w bibliotece wszelkie książki (wtedy chyba zwoje) jakie posiada w celu ich skopiowania. Jeśli to prawda to przez te kilka wieków trochę się tego uzbierało.

Przeczytałem "Mój sąsiad islamista" Marka Orzechowskiego (wcześniej tylko przekartkowałem - jeśli tak można powiedzieć o wersji elektronicznej). Niefart straszny miał pan Orzechowski bo książka kończy się na zabójstwie turystów w tunezyjskim muzeum. A teraz ma tyle nowego materiału... . ...może pracuje nad drugim tomem? Teraz sięgnąłem po "Paragraf 22" bo mi Bruno smaka narobił i z przyjemnością ponownie przeczytam kilka rozdziałów. Ponoć gdy Hellera zapytano dlaczego po Paragrafie nie napisał niczego lepszego ten odpowiedział: "A kto napisał?"

...byle nie militarnym...

Jancecie, od lat twierdzę, że polityk z niego żaden ale publicysta świetny. Uwielbiam czytać jego felietony. Cieszę się, że ktoś taki istnieje bo bardzo obrazowo potrafi pokazać głupotę i niesprawiedliwość naszego systemu. No i jeszcze dlatego, że nie czuje się związany zasadami "politycznej poprawności".

Dla mnie jeszcze od czasu do czasu parokilometrowy truchcik po lesie. Tylko, że my nie próbujemy zorganizować sobie olimpiady oldboyów i wmawiać innym, że to jest interesujące.Korwin twierdził, że każdy powinien robić to do czego najlepiej się nadaje. Sam przyznał, że koszykarz z niego żaden ale w brydża coś ugrać potrafi. Twierdził, że to bez sensu aby facet bez nóg brał udział w zawodach pływackich ale w szachy może próbować jak równy z równym. Za to człowiek z IQ 75 nie błyśnie w szachach ale na bieżni ma szansę (patrz Forrest Gump). I o to jak mi się wydaje chodziło Korwinowi. A to że ma racje to fakt. Przy milionach miłośników sportu nikogo paraolimpiady nie interesują. Może tylko samych uczestników i ich rodziny.

Dzięki Bruno, po powrocie do domu rozejrzę się za tą książką.

Nie tylko Rey zamieścił gorzkie komentarze Józef Franczak: "W czasach stalinowskich naciskano na mnie abym wstąpił do partii. Roztaczano przede mną miraże świetlanej przyszłości. "Zrobisz karierę, wszystko będziesz miał - ty z twoją przeszłością kościuszkowca, żołnierza z pod Lenino". Odpowiadałem "Nie dam rady, nie mogę".W 1950 roku na otwartym zebraniu partyjnym palnąłem im: "Byłem tam, przeżyłem, nie podobało mi się. Nie wierzycie to dajcie przepustkę, pojedziemy razem, pokarzę wam, przekonacie się sami." Jak na tamte czasy i tak powiedziałem za dużo, ale odtąd zostawili mnie w spokoju." Józef Dubiński: "Po jakimś czasie przy demobilizacji starszych roczników, postanowiłem poprosić dowódce szkoły porucznika Rzepkowskiego o możliwość odejścia do cywila (...) Wyjaśnił, że nie może mnie zwolnić - ze względu na mój wiek i stopień plutonowego. Ostatecznie postawił warunek. Najpierw zdegraduje mnie do stopnia starszego strzelca i tylko na takiej podstawie mógł mnie zdemobilizować. Wyraziłem zgodę na propozycję - głównie z powodu angażowania naszej szkoły a szczególnie mnie jako moździerzysty, do akcji przeciwko jednostkom polskiego podziemia, co godziło w moje przekonania i sumienia." Jan Prorok: "Nie tak wyobrażałem sobie koniec wojny. Widziałem te chwile jako podniosłe ogólnonarodowe i ogólnoludzkie święto - jako prawdziwie wielki dzień zwycięstwa. (...)Przechodnie trochę weselsi i bardziej rozmowni, gdy o coś pytałem, cieszyli się jak nie z własnego, ale jak z cudzego zwycięstwa. Czyż dlatego, że orła w koronie nigdzie widać nie było?... Tylko wojskowi - co zrozumiałe - jadący samochodami lub idący w grupach, tu i ówdzie śpiewali, machali rekami, rzucali czapkami i strzelali w górę na wiwat.. Wśród nich panował odmienny nastrój. Najradośniej jednak i bez wątpliwości witali ten dzień czerwonoarmiści. - co też jest zrozumiałe." Nie chce mi się przepisywać więcej bo i tak już mnie palce bolą. Ta książka ma dla mnie bardzo smutną, gorzką wymowę. Szczególnie, że tak się złożyło iż niedawni przeczytałem książkę o Brygadzie Karpackiej. Mimo, że tamci żołnierze nie mogli marzyć o powrocie do domu w jakiejś przewidywalnej perspektywie to ich wspomnienia są o wiele bardziej optymistyczne. I jeszcze jedna różnica. Karpatczycy wspominają o z dużą sympatią swoich sojuszników. Brytyjczyków, Australijczyków, Hindusów czy Wolnych Francuzów. Berlingowcy o Rosjanach piszą mniej ciepło z reguły nazywając ich "Sowietami" czy "Ruskimi". Powtarzam, dla mnie to smutna książka o tragicznych losach.

