Tofik

Pretekstem do tzw. wojny zimowej 1939 - 1940 było ostrzelanie radzieckich żołnierzy przez Finów. W rzeczywistości to Rosjanie ostrzelali Rosjan (nie wiem jak już to było, ale w każdym razie nie Finowie :razz: ) Bezpośrednim powodem I WŚ było zamordowanie w Sarajewie arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Dokonał tego Gawrilo Princip. Powodem wojny trzynastoletniej był akt inkorporacji Prus wydany przez Kazimierza IV Jagiellończyka na prośbę Związku Pruskiego.

A ja chciałbym się cofnąć do roku 1607 po zwycięstwie króla pod Guzowem i powiedziałbym mu, żeby czym prędzej reformował kraj i porzucił sprawy wschodnie, bo za 400 lat jacyś zwolennicy Jasienicy będą go uważać za słabego władcę :evil: A jeśli nie to, to chciałbym się przenieść do czasu pomiędzy śmiercią Zygmunta II Augusta, a śmiercią Henryka III Walezego i chciałbym przekonać szlachtę, że wolna elekcja to najgorsze wyjście w ówczesnym czasie (no chyba tylko elekcja Habsburgów byłaby gorsza).

Aleksander kontynuował wojnę Rosji z Francją jako członek II koalicji antyfrancuskiej - bez powodzenia. Do III koalicji Rosja przystąpiła w 1805 r. i od razu (przez samego Aleksandra I, który nie brał pod uwagę Michała Kutuzowa) klęska pod Austerlitz. Odmianę przyniósł pokój w Tylży z 1807 r. po klęsce Prus pod Jeną i Auerstedt oraz Rosji pod Frydland. Został tam zawarty... sojusz francusko - rosyjski. W 1809 r. gdy wybuchła wojna Napoleona z Austrią, Rosja formalnie stanęła po stronie Francji (teraz moje pytanie - czy Rosjanie wiedzieli o tym, że Austriacy chcą im przekazać tereny Księstwa Warszawskiego?), jednak nie podjęły jako takich działań przeciw wrogom. Np: - Do Tylży 1807 r. Napoleon przybył jako pierwszy co dało mu przewagę jakby moralną, ponieważ witał Aleksandra jak gospodarz. - Przed wyprawą Napoleona na Rosję, car słał do księcia Poniatowskiego propozycje przystania przy Rosji i walkę przeciw Napoleonowi - książę lojalnie poinformował o tym swego przełożonego przez co cesarz zaczął przygotowywać wyprawę na Wschód. Niemałą. Blokada kontynentalna godziła w rosyjską gospodarkę, jej nieprzestrzeganie prowadziło do tarć na linii Napoleon I - Aleksander I.

"Jesteś łajnem/gó***m w jedwabnych pończochach" - o Tayllerandzie. "Oni umieją się tylko bić!" - o Polakach.

Jeśli nie ma tego w źródłach to chyba raczej nie było najazdów pruskich za czasów Chrobrego. Wojna trwała 6 lat, Henryk zdążył już zmobilizować potencjał. Że już nie wspomnę o roku 1015, gdy najpierw Henryk musiał ze swą 30 - tysięczną armią (praktycznie szczątkami) się wycofywać, a potem nie mógł zdobyć Śląska. Nic. Przypominam, że możliwe jest, że w 1015 r. Henryk prowadził na nas nawet 30 tys. żołnierzy, a mimo tego będąc w defensywie pobiliśmy go, podobnie z rokiem 1017. Sądzę, że II i III wojna powinna być prowadzona przez nas w defensywie lub z kontrataku, dopiero po rozbiciu głównej siły cesarza. Nie powinniśmy zaczynać wojny z Niemcami, gdy mogliśmy rozbić ich potencjał w obronie. W ataku to już nie to - nie znamy terenu, ani sposobu walki na ich terenie.

