Estera

To przepraszam bardzo- Napoleon nie miał bronić Francji? Koalicje wypowiadały wojny, on stał na czele państwa i wojska, normalne, że ruszał do boju. Pokazał koalicjantom co to znaczy zwyciężać. Sami tego chcieli. Wysłano go tam, stał na czele armii. Okoliczności wysłania go tam są również ciekawe. Poza tym, ta kampania, przypomnę, to rok 1798- Bonaparte był wówczas generałem, nie miał władzy w kraju.

Thomas R. Martin "Starożytna Grecja". Kiedyś zaczęłam, ale z powodu brak czasu musiałam odłożyć lekturę. Dziś do niej wracam.

Jaką? Nie odpowiadasz na moje pytania. W poprzednim poście pytałam dlaczego Wilhelma Orańskiego i Henryka IV stawiasz ponad Napoleonem. Czy doczekam się odpowiedzi?

Ty zdajesz się zarzucać mu brak wielkości.

Kto? Wskaż mi postać w historii, która nie popełniła błędu.

Tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi. Napoleon był tak wysoko, miał taką moc i władzę, że trudno było nie popełniać błędów większego kalibru.

Ciekawa uwaga... Zatem był totalnym przeciwieństwem Napoleona.

No tak. Napoleon pod każdym względem nie był na rękę ówczesnym władcom. Pewne stereotypy zostały ukorzenione, a Napoleon jest często demonizowany, choć przyznaję, że trochę brudu za jego uszami, jak to się kolokwialnie mówi, można znaleźć.

Dzięki Zwrócę na to uwagę przy okazji Wracając do Robepsierra- jeśli ktoś czytał "Nie-Boską komedię" znajdzie analogie do Pankracego. W tym dziele są ukazane mechanizmy rewolucji jako procesu. Takim mechanizmom podlegał Robespierre. Wiadomo było od początku, że nie przetrwa całej rewolucji. Ciekawi mnie to, czym ten człowiek się kierował, po co walczył...Jak myślicie?

Napoleon winny wszystkim wojnom i ofiarom. Najgorszy zarzut przeciw Napoleonowi, który słyszę bardzo często. Ba! Nawet zawsze Wówczas to walczę w obronie Napoleona niczym lwica z mojego avatara. Wojny wywoływały koalicje antyfrancuskie. Koronowane głowy nie mogły sobie pozwolić na to, by gdzieś w Europie najpierw istniała republika- jaka egzotyka, prawda? Potem zaś nie zniosły korony na głowie człowieka, który nie był jednym z nich i śmiał z nimi wygrać. Taki zarzut wynika z braku wiedzy i pewnej ignorancji. Niewinny

Zwróć uwagę, jak wielu ludzi dzięki jego wizji osiągnęło wielkość. Poza tym,. Francuzi go kochali. Oni byli częścią jego wizji. "Pozostawił on Francję mniejszą, niż ją zastał, zgoda. Ale przecież nie tak powstaje naród. Dla Francji jego istnienie było konieczne...Nie wolno kupczyć wielkością." de Gaulle, cytowany przez A.Malraux Już wcześniej planował ją rzucić- zdradzała go. Ostatecznie zawsze jej ulegał.

Czasem najprostsze zasady są najskuteczniejsze Bonaparte też czasem stawiał na prostotę. Często improwizacja przy odrobinie szczęścia i z wykorzystaniem swoich zdolności, to klucz do sukcesu.

Oczywiście, że poszło o pieniądz: "money makes the world go around" Co ciekawe, Kukiel twierdzi, że paluszki w bostońskiej herbatce maczała masoneria. Elity amerykańskie bardzo aktywnie uczestniczyły w lożach masońskich, które były strukturą nośną filozofii oświecenia. Wypicie tej słynnej herbatki, miało miejsce właśnie po zebraniu loży masońskiej! Podobno ci, którzy tego dokonali nie byli przebrani za Indian.

Lu Tzy w temacie: "Sąd nad Napoleonem" napisał: Czy zgadzamy się z tą opinią? Jak oceniacie postępowanie Napoleona w tej kwestii? Czy Luizjana była potrzebna? Dlaczego ją sprzedano i jakie były tego konsekwencje?

