Tofik

Z pewnością jedna z najważniejszych postaci polskich XIX - wiecznych, 22 - letni przywódca powstania styczniowego, jeszcze przed styczniem 1863 r. - jeden z najgorętszych zwolenników jego wywołania. Przeciwnik Langiewicza, co doprowadziło do konfliktu z Adamem Grabowskim, a w dalszej perspektywie pojedynku. 12 kwietnia 1863 r. dochodzi do walki, a właściwie jednego strzału Grabowskiego, który zabija Bobrowskiego. Jak oceniacie tą postać? Jak oceniacie jego pracę na rzecz zorganizowania walki zbrojnej? Czy musiał stawać do walki z Grabowskim? Czy jego młody wiek go rozgrzesza?

No właśnie - jak to jest z wiarygodnością Biblii jako źródła historycznego? Dla potrzeb tematu z całego bajzlu w szafce, dokopałem się do starego zeszytu z religii, w którym zanotowane jest (nie wiem czy jest to stanowisko całego kleru, w każdym razie takie słowa kazał zanotować duchowny ): Pismo Św. nie jest księgą naukową tylko orędziem naszego zbawienia. [...] Nauka nie sprzeciwia się Biblii. Im więcej badań i odkryć naukowych tym wyraźniejsza staje się prawda [...]. [...] Opowiadania te [czyli poszczególne rozdziały w Biblii] nie są kroniką, relacją, sprawozdaniem. [...] Biblia jest księgą zbawienia, dlatego szukanie w niej naukowych twierdzeń mija się z celem. Co o tym sądzicie?

Jak oceniacie jej postać? Jak oceniacie jej wkład w romans Kazimierza Wielkiego z Klarą Zach? Jak oceniacie ją jako regentkę? Podoba mi się jej zdanie:"Ręka mego syna jest bardzo mocna i długa, więc Litwini, w obawie przed jego siłą i mocą, nie ośmielą się nic przeciwko niemu przedsięwziąć." A powiedziała to na chwilę przed najazdem litewskim;) Zapraszam do dyskusji.

Czas rozruszać ten z lekka zasiedziały dział. Wiadomo, że w PRL przekręcano lub nawet przemilczano niektóre sprawy vide Katyń. O tym powszechnie się wie, jednakże interesują mnie przypadki mniej znane, najlepiej z historii przedrozbiorowej (czyli tematów dotykających lat przed 1795 r.). Czy nie mówiono nic np. o polskim uczestnictwie w Wielkiej Smucie (wszak można to od biedy porównać do bitwy warszawskiej)? Co z historią Piastów? Zapraszam do dyskusji, przede wszystkich forumowiczów znających to z autopsji, ale skoro na forum nie istnieją żadne ograniczenia co do wieku to oczywiście zapraszam tutaj "młodzików" :tongue:

Nie doszukałem się tematu o tej dość ciekawej postaci. Król polski w latach 1492 - 1501, czy może pochwalić się jakimiś znaczącymi sukcesami? Jak oceniacie wyprawę do Mołdawii? Czy szykowanie rozprawy z zakonem miało być tylko blefem?

