Tofik

Więc oddajmy Australię Aborygenom. Niech 1% ludności rządzi resztą. Ciekawym jak sobie poradzą.

Jest to prawdą, ale wybitne osobistości trzeba wykorzystywać. Odnośnie podbojów - zależy z jakiej strony były niekorzystne. Bo przecież tutaj chodziło o odbudowanie cesarstwa w starych granicach

Hm, usłyszeć można opinie, że dla Polaków nie byłby to korzystny wybór. Choć oczywistością jest, że wybory mają być korzystne dla Amerykanów, nie dla nas.

Hm... Była szansa. Sejm Wielki rozpoczął się, gdy Rosjanie walczyli ze Szwedami i Turkami, nie mogli angażować swych sił na trzecim froncie. Austriaków bardziej interesowało to co się działo z Francją. Prusacy chcieli skorzystać z okazji i albo zawrzeć z nami sojusz przeciw Rosji lub zmówić się z Rosjanami i dokonać rozbioru. Wiadomo tylko to, że gdy Rosjanie toczyli wojny, to dla Prusaków korzystniejsze były układy z RON. Niestety stronnictwo hetmańskie błagało wręcz Katarzynę II o przyśpieszenie załatwiania spraw ze Szwecją i Turcją, by jak najszybciej interweniować w RON. Gdyby tak siedzieli cicho, można by zmobilizować i wyszkolić więcej ludzi i być może samemu uderzyć, a nie bronić się. Prawdą jest to, że nie mieliśmy takiej kadry oficerskiej jaką mieli Rosjanie (same młodziki: Pepi, Jasiński, tylko Kościuszko do rzeczy, ale jako dowódca w obronie), nie mieliśmy takiego wojska jak oni (choć w sumie dlatego, że oni ciągle prowadzili wojny, a u nas wojny nie było od jakiś 80 lat), ale szansa istniała. Trzeba było wykorzystać moment, gdy caryca biła się jeszcze tylko z Turcją lub Szwecją i być może ostatecznie przeciągnąć Prusy na swoją stronę - choćby za cenę dajmy na to Wielkopolski lub jej części.

Tak na dobry początek może kilka zdań o niej. Gall Anonim: W końcu zażądał [Mieszko I] w małżeństwo jednej bardzo dobrej chrześcijanki z Czech, imieniem Dąbrówka. [...] Pierwszy więc książę polski Mieszko dostąpił łaski chrztu za sprawą wiernej żony. Thietmar: W czeskiej krainie pojął on [Mieszko I] za żonę szlachetną siostrę Bolesława Starszego, która okazała się w rzeczywistości taką, jak brzmiało jej imię. Nazywała się bowiem po słowiańsku Dobrawa, co w języku niemieckim wykłada się: dobra. Owa wyznawczyni Chrystusa, widząc swego małżonka pogrążonego w wielorakich błędach pogaństwa, zastanawiała się usilnie nad tym, w jaki sposób mogła by go pozyskać dla swojej wiary. Starała się go zjednać na wszelkie sposoby, nie dla zaspokojenia trzech żądz tego zepsutego świata287, lecz dla korzyści wynikających z owej chwalebnej i przez wszystkich wiernych pożądanej nagrody w życiu przyszłym. I Kosmas: [Dobrawa] była nad miarę bezwstydna, kiedy poślubiła księcia polskiego, będąc już kobietą podeszłego wieku, zdjęła ze swej głowy zawój i nałożyła panieński wianek, co było wielkim głupstwem tej kobiety. Jak oceniacie jej wkład w chrystianizację Polski? Czy jej śmierć ostatecznie zakończyła sojusz polsko - czeski? Dokładnie nie wiadomo kiedy się urodziła, tak samo jak nie wiadomo czy była starsza od Mieszka I. Wiadomo, że zmarła w 977 r. Zapraszam do dyskusji o niej.

Tak, to prawda. Powstała teoria mówiąca o tym, że Dobrawa była żoną Guntera z Merseburga, a jej synem z tego związku był Guncelin. Ta teoria jest jednak jak na mojego (i nie tylko mojego) nosa krucha - przede wszystkim Dobrawa nie mogła być żoną dwóch osób. Choć nazywanie Guncelina bratem Chrobrego przez Thietmara jest ciekawe. Odnośnie chrystianizacji - ona nie była od religii, choć ślub Mieszka z nią na pewno umożliwiił chrzest. Odnośnie stosunków z Czechami - na pewno mariaż ten wzmacniał związek pomiędzy Polską a Czechami, który nie był wcale taki słaby (w sensie siły współpracy, nie siły w sensie ogólnym :wink: ), przykładowo Czesi wysłali nam na pomoc co nieco w 967 r.

Ale Westerplatte ocenia się jako termopile iż wytrzymywali długi czas pod atakami tak dużej liczby żołnierzy , pod ogniem artylerii dużego kalibru, dlatego też iż byli natchnieniem waleczności dla reszty Polski i tak Westerplatte jest "obgadane" przez ludzi. "Oryginalne" Termopile zatrzymały pochód armii perskiej, a nie jakiegoś oddziału. Trudno mówić o czymś takim w przypadku Westerplatte. Przynajmniej ja temat tak zrozumiałem - mały oddział broni się przed wielką armią i powstrzymuje ich choć na chwilę (jeśli źle zrozumiałem to sory). Prawda, że Westerplatte nie miało wielkiej załogi, ale nie broniło się przed wielką armią (a'la Zadwórz), no i nie miało większego wpływu na kampanię polską (może prócz morale).

