Estera

Ale o czym oni ze sobą w ogóle rozmawiali? Czy o polityce, o wojnie? Nie wiem...

Spodobał się autor- nic dziwnego. W "Ojcu chrzestnym" narracja jest zbudowana fenomenalnie, jakby się tam było.

Bo to nie lud ich maił obalić tylko Napoleon- lud ufał Napoleonowi, Bonaparte miał realizować ich pragnienia. Żołnierze przeszli na jego stronę z przyjemnością.

Ja cenię go za pracowitość. O każdej porze dnia i nocy gotowy był do pracy.

Ale ja go za to nie krytykuje- wręcz przeciwnie- podziwiam, że podjął ryzyko. U Napoleona idą w parze.

Jak oceniacie szkockiego marszałka Cesarstwa?

Zwiedzjąc Londyn i Windsor pare lat temu, widziałam brytyjską młodzież szkolną w jednolitych strojach. I tu się całkowicie zgadzam- to powinien nyć wybór a nie szkolny przedmiot.

Napoleon poniekąd był awanturnikiem. Lud chciał, zeby wrócił. Dobrze zrobił. Gdyby każde działanie skazywał na niepowodzenie z góry, nic by nie zrobił. Uważam, że Bonaparte nie myślał czy wygra czy przegra- po prostu ruszył.

Ja myślę, że on coś robił, próbował coś zrobić, działał. A to jak działał- to pozostawia wątpliwości- np. amnestia, której sam minister żałuje.

Tylko wtedy gdy go nie zdradzała...

Amilkar- potwierdź lub zaprzecz- czekamy, aż quiz ruszy dalej

Tak, jakby nie wrócił to nie byłby Napoleonem Bonaparte.

Tak- to m.in. Lannes wygonił Napoleona z pola bitwy, poza tym, marszałek, który kochał Napoleona. Ja osobiście cenię Lannesa za odwagę-jest wspaniałym przykładem odwagi, ale wiedział co to strach i rozumial żołnierzy. "Tylko świnia lub skończony tchórz może się chwalić, że nigdy nie odczuwał strachu." Żony marszałków zazdrościły Pani Lannes pięknego tytułu- księżnej Montebello. Ślicznie to brzmi.

To wszystko o czym wspominaliście: "Potwór korsykański wylądował w zatoce Juan", "Ludożerca idzie na Grenoble", "Uzurpator wkroczył do Grenoble" to- tytuły artykułów w prasie paryskiej- pokazuje to jakie są media...Jak dostosowywyują się do sytuacji. Honor. Ja osobiście na jego miejscu też bym wróciła.

Każdy kiedyć coś przegrał, każdemu coś nie wyszło. Napoleon miał do tego prawo. Kampania była trudna. Stało się, przegrał. Taka jest wojna.

A ja mówię, że nie? A ja zabraniam krytykować? Dobra- to ja też krytykuje. Jesteście zadowoleni? Cieszycie się? Krytykuje- prosze bardzo. //JKM Estero moja ulubiona userko mniej emocji : )

Zhadza się. Przytargał je w nocy. Napoleon uczynił go potem swoim adiutantem. To nie jest przejaw bezwzględności. Wypełniał rozkazy. Owszem, ale tytuł ksiażęcy już otrzymał dzięki temu, jak pamiętam.

Wiedziałam, że to powiesz, byłam tego pewna na 100%. Nie wszystko da się przewidzieć- co innego planować, co innego wprowadzać w czyn- mówiłam już o tym, więc się powtórze. Napoleon zawiódł, ale porasżka to nie jest tylko jego wina.

Tam nie ma nic o tym, czy podczas całej kampanii brakowało butów. Ba- jest nawet mowa, że Bernadotte też rabował- nie buty, ale rtęć. Poza tym, Bernadotte był przyczyną konfliktów. Nie tylko Napoleon go nie lubił. A nie zaprzeczę, że o sztab dbał. Chyba o zaopatrzeniu w rtęć.

Nie do końca- Iława Pruska- jego szarża dała zwycięstwo. Kawalerzystą był wybitnym. Nie tylko dlatego- przecież był w rodzinie... Sprytny był, owszem, ale dlatego, że zdradził uważam go za zero. Niektórzy jak Davout zachowali klasę, a on-nie.

A tak- ja tylko o jednym Późno było Opinia. Nie zgodzę się- chyba chciał go zabić 5 razy. Będąc marszałkiem Francji, działał przeciw niej. Nieładnie, nieładnie. Opinia.

Pogoda- nie jego wina. Epidemie- nie jego wina.

Ja- ciągle ja! Zawsze ja! Bernadotte to zawistna bestia, bez większego talentu, uparty (w negatywnym znaczeniu), zdrajca- zły człowiek. A ja Cię prosze o przedstawienie konkretnych faktów, jak to się stało, ze został królem Szwecji- tak jak ja musiałam tłumaczyć przed Tobą karierę Napoleona, tak Ty za pomocą faktów objaśnij mi karierę Napoleona- bardzo proszę.

Kolego! Nie do końca się zgodzę- bo nie on sam te plany wykonywał. Owszem, Napoleon zawiódł w pewnym stopniu, ale na losy kampanii złożyły się czynniki, na które nie miał wpływu. Może kiedyś przyznam Ci racje, ale teraz się trochę pobuntuje

Ojej, w których? Skoro ta ksaiążka-legenda, cieszy się taką popularnością wydanie powinno być wznowione. A mi osobiście nigdy zdobycie książki nie sprawiło takiej satysfakcji.