Przeczytałem tych "Berlingowców". Bardzo smutna książka. Szczególnie w porównaniu z tą o Brygadzie Karpackiej. Tam było ciężko. Ginęli, tęsknili ale ożywiała ich nadzieja, że może wrócą do wolnej Polski. W tej książce wspomnienia przepełnione są smutkiem i rezygnacją. Wiedzą, że niosą ze sobą sowietyzację kraju. Uwiera ich to bardzo. Chyba najtrafniej ujął to Andrzej Rey jeden z weteranów: "Nikt nie ma prawa sądzić mnie za to, że wolałem polec z bronią w ręku niż gnić w sowieckim łagrze. Przecież także my akowcy wcieleni do tego niby polskiego i niby ludowego wojska pod sowieckim dowództwem, także my walczyliśmy jednak przeciwko Niemcom. Od początku do końca tej wojny walczyliśmy "o wolność naszą i waszą", gdzie i jak kto mógł, nawet wtedy gdy nas już spisano na straty. Po co było tyle zapału, tyle męki i ofiar, tyle nadziei i pewności zwycięstwa wbrew rzeczywistości? Przecież nie walczyliśmy za "sowietskuju rodinu i za Stalina", ale w rezultacie właśnie na to wyszło. Nie umiem wyleźć z tej matni..."

Na początku XIX wieku kolonie hiszpańskie w Ameryce Południowej wywalczyły niepodległość od metropolii. Można powiedzieć, że zadziało się to na zasadzie mechanizmu domina. W czasie walk ochotnicy ze wszystkich stron Ameryki Południowej wspierali się i ramię w ramię walczyli z rojalistami. Po wygranej walce wyzwoleńczej cała ta solidarność rozsypała się jak domek z kart. Mało tego byłe kolonialne prowincje nie tylko nie starały się kontynuować współpracy i stworzyć większego organizmu na wzór USA ale same zaczęły się rozpadać. Wielka Kolumbia przestała być wielka po odpadnięciu Wenezueli i Ekwadoru. Wicekrólestwo La Platy też się ostatecznie rozsypało na Argentynę, Paragwaj i Urugwaj. Wicekrólestwo Peru na Peru i Boliwię. Granice były płynne. Terytoria przechodziły z rąk do rąk... Zastanawiam się dlaczego tak się stało? Przecież w osobie Simona Boliwara był południowo-amerykański Waszyngton. Wspólnym językiem był hiszpański.Kultura odziedziczona po Hiszpanii mimo lokalnych różnic też była podobna. Nic tylko współdziałać. Tym czasem skończyło się politycznym poszatkowaniem kontynentu. Czy naprawdę musiało się tak skończyć?

No tak ale taki człowiek wydalony z organizacji coś o niej wiedział. Jak się zabezpieczyć by taki sfrustrowany (jak mniemam) człowiek tą wiedzą nikomu nie zaszkodził?

Blokada na początek dopóki alianci są rozbici i zdezorganizowani wystarczy. Pytanie co później. Malta też była blokowana i jej możliwości ofensywne zredukowane niemal do zera. Jednak jak pokazuje historia taki stan nie trwałby wiecznie. A Korsyka napakowana lotnictwem i wojskiem to już problem. Poza tym włoska blokada Korsyki to świetna okazja by zmierzyć się z blokującą flota i spróbować wyłączyć ją z gry. A to dla połączonej floty francusko-brytyjskiej byłoby do zrobienia.

Ależ drogi Jancecie, toż mnie się wydawało, że na ogół raczej się zgadzamy. Zwykle różnice występowały przy jakichś szczegółach. Dopiero ostatnio zaczęliśmy mieć inne spojrzenie na kilka bieżących spraw. No ale przecież pluralizm to podstawa demokracji więc i martwić się nie ma czym.

Ciekawą spuścizną rządów PO jest system szkolenia i egzaminowania kierowców. Teraz mój syn z tym walczy więc mogłem się nieco przyjrzeć. Nie sądziłem, że w tej dziedzinie może istnieć taka socjalistyczna skamielina.

Po przerywniku z dwóch HB-ków sięgnąłem po "Berlingowcy żołnierze tragiczni" pod redakcją Dominika Czapiego. Pierwsze 100 strom poszło jak burza. Natomiast do literatury "turbosłowiańskiej" wrócić nie mogę. Myślałem, ze się pośmieje ale irytują mnie te głupoty.

A ja podrążę ten temat Korsyki. Położenie takie, ze tylko ją brać. Pytanie jak? Flota za słaba. No chyba, żeby przykryć akwen lotnictwem. No to pytanie jakim? Bo jak włoskim to może nie wystarczyć. Jak niemieckim to nie starczy na Bitwę o Anglię. Zostawić? Toż to siedzi cierniem i tylko patrzeć jak stanie się groźne gdy Alianci ochłoną i wzmocnią obronę a przede wszystkim lotnictwo.

A swoją drogą to nie sądzicie, że właśnie za Symeona I była największa szansa na trwałe zbliżenie obu krajów? Może nawet w perspektywie na jakiś rodzaj unii?