Tak.

Dla większości ludzi mapa II RP nie jest znana, a Piłsudski jest znany i kojarzy się go głównie z mapą II RP. Dobra, tyle offtopu.

Możesz sobie "twożyć", ale o Piłsudskim temat już jest, uważam, że nie ma sensu rozdrabniać.

A skąd wiesz? Zakładam wszystkie możliwości. No cóż Twoja wola, ja w każdym razie bez dowodów nie mogę uznać papieża za zwolennika Marszałka. Tylko że mapa II RP nie jest tak rozpoznawalna jak Piłsudski.

Entuzjazm był wszechobecny. Wielu myślało, że wojna skończy się szybko i z radością wyruszali na front. Co niektórzy Brytyjczycy uważali nawet, że nie zdążą wziąć udziału w prawdziwej bitwie przed końcem wojny.

Sory za nieścisłość, myślałem, że zrozumiecie iż chodziło o jazdę macedońską w sensie pod władzą króla Macedonii :mrgreen: A czy drugie pytanie jest jasne i czy ktoś się pokwapi do odpowiedzenia? :roll:

Heheh, ja mam wiedzieć? :wink: Wiadomo, że taka Anna Boleyn miała swój ród (a właściwie - ród miał ją), który mógł się stać gorącymi wrogami króla.

Problem w tym, że raczej nie miał jak spożytkować tego zwycięstwa. Kartagińczycy nie byli zbyt biegli w sztuce oblężeń oraz - Rzymianie zawsze byli gotowi do obrony miasta, a że było ich dużo, to Hannibalowi nie byłoby łatwo.

Czy mógłbyś podać źródło mówiące o rzeszach jeńców? Problem leży w tym na ile ten bunt byłby silny bez wsparcia cesarza i Jarosława Mądrego.

Może nie jest to zbyt poważne źródło, ale wyczytałem to w "Poczcie..." pod red. Lipowskiej. I nie przesadzałbym z tym idiotyzmem - to była oznaka, że Bolesław ma dużo wojska u siebie i żadne 300 wojów o nie zbawi.

Zależy jak na to patrzeć. Bo w momencie niemieckiego pościgu za Polakami, to wyglądało tak: Polacy uciekają, wojsko Hodona ich ściga, czyli Hodon wygrywa. To, że na Niemców czyhała zasadzka to już inna sprawa. O klęsce Niemców zadecydowała właśnie ta zasadzka.

Czy ja wiem czy się już liczył? Na Węgrzech miał wpływy, jednak chyba odnoszono się do niego nieufnie. Chodzi o to, żeby miał wpływy w Polsce, a w tym kraju trudno byłoby mówić o jakichś wpływach. Prędzej jak sam wspomniałeś władzę mógłby objąć Mieszko, ale kilka lat po tym jak sprawa z wygnaniem Śmiałego by przycichła. Ale nie wiem czy możni pozwoliliby mu wrócić, chyba że Mieszko sam by wszedł z wojskiem od Węgrów, ale nie za darmo... BTW o Mieszku właśnie zapomniałem :razz:

Bo może księża siedzą po to, by komisja nie stała się w 100% piłsudczykami? Bo może dla niego takich Piłsudski nie miał. Ja mam wątpliwości. Samo pytanie o to czy ktoś lubi Marszałka nie jest żadnym dowodem. A i oczywiście nie uważam JP2 od razu za przeciwnika Józka, chciałbym się tylko dowiedzieć jakie są dowody na to, że tym zwolennikiem był. BTW Tylko ciekawe, który z Was chciał usunąć obrazek Piłsudskiego z działu II RP.

To czy duchowna dla mnie nie ma znaczenia. Faktem jest jedno: Richelieu jest w historii Francji człowiekiem wybitnym. Bez niego Ludwik XIII byłby nieudolnym władcą (zresztą i tak był, ale przynajmniej miał doskonałego ministra) i Francja nie mogłaby się poszczycić żadnymi sukcesami. Richelieu świetnie wykorzystał wojnę trzydziestoletnią, uczynił Francję chyba najsilniejszym krajem Europy.

... i zdrajczynię. Co do historyka - nie, jest to moja prywatna opinia. To chyba była jednak sprawa drugorzędna, bo np. taka Anna Boleyn zginęła przez cudzołożenie i zdradę.

Skoro nie umiał z tą, to próbował z inną. Mógł się rozwieść, ale zabijając ją nie musiał bać się zemsty jego byłej żony (a krewnych dało się utemperować).

Wtedy to nie było takie oczywiste. Taką obsesję miał np. Kazimierz Wielki i wielu innych władców. Posiadanie męskiego potomka było warunkiem utrzymania dynastii, ostatnim ratunkiem były jeszcze przywileje na rzecz rycerstwa/szlachty (to zależy od okresu), za które ten stan uznałby prawa córki władcy do tronu. Henryk nie chciał ustępować i wolał starać się o syna. Posiadanie syna przez ojca było również korzystne dla państwa. Jakie to miało znaczenie dla państwa? Praktycznie żadne.

Pokłócili się o ubiór żony syna i synowej Iwana.