Urodził się w 1252 r., po śmierci ojca (gdy miał zaledwie 2 lata) dorastał pod okiem ojczyma Mainharda (hrabiego Gotycji) i matki Elżbiety. Gdy Manfred Sycylijski zginął, odżyła pamięć o wnuku Fryderyka II, którego uznawali za swojego władcę panowie Outremer (choć to niewiele mu dawało), do zdecydowanego działania nakłaniał go również jego kuzyn, Fryderyk z Badenii. Oczywiście, sprawa jego praw do tronu była podnoszona jeszcze przed 1266 r. (m.in. Ludwik Święty dość długo stał na stanowisku, że do Sycylii największe prawa ma właśnie Konradyn). Gdy z Włoch i Sycylii do Bawarii zaczęli uchodzić zwolennicy Hohenstaufów, Konradyn zadecydował, że ruszy na południe (mimo tego, że był powstrzymywany od tego przez najbliższe otoczenie). Syn Konrada IV z powodzeniem uzyskiwał wpływy w północnych Włoszech, wjechał nawet do Rzymu. W momencie wymarszu z Rzymu Konradyn miał do dyspozycji ok. 6 tys. żołnierzy. Dalej ruszył na południe i spotkał się z armią Karola Andegaweńskiego Tagliacozzo (Karol opuścił nawet wojska oblegające Lucerę, by uporządkować problemy na północy). Konradyn przegrał i uszedł. Po bitwie ruszył do Austury, jednak wraz z Galvanem Lancią i Fryderykiem z Badenii został uwięziony przez tamtejszego władcę (Jana Frangipane). Wraz z towarzyszami został przekazany w ręce Karola Andegaweńskiego, który postanowił nie okazywać miłosierdzia i stracił młodego wroga. Śmierć młodzieńca była szokiem dla Europy - piszący później Dante uznał Konradyna za niewinną ofiarę, Niemcy uznali zabicie go za największą zbrodnię w historii, nawet Francuzi byli skłonni potępić swego rodaka. Co sądzicie o Konradynie? Czy powinien walczyć o swe prawa? Jakie błędy popełnił pod Tagliacozzo?

Podczas I WŚ może przeżył tylko kilka miesięcy, niemniej mi się ta postać kojarzy z Wielką Wojną Co o nim sądzicie? Był ponoć jednym z najbliższych ludzi Komendanta. Nie jest mi znana kwestia jego śmierci - Suleja napisał, że podczas prac saperskich pod Nowym Korczynem utopił się w Wiśle: czy ktoś wie jak to się stało?

Ur. w 1864 r., w czasie I wojny światowej walczył w szeregach austriackich (do 1916 r. na froncie rumuńskim, po 1916 r. na froncie włoskim), w 1918 r. wstąpił do WP i walczył przeciwko Czechom. Odniósł sukcesy pod Skoczowem i Cieszynem. W 1920 r. został mianowany wojskowym gubernatorem Warszawy (jego urzędowanie jest kontrowersyjne). Za swe zasługi został odznaczony Virtuti Militari V klasy i dwukrotnie Krzyżem Walecznych, od 1921 r. dowódca Okręgu Korpusu X Przemyśl. Od tego samego roku popadł w konflikt z dawnymi legionistami, co bardzo osłabiło jego popularność, a w dalszej perspektywie - żądano przykładnego ukarania Latinika. Generała uratowało to, że ministrem spraw wojskowych był wtedy Władysław Sikorski (sam dawny żołnierz austriacki, również mający spory z legionistami). Ostatecznie Latinika osądzono późno, bo dopiero w 1928 r., a karą była nagana, która i tak niewiele zrobiła "niesubordynowanemu" generałowi, który był już na emeryturze. Zmarł w 1949 r. Co o nim sądzicie jako dowódcy? Czy miał prawo obrażać dawnych legionistów i czy w ogóle to robił?

Chciałbym tutaj zapoczątkować rozmowę na ten temat. Niektórzy sądzą, że Japończycy byli w stanie zaatakować Australię, jednakże czy mieli na to szanse i co ważniejsze - czy mogli odnieść tam zwycięstwo?

Bitwa 10 - tysięcznej armii polsko - saskiej pod dowództwem ks. Józefa Poniatowskiego z 33 - tysięczną armią austriacką pod wodzą arcyksięcia Ferdynanda d'Este. Batalia, podczas której wojsko Księstwa Warszawskiego broniło się przed natarciem austriackim w okolicach Raszyna i Tarczyna, gdzie krzyżowały się ważne trakty komunikacyjne (z Krakowa i z Piotrkowa Trybunalskiego). Do tego walczono w terenie bagnistym, w którym utrzymywał się wysoki poziom wody spowodowany wiosenną odwilżą. Nieopodal płynęła rzeczka Raszynka (Rawka). Miejscem, gdzie padło najwięcej żołnierzy była grobla pomiędzy stawami, bitwa obfitowała w ataki Austriaków, obrony Polaków i Sasów i ich kontrataki. Straty wyniosły 2500 zabitych, rannych lub wziętych do niewoli Austriaków oraz 1500 po stronie polskiej. Ostatecznie Polacy musieli się cofnąć, przystąpiono do rokowań na mocy których armia polska opuściła Warszawa, do której wkroczyli Austriacy. Jak oceniacie postawę żołnierzy obydwu stron w bitwie? Czyje było to zwycięstwo? Jak należało rozegrać walkę patrząc ze strony ks. Poniatowskiego? Zapraszam do dyskusji.

