Tofik

A alianci i ACz jeszcze potężniejsze.

Był - zdaje się, że Kurdowie. Cóż, to znaczy tylko tyle, że byliśmy albo waleczni albo zaborczy. Formalnie nie podpisano aktu kapitulacji nigdy (przynajmniej jak na mój nos) jednak taką kapitulacją może być np. abdykacja SAP, choć trzeba przyznać, że raczej nieformalną. Nie trzeba szukać daleko - Kartagina broniła się trzy lata A na serio - Rzesza broniła się dość długo mając z jednej strony aliantów, a z drugiej ZSRR. I żeby nie było, nadal uważam, że najciekawszą historię ma Polskę, tylko że Andrea$ moim zdaniem użył trochę naciąganych argumentów.

Coś w tym rodzaju - Moskwa rozszalała się na punkcie jednoczenia ruskich księstw. Niewątpliwie, zbrodnie moskiewskie w Nowogrodzie mogą przyprawić o dreszcze.

A Kazimierz Jagiellończyk nie trzymał Rusi w szachu. Pośrednio więc przyczynił się do stalinizmu.

Ja nigdzie nie pisałem o uciekaniu. To pisałem w kontekście tego zdania:

A może po prostu się nawrócił? No właśnie, a jaki interes miał Mikołaj w tłumieniu ruchów na Węgrzech? Żaden. Franciszek Józef nie był niewdzięczny, on był po prostu zręczny, wiedział, że wrogowi na Bałkanach się nie pomaga, a Mikołaj był zwyczajnie głupi pomagając wrogu. No cóż, przynajmniej nie przeszkadzał Kutuzowowi i innym.

Spodobały mi się reklamy z Vaderem - bodajże Plus.

Radziłbym poprawić błędy językowe, bo tych trochę tutaj jest. Czy aby hugenotami nie nazywano we Francji wszystkich protestantów? IMHO nie był to religijny odłam. Habsburgów pod Wiedniem uratowała zaraza u wroga, a nie lisowczycy.

Aleksander był na pewno lepszy od Mikołaja. Mikołaj mógł się poszczycić tłumieniem buntów na takich Węgrzech, w starciu z innymi armiami Rosja już słabła, a aleksandryjska Rosja pokonała samego Napoleona (choć inną sprawą jest to na ile była to zasługa Aleksa). Mikołaj nieumiejętnie poprowadził politykę wobec Polaków, miał obok Rosji kilkanaście tysięcy świetnych żołnierzy i nie potrafił ich wykorzystać, a wręcz zraził ich do siebie. Radziłbym też nie rzucać pochopnie wnioskami o chorobie psychicznej, któregoś z nich, zwłaszcza Aleksandra, bo prędzej Paweł I był chory.

Jest to prawdą jednak jak pisałem wyżej zasługi przy tym miała też Agnieszka, żona Wygnańca.

Ja chyba tego autora znam... Czyżby to nie był Jasienica? Jego teorie są przesadzone, kruche, nie mają potwierdzenia w faktach itd. Najlepiej Wisner i "Zygmunt III Waza" (wydanie drugie z 2006 r. najlepiej, przecież przez 16 lat od pierwszego wydania wiele się zmieniło). Choć Podhorodecki, Grzybowski, czy nawet Konopczyński nie są tacy źli, a przynajmniej są dużo większymi autorytetami w tej dziedzinie niż pan Paweł/Leon.

Czyli co?

A ja bym chciał. Najlepiej w roli Jaremy pod Beresteczkiem - bez zbroi, z samą szablą, na czele husarii i jacha na Kozaka, że tak powiem :roll: Krew, szczęk oręża i ta satysfakcja :roll: I nawet nikt by mnie nie drasnął - bo przecież jestem Jarema :twisted:

To jest sprawa dość prosta i nawet najzagorzalsi przeciwnicy Zygmunta rozumieją decyzję króla - no może nie wszyscy. Oczywiste jest to, że Rosja znalazła się wtedy nad przepaścią, a poczynania bojarów nie były, że tak powiem "z dobrego serca". Oni nigdy nie chcieli z nami unii (chyba, że byliby w niej stroną dominującą), o czym świadczy poselstwo Sapiehy do Moskwy w 1600 r. gdy Rosjanie propozycję unii odrzucili. Władysław nie miał szans na czynienie dobra RON w Rosji. Jeśli stałby się samodzielny szybko padłby ofiarą zamachu, jeśli byłby uległy wobec bojarów, zostałby zmuszony do prowadzenia polityki niezgodnej z interesem RON.

Hm, skąd wytrzasnąłeś takie liczby? Nie mówię, że są fantastyczne, ale ani Naronowicz - Naroński, ani Laskowski, ani inny autor, na którego się natknąłem nie wymienia takich liczb (chodzi głównie o liczby wojsk, nie straty obydwu stron, bo to już sprawa IMHO drugorzędna). Dla mnie szacowanie liczby wojsk pod Kircholmem to dość ciekawa sprawa, ze względu na kilka opracowań i źródeł, które w kwestii liczby żołnierzy obydwu stron niezbyt się zgadzają Szkoda, że nie da się ich utrzymać w czasie pokoju, a i aktorzy byli z nich dobrzy (bodajże w czasie wojny z Rosją, skarżyli się na mieszkańców wsi, którzy... napadali na nich :rotfl: ). Jednak IMHO ich największym wyczynem była dywersja pod Gniewem.

Hm, psucie monety? :roll:

Zapraszam tutaj: http://www.historia.org.pl/forum/viewtopic.php?p=38514#38514

A co masz dokładnie na myśli Pancerny?

Jak nie było skoro, 28 czerwca doprowadziła do rozejmu? Czy dociera do Ciebie to, że priorytetem wówczas było jak najdalsze wysunięcie naszej wschodniej granicy na wschód, chcąc zabezpieczyć się przed agresją Rosjan w przyszłości? O sprawie Górnego Śląska wolano, by zadecydował plebiscyt.

Ale Komisja już była na terenie spornym. ? Negocjacje były w listopadzie.

A mógłbyś to marcnow nazwać jakoś po ludzku? Nie ma pojęcia "państwo z czymś więcej niż autorytaryzm".

Armia i tak nie liczyła 100 tys. ludzi, być może przybyłby kolejny fuhrer, który może nie byłby antysemitą, ale mógł z powodzeniem poszerzać siły zbrojne Republiki Weimarskiej (jeśli nie zmieniłby nazwy kraju). A czy wywołałby wojnę światową? Sądzę, że nie, przynajmniej jeśli nie głosiłby sloganów o podludziach - Polakach itp. Natomiast może Zachód ruszyłby na wschód? Choć nie wiem czy to takie bardzo prawdopodobne.

W Prusach wówczas kanclerzem nie był Bismarck, a i tak trzeba było tłumić polskie wystąpienia. A co do Włochów to w czasie wiosny ludów w przypadku niektórych tych państw trudno mówić o walce o niepodległość, to raczej ludność walczyła o swobody (np. w Państwie Kościelnym).

W chacie, przy kompie spędziłem. Sylwester jak sylwester i tak zawsze pozostaje ten smutek, że trzeba 2 stycznia wracać do szkółki.

Sądzisz, że były środki na posyłanie broni i żołnierzy, gdy od wschodu nacierał potężny wróg? Wojna z bolszewikami była priorytetem.