Tofik

Dokładnie, najniższy stopień podium IMHO dzierży "The price of a mile" i "The art of war". Tak przy okazji: czy kawałek "Counterstrike" nie mówi czasem o wojnie sześciodniowej? Bo jakieś wyróżniające się tam słowa to "June 67", czy "Jeruzalem".

Turcy byli zainteresowani osłabieniem Rosji. Austriacy zresztą też. No i Francja i Anglia. Szwecja była słaba, ale może włączyłaby się pod koniec imprezy. Wątpliwe, żeby Prusy stawały przeciwko takiej koalicji, raczej dołączyłyby do podziału tortu rosyjskiego (może za duże słowo). Hm, rewelacje? Nie pamiętam, ale chyba Łojek pisał o 56 tys. Kreigseisen pisał chyba o 40 tys. Wybacz, ale co miał powiedzieć? "Ej <piiii> albo się poddacie albo tak was skopiemy..." :mrgreen:? Dla Prus wartościowsza była wojna po stronie Rosji, a nie RON.

No jak widać, myliłem się... :roll: Niemniej po odliczeniu sił w Szwecji, w Finlandii i w Niemczech pozostanie jakieś 80 tys. ludzi. Ci których odliczyłem, nie mieli zbyt wielu okazji do walki, zwłaszcza w 1708 r. (chyba, że w przyszłości, ale wtedy jak wiadomo armia pod bezpośrednim dowództwem Karola zmniejszyła się).

Twój wynik to: 419 znaków na minutę Ostateczna ocena: 103 % Przekroczyłeś limity tego skryptu. Możesz dodać się do listy! (Formularz na dole) _______________ Szczegóły: Prędkość: 104 % Poprawność: 97 % Plus punkty za trudność: 1 % _______________ By zaczać od nowa, raz jeszcze kliknij przycisk <<sta

Wypadałoby przeczytać wątek do początku.

Znane mi są co najmniej dwa przypadki: 1. Obrzucenie bananami schodzącego do szatni czarnoskórego zawodnika jakiegoś podkarpackiego klubu. 2. Obrzucenie bananami Olisadebe, jeszcze zanim rozegrał swój pierwszy mecz. Również Rogera oceniano inaczej niż wszystkich kadrowiczów, pojawiły się też zdania "Nigdy nie będziesz Polakiem" itp.

Dlatego trudno na ten temat dyskutować. Duchowni należeli do najświatlejszych ludzi w historii, zwłaszcza w średniowieczu, że wymienię Tomasza z Akwinu, Dantego, czy naszego Francuza z Węgier - Galla Anonima:) "Instytucje" tworzone przez duchownych były jedynymi ostojami jakiejkolwiek oświaty i rozwoju (prawda, że nieco sterowanego przez Kościół, ale gdyby nie rozwój sterowany, to nie byłoby zwykłego rozwoju, bo jak?).

Jeszcze ode mnie - wychodząc z Saksonii w 1707 r. Karol XII miał pod swoim dowództwem 34 tys. żołnierzy (wchodząc do ojczyzny Augusta, miał 19 tys.). W Polsce miały do niego dołączyć pułki, które tam zostawił przed ofensywą na Saksonię oraz nowi rekruci. Razem ok. 43 tys. żołnierzy. Wg Anusika była to największa armia, jaką Karol miał pod swoim dowództwem. Oczywiście nie uwzględniając garnizonów i chyba wojsk na północy (Inflanty, pułki w kraju), ale czy te wojska mogły wynosić 80 tys. ludzi?

Pytanie za 100 p.: kto rozgrywał kampanie historyczne w Medievalu? :] Znudzony swoimi kampaniami, chciałem jedynie powalczyć i w końcu coś dla siebie znalazłem - walczyłem pod Crecy i Poitiers Anglikami i wygrałem Muszę przyznać, że szarża moich 300 jeźdźców wyłaniających się z lasu położyła mnie na ziemię... a jeszcze bardziej położeni byli Francuzi :tongue:

Pomoc ponad 10 tys. ludzi warta jest wysiłku Poza tym chodzi chyba o straty materialne na wybrzeżach, a to jeśli nie wzięliby Austriacy, to wzięliby Szwedzi, więc na jedno wychodzi.

Raczej większość Europy rzuciła się na niego

Właściwie to nie - w mojej okolicy jest na tyle posunięta germanofobia i niechęć do Niemców, że określenie "Ty Szkopie" nie jest już zarezerwowane wyłącznie dla naszych zachodnich sąsiadów. Ale jak widzę moja okolica jest odosobniona, co cieszy

A nie lepiej - "za duży"? Cóż, jeśli ktoś powie "Ty Szkopie" albo "Ty Rusku" to też nie będzie to komplementem, choć macie racje, określenie "Ty Żydzie" uchodzi za bardziej obraźliwe i jest zwyczajnie popularniejsze.

