Tofik

Brawo! Pytaj.

Nie. Koniecpolski był wtedy zajęty działaniami na południu (wojsko kwarciane rzecz jasna).

Nie, nadal bardzo zimno. Pomyślcie - w linii prostej od Mieszka...

Który hetman jest autorem memoriału dot. wojny ze Szwecją (czyli "pomysłów" jak wygrać wojnę ze Szwedem)?

Nie. Szukasz zbyt daleko.

Oseledec?

Nie. Nie chodzi mi o boczne linie. Chodzi mi o linię od Mieszka I przez pierworodnych. Mam nadzieję, że rozumiecie o co mi chodzi.

Jak sądzicie - co trzeba było zrobić, aby zreformować Rzeczpospolitą? Jakie były ku temu sposoby? Czy mogliśmy stać się potęgą? Czy było to w ogóle możliwe? Jak dla mnie, wiąże się to przede wszystkim ze zmianą nastrojów szlacheckich, gdyż to one głównie wszystko uniemożliwiały. Trzeba było wybić im z głów wszelkie bajki o niezwyciężonej RON, braku uzasadnienia co do reform i tak dalej. Najlepiej za pomocą kogoś popularnego wśród szlachty vide Zamoyski, czy Sobieski. Trzeba było też zlikwidować problem kozacki, gdyż to głównie z jego powodu można mówić o końcu srebrnego wieku Polski, ale o tym jest temat.

I to chyba oznaczałoby wojnę domową. Rozwiązanie może najszybsze, ale czy skuteczne?

Jak wyżej. Temat założyłem, gdyż zainspirowało mnie zadanie z j. polskiego. Odnośnie mnie - rodzina przede wszystkim 8) Później pieniążki, trzeba mieć rodzinę z czego utrzymać i trzeba czymś płacić za rozrywki :wink: Następnie historia, moja największa pasja, najwięcej kasy wydaje właśnie na nią. Na końcu chyba sport - zwłaszcza nożna i tenis stołowy (częściowo siatkówka).

O tym polecam zająć się w temacie o polityce zagranicznej. Co rozumiesz pod tym pojęciem? Pechowo nie udało się zdusić liberum veto w zarodku. Jan Kazimierz miał na to szansę, gdy zabierał się za reformy, jednak wolał zająć się najpierw wolną elekcją i został zawetowany, w rezultacie żadnej sprawy nie udało się rozwiązać.

Jeśli chodzi o względy tylko wojskowe to się zgadzam. Chyba raczej Krzywoustego Jeśli Głogów 1109 to i Niemcza 1017, jak dla mnie to chyba najbardziej charakterystyczne bitwy w dziejach wojen polsko - niemieckich w czasach piastowskich.

Dobra, dawaj dalej Kolejne pytanie prosimy.

Szeroki temat, na szczęście jest czas Niemcy "lubili" bić się z nami już od początku naszej państwowości (Hodon, Wichman). Można powiedzieć, że do czasów Bolesława III Krzywoustego ciągle z nimi walczyliśmy (drobne uogólnienie). Z tymże po czasach cesarza Barbarossy nasze zatargi z Niemcami praktycznie zanikają i pojawiają się dopiero w XVII czy XVIII wieku, gdy na mapie pojawiają się niezależne Prusy. To stwarza kłopot, czyt. rozbiory. Dalej germanizacja, niszczenie polskości etc... II WŚ na pewno odcisnęła na nas swoje piętno, także pod względem mentalności względem Niemców. Wielu na pewno widziało plakaty komunistów z czasów wyborów po wojnie, które przedstawiały Niemca z karabinem i napis: "Nie chcesz jego powrotu?" :roll: U mnie we wsi, żyje Niemiec no i nazywa się go kolokwialnie "szkopską kupą" :roll: Moim zdaniem nasza nienawiść do Niemców nie jest uzasadniona - pamiętajmy, że ci Niemcy, którzy teraz żyją (w większości, córka Himmlera to wyjątek) to nie ci Niemcy np. sprzed 60 lat. Niestety, dzisiejsi Niemcy nie potrafią przyznać się do win swoich przodków, ale czy my to też potrafimy? Jak długo będzie u nas obecny mit rycerskich, szlachetnych i honorowych Polaków?

Czy można w Danii zbudować socjalizm? - Nie, bo to kraj za mały na takie nieszczęście.

