Tofik

Tyle że z perspektywy czasu okazało się to błędem. Ok. 15 tys. polskich żołnierzy mogło się przydać w czasie niemieckiego ataku, choćby jako mięso armatnie.

Inna sprawa, że popieranie Witolda było jakby przeciąganiem go na swoją stronę i skłócanie go z Jagiełłą I tutaj wg mnie po raz kolejny zakon sprytnie postępował. A czy my byliśmy zbyt łagodni? Zabicie jeńców pod Płowcami było poza wszelkimi normami (niepisanymi) nawet w średniowieczu (zabiliśmy 50 jeńców krzyżackich wziętych w pierwszej fazie bitwy).

Czy uznajesz Hauerze Długosza? Jak wiadomo Długosz pisał ponad 300 lat po bitwie i pewnie wzorował się na Kadłubku. Po pobieżnym sprawdzeniu innych źródeł na fragmenty o tej bitwie się nie natknąłem (choć trzeba sprawdzić jeszcze Kosmasa). Jak dla mnie jedno jest pewne - bitwa na pewno się odbyła, bo Gall o tym napisał i mniejsza z tym, że w jednym zdaniu. To, że napisał o tym w jednym zdaniu pozostawia moim zdaniem wątpliwości co do znaczenia, wagi i wielkości tej batalii.

O i pod względem propagandy to byli świetni. Doskonale potrafili wykorzystywać nasze posunięcia vide wyprawa na Brandenburgię w 1326 r. (Łokietek dużo spalił, dużo wymordował, ale poszedł do walki z pogańskimi Litwinami i został uznany za neopoganina), czy stosunki za czasów panowania Władysława Jagiełły (ciągłe ukazywanie go jako poganina, który tylko pozornie przyjął chrześcijaństwo). Może niehonorowo, ale cwanie. Tak, pod Legnicą. Jednak nie tylko pod tym względem byli pożyteczni: w latach 1228 - 1308 praktycznie mieliśmy spokój na północnej granicy (z wyłączeniem rzecz jasna ataków brandenburskich).

Kurde, 20 km kolejki było w niedzielę... A tam niektórzy od poniedziałku siedzieli :roll:

Aaa, fakt. Zapomniałem. IMHO zależy od interpretacji. Wg mnie było tak, że Władysław I Herman stał się wrogiem swego brata przez to, że objął tron z rąk buntowników. Gall nie pisze, że wyraźnie Władysław uczestniczył w buncie. Zresztą nie był chyba zbyt chętny do rządzenia.

To Wy piszecie o wyrżnięciu wszystkich Prusów, nie ja.

Z tego co wiem to tekst był napisany po łacinie i różnice w interpretacji dotyczyły słowa applicare. Z tego co wiem oznacza to coś w rodzaju "przyłączenia", tyle że różnice wynikły z tego, czy Litwa ma być inkorporowana czy połączona z Koroną.

Pierwszy raz to słyszę. Na co Konradowi czy w ogóle Polsce ziemie na północ od nas, które nie są zamieszkane w ogóle? Mieli podbić ziemie, schrystianizować je i oddać.

W pewnej szkole nauczyciel zadaje pytania kolejnym uczniom: - Wścibski! Co Żydzi mogą jeść z wieprza? - Z Wieprza? Ryby, panie psorze - odpowiada Wścibski. - A co to jest psychologia? - Nauka o psach, panie psorze. - Głuptasiński, powiedz mi, co wiesz o złocie. Głuptasiński siedzi nieruchomo i nic nie mówi. Nauczyciel na to: - Masz rację, kochanku! Milczenie jest złotem!

Za inicjatorów rozbiorów uważa się Prusy, ale jest to dość zawiłe. Nadzieje na to rozbudzili Austriacy anektując Spisz, więc na nich wina pośrednio spada. Powodu dostarczyli sami Polacy konfederacją barską. Prawdopodobnie bez tych dwu czynów Fryderyk o rozbiorach mógłby pomarzyć. Zależy też co rozumiesz pod pojęciem "mocarstwo" -> jak dla mnie to dominacja danego kraju w określonym regionie. Sądzę, że Prusy na pewno nie zdobyły wówczas dominacji nad np. Austriakami. Prawda, że wyrwali im Śląsk, że bili ich armie, ale gdyby Fryderyk poszukiwał ziem do zdobycia i gdyby Austria była dużo słabsza od Prus to szukałby ich właśnie na terenach Habsburgów. Wg mnie chciał wzbogacić się kosztem RON właśnie przez to, że w stosunku RON - Prusy wiadomo kto był silniejszy. W stosunku Prusy - Austria nie jest to całkiem łatwe. Tyle że jak wspomniałem - bez zachowań Austriaków i Polaków Prusacy nie mieli na co liczyć.

Na zachodzie w XIV wieku i południu nie było dla nas wrogów. Węgry, Rzesza, Czechy... No Czechy - ale tylko wespół z Krzyżakami. I nie mogliśmy pozostać z tym problemem sami, potrzebny był sojusz z Litwinami. Unia na pewno pomogła nam w pokonaniu zakonu. I to jest pozytywna strona tego. Odnośnie skierowania na wschód - sądzę, że Litwa z Rosją pozostawione same stworzyłyby nam niekorzystną sytuację. Albo któreś podbiłoby któreś albo doszłoby do unii (już Jagiełło coś takiego planował skoro jego ojciec nie zajął Moskwy).

