Pancerny

Jakaś podpowiedź? Może okres wydania dzieła?

Były dwie linie Radziwiłłów: tak jak napisałeś "na Ołyce i Nieświeżu” i "na Birżach i Dubinkach"( to linia kalwińska). Tytuł książęcy również im przysługiwał, zatwierdzony podczas Unii Lubelskiej. Zaczęli się pojawiać "polscy hrabiowie" rosyjscy czy pruscy, rzymscy.

Nie chodziło mi o "listy dobrego urodzenia'', tak jak napisałem w poście wyżej, kupcom wystawiano dokumenty podróżne, przez burmistrza, radę miasta, nie znam ich treści, ale w razie kontroli przez patrole starostów(fakt, że to rzadkość, ale niekiedy się zdarzały), musiał taki kupiec się wylegitymować, że towar jest nie kradziony i kto on. P.S- Masz, może treść takiego „listy dobrego urodzenia” w języku polskim, mam niestety, ale po łacinie?

O 'Nowinach polskich" znalazłem w Interii: ""NOWINY POLSKIE" cotygodniowe pismo informacyjne (gł. wiadomości z kraju) ukazujące się w Warszawie od 4 I 1729; od XII 1729 jako "Kurier Polski"; wydawane przez pijarów pod red. historyka i geografa Jana Neumańskiego; od 8 I 1729 ukazywało się równolegle pismo zamieszczające wiadomości z zagranicy "Relata Refero" (od XII 1729 jako "Uprzywilejowane Wiadomości z Cudzych Krajów")". I była pierwszą gazetą w Europie ,która miała na celu pozyskanie opinii dla jakiegoś programu politycznego. Ale ,co ciekawe, wychodziły już pisma tematyczne.W latach 1770-1777 wychodziło pismo wydawane przez A. Naruszewicza i J. Albertrandiego pt. " Zabawy Przyjemne i Pożyteczne", o tematyce naukowo- gospodarczej, oraz pierwsze pisma o charakterze ogłoszeniowym "Dziennik Handlowy"i" Przewodnik Warszawski"

Grudziński, Opaliński byli hrabiami cesarstwa niemieckiego, a Ossoliński tytuł księcia dostał od papieża.

" Nieodłączną i najbardziej wpływową postacią w otoczeniu Zygmunta III był Piotr Skarga. Towarzyszył on codziennie królowej Annie i Konstancji. On chrzcił królewicza Władysława, on uroczyście ofiarował na własnych rękach, na prośbę królowej, Jana Kazimierza przed ołtarzem Matki Boskiej i św. Kazimierza w Wilnie, on odbył pielgrzymkę z królową do Matki Boskiej trockiej. Był przyjacielem domu królewskiego i należał do ścisłego kółka rodzinnego Wazów. Między dwudziestokilkuletnim królem a pięćdziesięciokilkuletnim jezuitą zawiązała się przyjaźń. W dwu listach dedykacyjnych (1590 i 1595) i w dwu kazaniach wychwala Skarga bogobojność, ostrożne sumienie, zamiłowanie do czystości, umiarkowanie afektów, dowcip, pamięć, cierpliwość, pilność w wykonywaniu obowiązków królewskich i wielkie serce jagiellońskie króla. W przedmowie do kazań na niedziele i święta wyznaje: "Nauczyłem pana swego... aby służbę twoją świętą i chwałę rozmnażał, kościołom twoim we wierze świętej obronę wszelaką i wysługę czynił". ("Kazania" I, X). "Król lubił z nim rozmawiać, odbywał z nim wspólne pielgrzymki do cudownych miejsc, zwłaszcza do Częstochowy, robił mu prezenty w postaci kosztownych relikwii, listów polecających, jałmużny dla kolegiów jezuickich" (Windakiewicz). Wpływ na króla wykorzystywał Skarga dla praktycznego zastosowania swych idei. Realizacja tego programu — stworzenie Rzeczypospolitej, w której istniałaby tylko jedna wiara — prowadziła do różnych pociągnięć politycznych. Skarga się gorszył, że ewangelikom powierza się jeszcze urzędy. Zygmunt III nie zawiódł swego kaznodziei — w ostatnim roku jego panowania było w senacie tylko sześciu protestantów. Odsuwanie protestantów od godności sprawiało nie tylko to, że tracili oni wpływ na życie publiczne, ale przyczyniało się i do tego, że jednostki słabsze decydowały się na konwersję. To był zasadniczy cel tej polityki."-ks. dr Tadeusz Wojak-"Szkice z dziejów Reformacji w Polsce XVI i XVII wieku"

A to cała gromadka. http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/21a9c96a5bc0dfd8.html

Simple Minds -" Street Fighting Years" płytka z 1989 roku.