Powinniśmy być wdzięczni Radziwiłłowi za to, że doprowadził do skłócenia dwóch wrogów RON. W efekcie piętnujemy go za to, że nie tak jak inne głupki nie poszedł na śmierć :roll: Chodzi Ci o Radziwiłłów? Przecież, gdyby nie walczyli z Polakami, Szwedzi pomyśleliby, że to wszystko na poczekanie (w głowie mają inne plany niż bycie wasalem Szwecji) i rozwaliliby też Litwę. Radziwiłł nie był zdecydowany od razu służyć królowi, ponadto nie dożył jego powrotu. Konfederacja tyszowiecka powstała na dwa dni przed jego śmiercią. Sam gdyby przeżył, niemal na 100% przeszedłby na stronę króla, gdyby dostał się do niewoli pod Tykocinem. Dlaczego? Bogusław zrobił to bez pobytu w niewoli... Lepiej Litwę zachować niż stracić i Koronę i Litwę. A widzisz - sam potwierdzasz

E, ale gdyby tak wiatr zmienił kierunek, to czy gaz nie wróciłby do atakującego? Jak dla mnie to gaz może się okazać również śmiercionośny dla atakującego.

Praktykowała to Elżbieta Batory. Chrobry za przeciw przed przyjęciem chrześcijaństwa, wybijał zęby. Oryginalne metody stosował Czyngis - Chan. Namiestnika miasta Otrar zabito wlewając mu do uszu i oczu stopione srebro. Wszystkich na głowę bije Wlad Palownik ze swoim palowaniem i historią z Wenecjanami/Turkami. Jednak jeśli omawiamy pomysłowość tortur - wygrywa Elżbieta Batory, twórca wkładania szpilek pod paznokcie, czy też kąpanie się we krwi torturowanych, a potem ćwiartowanych i zabijanych dziewcząt. Jak mówi Nigel Cawthorne: "Do ukarania młodej służebnej wystarczał najbłahszy powód. Ofiarę rozbierano do naga, następnie chłostano. Elżbieta wolała chłostać piersi niż plecy dziewcząt, ponieważ było to bardziej dotkliwe, a przy tym można było obserwować wykrzywioną z bólu twarz karanej. Inną ulubioną karą było wbijanie szpilek we wrażliwe miejsca na ciele ofiary, na przykład pod paznokcie".

Tak. Czechy i Węgry były ceną za rozbicie sojuszu habsbursko - moskiewskiego.

Tak. Prestiż Jagiellonów przyniósłby poważanie Korony w Europie.

Tyle, że Chrobry coś takiego urządzał za czasów jednego panowania - mianowicie swojego. Hm.. Chrobry po prostu nie chciał wg mnie tracić żołnierza na wyprawy na spokojny do tej pory lud. Tyle, że w roku 1007 tak nie było. Chrobry nie miał rozeznania w sytuacji po prostu. Zaatakował Niemcy, ale bez powodzenia. Podobnie Niemcy - też nic w Polsce nie uzyskali. Tyle, że celem Bolesława były jakieś zdobycze, takowych nie było. Wojna zakończyła się praktycznie remisem. Tyle, że remis nic nam nie dał, Niemcom podobnie, ale oni mieli większy potencjał militarny.

Za to je mieliśmy i dobrze, że mieliśmy czym Habsburgom zapłacić. Nie wina Starego, że nie wiedział, że już 11 lat później Jagiellonowie stracą te trony. Jeśli Jagiellonom to też i Koronie. Gdyby Jagiellonowie zachowali Węgry, to oni musieliby się tak bardzo męczyć z odparciem ekspansji.

Wprowadził obce wojska, które odtąd zastępując wojska koronne, miały walczyć z wojskiem rosyjskim. Gdyby uciekł z Litwy, nic nie stałoby Szwedom na przeszkodzie, aby i ją złupić i zniszczyć. To była ironia. Czarniecki nie musiał walczyć z Rosją i Szwecją. Czarniecki nie doprowadził do wybuchu wojny szwedzko - rosyjskiej. Czarniecki też skapitulował w Krakowie. Czarniecki nie walczył od razu, ale od momentu, gdy opór przeciw Szwedom się rozwinął, a do kraju wrócił król.

