Tofik

Przepraszam za przerwę. http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/b3fe1b1bdcf75320.html

Ale po co skoro, każdy będzie wiedział o co chodzi i używa tych słów? :wink:

Co za dużo to nie zdrowo - do trzech razy sztuka, za trzecim razem przegraliśmy (zwycięstwa: 2003 i 2005) :wink: W sumie cieszmy się z tego co mamy, co prawda czwarte miejsce jest najgorszym miejscem, ale nawet jeśli przegrają z Rosjankami to co? IMHO widać było różnicę pomiędzy grą Polek na wakacjach (bodajże Grand Prix), a ME (znaczna poprawa).

Jeśli stracimy max 3 - 4 sety we wszystkich meczach grupowych to będzie znaczyć, że u nas w zespole dobrze się dzieje, jeśli będziemy się męczyć z tak słabymi rywalami (ba - będziemy przegrywać), to będzie oznaka tego, że chyba jeszcze niezbyt się otrząsnęliśmy po ME :wink:

Nie musiał, bo na wschodzie był spokój (Świętopełk nie prosił go o pomoc), zresztą zaraz po awanturach na zachodzie, ruszył na wschód (czego najbardziej nie lubię u Chrobrego - za dużo wojen, zbyt szybkie przechodzenie z jednej do drugiej). Nie wiedział za to kiedy i gdzie obronić. W sumie to atak roku 1003 był wojennym sukcesem, zastał Henryka II ze spuszczonymi spodniami. Za to rok 1004 to już pokazanie naszych możliwości obronnych i militarnych - byliśmy za słabi na utrzymanie takich terytoriów (na dodatek z taką polityką w Czechach) - Chrobry powinien więcej podbijać z głową.

Mają - ale mówiłeś o podłogach wyżej piwnicy - zresztą, skończmy ten wątek. Żaden pozorny - pokój i tyle. Żadnych wojen, żadnych powstań kozackich, najwyżej najazdy tatarskie (ja o tym informacji nie mam). W XVII wieku, to co najmniej dwukrotnie podnoszono rękę na: - Zygmunta III Wazę (w sensie dosłownym - bitka z Zamoyskim i zamach Piekarskiego), - Jana Kazimierza (w sensie przenośnym - bo przecież w końcu niektórzy przestali go uważać za władcę), - Michała Korybuta Wiśniowieckiego (w sensie przenośnym - konfederacja, w której uczestniczył m.in. Sobieski). Nie o to chodzi - chodzi o działania Radziwiłła przed "potopem". A mógł oddać i wcześniej Wilno i co?

Skończyłem czytać "Początek i progres wojny moskiewskiej" Żółkiewskiego (ale kiedyś będę musiał przeczytać jeszcze raz, bo trochę język mi obcy został tam zastosowany) - teraz "Rzeczpospolita Wazów" Henryka Wisnera, zapowiada się bardzo dobrze, myślałem, że będzie gorzej.

Idiota - zależy gdzie. Ale zwykle miał lepsze momenty (zresztą - w moim rankingu i tak wyprzedza go już m.in. Kazimierz Odnowiciel - często pomijany). W jego polityce w Czechach - bo coś pchnęło Czechów do poparcia cesarza (a nie musiało - w końcu dziadem Bolesława był Bolesław I Srogi), a były to krwawe rządy Chrobrego w Pradze. A konkretnie? Racja, zwykle miał lepsze momenty. Już o nic - bo przyznałeś mi rację.

Teza na tyle szokująca, że chrześcijańskie dzieci nawracano na islam i szkolona na janczarów, co nie jest zbytnim przejawem tolerancji. U nas było tak, że zwykle (a może nawet zawsze) władca nie przykładał ręki do spalenia heretyka czy czarownicy. Zawsze był to wybryk ludu, którego nie zdołali zahamować urzędnicy. Szlachta nigdy nie dałaby znieść tolerancji religijnej - w tej kwestii wykazała się ona naprawdę "dobrym smakiem".

O co konkretnie chodzi, bo nie rozumiem? O palenie czarownic, heretyków itp. na stosach? Niewątpliwie do czegoś takiego dochodziło (możliwe, że nawet do - uwaga - 1776 r.!). Problem w tym, że cały ten "szał" objął całą Europę, a my na tym tle wypadaliśmy bardzo dobrze (w sensie, że palono u nas bardzo mało - no, przynajmniej nie 40 stosów na rok na jedną wioskę :roll: ). To były wybryki ciemnego ludu - u nas stos używany był bardzo rzadko w porównaniu z resztą Europy.

:shock: Nie upadłem tak nisko, by wydawać jakieś 3/5 pensji mojej mamy na książki :razz:

Dlaczego? Jak dla mnie chyba przeliczył się z siłami - swoje przeceniał, sił wrogów nie doceniał. Nie pomyślał, że to, że Henryk II nie jest cesarzem wcale nie oznacza tego, że jest słaby - Polska mogła stać się zbyt niewygodna dla Cesarstwa, przez to Chrobry stawał się powoli dla Henryka wrogiem nr 1. No i nie wziął też pod uwagę nastrojów wśród Czechów. Nie - ale mając do wyboru Piasta lub Przemyślidów, wybrali Przemyślidów, widząc że za Piasta w kraju jest jeszcze większy terror niż za Przemyślidy. Bo musiał być skoro tak przebiegały działania wojenne.

