Pancerny

Co to za kody ????

Wolałbym porównać miecz niż rapier dlatego,gdyż rapier był następcą miecza.

Jak już jesteśmy przy wojnie trzydziestoletniej, natchnąłem się na wzmianki o bitwie pod Barnimiem. Ustaliłem,że uciekająca armia duńska została dogoniona przez armię cesarską podczas przeprawy Drawy i tam nawiązała się bitwa wygrana przez cesarskich(chyba 27 lipiec 1627). Nie mam natomiast żadnych informacji o udziale wojsk polskich,jakie oddziały cesarskie i duńskie walczyły. Jeżeli,ktoś ma jakieś informacje to proszę o info?!

Jeżeli dobrze pamiętam to walczyli pałaszami.

Rapier przestano używać w XVIIw.

Prośba do Gervazego: jak wzmocnić szablę?!

Romuald Romański-- Kozaczyzna- -- Wojny kozackie

Pomysł nie był głupi,kontynuowany jeszcze za Jana III pod inną nazwą,ale był.Wyszkolenie i nastroje były różne w różnych czasach.Pierwotnie miały to być doborowe jednostki strzelców(Batory)a był formacją uzupełniającą ,potem różnie bywało.Przeważnie byli jak napisał Gerwazy szancchłopami. Dla mnie byli by doskonałą formacją Inżynieryjno -Artyleryjską ,pod warunkiem,że od początku ich istnienia określony był by ich profil przynależności (piechota ,artyleria).

Gdy armia szykowała się do walnej bitwy i miała czas(stała w szyku wojennym powiedzmy 5 godzin)to istnieje możliwość , że husarze zakładali skrzydła,by walczyć lub zginąć w pełnym rynsztunku husarskim(ja bym tak zrobił).Gdy do bitwy przystępowali z marszu to raczej nie było czasu na zakładanie skrzydeł.

Różnorodność i swobodna interpretacja nazw broni jak i ich wyglądu w czasach szlacheckich sprawiła,że nawet znawcy tematu mają problemy z określeniem rodzaju rapiera.pałasza,szabli.

Miecz dwuręczny był bardzo długi(nawet do 180 cm), używany przez piechotę europy zachodniej był w ich rękach bronią nad podziw skuteczną przeciw jeździe jak i piechocie. ,,miecz dwuręczny był mieczem piechoty, nigdy nie rycerstwa i nigdy nie jazdy"- to cytat autora leksykonu o broni białej(nie pamiętam już kogo).Miecz jednoręczny był idealny dla jazdy(ok.100cm). Ja wybrałbym do walk pieszych miecz górali szkockich(ok.140cm),jako rycerz konny półtorak(ok.120cm),do pojedynku miecz jednoręczny.

A może szabla i pałasz?

Na pierwszy rzut oka przypomina koncerz,tylko koncerze miały dużo dłuższe klingi(120-150cm).Tak to chyba koncerz.

Cały czas jestem pewien,że skrzydła husarskie zakładali tylko towarzysze. "Zatrzymuje''brzmi jak zakaz(zakazuję),a nie pozwolenie na używanie piór przez pocztowych.

Nie przypomimam sobie by pocztowi nosili skrzydła.Może pod koniec XVII w. i na początku XVIIIw.

Strach przed niewolą turecką lub tatarską działał na wyobraźnię husarzy!!!

Mam takie wrażenie, czytając literaturę i źródła z okresu ponowania Sasów,że husaria zaczęła przeszkadzać w wojsku polskim.Dlaczego? Wśród naszej magnatrii nastała moda "na zachód",odwrotnie niż za Jana III.Może chęć przypodobania się królowi Augustowi II sprawiła,że grono bogatszych oficerów odbywało -staże, praktyki- w wojsku saskim nawet w piechocie,przejmując taktyki armii zachodniej ,gdzie jazda była na drugim planie wobec piechoty. A może nie było w tym okresie hetmanów-tej miary co Żółkiewski,Koniecpolski.Sobieski i inni-by połączyc dyscyplinę zachodnią z polską fantazją. A może...... no ale na pewno w okresie 1550-1650 była jedną z najlepszych jednostek polskich i może jedną z najlepszych w Europie

Ale "duch bojowy" husarii pozostał pod Wiedniem.Skoro Sobieski z Jabłonowskim planowali odebrać husarii kopie i zastąpić je długą bronią palną,to znaczy,że niemoc husarii była już poważna. Hetman Sobieski mówił "Póki jazda drzewo trzymać będzie w ręce,puty Polsza istnieć będzie...",a król Jan III chciał im drzewo odebrać... A przecież Jan III jak nikt znał możliwości usarzy. P.S- Chyba w"Fenomenie husarii" R.Sikora opisuje ucieczkę husarii przed dragonią szwecką podczas wojny północnej.

Jazda używała kopii,dzid,rohatyn potem lancy od początku istnienia jazdy do II wojny światowej.Może coś nich powinno wygrać.

Dużo w tym racji.Jakoś zawsze trafił się hetman(polityk-patriota ),osoba wybitna,która nieraz ratowała Polskę od porażki,ba - nawet klęski.Pecha mieliśmy podczas wybuchu powstana Chmielnickiego.Potocki i Kalinowski byli słabymi dowódcami. Lecz nie było by tyle zwycięstw gdyby nie nasza szlachta.Nie raz leniwa,nie chętnie idąca na pospolite ruszenie.chętna do kielicha i burd,ale gdy szlachcic stanął w szyku na przeciw wroga,nawet największy tchórz,bez wachania przelewał swoją krew(pomijam Piławce).

O Armii Czerwonej to tej pory chodzą legendy,że gwałcili co sie rusza.

Czyżby nie było w Polsce innych rycerzy godnych wspomnienia prócz pana Garbowa???

Zadaniem kuszy było przebicie zbroji.Siła i celność kosztem odległośći i szybkośći.Skuteczność kuszy pod względem poprzebijanych zbroi przeraziło szlachtę zachodnią.Uzbrojony szlachcic-rycerz stracił przewagę jaką była zbroja płytowa.Byle chłop mógł teraz ustrzelić pana kuszą,taka śmierć nie przysparzała splendoru.Dlatego zakazano używać kuszy w walkach między chrześcijanami.Papież wyklął kuszę jako narzędzie szatańskie,zezwolił natomiast na używanie kusz na krucjatach.

Może się mylę,ale problem tkwi w różnicy długosci i ciężaru strzał i bełtów.Bełt był mniejszy i lżejszy od strzały,spadajac z góry ma mniejszą siłę przebicia od strzały.Za to z kuszy można dłużej celować niż z łuku(zależy od siły łucznika)

Czytałem wiele pozycji z tej serii i bardzo odpowiada ta forma wydawnicza.Jest to dla mnie trochę jak wstęp/zachęta do szerszego zagłębienia danej bitwy.