gregski

Czy czasem Amerykanie nie używali puszkowanego chleba?

No rzeczywiście, żeby się nie wysilić i z "Tamtego Świata" nie przypilnować zaopatrzenia "Łosi" w części zamienne to szczyt szczytów jest!

Atak bez rozpoznania to nie rozpoznanie walką. Rozpoznanie walką to rodzaj ataku wydzielonymi to tego celu siłami mający na celu ujawnienie środków obronnych wroga. Z resztą co się będę rozpisywał? Tu masz definicję: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozpoznanie_walką Brytyjczycy jak najbardziej mieli morskie samoloty zwiadowcze a nazywały sie Short Sunderland (w kilku wersjach). Cataliny owszem świetnie się sprawiły pod Midway ale to samoloty bazowe. W dalekich operacjach lotniskowce musiały korzystać z własnych samolotów ewentualnie samolotów katapultowanych z okrętów eskorty.

Nie sądzę aby to był model jakiegoś konkretnego okrętu. To raczej jakaś zabawka.

Ad. Robinson68 z tematu o pancernikach. Chodziło mi o to, że dziennikarze podali do publicznej wiadomości news, że bomby argentyńskie mają zbyt dużą zwłokę i nie wyrządzają zbyt dużych szkód. Na szczęście dla Brytyjczyków Argentyńczycy uznali, że takie wiadomości umieszczane w prasie to próba dezinformacji i niczego nie zmienili. Nawet jakiś brytyjski oficer odgrażał się, że po powrocie z wojny dorwie tego pismaka. Pismak miał szczęście bo ten oficer zginął.

No do kryteriów oceny dołożył bym jeszcze konstrukcję kadłuba (grodzie, pokłady, itp), rozmieszczenie podstawowych mechanizmów i ich systemów czy systemy przeciwawaryjne. Wszystko to może też się przydać.

Zupełnie nie o to chodziło. (No ale to już raczej w temacie o Wojnie Falklandzkiej.)

Ba! I to z zadziwiającą skutecznością. Brytyjczycy mieli szczęście, że zapalniki tych bomb były ustawiona na zbyt dużą zwłokę. (Przy okazji okazało się dlaczego dziennikarzy należy trzymać z daleka od pola walki)

To ciekawe. Masz jakieś zdjęcia?

Dokładnie. W momencie pojawienia się zintegrowanych systemów kierowania ogniem oraz zapalniki zbliżeniowe dla coraz to mniejszych kalibrów pancernik stał się dla lotnictwa "twardym orzechem" do zgryzienia.

Alcazar w Segowii:

Nie wiem czy to można zaliczyć do "czystej" broni przeciwpancernej ale innego wykorzystania tej "luśni" nie widzę. Nie wiem co to jest. Zobaczyłem ten karabin w muzeum twierdzy Osowiec. Wydaje mi się, że powstało toto zanim pojawiły sie czołgi. (A ciężki pieron! Trzeba się naprawdę wysilić by to podnieść)

No dobrze ale bodajże 11 krążowników pomocniczych zatopiło 133 statki i jeszcze do tego HMS "Sydney" oraz jeden brytyjski krążownik pomocniczy. A nakłady poniesione na te jednostki były ułamkiem tego co wydano na ciężkie okręty. PS. Według Romana Kochnowskiego "Niemieckie działania krążownicze w latach 1939-1942" ciężkie okręty Kriegsmarine zatopiły 61 statków o pojemności 334777 BRT.

No i to był ten dylemat Kriegsmarine. Okazało się że nie można zjeść jabłka i mieć jabłko. Gdy się idzie do walki to można dostać pechowe trafienie. Gdy się nie idzie do walki to się unika trafień ale się nie zatapia. (No chyba, że przeciwnik nerwowo nie wytrzyma jak w przypadku PQ17)

Można stwierdzić, że Scharnhorst miał sporego pecha. Od początku takie ryzyko implikowało dylemat w niemieckim dowództwie. Czy unikać starcia z równorzędnym a nawet w teorii słabszym przeciwnikiem czy działać bardziej ofensywnie? Reader przychylał sie do tej pierwszej opcji. Może dlatego Lutjens nie próbował wykończyć HMS "Prince of Wales? W każdym razie dalekie rajdy ciężkich okrętów pozbawionych zaplecza remontowego i zaopatrywanych dosyć nieregularnie obarczone były wielkim ryzykiem. Zaś w momencie gdy Atlantyk pokryto siecią patroli powietrznych w zasadzie stały się niemożliwe.