Znamy ją m.in. z dzieła Tukidydesa Wojna peloponeska. Jak oceniacie szanse obydwu polis (Aten i Sparty) w tej wojnie? Co sądzicie o tej wojnie? Czy gdyby nie zaraza w Atenach i śmierć Peryklesa, Ateny mogły pokonać Spartę? Zapraszam do dyskusji.

Jedna z dwóch konfederacji zawiązanych w celu obrony praw Stanisława Leszczyńskiego do tronu. Utworzona w 1715 r., stłumiona przez wojska sasko - rosyjskie w 1716 r. Jak sądzicie - czy miała szanse powodzenia?

Jest temat o Churchillu, niech będzie też i o amerykańskim prezydencie, który cztery razy wygrywał wybory prezydenckie w USA i pełnił ów urząd w latach 1933 - 1945. Autor programu new deal (nowy ład), który pomógł wyjść Stanom ostatecznie z Wielkiego Kryzysu. W czasie wojny pomagał Brytyjczykom, a później dostawy amerykańskie otrzymywali także Rosjanie. Dość niejasna jest sprawa tego, czy istotnie chciał włączenia USA do wojny, jednakże można twierdzić, że ciągle starał się rozluźniać "rygory" neutralności i powoli wprowadzać Amerykę do wojny. Wg niektórych był zbyt ugodowy wobec Józefa Stalina. Polacy patrzą zwykle na niego poprzez "oddanie" Polski przez Roosvelta Stalinowi. Zapraszam do dyskusji o nim.

»To dziwne, ale wydaje mi się, że nie ma tematu o nim. Przede wszystkim chciałbym się dowiedzieć co myślicie o jego służeniu Ochranie. Od bodajże roku 1902 miał być agentem Ochrany i niszczyć polski ruch niepodległościowy (np. sprzeciwiając się powstaniu polskim w czasie wojny rosyjsko - japońskiej 1904 - 1905). Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do umieszczania tutaj pozycji godnych polecenia jeśli chodzi o ten okres. Na razie tylko dwie książki : "Zygmunt III Waza", Henryk Wisner - bardzo dobra książka, żadnych przeinaczeń, żadnych przemilczeń. "Hammerstein 1627", Paweł Skworoda - trochę mylny tytuł (bo więcej jest chyba o bitwie pod Gniewem), jednak książka warta polecenia, choćby z tego względu, że opisuje połowę wojny o ujście Wisły, a także jej preludium.

Ksiądz ów 20 października 1844 r. przeczytał bilczańskim, sukowskim i posłowickim chłopom coś co miało się nazywać Listem Ojca Świętego Grzegorza papieża, choć dziś ma się co do tego wątpliwości. Już 5 dni później został aresztowany i początkowo skazany na śmierć, później wyrok zamieniono na katorgę. Wrócił w 1871 r., jednak nie odegrał już większej roli. Co sądzicie o tej postaci? Jak to było z owym Listem?

Stanisław Stadnicki zwany również Diabłem Łańcuckim z pewnością może pretendować do miana symbolu warcholstwa. Zagorzały kalwinista, uczestniczył w bojach Batorego, w 1588 r. poparł Maksymiliana Habsburga, rokoszanin, wkrótce po rokoszu wdał się w prywatną wojnę z Łukaszem Opalińskim, która zakończyła się jego śmiercią. Co o nim sądzicie? Jakim był żołnierzem? Czy można znaleźć jakieś uzasadnienie jego niektórych niezbyt patriotycznych działań (vide zwady z Opalińskim)?

