Estera

Moim zdaniem jednym z wyznaczników niepodległego państwa jest suwerenność w kwestii polityki zagranicznej. My nie mieliśmy takiej suwerenności- czy to w czasach Napoleona czy to w czasach cara. Nazywanie Księstwa Warszawskiego czy np. Królestwa Polskiego Polską jest swego rodzaju nadużyciem. Istnieje spora różnica między namiastką niepodległości, autonomią, niepodległością. Byliśmy blisko niepodległości. Czuć było jej smak, ale nie do końca. Naród trwał- w czasach Napoleona na wojennych frontach, jak i w Księstwie. W czasach cara ten naród trwał, lecz w gorszej kondycji- zwłaszcza po powstaniu 1830 r. Te "organizmy państwowe", te formy dawały szanse na przetrwanie narodu i podejmowanie walki- czy to z szablą w ręku, czy to konspiracyjnej. Naród przetrwał by móc potem odbudować państwo. Polska była w sercach Polaków. Formalnie jej nie było.

Czyżbyś miał wrazęnie, że cały ten system był marionetką w ręku Napoleona?

A czytał ktoś jakieś dzieło wybitnego historyka Tarle? On napisał zdaje się jakąś książke/pracę o blokadzie kontynentalnej- marzy mi się taka lektura- ale nie wiem czy jest dostępna po polsku (lub po angielsku) czy jedynie po rosyjsku- jej tytuł dostrzegłam, w jakimś przypisie i tu jest problem, bo nie pamiętam w której książce. Na takiej pracy o blokadzie kontynentalnej bardzo by mi zależało. Może ktoś coś wie?

Zwłaszcza w dobie romantyzmu, kiedy silnie był zarysowany nurt mesjanizmu. Obrazy przedstawiające Napoleona doskonale obrazują jak się zmieniał- jak tył. Nie wszystkim można zawierzać, jednak pewną funkcję poznawczą takie obrazy spełniają.

Bonaparte to zagadka, tajemnica. Nie można do końca zgłębić wszystkich zagadnień z nim związanych. Potęga jego umysłu, wizja, którą posiadał i starał się realizować- to wszytsko przyciąga do niego. Jego cynizm- to także sprawia, że jest człowiekiem, któremu chcę się przyjrzeć bliżej.

Oczywiście. Jendak ta jednostka równała się wielu innym razem wziętym. Bonaparte to bohater także dla romantyków, jako przykład człowieka, który walczył, który jako jednostka porwał się by zmienić świat.

Oczywiście, że tak. Trudno się nie zgodzić. Zgadzam się z tym podziałem uwzględniającym jako zakończenie rewolucji rok 1815. Bonaparte odrzucił najbardziej radykalne "części składowe" rewolucji, wykorzystał to, co dobre. Szerzył rewolucyjną ideologię na cały kontynent europejski.

Piękna myśl... "Czy można mi zarzucić coś, z czego historyk nie mógłby mnie wybronić?" N.B. na Wyspie Św. Heleny. Dość bezczelna myśl, jednak coś w tym jest...

Czy panowanie Napoleona mogło trwać dłużej? Czy po kampanii 1812 r. mógł jeszcze coś zrobić? Kiedy rozpoczął się koniec Napoleona? Gdzie był początek końca? Czy epoka napoleońska mogła trwać dłużej?

Moim zdaniem Davout był jego ratunkiem.

Mówiąc o drodze Napoleona na szczyt należy uwzględnić jego charakter. Bonaparte umiał wykorzystywać sprzyjające mu okoliczności, umiał się zaprezentować, umiał narzucić sowją wolę. Był geniuszem. Poza tym, skorzystał z pomocy ważnych wówczas osób by się wybić. Był z całą pewnością "sprytnym graczem".

Często się słyszy, że Napoleon był zły bo wywoływał wojny- taki uproszczony osąd, często kierowany przez osoby, które bladego pojęcia o Napoleonie i jego epoce nie mają. Jak to z wojnami w jego czasach było? Ile było ofiar? Czy wszytskiemu winny jest Napoleon? Może on się bronił? A może z początku bronił, a potem zaczął bez sensu atakować?