Był nadwornym kaznodzieją Zygmunta III i wraz ze spowiednikiem króla, również jezuitą (zapomniałem jego nazwiska), który był, ponoć, "największym przyjacielem i zausznikiem króla" tworzyli radę królewską ds. kontrreformacji.

Za Wikipedią: "Paszport wewnętrzny – dokument tożsamości stosowany w niektórych państwach, często równolegle do obowiązku meldunkowego. Bez meldunku w paszporcie wewnętrznym obywatele danego państwa nie mają prawa przebywać poza granicami swojej jednostki administracyjnej (bezwzględnie lub powyżej określonego limitu dni). System ten już w XVI wieku wprowadzony został w Szwecji. W 1555 roku król Gustaw I Waza zarządził, że wszyscy kupcy muszą posiadać wydany przez miasto zamieszkania "dokument lub paszport podróży", by móc legitymować się nim w miejscach, w których nie są znani. W roku 1603 wszedł w życie zakaz wydawania podróżnym bez paszportu koni w karczmach (normalnie właściciel karczmy był zobowiązany umożliwić podróżnemu transport do kolejnej, najbliższej karczmy). Osoby podróżujące bez paszportu można było aresztować i oskarżyć o włóczęgostwo. Nakaz posiadania paszportu wewnętrznego w Szwecji zniesiono w 1860 roku." A że w Polsce rządy sprawował Jan III Waza... Wiem, że świadectwa potwierdzające tożsamość, wydawały miasta kupcom, którzy udawali sie na jarmark do innych miast. Chłop któremu kończyła się ''umowa o pracę" i opuszczał wieś, dostawał od szlachcica, dokument potwierdzający, że jest wolnym człowiekiem i nic nikomu nie jest winny.

Jak również młodzi Sobiescy byli brani pod uwagę przez Karola XII, jako kandydaci do objęcia korony carskiej, po zdobyciu przez Szwecję, Moskwy. Ale to jeszcze było przed bitwą pod Połtawą.

Bingo! Vissegerd, Twoja kolej.

Prawdę mówiąc sam się zdziwiłem, może chodzi jakąś wieś, która miała już pobudowane, kilka domów, a ktoś to zgarnął do kupy i nadał nazwę. By nie być gołosłownym zamieszczam link do tej strony: http://www.bryk.pl/teksty/liceum/historia/...niemieckie.html

Jakubowi wypominano, że jest synem hetmańskim, nie królewskim. Byli przecież jeszcze jego dwaj młodsi bracia, Aleksander Benedykt i Konstanty Władysław, już królewscy synowie...

Było tego dużo więcej: "Rudy ołowiu z przymieszką srebra wydobywano w Polsce w paru miejscach. Największe znaczenie posiadały kopalnie w Olkuszu, dające najwięcej rudy i będące w ruchu aż do XVIII w. Mniejsza była produkcja w Chęcinach, która upadła w połowie XVII w. Przejściowo w pierwszej połowie XVI w. czynne były kopalnie ołowiu w Trzebini. Produkcja kopalń olkuskich stale wzrastała do połowy XVII w. W początkach XVI w. produkowano rocznie około 3 tys. cetnarów, w drugiej połowie tegoż wieku 20 tys., a w połowie XVII w. 50 tys. Podobnie rzecz się przedstawiała z produkcją srebra: z 250 grzywien w początkach XVI w. wzrasta ona do 1,5 tys. grzywien w drugiej połowie tegoż wieku i 6 tys. grzywien w połowie XVII w. Inne działy górnictwa z powodu nikłych rozmiarów posiadały bez porównania mniejsze znaczenie. Miedź wy dobywano w nieznacznych ilościach w Chęcinach, nieco więcej pod Kielcami; te ostatnie kopalnie znajdowały się w majątkach biskupa krakowskiego, który też pobierał tu opłaty górnicze. Kopalnie siarki były w Swoszowicach niedaleko Krakowa. W niektórych miejscowościach Rusi Czerwonej wydobywano ałun."- Historia przemysłu na ziemiach polskich" A to dopiero początki XVII wieku.