Co sądzicie o wystąpieniu Lubomirskiego? Jakie powódki nim kierowały? Dlaczego król przegrał? Czy istotnie przez rokosz przegrano walkę o reformy? Zapraszam do dyskusji.

Odpowiem tutaj na post ciekawego z tematu o Żółkiewskim: Mnie to szczególnie nie dziwi skoro nie było pieniędzy na żołd, których nie chciała dawać szlachta. Gdy nie ma żołdu, nie ma wojska, gdy nie ma wojska, nie ma możliwości prowadzenia wojny. Jednakże na to Chodkiewicz nie miał raczej wpływu, a poza tym przy jego ocenie należy oceniać to, co było zależne od niego - wynik bitwy od niego był zależny, to co było po bitwie zwłaszcza w kwestii żołdu, raczej nie. Zaraz, zaraz - nie jest to sytuacja analogiczna do tej spod Kłuszyna. Pod Kłuszynem Rosjanie i Szwedzi praktycznie nic nie robili, czy tak samo zachowywali się Rosjanie po Kłuszynie? Poza tym nie powiedziałbym, żeby stan morale wojsk Chodkiewicza nie był zbyt wysoki. I zadajmy jeszcze jedno pytanie - czy Jan Karol chciał w ogóle rosyjską stolicę zdobywać, czy były to może działania zmierzające do jak największego osłabienia Rosji i wydarcia jej jak najwięcej (w granicach rozsądku oczywiście)? Natomiast, jeszcze co do Chocimia - czyj więc to był sukces? Sahajdacznego? Lubomirskiego? Władysława IV Wazy? Królewicz całe oblężenie chyba przechorował, Sahajdaczny był dobry do dowodzenia swoimi ludźmi, nie całą obroną, a Lubomirski dowodził dopiero w końcowych momentach bitwy, najcięższych, jednakże też i najkrótszych. Chodkiewicz zrobił pod Chocimiem najwięcej - rozkazał przeprowadzić wielkie roboty ziemne przed twierdzą, co ułatwiło jej obronę, a i atakował zaciekle tureckie stanowiska, gdy sułtan nie szturmował.

Chciałem umieścić temat najpierw w temacie o Mieszku, ale jest to dość szerokie zagadnienie warte omówienia. Papiestwo na pewno nie przeżywało swojego rozkwitu w połowie X wieku. Nie można tego powiedzieć o Cesarstwie Bizantyjskim, jego sytuacja była na pewno lepsza. A jeśli Mieszko przyjąłby chrzest w obrządku wschodnim? Byłby już chrześcijaninem, jednak nie tego samego "poziomu" co Niemcy. Czy to uchroniłoby go od najazdów cesarskich? Jak oceniacie taką decyzję? Czy w ogóle Mieszko o czymś takim myślał? W przypadku wielu postów zagłębiających się w historię alternatywną, będę je przenosił.