Eeeee, 115 tys.? To chyba łącznie z garnizonami etc. Bo armia polowa nie zajmowała nawet połowę tego, co chyba sam potwierdzasz

Hm, to zależy, mogłem nie dojść jeszcze do tego momentu. Ale wg reformy Karola XI regimentów terytorialnych miało być razem 33 (24 piechoty i 9 jazdy), przeciętnie po 1200 żołnierzy, a to daje: 39600 żołnierzy. Oczywiście nie licząc tych regimentów, które były tworzone w drodze normalnego zaciągu (ci byli przeznaczeni do służenia w garnizonach najdalszych prowincji), dragonów oraz nadwornego pułku gwardii pieszej. Po doliczeniu tych oddziałów wyjdzie coś ponad 40 tys. ludzi. Porównanie jest na miejscu, bo brzmi "po części"

Podobno wątpiono w jego szlachectwo. Ale wg mnie dobry kanclerz, bo spełniał swoje obowiązki tak jak mógł, no i nie kłócił się z monarchami.

Owszem, ale zaraz po Narwie nikt chyba nikt z czołowych postaci rosyjskiej sceny politycznej i wojskowej nie był co do tego przekonany. Owszem, ale co to zmienia? IMHO (no i się chyba Władek ze mną zgodzi ) Szwedzi nie mieli szans w wojnie północnej w starciu z Rosjanami. Skoro Piotr był tak pewny swego, to nie powinien czmychać na samą wieść o Szwedach.

Hm, ale czy Holokaust to powód, żeby robić z Żydów "święte krowy" (proszę tego nie zrozumieć źle, ja do Żydów, ani żydów nic nie mam) i stawiać nienawiść do nich ponad nienawiścią do innych narodów?

Nie wyolbrzymiam, napisałem "po części" - jeśli chodzi o Narwię i zaledwie część działań w czasie bitwy, bo jak sam wspomniałeś Karol znajdował czas na cofnięcie się i sprawdzenie co i jak. @Kadrinazi - na miejscu Piotra, gdybym miał się bać armii szwedzkiej (na dodatek mniej liczebnie), to w ogóle nie szedłbym na ziemie szwedzkie. Armia szwedzka od ok. 20 lat nie była w boju, fakt, że to akurat mało istotne, ale z drugiej strony Rosjanie mieli coś ok. 8 mln ludności (tyle mieli na początku XVII wieku, ale to oczywiście musiało wzrosnąć; Szwedzi w XVIII wieku 3 - 3,5 mln, w XVII najwyżej 2). Tak więc ewentualną przegraną można było zrekompensować wprowadzeniem rezerw (Karol nie mógłby pozwolić sobie na taki luksus, a już na pewno nie w takim stopniu), przedtem można było jeszcze bardziej napsuć krwi Szwedom. A tak to spasował od razu... :roll:

Pomyłka. No właśnie, czytam Anusika i jakoś wybitność Karola XII mi blednie. Narwa to raczej nic wielkiego, swym zachowaniem Karol przypominał po części Alexa Wielkiego - tym, że walczył osobiście (ugrzązł nawet w błocie). Że miał szczęście to fakt oczywisty - nie wiem jak Piotr mógł się przestraszyć kilkakrotnie mniejszej armii szwedzkiej i się spić Tak więc IMHO już nie jest wybitnym wodzem :razz:

No właśnie - co wg Was znaczyło to zdanie? Tzn. z jakiego obszaru Mieszko płacił owy trybut? Dokładnie nie wiadomo, gdzie leżało terytorium, z którego Mieszko płacił haracz - na prawym czy na lewym brzegu. Niemieccy badacze w większości skłaniali się ku hipotezie z lewym brzegiem, wśród polskich naukowców popierających tą opcję znalazł się m.in. Pohorecki. Małecki uważał, że chodzi o lewy brzeg Warty, ale tylko w jej dolnym biegu od ujścia Noteci do Odry. Zakrzewski wymyślił teorię o terytorium na lewym brzegu Odry naprzeciw ujścia Warty. M.in. Arnold i Labuda szukają tego terenu na lewym brzegu Warty na ziemi, gdzie państwo polskie stykało się z płynną granicą Niemiec i chodzi tutaj głównie o ziemię lubuską. Po drugiej stronie stoją historycy twierdzący, że trybutarna ziemia znajdowała się na prawym brzegu rzeki. Widajewicz uważa, że znajdowało się ono (terytorium) na południu Pomorza Zachodniego, na terenach zamieszkiwanych przez Licikawików. Wojciechowski zgadza się z tą opinią, jednak sądzi, że trybutarna ziemia obejmowała całe Pomorze Zachodnie. Ważna jest też druga kwestia - czy trybut oznaczał zależność księcia polskiego od cesarza. Jedlicki wysunął IMHO ciekawą hipotezę mówiącą o tym, że cesarz Otton I zrzekł się praw do Pomorza Zachodniego w zamian za trybut. Gerard Labuda uważa podobnie. jednak "zamienia" on Pomorze na ziemię lubuską. Moim zdaniem zdecydowanie najciekawszą hipotezę jeśli chodzi o ten temat wysunął Łowmiański, który pisze, że Mieszko płacił trybut nie cesarzowi, a... arcybiskupowi magdeburskiego (z ziem na lewym brzegu Warty). Można by powiedzieć - ilu historyków tyle hipotez. Jakie tereny wg Was obejmowało terytorium trybutarne? Czy trybut był rekompensatą za rezygnację cesarza z jakiejś ziemi? Komu trybut płacił Mieszko (a czasowo też i Bolesław Chrobry)? Zapraszam do dyskusji.