Homo też człowiek :wink:

Jak dla mnie to lepiej sprzymierzać się z gigantem, a nie jakimiś małymi i słabymi państewkami. Angażując się w misje w Iraku czy Afganistanie, po prostu polepszamy swoją reputację (oczywiście jak u kogo - bo u fundamentalistów islamskich jesteśmy wrogami wiary), a także stosunki z USA - mało z tego przychodzi, ale czy z sojuszu z kimś jeszcze dałoby się wyciągnąć więcej? No i sojusz z Niemcami lub Wielką Brytanią - chyba jednych z najpotężniejszych członków UE. Co do tarczy - nie zrażajmy do siebie też za bardzo terrorystów czy Rosji, udział w misjach starczy.

Co do Rzymian - dość dawno przeczytałem w starym podręczniku (z poprzedniego wieku jeszcze, nie uczyłem się z niego, taki zabytek :wink: ), że Rzymianie w czasie I wojny punickiej jako pierwsi zastosowali abordaż. Ile w tym prawdy?

Bitwa pod Leuktrami - Spartanie ustawili wojsko w szyku falangi, Tebańczycy zastosowali oryginalny i ciekawy wybieg - bardzo wzmocniło swoje lewe skrzydło. Wreszcie Tebańczycy z lewego skrzydła pod dowództwem Epaminondasa zaatakowało prawe skrzydło Sparty, które powoli szło w rozsypkę. Jednocześnie centrum i prawe skrzydło wojsk tebańskich zwracało na siebie uwagę wojsk Sparty. Wreszcie wojsko Epaminondasa rozbiło lewe skrzydło wroga i uderzyło w centrum wojsk spartańskich. Jednocześnie reszta wojsk Teb zaatakowała z całą siłą Spartę, której wojska rozpoczęły odwrót.

USA się w to nie angażowało, miało swoje problemy wewnętrzne (choć sympatyzowało z Zachodem), Francja i Wielka Brytania prowadziła bardzo ugodową politykę względem Niemiec, nie chcąc doprowadzić do wybuchu wojny światowej (Nadrenia, układ monachijski, Czechosłowacja, etc.).

Znów to zdanie, które jest wierutnym kłamstwem. Napoleon, Hannibal, Wallenstein? Jak oni skończyli? Czy nic nie znaczą w historii? Nie nazwałbym Zajączka bohaterem, ale nie nazwałbym go też zdrajcą, nie był zdrajcą, bo nie stanął po stronie Targowicy, walczył o niepodległość i niezależność Polski. Nie był bohaterem, bo był chyba zbytnio zależny od cara - ale jaki miał wybór.

Leuktry i szyk Tebańczyków.

W sumie to rezerwy i możliwości uzupełnień Rzymian były ogromne, Hannibal nie miał takich możliwości jak jego wrogowie.

To nie czasy protekcji rosyjskiej, August II Mocny działał głównie dla dobra Wettinów. Sądził, że Inflanty można zmienić w dziedziczną ziemię dynastii saskiej, a Inflanty posiadał kto? Szwedzi - a jako, że oni nie chcieli za darmo oddawać swoich ziem, to jedyną drogą była wojna. Aby ułatwić sobie zadanie August zaczął działać w kwestii koalicji antyszwedzkiej, co trudne nie było, Rosjanie też mieli interesy względem Szwecji. Potęgą w roku 1700 to była chyba tylko Dania (zresztą trudno nazwać to potęgą - to samo ma się do Szwecji i do RON), Rosją moglibyśmy zająć się my, Danią Szwedzi, Prusy jak wojna pokazała nie ruszyli od razu. Szanse obrony przed Rosjanami były skądinąd małe, ale w interesie dynastii August mógł doprowadzić do zwiększenia sił obronnych (i ściągnięcia do RON wojsk saskich).

A może to postawa "Jak nie /wymienić tutaj partię/ to kto?!" :wink:

Można - do piwnicy :roll: A kiedy nadarzyła się taka okazja? Skąd było wiadomo, że wojna wybuchnie? To ten autor chyba nie wie czym była złota dekada :shock: Niewątpliwie wiek XVII był wiekiem wojen, jednak czy od razu był on cały "przepojony" wojnami i konfliktami? Największy upadek RON w całym XVII wieku i brak okazji? Radziwiłł bronił Litwy, czyli części Rzeczypospolitej, w interesie Jana Kazimierza jako króla RON było zachowanie wszelkich terytoriów, więc Radziwiłł działał chyba też z korzyścią dla króla.

Pytanie jest inne - czy miał jakieś przesłanki mówiące mu czy nie będzie się mógł utrzymać? Wg mnie to oczywiste, że tak - Czesi się burzą, cesarz szykuję armię do wyprawy, spokoju Węgrów też nie byłbym pewien. No wiesz, jeśli Chrobry myślał, że utrzyma zdobyte ziemie walcząc przeciwko zniewolonemu narodowi (Czechom) i na dodatek wielkiej armii Henryka to się grubo mylił. Nie - tyle, że ja od któregoś tam momentu powtarzam, że w tej wojnie nikt nie uzyskał znaczącej przewagi, do niczego wielkiego nie doszło, więc kompromis musiał być.

Bardzo ładny mecz Polek z Bułgarią - w ogóle jak one to zrobiły?