Sabaton - "Metal Machine" (ogólnie cała "Primo Victoria") Ta piosenka chyba nigdy mi się nie znudzi (a takich jest niewiele: koRnowy "Twist", "Alien" TSA, czy "Zapal świeczkę" Dżemu). A zaraz potem KoRnowa "Ósemka". [ Dodano: 2008-02-04, 16:31 ] Temat umarł? KoRn - Do what they say i Manana - Miss Evening

Czyż właśnie Konrad Mazowiecki nie kazał im zdobywać terenów? Proszę o fakty. Nic mi nie wiadomo o takiej sytuacji. Zakon krzyżacki miał wyrżnąć najbardziej twardogłowych i tych, którzy za pomocą oręża mieli wygonić chrześcijan z ich ziemi. I nie sądzę, by Krzyżacy mieli chęci i ochotę do nawracania takich. Natomiast, gdyby każdego tak wycinali, to w Prusach nikt by się nie ostał, oprócz samego zakonu.

Moim zdaniem w tym przypadku raczej niewiele nam to dawało. Przede wszystkim - Ludwik był zaangażowany w sprawach południowych, vide stosunki np. z Wenecją. Oczywiście w razie czego mieliśmy sojusznika do walk z Krzyżakami, tylko że króla te sprawy nie interesowały, podobnie jak naszych sąsiadów nie interesowały konflikty z nami, więc sojusz praktycznie do niczego się nie przydawał (przyczyniły się też do tego, to że należeliśmy do władztwa andegaweńskiego - to trzeba przyznać).

A kto zabrania?

http://pl.wikipedia.org/wiki/Siedem_cud%C3%B3w_Polski Były także wybory nieoficjalnie. Na kilku forach historycznych widziałem takie tematy.

Rozbiory to dość złożone zagadnienie, moim zdaniem zdobycie Śląska tego nie umożliwiało. Zapewne, gdyby nie austriacka aneksja Spiszu to Prusacy nie żądaliby czegoś dla siebie (rozbiorów w rezultacie), a przynajmniej - mieliby mniej słuszności w swoich dążeniach. Lutynia mówi całkiem dużo. Jak dla mnie największe zwycięstwo Fryderyka. Choć trzeba przyznać, że w wojnie siedmioletniej Prusy znalazły się w wielkich opałach i uratował ich niedorajda na rosyjskim tronie.

Na szczęście są tacy jak np. moja skromna osoba :roll: Chyba nie jest tak źle, oczywiście nie cały naród jest w stanie powiedzieć kto to był np. Piłsudski, ale jest malutka grupa osób, która wie nawet więcej niż to kim był pan Józef.

Jeszcze odnośnie Żydów: Mąż umiera, przy nim czuwa żona. Mąż mówi: - A pamiętasz, jak w trzydziestym dziewiątym się wojna zaczęła? - Pamiętam, pamiętam... - I byłaś wtedy przy mnie. - Byłam, byłam... - A pamiętasz, jak nam w czterdziestym piątym sklepy zabrali? - A pamiętam, pamiętam... - I byłaś wtedy przy mnie. - I teraz też jesteś przy mnie. - Jestem, jestem... - I tak sobie myślę, że ty mi samo nieszczęście przynosisz! O Żydach jeszcze kilka znam kawałów, ale na razie sobie je odpuszczę. I kolejny moim zdaniem świetny kawał, też trochę związany z historią. Dowcip osadzony gdzieś na początku XX wieku. Dwóch jegomościów siedzi w karczmie i rozmawiają. Jeden z nich mówi: - Moim zdaniem Maroko należy oddać Francji, Chinom - Koreę, Węgrom dać komendę po węgiersku, Austrii powszechne i bezpośrednie głosowanie... - A nam? - pyta drugi pan. - Kelner, dla nas jeszcze cztery piwa!

Nie mam teraz przy sobie Galla, ale czy Anonim nie pisze czasem o św. Władysławie?

Rzucę tylko świetny kawał (mam nadzieję, że nikt go wcześniej nie podał) i czas się co nieco pouczyć: Hrabia Wojciech Dzieduszycki, polityk galicyjski, odznaczał się niezwykłym poczuciem humoru i dość ciętym językiem. Na bankiecie z okazji uczczenia Franciszka Smolki, przewodniczącego austriackiego parlamentu, Dzieduszycki wygłosił mowę: - Starożytni Grecy wierzyli, że jeżeli nowo narodzone dziecię muza ucałuje w czoło, to wyrośnie z niego mędrzec, a jeśli w usta lub w oczy - słynny mówca lub znakomity malarz. Gdzież ciebie, dostojny jubilacie, musiała ucałować muza, skoro od tylu lat zasiadasz w fotelu prezydenta Rady Państwa? :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:

A co sądzicie o oddaniu tronu synom Cudki, czy Esterki (o ile Kazimierz miał z Esterką synów)? Czy synowie z nieprawego łoża zostaliby zaakceptowani?

Pewna dama zapytała kiedyś Talleyranda: - Jest pan znany ze swych błyskotliwych ripost. Proszę mi powiedzieć, czy jest jakiś sposób, aby się nauczyć sztuki konwersacji? - Jest, zaraz pani powiem. - Słucham. - Oto ta sztuka.

Właśnie o niego chodzi. Do "partii węgierskiej" oprócz niego można zaliczyć jeszcze m.in. Jarosława Bogorię ze Skotnik. Oczywiście pytanie jest Twoje.