Bonaparte był winny swojej porażki- jak myślicie- można tak powiedzieć? Ja wypowiem się z czasem

Najpierw pragnął władzy. Od najmłodszych lat umiał narzucać innym swoją wolę, umiał rządzić. To on chciał rozdawać karty. Kiedy dokonał zamachu stanu, moim zdaniem, pewne było że Francja republiką nie będzie na zawsze...Bonaparte chciał krony.

The Beatles stworzyli wesołych piosenek całe mnóstwo: "She loves you", "Roll over Beethoven", "Help", "Twist and shout", "Do you want to know a secret"- prześliczna piosenka, "I wanna hold your hand" i oczywiście "Here comes the sun". I oczywiście jak już o chłopcach z Liverpoolu mowa to nie można zapomnieć o tym kawałku: http://www.youtube.com/watch?v=GuGgWRyhPsI...feature=related Oni byli niesamowici...

Można to omówić na przykładzie Fidela Castro. Fidela Castro nie zabili. Próbowali wiele wiele razy (swego czasu widziałam bardzo ciekawy film dokumentalny poświęcony temu tematow) A gdyby zabili- wtedy by wiele stracili. On byłby męczennikiem; ofiarą wstrętnych imperialistów. Tak patrzyli by zwolennicy komunizmu i Castro, których nie było mało. Z drugiej strony mogliby jednak zyskać- silny przywódca zabity, charyzmatyczny bojownik nie przewodziłby wrogiemu państwu. Co do metody walki- cóż- to był czas spisków, szpiegów, zastarszania się. Szli po najmniejszej linii oporu.

Myślę, że marzenia rodziły się podczas I Kampanii włoskiej, kiedy ignorował wolę Dyrektoriatu i samodzielnie prowadził politykę wobec wroga. Jednak zamach stanu w 1799- to już było pewne- Napoleon z nikim władzą dzielić się nie będzie. Stopniowo zwiększał zakres swojej władzy. Minie kilka lat od zamchu- dojdzie do porozumienia z Kościołem- co ma umożliwić koronację.

"Tylko dla orłów"- nie do końca, bo przełączyłam na inny film;p "Tylko dla orłów" już kiedyś widziałam. Jest to wciągający film. Richard Burton i Clint Eastwood robią wrażenie;p "Dharm"- jest to indyjski dramat z 2007r., żałuje, że takie filmy w kinach się nie pojawiają, ale dzięki "Ale kino" można obejrzeć takie cuda. Jest to film indyjski- od razu skojarzenia z barwnymi i wesołymi filmami z Bollywood. Jest to jednak zupełie inna produkcja niż np. "Czasem słońce czasem deszcz" czy "Monsunowe wesele". "Dharm" to opowieść, której tłem są konflikty religijne w Indiach. Hinduski bramin, jego dom, zwyczaje i...muzułumańskie dziecko przygarniętę przez żonę. Film ukazuje nam indyski świat, surowe życie bramina i jego rodziny. Widizmy też konflikt. Jednak jest to film pełen ciepła i optymizu. Zakończenie jest cudowne. Muzyka jest bardzo interesującą. Najpiękniejsze są zdjęcia- robią one niesamowite wrażenie. "Małżeństwo Tui"- kino chińskie- powiem tak: jestem zachwycona. Piękny film, ciekawa opowieść, mongolkskie krajobrazy. Film do refleksji, ale można się zarówno wzruszyć jak i pośmiać. Polecam.

