Pancerny

Teraz to nie ma znaczenia jak są porozrzucane litery i tak cały czas, ktoś, coś będzie dodawał lub uzupełniał.

Cazajus - wiwandierka 57 pułku piechoty liniowej, doczekała się pochwały w rozkazie dziennym marszałka Neya za to, że ,,pod gradem kuł przedostała się dwukrotnie do wąwozu, gdzie walczyli nasi żołnierze, by tam - za darmo - rozdzielić między nich dwie baryłki okowity".

Antonini Louise - Wzięła udział w wyprawie na San Domingo jako prosty marynarz, a potem zaciągnęła się do 70 pułku piechoty. Była w nim kapralem, a później sierżantem.

Brandkule - pociski artyleryjskie, które zaliczane były do grupy zapalających, były to po prostu zwykłe pociski pełne, rozgrzane w ognisku lub specjalnych kuźniach polowych. Wpychano je za pomocą szczypiec do lufy działa, haubicy czy moździerza, odpalenie następowało samoczynnie w wyniku wysokiej temperatury. Brandkule, rozgrzane do czerwoności bardzo długo utrzymywały wysoką temperaturę, wzniecały pożary zabudowań, zagajników, eksplozje wagonów amunicyjnych i jaszczy.

Dragoni - (franc. dragon – smok, nazwa wywodząca się od karabinka noszonego przez żołnierzy tej formacji), rodzaj jazdy liniowej, przeznaczonej do działań nie tylko konno, ale także pieszo. We francuskiej armii przedrewolucyjnej było 18 takich pułków. W czasie Rewolucji powstały 3 dalsze, a w 1803 roku Bonaparte zwiększył ich liczbę do 30 (chciał wykorzystać regimenty dragońskie przy lądowaniu w Anglii jako formacje piesze, ktore zdobyłyby rumaki na miejscu). W 1806 roku utworzono regiment dragonow gwardii cesarskiej – jednostka ta zasłynęła w 1809 roku, gdy przebyła w 63 dni 280-kilometrową trasę z Hiszpanii pod Essling, nie tracąc po drodze ani jednego człowieka ani konia. Dragoni nosili tradycyjnie zielone mundury. Uzbrojeni byli w pałasze wzorów AN IV, AN XI i AN XIII, pistolety wzoru 1763, potem nowszych modeli, oraz karabin wzoru AN IX z bagnetem. Jednostki dragońskie miały z reguły słabej jakości wierzchowce, poza tym trudy kampanii zbierały zawsze krwawe żniwo wśród koni – braki uzupełniano z reguły dzięki zdobycznym wierzchowcom (po kampanii 1805 roku część regimentów, do tej pory spieszonych, uzyskała konie zdobyte na Austriakach, w 1806 roku na Prusakach i Sasach). Dywizje francuskich dragonów walczyły min. pod Austerlitz, Jeną, Frydlandem i Waterloo. Od 1807 roku gros regimentów dragońskich przesunięto do Italii i Hiszpanii – zwłaszcza w toku kampanii hiszpańskiej formacja ta pokazała swoją przydatność w trudnym terenie i specyfice walk. W 1811 roku, przed kampanią rosyjską, sześć regimentow dragońskich przeformowano w regimenty lansjerów (Chevau-Légers Lanciers). Dragoni w innych armiach: najsłynniejsze formacje to dragonia brytyjska, którą możemy podzielić na dwa rodzaje: - dragoons regiments – takie jak Scots Greys czy regimenty gwardii – które były jazdą ciężką - light dragoons – odpowiednik francuskich szaserów czyli lekka jazda Formacje dragońskie były jednak używane w prawie wszystkich armiach epoki – austriackiej, pruskiej, rosyjskiej czy hiszpańskiej. Dragoni nie występowali w armii Księstwa Warszawskiego. Pancerny & Kadrinazi