Ale chyba już wspomniano, że list Paschalisa II zaadresowany do Polski - to możliwe, ale nie pewne.

Mogli, nie mogli. Problem w tym, że nie wiadomo, czy w ogóle dostali takie polecenie. Od von Jungingena? Więc co oznacza to "długo"? Mnie by się przydała

Hm... Radziwiłł skapitulował w dużej mierze dlatego, że mało kto chciał się bić (np. twierdze Gdańsk, Zamość, Jasna Góra, Kraków skapitulował). Radziwiłł nie miał wyjścia. Nie był głupi, nie bił się, gdy nie miał szans. Bił się, gdyby pozwoliły na to okoliczności. Ponadto Janusz uratował Litwę przed zniszczeniami. Rany... Wszyscy, którzy mnie walczyli (Radziwiłł, Wielopolski itd.) są zdrajcami... Jednak nie wszyscy Capricornusie byli tak głupi, aby walczyć zawsze, bez względu na okoliczności i bez względu na to czy ma się szansę na zwycięstwo czy się jej nie ma.

Korzyści były i to wcale nie takie małe. Co prawda Olbracht był atakowany przez Węgrów w 1497 r. ale rządy na Węgrzech tak naprawdę sprawowali magnaci, nie Władysław. Ponadto - potęga dynastyczna przyniosła Jagiellonom prestiż. W Wiedniu 1515 r. Czechy i Węgry okazały się ceną za zerwanie sojuszu habsbursko - rosyjskiego. Ponadto ciężar walk (zwłaszcza w XVI wieku) z potęgą turecką przejęli (wraz z Węgrami) w dużej mierze Habsburgowie, nie Korona. Pamiętajmy, że w niczym nie wspieraliśmy Węgry i Czechy - wspieranie polskiego króla Węgier kończy się wraz ze śmiercią Władysława III Warneńczyka. Wysiłek? Nie taki duży, wystarczyła przyjaźń z Jerzym z Podiebradów, obrona przed Maciejem Korwinem i tyle.

Białą plamą jest z pewnością to, że niektórzy postrzegają Iwana IV Groźnego jako wielkiego władcę. W rzeczywistości był to cham (nie miał szacunku dla innych, zabił syna), gwałciciel (chwalił się, że pozbawił cnoty tysiące dziewic), marny polityk i wojskowy (utracił Inflanty, nie zrobił nic, aby je odzyskać). Ponadto jego terror doprowadził w efekcie (po rządach Fiodora i Godunowa) do Wielkiej Smuty.

Pojedynczych wypraw, a nie regularnych. Na dodatek na Rusi obyło się bez odwetów. Nie sądzę, aby Chrobry chciał tracić żołnierzy na wyprawy na Prusy, gdy: 1) Trwają wojny z innymi sąsiadami 2) Prusowie nas nie najeżdżają lub odbywa się to sporadycznie Nie zmienia to faktu, że niemal zawsze było nas mniej jeśli chodzi o liczbę wojska i czasy Chrobrego w porównaniu z Niemcami. Lepiej było się przygotować porządnie niż pobieżnie i lepiej było atakować przygotowanym wojskiem na nieprzygotowane. Mam taką nadzieję, bo "miała być demokracja, a tu każdy ma swoje zdanie" - jak mówił pan z "plusami dodatnimi i plusami ujemnymi". Niestety, taka była polityka czeska, że albo próby zawarcia sojuszu np. z miastami włoskimi (to przykład, a nie fakt historyczny) kończyła się niepowodzeniem lub Czesi po prostu nie próbowali działać dyplomatycznie.