A dla mnie militaryzacji kraju. Niewątpliwie pomaga to w uzyskaniu statusu mocarstwa, ale samo tego nie czyni. Hm... - duże terytorium, - dominacja co najmniej w regionie, - silna armia, - silna władza centralna. To chyba z tych najważniejszych (oczywiście odnosi się to tylko do XVIII wieku, nie sądzę by takie kryteria obowiązywały we wszystkich okresach historycznych). Punkt 1. i 2. jak dla mnie odpada, 3. i 4. oczywiście nie odpadają, ale co z tego skoro pozostałe kraje miały tak samo. Odnośnie przytoczonych przez Ciebie liczb - można wiedzieć z którego roku one pochodzą? Poza tym Szwecja to kraj głównie walczący z Rosją o Finlandię i nikt tutaj nie twierdzi, że była ona mocarstwem. Podobnie z Saksonią - po wojnie siedmioletniej praktycznie siedziała cicho. Pozostałe kraje miały armię porównywalną do armii pruskiej (liczbą, jakość to nieco inna sprawa, ale...).

Ja cię, nie chce mi się :mrgreen: To może takie proste: na kim kończy się główna linia Piastów (czyli od Mieszka I niżej) ?

Tak, zgadzam się, ale mówienie o mocarstwowości to moim zdaniem przesada. Oczywiście byli silni w momencie I rozbioru, ale nie tak by wszystko przechylić na swoją szalę.

Pracownikami mennicy. Mincerz to pracownik mennicy produkujący monety. Mincerz - w średniowiecznej Polsce to urzędnik królewski zajmujący się kontrolą monety będącej w obiegu, jej wymianą i ściganiem oraz karaniem fałszerzy. Z upływem czasu mincerze tracili uprawnienia policyjno-sądowe, stając się jedynie rzemieślnikami produkującymi monety. Wikipedia

Powiedzcie mi tylko, czy to, że Prusy mogły konkurować z resztą zaborców czyni ich mocarstwem. Poza tym dla mnie Prusy po wojnach śląskich nie były zbyt wielkie.

No fakt, przeoczyłem to "jego".

Zgadzam się. Akurat Mieszko był popularny pośród ludności, niekoniecznie tak jak stryj i Sieciech.

Chyba raczej Bolesława. Nie ma dowodów na to, że Śmiały umarł z ręki brata, co najwyżej mógł umrzeć np. z ręki samych Węgrów, dla których uciekinier był niewygodny, czy też samego Sieciecha o ile doszedł wówczas do władzy. To że Herman nie przeszkadza w otruciu swego bratanka może też znaczyć, że nie interesuje się sprawami wagi państwowej :roll: Wiedzieć, wiedział o buncie tyle że jak dla mnie nie uczestniczył, bo i po co? :razz: Buntownicy nie mieli raczej szans obsadzić na tronie kogoś spośród siebie, a poza tym Władysław nie był raczej zainteresowany władzą.

I zbyt wiele to to nie mówi Czyli że - sam przyznajesz, że Prusy nie zdominowały wówczas Austrii, czyli nie osiągnęły dominacji nawet na swoim podwórku (Rzesza), czyli jak dla mnie nie były wówczas nawet mocarstwem regionalnym. Co najwyżej stali się na tyle silni by mogli konkurować z Austrią (tutaj się zgadzam z tym pierwszym krokiem), ale nie od razu mocarstwem. Jeśli już mocarstwo to raczej po rozbiorach, bo dostali wtedy chyba najlepiej rozwinięte ziemie RON.

Bitwa na Psim Polu to dość ciekawy temat. Przede wszystkim nie wiadomo w ogóle czy do tej bitwy doszło. Niektórzy twierdzą, że do bitwy nie doszło opierając się na jednym zdaniu Galla: Usłyszawszy taką odpowiedź [na ostatnie ultimatum] cesarz postąpił pod miasto Wrocław, gdzie jednak nic więcej nie zyskał, jak trupy na miejsce żywych. I pewnie Psie Pole do dzisiaj pozostałoby zwykłą potyczką, gdyby nie rozbudowany opis Wincentego Kadłubka: Siły Niemców zwiększa ich liczebność [...] Polaków śmielszymi czyni większa odwaga. [...] Gdy ci [Niemcy] polegli, inni spieszą im z pomocą i padają. I tak jedni po drugich [giną], aż wreszcie niemal wszystkie w tyle stojące wojska zwracają się [przeciw nim] [...] mieszają się szyki, nie znając bowiem przyczyny zamieszania sądzą, że swoi uciekają [...] toteż [sami] niemal w ucieczce się rozpierzchają [...]. Po czym owe olbrzymie legiony niemieckie - jedne niszczy Bolesław, drugie Ślężanie. [...]. Dalej mamy fragment o tym jak to było ze sforą psów itd. Więc - czy istotnie doszło do wielkiej batalii na Psim Polu? Jak oceniacie samą bitwę? Zapraszam do dyskusji.