Znalazłem taką ciekawostkę odnośnie brytyjskich służ wywiadu, z ich dokładności w przygotowywaniu desantu: "Ostatnią kobietę uważaną za czarownicę, Helenę Duncan, zamknięto w areszcie w 1944 roku. Oficjalnie została aresztowana za wzywanie duchów z zaświatów. W rzeczywistości jednak uwięziono ją na prośbę brytyjskiego kontrwywiadu. Obawiano się bowiem, że podczas seansu spirytystycznego Helena Duncan przewidzi i zdradzi datę planowanego lądowania sił sprzymierzonych w Normandii - największej operacji desantowej II wojny światowej." -Polskie Radio.pl Żródło

Do największej zbrodni, zaliczył by rzeź Pragi w 1794 roku. Armia rosyjska w ciągu kilku godzin wymordowała około 20 tysięcy mieszkańców.

To już wiemy z jaką bestyją mamy do czynienia, to może znacie jakieś sławne pojedynki rycerzy ze smokami, a może i polscy rycerze również mieli na sumieniu pokonanie stwora?

"Pierścień rybaka"-Jeana Raspaila. Co jakiś czas robię sobie przerwę w czytaniu książek historycznych i czytam jakąś powieść. "Pierścień rybaka", to powieść podobna, do kodu Leonarda, tym razem wątek powieści nawiązuje do losów papieży awiniońskich, którzy żyjąc w ukryciu, kontynuowali linie antypapieży, mianując ze swojego małego grona księży, który zostali przy Benedykcie XIII, kolejnego papieża. Proceder trwał do naszych czasów, ostatni z nich, jako swą ostatnią misję, podejmuje próbę dotarcia do Rzymu. Tymczasem w tajnych archiwach Rzymu, o istnieniu innego papieża dowiaduje się Jan Paweł II... .

No to widzę, że trafiłem na Eksperta, to może coś więcej o smokach, co to za stwory?

Na wsi prędzej znajdziesz las niż w mieście. Najlepszym rozwiązaniem, było by pracować w mieście np. Warszawa, korzystać w pełni z uroku i możliwość jakie daje miasto, a po pracy, jak za machnięciem czarodziejskiej różdżki przenieść się w głuchą dzicz, gdzieś w zapomnianą część świata....

To skoro temat o dzisiejszym nabywaniu szlachectwa jest zakończony, to porozmawiajmy jak mozna było dojść do szlachectwa w dawnych czasach.

Niestety, będzie coraz gorej. Rodzice robią karierę w firmach, dziadkowie, którzy byli skarbnicą wiedzy patriotycznej pamiętający czasy wojny, niestety powoli opuszczają nas, widzę jakim "szacunkiem" młodzież traktuje nauczycieli, ja nie widzę, żadnej nadziei...

A ja nie cierpię miasta pod względem tempa życia, lubię spokój, naturę, tu życie, pozornie, płynie wolniej. Niestety nie, Drogi Achillesie, to nie przesada, zawsze do mieszkańca wioski zostanie przypięta łatka wieśniaka. Fakt, że teraz wielu miastowych ucieka z miasta i buduje się na wsi, ale podział nadal jest aktualny. Może z czasem to zaniknie, ale jeszcze nie teraz...

Nikt nie podjął tematu, to wyłuszczę kolejną teorie: Templariusze długo zabiegali u papieża, by uznał ich zakon, i nadał im regułę, co spotykało się z odmową. Nagle ni stąd i zowąd, zatwierdzono zakon templariuszy w Rzymie. Plotki głoszą, iż rycerze zakonni odnaleźli jaką "relikwię", może właściwsze było by określenie "coś", w Afrycie. Znalezisko było o tyle niebezpieczne dla papiestwa i religii chrześcijańskiej, iż postanowiono pozbyć się świadków tego odkrycia.... I żeby niepotrzebnie fatygować Forumowiczów z pytaniem,- "skąd takie sensacyjne teorie", z góry odpowiadam, iż nie pamiętam...

Nie mam zielonego pojęcia na kogo bym zagłosował, poczytałem sobie na ich temat, znam opinie poprzedników, ja po prostu ich nie czuję, może dlatego, że nie jestem z USA.... Dlatego nie głosował bym na żadnego...