Hannibal - wpłynął na świat w taki sposób, że jego manewr kanneński do dziś studiuje się w szkołach wojskowych Juliusz Cezar - jego "przyjaźń" z Kleopatrą poważnie zachwiała później Rzymem Oktawian August - stworzył cesarstwo Jezus Chrystus - zapoczątkował wielką religię Konstantyn Wielki - założył Konstantynopol, które później stało się stolicą cesarstwa bizantyjskiego. Poza tym wydał pozwolenie na wyznawanie chrześcijaństwa (bodajże edykt mediolański), co zapobiegło prześladowaniom. Mahomet - stworzył drugą wielką religię na świecie, dzięki niemu muzułmanie mogli być w Hiszpanii, w środkowej Azji... Karol Wielki - pierwszy cesarz zachodni po upadku Rzymu. Mecenas kultury i sztuki, zapoczątkował rekonkwistę Lotar, Karol Łysy, Ludwik Niemiecki - podpisując traktat w Verdun w 843 r. spowodowali podział imperium Karola Wielkiego Mieszko I - stworzył polskie państwo Urban II - zapoczątkował krucjaty Czyngis - Chan - stworzył wielkie imperium mongolskie Marcin Luter - początek protestantyzmu Piotr I Wielki - "wprowadził" Rosję do Europy Napoleon I - zachwiał całą Europą, pod sobą miał jej połowę Otto von Bismarck - twórca zjednoczonych Niemiec i potęgi tego państwa Adolf Hitler & Józef Stalin - wielkie zbrodnie, wielki terror, wielka wojna... Mao Zedong - komunizm w Chinach Michaił Gorbaczow - pierestrojka i upadek ZSRR

Hehe, poza tym kto wie czy gdyby nie "Tam gdzie giną owieczki, musi zginąć też pasterz" (było tam coś o tych owieczkach, ale nie pamiętaj już co :razz: ) czy Żółkiewski nie przeżyłby Chodkiewicza? Żółkiewski przed Cecorą jak na swoje możliwości się dobrze trzymał. Ale Chodkiewicz z kolei nie umarł śmiercią naturalną, jeśli to była dżuma.

Nie stale. W 981 r. Włodzimierz Wielki zajął Grody Czerwieńskie. W 1018 r. zajął je Chrobry. W 1031 r. odzyskali je Rusini. W 1077 r. przejął je Śmiały. Później za Hermana znów je utracono. Są to dość duże przerwy w czasie. A jest to w źródłach? Kilkuset? Tylko, że niestety nawet po zajęciu takich Milska i Łużyc, ta setka ludzi musi pierzchnąć przed tysiącem ludzi cesarza, jeśli nie chce bić się na terenie nieznajomym. Więc widzisz, zamiast żołdu wojacy dostali jakąś dużą premię, którą stracili równie szybko jak zdobyli. Ja twierdzę natomiast, że Czechy były państwem, które może żyć i bez Niemców. Przykład? Brzetysław I od roku 1038 zaczął powoli się uniezależniać (nawet król czeski Wratysław II, chyba był bardziej zależny od cesarza niż jego przodek). Sytuacja dla cesarza stała się poważna i musiał zadziałać na dwóch frontach - wysłać Kazimierza Odnowiciela do Polski, aby przejął władzę (i tym samym zdobył niezłego sojusznika), a sam Henryk III wyruszył w 1040 r. do Czech. Jego wyprawa zakończyła się niepowodzeniem, ale już rok później Brzetysław złożył mu hołd - po prostu nie widział widoków na to, aby w walce przeciw Niemcom i Polsce uniezależnić się trwale od cesarza. Także z tą chęcią bycia wasalów u Czechów bym nie przesadzał.

Ja się służbie zdrowia nie dziwię jak na pacjenta idzie dziennie 2 - 3 złote, a na posła 900 zł :roll:

Tylko co w zamian dla wybierającego? Ciekawy by był dialog "Zyzia" z Ciołkiem: Zyga: "Ej, Staszek jak tyś te reformy wprowadził?" SA Poniatowski: "To nie ja, tylko Hugo Victor..."

I to wszystko nie zmienia faktu, że Władek bał się o swą ojczyznę. Bał się o istnienie unii. Przyczyną powstania unii było zagrożenie krzyżackie - gdyby go nie było, nie byłoby unii. Dlatego Jagiełło chciał osłabić zakon, nie go niszczyć, aby dopiero co zawarta unia nie została zerwana, a samodzielna Korona stanęłaby na arenie międzynarodowej wraz z Prusami, Pomorzem i Warmią.