Tofik

Nie. Ale ja tylko wskazuje na to, że Napoleon w zdobywaniu władzy bez praw do niej, nie był wyjątkiem.

Nie, wszystkim zabierał wolność. Tak samo jak nie legalizuje działań jakobinów czy Dyrektoriatu. Bo przecież tylko Burbonowie zostali wybrani z woli Boga

Prosimy o podpowiedź.

Duże nadzieje, jeszcze gdy Napoleon nie był I konsulem, wiązano z Kościuszką, ten jednak twierdził (poparł go m.in. Pawlikowski), że Polacy muszą i są zdolni do samodzielnego uzyskania niepodległości poprzez całkowite zjednoczenie. Nastroje zaraz przed Tylżą były zróżnicowane: - Wielkopolanie ochoczo przystąpili do powstania przeciwko Prusakom, jednakże z pewnością byli zaskoczeni (nie tylko oni) wynikiem traktatu w Tylży odnośnie sprawy polskiej, - inną koncepcję (a już na pewno lepszą od koncepcji samotnej walki Polaków w tamtym czasie) reprezentował ks. Czartoryski wraz z litewską arystokracją. Dotyczyła ona odbudowanie polskiego państwa przez cara Aleksandra I, nadzieje na to dawała m.in. liberalna polityka cara.

Czy można mówić o czymś takim? Czy można to określić jedną datą? Moim zdaniem to oczywiście proces długotrwały, ale datę wyznaczę. Postawiłbym na veto Sicińskiego w 1652 r., ale to dało się jakoś obejść - przykładem niech będzie "sejm niemy", na którego stawiam. Dlaczego? Moim zdaniem to początek protekcji rosyjskiej nad Rzeczpospolitą, co za tym idzie możliwość zreformowania państwa drastycznie maleje, to tylko prowadzi do upadku (lub całkowitej uległości wobec protektora).

Lekko offtopując: słowa Cambronne'a pod Waterloo też miały być wymyślone przez potomnych :roll:

Chodzi zapewne o precedens. Zresztą, czy wcześniej sejm zrywał w podobny sposób jeden poseł (a może jakoś inaczej demonstrował swój brak poparcia dla sejmu)? Sicińskiego nie znaleziono, 9 marca Siciński zerwał sejm, a 11 marszałek nie zyskał nawet cofnięcia sprzeciwu Sicińskiego i obrady się zakończyły.

Bodajże przez Olizara. Kurcze, ale Tyszkiewicz i Wisner twierdzą, że Siciński był pierwszym, który użył weta. Marszałek nie mógł go cofnąć i obrady zakończono, wcześniej za sprawą jednego posła raczej nie miało to miejsca (zresztą, ja się sprawami wewnętrznymi RON zbytnio nie interesuję, nie wiem jak się miała ta sprawa).

Czy mógłbyś rozwinąć?

Tak, ale dlaczego 1652 r. uznaje się za początek liberum veto w RON?

Zgadza się - ale to od czasów Sicińskiego to coś stało się istną "regułą".

Hm, chodzi się o rozchodzenie bez uchwał czy jak? Bo nie było to regułą i nie oznaczało to veta. Nie zmienia to tego, że jeszcze do czasów Augusta II Mocnego reformy były teoretycznie w zasięgu naszych możliwości. Oczywiście przyczyn to można i szukać w czasach jagiellońskich.

Edukacja edukacją, ale bez dobrze działającej gospodarki czy z przegraną wojną jej wpływ lub możliwości rozwoju są ograniczone. Tutaj chodziło o propagandę. Jakby chciała wszystkich w kraju oświecać to wyszłoby to tylko na jej niekorzyść - przecież głupich łatwiej kontrolować. A przez kontakty z filozofami czy rozmowy na temat filozofii i nauki z poszczególnymi władcami, budowały jej obraz Semiramidy Północy i monarchini oświeconej - z tymże o jakimś oświeceniu kraju trudno mówić. Czyli zrobiła co mogła i jak najlepiej mogła - nie dość, że nie oświeciła kraju, to jeszcze uznawano ją monarchinią oświeconą.

No to jak, będzie wojna?