Jeden z najbarwniejszych okresów historii, jest tu wszystko czego potrzeba historykowi by zainteresować się tym okresem. Mi średniowiecze kojarzy się z: - smokami, niesamowite opowieści o walkach szlachetnych rycerzy ze strasznymi bestiami, teraz zadaje sobie pytanie, kto był większa bestią, człowiek czy smoki. - rycerskością wobec dam, - z niesamowitymi legendami, król Artur, Św Graal, błędni rycerze, wyczyny pojedynczych wojowników, - z Zakonami rycerskimi, dla mnie wielka pasja, nigdy nie rozwinięta ponad wiedzę ogólną, brak czasu, - z papiestwem i klątwami rzucanymi na nieposłusznych władców , - z filmem " Imię róży", niesamowicie klimatyczny film. - z chorałami gregoriańskimi, mogę ich słuchać w nieskończoność, szczególnie wieczorem - z ze słowem rycerskim, ile świat byłby piękniejszy gdyby, dziś danie komuś słowa honoru, było święte.... - no i z mrokiem, surowością, tajemniczością, zamkami , klasztorami, czarami , czarownicami, magami...

A ja wspominam dziś sobie lato: :wink: Adiemus - Adiemus Beautiful world -In existence Deep Forest - Madazulu Last Train to Lhasa Muzyka, obraz, wspomnienie, własna wyobraźnia, noc, to cudowne połączenie...

Ciekawy jestem jak będzie układała się współpraca na linii Lato - Beenhakker, wiadomo, że Grzegorz Lato był przeciwnikiem zatrudnienia holenderskiego szkoleniowca, na stanowisku selekcjonera naszej kadry. Chciałem, żeby Boniek wygrał te wybory, no cóż, nie wyszło.

Rok 1579, wyprawa Stefana Batorego na Inflanty, zagon pod dowództwem Krzysztofa Radziwiłła w sile 2000, miał za zadanie utrzymać cara w w błędnym mniemaniu co do kierunku uderzenia Batorego na Inflanty. Zagon miał udać się na Dorpat, oddział wyruszył pod koniec lutego, pustosząc obszary dookoła Dorpatu, przez zaskoczenie udało im się zdobyć zamek Kirempe(Kierepeć), oddział pochwycił wielu jeńców, zdobyto nawet kilkanaście armat i wiele sztuk bydła. Zagon powrócił w połowie marca.

Myślę, ze bardzo ważna i pomocna jest nauka razem z atlasem historycznym, ja każdą książkę czytam razem z mapą danego okresu, danego wydarzenia. Pomaga mi to zapamiętać lepiej dane wydarzenie, na mapie lepiej zrozumieć niektóre decyzje, króla czy hetmana. Współczuję nauczycielom, którzy muszą uczyć Tofika, i chyba raczej jest odwrotnie.... :wink:

??? To jest temat o szlachectwie, więc sobie dyskutujemy. ??? Ale 500 lat temu było. Hmmm,...

Mam pytanie, czy czy polska szlachta używała koron rangowych, skoro cała brać szlachecka była równa sobie?

Jarpen pamiętasz jak cesarz potraktował Jakuba Sobieskiego, gdyż urodził się gdy Jan Sobieski był jeszcze hetmanem? Tu też nie jestem pewny czy takie dziecko do końca będzie uważanie za szlacheckie, prawo mówiło, że dziedziczy się tytuły po ojcu, ale prawo jedno, a opinia szlachty najważniejsza(np. film "Trędowata).

Może, ktoś pamięta jak to było w zaborze rosyjskim, gdy władze carskie, rozpatrywało każdego szlachcica czy zasługuje należeć do grona szlacheckiego czy nie. Coś mi się kojarzy, że wiele szlachty gołoty utraciło wtedy szlachectwo. Chyba głupot w tej chwili nie pisze, już lecę szukać w książkach...