Ja czytam teraz bardzo bardzo bardzo ciekawą książkę: "Napoleon" Tarle. Warto zwrócić uwagę na rosyjski punkt widzenia. Poza tym, Tarle jest wybitnym naukowcem. Marzę o przetłumaczonej na polski jego pracy o blokadzie kontynentalnej Książka "Napoleon" jest również intrygująca. Otóż dowiedziałam się, że Trale zawarł w niej opis Rosji stalinowskiej! Nie mógł opisać stalinowskiego reżimu wprost, zatem schował taki opis w biografii Napoleona. Jak znajdę ten fragment (dziś otrzymałam pewną wskazówkę) to go zacytuje. Książka jest wara przeczytania- wspaniałe źródło informacji, ciekawy punkt widzenia i intrygująca ukryta gdzieś refleksja o Rosji stalinowskiej. Moim zdaniem lektura obowiązkowa dla pasjonatów Napoleona i jego epoki, ale i całej historii.

Rok 1799 był wyjątkowy. Republika Francuska była zagrożona. Traciła zdobycze I kampanii włoskiej. Napoleon był w Egipcie. Sytuacja wewnętrzna kraju była kiepska. Poza tym, na Republikę czyhał wróg. Dlaczego obrona Szwajcarii w 1799 roku była taka ważna? Jakie zadanie czekało dowódcę armii Szwajcarii? Jak Massena poradził sobie z tym zadaniem?

Nie znałam tego powiedzenia- bardzo ciekawe i...trafne. Napoleon nieźle poprzez te biuletyny manipulował... Co ciekawe, Bonaparte nazwał opinię publiczną...ekhm...panią lekkich obyczajów (on to ujął dosadniej, o tym cytacie na sowim blogu pisał poseł Giżyński)

Mogę się zgodzić, ale lepiej, że przegrał z Masseną w szwajcarskim bastionie Byron interesująco podsumował Suworowa: "bohater, bufon, półdemon i półplugawiec" :razz: Macdonell również ciekawie o nim pisał: "czasem błazen, czasem Spartanin"; "Jako strateg polegał tyleż na mapach co na modłach. Jako taktyk uznawał tylko jedną prostą zasadę:'iść na nieprzyjaciela i zaatakować go'".

Na czele państwa stanęła w 1804 ponownie koronowana głowa, jednak wiele przemawia za tym, by tak jak Davies, za końcową datę rewolucji przyjąć rok 1815...W końcu wpływ rewolucji działał państwo, dokonywały się zmiany prawne, cesarz zaś nie pochodził z królewskiej rodziny (ale zaczął próbować założyć dynastię), a to właśnie królewską rodzinę obalono w czasie rewolucji i po upadku Napoleona ją przywrócono. Zatem odcinek czasu od roku 1789 do 1815 do restauracji śmiało można przyjąć za czas trwania rewolucji. Przynajmniej ja to tak widzę

Bardzo ciekawa informacja! Nie wiedziałam, że w ogóle zajmował się sądzeniem...Może jesteś w stanie podać źródło tej informacji, bo coś mi nie pasuje...

Ciekawa koncepcja. W sumie monarchia by przetrwała, byłaby po prostu parlamentarna. Ale co ten parlament by zdziałał? Francja była podzielona. Ciężko byłoby o zgodę i reformy. Dużą rolę musiałaby odgrywać burżuazja, ale czy lud byłby aż tak naiwny by nie postawić się manipulacji?

Byłyby zależne od Francji tak jak Księstwo Warszawskie. Miałyby pewną namiastkę niepodległości. Byłyby to zależne, podległe Francji państwa satelickie. Czytając tę wypowiedź przyszło mi coś na myśl- Napoleon nie rozumiał Rosjan, lekceważył ich postawę, patriotyzm i przywiązanie do cara wynikające ze strachu- miało to wpływ na porażkę.

Cóż- Twoje zdanie, wynikające prawdopodobnie z łysiakowskiego zaślepienia. Odpowiedz mi na jedno pytanie: co złego zarzuciłam Napoleonowi w moim poprzednim poście? Czy to co napisałam kwestionuje jego wielkość? O co chodzi z tym całym "paszkwilem"? Proszę o odpowiedź, o rozwinięcie myśli o "paszkwilu". Chętnie podejmę polemikę.

Szczerze? Napoleon nie dałby wolności tym narodom sam. Mogłyby przeciw niemu stanąć, przeciw nie mu walczyć. Sam wolności by nie dał.

Bardzo dziękuje za ten ciekawy post Faktycznie- Napoleon wiedział co to magia liczb. Orientował się, co robi na ludziach wrażenie, przecież będąc młodym chłopakiem rozczytywał się w "Zywotach sławnych mężów" Plutarcha, czytał dzieła filozofów, historyków- ich sposób mówienia i bycia działał na niego.