W ograniczonych ilościach na zachód szły rudy chromu i manganu. No i złoto na pokładzie HMS "Trynidad"

To trzeba ogromnym wysiłkiem zbudować sześć superpancerników. Wysłać ja na Atlantyk w zestawie trzech sztuk by zmasakrować pojedynczy konwój.

A choćby z ciotki Wiki: Siły 1 pancernik 1 krążownik liniowy 4 niszczyciele 51 samolotów torpedowych 34 samoloty bombowe 11 samolotów rozpoznawczych

Po pierwsze to HMS "Prince of Wales" i HMS "Repulse" były atakowane przez niemal setkę samolotów bombowych i torpedowych. Po drugie to nie widzę co ten przykład ma wnieść do próby porównywania możliwości obronnych "Bismarcka" i "Tirpitza"?

Według brytyjskiej Wiki : Armament: As built: 8 × 38 cm (15 in) SK C/34 (4 × 2) 12 × 15 cm (5.9 in) L/55 (6 × 2) 16 × 10.5 cm (4.1 in) SK C/33 (8 × 2) 16 × 3.7 cm (1.5 in) SK C/30 (8 × 2) 12 × 2 cm (0.79 in) FlaK 30 (12 × 1) Czyli w czasie wspomnianej przeze mnie akcji nie miał chyba jeszcze wzmocnionej artylerii p-lot. (Przyznam się, że nie wiek kiedy go przezbrojono.)

A ja o ile sobie dobrze przypominam to "Tirpitz" w dniach 6-13 marca 1942 brał udział w rajdzie przeciw konwojowi PQ 12 i konwojowi QP 8. Konwojów nie odnalazł a sam musiał wiać bo ścigały go HMS "Duke of York", HMS "King George V" i HMS "Renown" w asyście HMS "Victorious". Właśnie z tego lotniskowca operowały Albacore'y. I działo się to na pełnym morzu. Na przykładzie tej akcji widać jak ważny był dla Niemców "żywy" "Tirpitz". Z jego powodu Brytyjczycy by przeprowadzić konwoje do ZSRR trzymali na Morzu Arktycznym trzy okręty liniowe i lotniskowiec.

Będę się upierał przy swoim zdaniu. "Bismarck" nie miał czynnego centralnego systemu kierowania ogniem przeciwlotniczym artylerii małokalibrowej. Dlatego Swordfish'om z HMS "Victorious" i HMS "Ark Royal" poszło tak dobrze. Rok później "Tirpitz" poradził sobie bez problemu z Albacore'ami z HMS "Victorious". Tam system kierowania ogniem działał bez zarzutu.

"Bismarck" nie był w 100% gotowy do walki. Brak zachowania tajemnicy. Fatalna na operację pora roku. Mianowanie dowódcą Guntera Lutjensa który ewidentnie przejawiał symptomy depresji. (Zamiast niego lepszy byłby Otto Ciliax.) No i błędy popełnione podczas bitwy.

Wyszło źle bo Niemcy popełnili cały szereg poważnych błędów.

Wiesz, w okresie gdy Tirpitz był gotowy do akcji nie istniały już warunki do oceanicznej wojny krążowniczej. Tak więc pchanie go na Atlantyk to narażanie na ogromne ryzyko. Natomiast jego obecność w Norwegii wymuszała osłanianie konwojów "murmańskich" ciężkimi okrętami których w związku z tym nie można było użyć gdzieś indziej. Czy można było go wykorzystać inaczej? W tamtych warunkach chyba nie. Zwróć uwagę na losy konwoju PQ 17. Został rozwiązany przez pogłoskę o wyjściu Tirpitza w morze. (Mimo iż w pobliżu był "Duke of York", "Washington" oraz lotniskowiec "Victorius".) Po rozwiązaniu konwoju statki zostały zmasakrowane przez U-booty i Luftwaffe. Bez "Widma Tirpitza" nie było by to możliwe.