Kto dawał prawo do powstania miasta, na jakich prawach lokowano miasta, skąd pojawiali się jego mieszkańcy. Kto rządził miastem. Czyli wszystko o powstaniu miasta, zapraszam do dyskusji.

Dwa pierwsze dokumenty przedstawiają nadanie ziemi do istniejących już miast, ale dokument lokacyjny Biłgoraja jest idealny do omawianego tematu. Jak widać miasto zostało zwolnione z podatku przez 8 lat, jak na miasto to czas bardzo krótki. Miasto dostało prawo do co sobotniego targu, i trzech jarmarków rocznie(a wiadomo jak ważny jest handel dla miasta) tj, w lutym, czerwcu i we wrześniu, co stało się specyfiką w wyznaczaniu terminów jarmarków w tamtym okresie, by jarmark odbywał się w różnych porach roku, w celu nabycia i sprzedania towarów występujących w różnych okresach produkcji(płody rolne). I bardzo rzadki przywilej dostał Biłgoraj tzn. " "Taki handel na świeżym powietrzu był niezwykle rzadko dawany miastom dopiero powstającym. A Macie może coś o wójcie i jego ławie miejskiej?

I było dalej kultywowane w czasach RON-u. Ów zasadźca zostawał sołtysem wsi(urząd ten chyba był dziedziczny), ustalał z właścicielem zasady funkcjonowania wsi, okres wolnizny, czyli zwolnienia wsi od płacenia podatku w celu zagospodarowania się, który wynosił od 2 do 25 lat. Jeszcze uzgadniano na jakim prawie wieś miała funkcjonować, a było kilka możliwości do wyboru: -Prawo magdeburskie -Prawo flamandzkie -Prawo chełmińskie Pozostała jeszcze kwestia chłopów, skąd ich wziąć i jak dzielono grunty na wsi? Załatwione, jednogłośnie zostałaś wybrana zasadźcą-sołtysową naszej wsi.

Tylko akurat gdy Polska liczyła na legendarnych szwedzkich weteranów , Szwecją, w tym czasie rządził Karol XI, któremu niebiosa poskąpiły geniuszu wojennego.

To po co szturmowano Psków, skoro nie chcieli go zdobyć? A większość armii była zamknięta w Pskowie. Albo szykować wojska do obrony "polskiego" Pskowa.

Twoje wywody są logiczne i słuszne, i tak sobie myślę, że przez takie odkładanie sprawy przyłączenia Prus książęcych do Polski, zawsze znajdowały sprawy teraźniejsze, ważniejsze. I tak odkładano, do czasy, aż Prusy stały się niezawisłym księstwem.

Na tamte czasy był to niezwykłe wydarzenie w skali Europy. Teraz dopiero widać jak szlachta tego okresu, pragnęła pokoju, pod każdym względem. W Polsce było wiele różnych wyznań, byli i reformatorzy, zdarzały się incydenty na tle religijnym, ale to były pojedyncze przypadki , których, w tak wielkim państwie, nie sposób przewidzieć, zawsze znalazł się jaki nadmiernie nawiedzony katolik(niestety, przeważnie katolicy jątrzyli spokój).

Było już za późno, kozacy byli już rozdarci między Polskę a Rosję, za dużo krwi zostało przelanej po obu stronach. Tam był zapis o zrównaniu wyznania katolickiego z prawosławiem, to wtedy już nie było możliwe, biskupów prawosławnych po prostu, nie wpuszczono do Sejmu.

Tu mam kultową piosenkę na podstawie trzech wierszy K.B. Baczyńskiego. Ewa Demarczyk-Wiersze Wojenne

Czyli jak w temacie ankiety.