Najazd Brzetysława z pewnością był jednym z ważniejszych wydarzeń lat 1034 - 1039 i XI wieku w ogóle. Czesi zdobyli wówczas Śląsk, spustoszyli znaczną część kraju, wywieźli z Gniezna ciało św. Wojciecha, a przy tym zdobyli wielkie łupy. Nieco zadziwiające jest, że jak na wydarzenie takiej wagi, nie zna się nawet daty tego zdarzenia. Rocznik kapitulny krakowski informuje pod rokiem 1038 o przeniesieniu zwłok św. Wojciecha - ani słowa o najeździe. Datę 1038 przyjmowały też inne polskie roczniki m.in. poznański, Traski. Kosmas datował wyprawę na 4. rok panowania Brzetysława, a więc (w powszechnej opinii) rok 1039 (co ciekawe, jako datę przybycia Czechów ze zwłokami męczennika, na początku 5. roz. ks. II kronikarz podaje dzień 23 sierpnia, a na końcu 1 września - możliwe, że był to błąd kopistów). Odmienne stanowisko zajął Gerard Labuda, który za 4. rok panowania Brzetysława przyjął rok 1038, mianowicie dlatego, że Kosmas pisze, iż po śmierci Udalryka (1034 r.), Jaromir niejako desygnował Brzetysława na władcę (właśnie w 1034 r.) Co do przebiegu, Kosmas twierdzi, że Brzetysław zdobył Kraków (co ciekawe nazywa to miasto stolicą polską), Giecz i inne. Powszechnie przyjęte jest również, że przyłączył do Czech Śląsk. Co sądzicie o tym najeździe? Jaka była jego data? Jaki dokładny przebieg? Co najazd przyniósł Polsce, co Czechom, co Niemcom? Jak myślicie, czy nazwanie Krakowa stolicą polską przez Kosmasa jest: a) błędem kronikarskim b) dowodem na to, że najazd odbył się w okresie, gdy Kazimierz był w Polsce i zdążył przenieść "oficjalną" stolicę do Krakowa (nie mając zapewne większego powodu do tego) c) dowodem na to, że wówczas tam przebywał dwór książęcy Zapraszam do dyskusji.

Następca Jana II Dobrego (wziętego do niewoli pod Poitiers), król francuski od 1364 r. Na jego panowanie przypada okres "odrodzenia" Francji pod względem gospodarczym, jak i poniekąd wojskowym, ponieważ de Guesclin wyparł Anglików z większości ziem na kontynencie. Karol był chyba najwybitniejszym królem francuskim panującym, podczas wojny stuletniej. Co o nim sądzicie?

http://www.cala-prawda.pl/Jan-Pawel-II-nie...iekawostki.html Jestem ciekawy Waszego zdania.

Pancerny podsunął mi pomysł na ten temat. Jak sądzicie kto za tym stał? Ostatni Piastowie Mazowieccy zmarli dość młodo, pojawiły się pogłoski, że ich otruto. Po ich zgonie Mazowsze inkorporowano do Korony. Zapraszam do dyskusji.

Temat założony w RON, bo po pierwsze wspieram jeden ze swoich ulubionych działów 8) po drugie pan Tadeusz bardziej się z RON kojarzy. Postać powszechnie znana i powszechnie uznawana za bohatera narodowego - również USA za swe zasługi w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Później wrócił do kraju, wziął udział w wojnie w obronie Konstytucji 3 Maja. Dowodził ok. 5 - tysięcznym wojskiem polskim pod Dubienką broniąc się przed co najmniej 4 - krotnie większą armią rosyjską. Rosjanie jednak w końcu złamali opór Polaków i poszli dalej na zachód. W mojej opinii, więc trudno uznać Dubienkę za polskie zwycięstwo (mimo wysokich strat rosyjskich). Później wysunął się na czoło i wywołał - niepotrzebne i bezsensowne (w mojej opinii) - powstanie. Zwyciężył pod Racławicami, pokonując 3 - krotnie mniejszy oddział rosyjski. Opór tego oddziału złamał dopiero atak kosynierów. Później jednak mimo wydania uniwersału połanieckiego nie znalazł zbyt wielkiego posłuchu wśród chłopów. Przegrał i dostał się do niewoli pod Maciejowicami. Wydostał się z więzienia carskiego za cenę obietnicy niewalczenia przeciw Rosji, z której ostatecznie Tadeusz Kościuszko wywiązał się. Napoleon zachęcał go do współpracy, jednak ten odmówił sądząc, że cesarz Francuzów nie przywróci Polsce niepodległości. Co o nim sądzicie? Czy powstanie kościuszkowskie było potrzebne (wg mnie nie)? Jak oceniacie go jako dowódcę (moim zdaniem dobry dowódca w obronie, przeciętny w ataku)? Co sądzicie o jego postawie wobec Napoleona? Zapraszam do dyskusji.