Czy ktoś może mi wyjaśnić ten szum wokół antysemityzmu? Tyle się mówi, że Polacy to rusofoby, czasami germanofoby i jakoś nie równa się to szumowi związanemu z polskim antysemityzmem. Przecież i to nienawiść i to nienawiść, ewentualnie niechęć. Tak przy okazji - radziłbym zamknąć ten temat i przenieść wszystkie posty (z wyjątkiem posta elfo) do tematu podlinkowanego przez elfo (niech żyje niepowtarzalność wyrazów!!! :roll: ).

Nareszcie ktoś odgrzał tego kotleta Przyznam, że zgodzę się z Labudą, Arnoldem i Rochalą w tej kwestii. Wprawdzie status ziemi lubuskiej u progu panowania Mieszka I nie jest oczywisty i pewny (niektórzy twierdzą, że tą ziemię zdobyto już przed panowaniem Mieszka), ale jeśli założymy, że Lubuszanie są suwerennym i niezależnym plemieniem (a nie zależnym od Polan) to powoli wszystko układa się w jedną całość, czyli: - Mieszko układa się z Geronem, - Geron może spokojnie zdobywać Łużyce, - Mieszko może zdobyć dla siebie ziemię lubuską, ale pod warunkiem, że będzie z niej płacił trybut (bo Geron na pewno chciał mieć ten obszar pod własnymi rządami). Nie jestem przekonany co do teorii z prawym brzegiem. Łączenie Warty z Pomorzem wydaje mi się nielogiczne (bo Warta z Pomorzem się nie kojarzy ), do tego Geron raczej nie myślał poważnie o Pomorzu Zachodnim, bo musiał przede wszystkim uporać się z Łużyczanami i Połabiem. Do tego, Thietmar może napisałby, że chodzi o Pomorze, a nie jakieś niedokładnie "opisane" tereny? Teoria ciekawa, nie powiem. Ale gdyby była to prawda to Thietmar na pewno by napisał, że na terytoriach trybutarnych panował mieszkowy brat. Był to szczegół wart odnotowania. A może nie...

Gdzie, tak z ciekawości zapytam? Bo dokumentu, w którym król mianuje Chodkiewicza hetmanem polnym chyba nie odnaleziono. No i w końcu jakiś człowiek, który ma podobne zdanie do mojego :mrgreen:

No nie wiem co ja bym sam wolał: wielu braci i zgodę, niż jeden książę, zero braci i wyniszczona co najmniej połowa kraju. Po takiej wojnie Litwa musiałaby wylizać rany i pewnie nie trwałoby to krótko. W historii wojny domowe na Litwie potoczyły się zgodnie z naszym interesem i niezgodnie (przynajmniej na przestrzeni kilku lat) dla zakonu krzyżackiego. Zarówno Witold jak i Świrdygiełło nie osiągnęli tronu poprzez walkę zbrojną, nawet z pomocą Krzyżaków. Raczej niepomyślnym wynikiem wojen byłby dla nas zwycięstwo Witolda albo w dalszym okresie Świrdygiełły. Tak więc nie byłbym taki pewny w stwierdzeniu "Gdyby za to zwyciężył któryś z młodszych braci, to znaczyłoby to, że wielki książe nie był najsilniejszym księciem na litwie, więc chyba dobrze, że został zastąpiony przez kogoś silniejszego", bo w tym temacie chodzi o dobro Korony, chyba, że znowu zgubiłem wątek. No i właśnie nie. Zgadzam się, że Polska z księstwem słupskim była mocniejsza, ale nie zgadzam się, że pokonanie zakonu bez Słupska było niemożliwe, bo historia pokazała coś innego. Skoro nie opanował Neapolu to może chciałby sobie to zrekompensować Rusią?