Takim człowiekiem od castingów był Potiomkin, który mimo iż przestał być kochankiem carycy, to pozostał jej przyjacielem i zachował wszelkie stanowiska i godności. Tą procedurę przeszło co najmniej 13 oficerów, którzy (jeśli dobrze wywiązali się ze swoich "obowiązków) awansowali na generała i dostawali pobory w wysokości 12 tys. rubli miesięcznie oraz zwrot wydatków. Poza tym ocenianie Katarzyny tylko na podstawie tego, że nie chciała reformy pedagogiki jest trochę niesprawiedliwe. Katarzyna wygrała wojnę z Turcją, zaraz przed powstaniem Pugaczowa, które zresztą stłumiła, co pokazało jej niewydolność aparatu państwowego, którego starała się zreformować (m.in. reforma administracji - pewne kompetencje na rzecz samorządów szlacheckich). Odebrano Turkom Krym. Dzięki rozbiorom zwiększyły się rosyjskie perspektywy (choć na pewno lepszym wyjściem była protekcja, ale caryca nie chciała ryzykować zbyt wielkich spięć z Prusami i dobrze robiła).

Wg Cawthorne'a Jerzy III nie był ani bystry, ani nie wybierał najlepszych kandydatów na premierów (zmieniło się to, gdy premierem został William Pit Młodszy). O przyczynach wojny z koloniami w Ameryce Cawthorne pisze tak: Wona siedmioletnia w Europie oraz wojny z Francuzami i Indianami w Ameryce mocno zachwiały finansami państwa, król wpadł więc na pomysł, aby amerykańscy koloniści płacili za wojny toczone w ich obronie, i nałożył na kolonie wysokie podatki. Mieszkańcy kolonii odmówili płacenia, ponieważ podatki zostały uchwalone bez ich zgody. W 1775 r. wybuchła wojna. Jaki był przebieg i wynik wojny, powszechnie wiadomo. Król miał też podobno zachwiane zdrowie psychiczne, które znacznie pogorszyło się w czasie wojen napoleońskich i regentem został Jerzy IV.

Żądny władzy chyba nie był, ale na pewno miał jakiś wpływ na opinię publiczną - chyba zwycięstwo Adamsa to też po części jego zasługa, z tego co pamiętam.

Małysz na 5. miejscu - "Inny człowiek, inny skoczek". Jestem zadowolony z Polaka, przecież skocznie mamucie nie były nigdy jego najmocniejszą stroną (najmocniejszą jego stroną były średnie skocznie, ale tam skoków w PŚ jak na lekarstwo). Wygrał Romøren, zaskoczył mnie Martin Koch. Ahonenowi drugi skok zupełnie nie wyszedł (skąd te jego wysokie dość noty, mimo takiego "trząsania" nartami?), w rezultacie "zrobił" Małyszowi 5. miejsce. Ale przyszłości nie można malować już w czarnych barwach i niech wszelkie pesymistyczne opinie znikną.

Naiwny, czyli głupi. I teraz to nie jest zarzut? O przepraszam - to była pomyłka moja, a to co teraz napisałaś było zamierzone. Przynajmniej ja nikogo nie obrażam pisząc, że John zdradzał żonę i to była jej wina. Inaczej jest z Twoimi "dziwnymi" pytaniami, ale to Twoja sprawa co myślisz o innych, a co myślisz o sobie. Genialnie - a pytałem jak inny musiał być.

Och i mamy go winić za to, że chciał reform dobrą drogą? Czy mamy go winić za to, że nie wiedział tego co my dziś wiemy? Jeśli to że facet chciał reform uważasz za podatność na wpływ wroga, to chyba rzeczywiście nie podyskutujemy. Nie, nie wiem. Ale jak chcesz to stosuj sobie ten sposób argumentacji, mnie to zaczyna powoli bawić. Nie, nie odpowiedziałaś. Odpowiedziałaś "niekoniecznie taki...", a nie "taki, który...".

Co z Pyzdr (szczególnego) zrabowali Krzyżacy i co tamtejszy pleban mówił o tej rzeczy?

Pytałem jaki był potrzebny, a nie jaki niekoniecznie był potrzebny. A jeśli to aluzja do SAP to nie mogę się zgodzić - romans z carycą w chwili elekcji był przeszłością i nie wiem skąd ta podatność na wpływ wroga. Przecież przystąpił do działań przeciw wrogu, a to że odstąpił od tych działań jest tylko dowodem na to że racjonalnie myślał.

Po powrocie pewnej bogatej pani z księgarni: - Co mama kupiła? Prosiłam o nowości, a tu widzę Mickiewicza. Czy mama nie znała "Pana Tadeusza"? - Może i znałam, ale gdy wyszłam za mąż za twojego ojca, wszystkie znajomości musiałam zerwać. Hess wylądował w Szkocji: - Kto jesteś? - Hess. - Ten wariat? - Nie, pierwszy zastępca.

Polska i Anglia?

A jaki król był wtedy potrzebny?