To Ty chciałeś jak "ojciech chrzestny" neokonserwatystów amerykańskich- Norman Podhoretz. Ale nie wyszło, nie wyszło... McCain to człowiek, który będzie prowadził agresywną politykę, który jest nastwawiony na wojny. To także niezły spryciarz- rozważa złożenie oferty Huckabeemu wspólnego kandydowania (prezydent-wiceprezydent). Clinton jest chora na władzę, korzysta z szumu wokół własnej osoby i swojej popularności. Ciągle się słyszy od demokratów o zmianach w służbie zdrowia, ale nie mówią jak je zaprowadzić. Obama nie ma programu. Żeruje na pustych sloganach- typu "pokój" "zmiany" żeruje na tym, na czym zależy Amerykanom, ale nie ma programu i trudno sobie wyobrazić by wiedział jak te zmiany i pokój zaprowadzić. Jednego mu nie można odmówić- to fenomen. Człowiek inteligentny. Jak Podhoretz określił:"kartą rasową gra w kampanii bardzo inteligentnie". Bush wyznaczył drogę, stworzył doktrynę "szerzenia demokracji". Jest jej uosobieniem. Każda wojna to wojna o demokracje (to czy to prawda to inna sprawa). Wystarczy posłuchać czasem przemówień Busha- on stawia się w roli męża opatrznościowego, tego, który zaprowadzi amerykański czyli słuszny ład. Te wybory pokażą jak silna jst ta doktryna. Teraz przeżywa kryzys, ale jak podejrzewa Podhoretz: "następca lub następczyni obecnego prezydenta będzie podążać drogą wyznaczoną przez Busha-oczywiście, nie przyznaje się od tego głośno". To jaka jest ta droga, słuszność tej doktryny i jej prawdziwość- to temat na inną dyskusje. Te wybory jednak są ważne dla Ameryki-wiele pokażą. [ Dodano: 2008-02-11, 19:51 ] Bez komentarza.

Ale on się wycofał z życia publicznego, całkowicie ze spraw państwowych, zaszył się z rodziną na wsi. Wywleczono go stamtąd- to chyba nie jest sprawiedliwe rozwiązanie. Morus nie mogąc spełnić oczekiwań króla, nie mogąc wypełniać zobowiązań niezogdnych z jego sumieniem odszedł- po prostu się wycofał życia publicznego porzucając służbę nie mogąc spełniać oczekiwań króla. Mam ogromną nadzieję, że nie jest to taki ogólny wniosek co do tych idealistów Sprzeciwił się królowi bo miał inne poglądy- wolał odejść w cień niż je zdradzić. Więzienie go nie ugięło. Był to człowiek honoru, a nie ktoś kto zmienia poglądy by się ratować. Żył dla określonych ideałów- jakich to każdego ocena, można się z nimi nie zgadzać, wiadomo, jednak na pewien szacunek Morus zasługuje.

Czy to nie za jego czasów inflacja sięgnęła 2500%? Mogę się mylić... Ciekawa postać- przemawiał stojąc na człogu;p Umiał zyskać sobie posłuszeństwo wojska. Jednak gdy minęło rewolucyjne uniesienie i przyszedł czas na pracę w gabinecie i ogarnięcie tego potężnego kraju, nie radził sobie. Bywało, że pracował w nocy, innym razem zaś kończył pracę o 14- wcześniej nic nie robiąc, patrząc jedynie w sufit. Był człowiekiem słabym, kiedy nie trzeba było podejmować charyzmatycznej walki, ale stanąć na czele państwa jako reformator i polityk zaczęły się problemy. Topił problemy, stres w alkoholu. Może był ofiarą swoich dążeń?

Tak na dobrą sprawę wszytstko zależało od tego, jakie państwo się reprezentowało... Rolę Talleyradna wyolbrzymiono, jak sugeruje Żywczyński. Dużo jeśli chodzi o pozycję Francji zależało po prostu od Wielkiej Brytanii- z którą musiano się liczyć. Dyplomaci reprezentujący Anglię nie byli mistrzami w swojej dziedzinie. Robert Stewart- wicehrabia Castlereagh, z którym liczono się, ponieważ reprezentował Wielką Brytanię, był kiepskim dyplomatą, nie znał francuskiego i geografii. Po nim Wielką Brytanię reprezentował dobry taktyk, ale również niezręczny dyplomata- Książe Wellington.

Taka była wówczas potrzebna. Jendak to nie decyduje o tym czy był geniuszem czy nie, czy jego dzieła są wybitne czy nie. To tak jak powiedziałeś- chodzi o uznanie danego pisarza za przedstawiciela literatury światowej.

Dobrze, że te listy będą w Polsce. Z tego co się orientuje były tam też jakieś listy z łódzkiego getta (wie ktoś coś na ten temat?), ale ich nie wykupiono...

Gombrowicz był także filozofem- jego dzieła są niezwykle głębokie i tak jak admin powiedział, obalają pewne mity. Ja się zgadzam. Nie możemy patrzyć na to, który jest chętniej czytany na Zachodzie. To nie ma znaczenia.